Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Ότι πιο νόστιμο έχετε δοκιμάσει. Καταπληκτική συνταγή που λατρεύουμε όλοι στο σπίτι και τη φτιάχνουμε ανελλιπώς. Βέβαια όταν την κάνει η ίδια η θεία Μαίρη είναι πάντα πιο ωραία και στο τραπέζι γίνεται πάρτι. ‘Ουάου’ σήμερα τρώμε τη μουτζέντρα της Μαίρης!
0 Comments
Η αγάπη και η εμπιστοσύνη προς τον εαυτό μας είναι οι δυο πυλώνες που επιτρέπουν την είσοδο της αυτοεκτίμησης. Όπως δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε κάποιον αν δεν τον εμπιστευόμαστε, ούτε να τον αγαπήσουμε αν δεν τον αποδεχτούμε, έτσι δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε και τον εαυτό μας αν δεν τον εμπιστευτούμε, ούτε να τον αγαπήσουμε αν δεν τον αποδεχτούμε όπως ακριβώς είναι, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Την περασμένη Τρίτη συνόδευσα τη μητέρα μου, σαν καλή κόρη που είμαι, στο Λεβέντειο Μουσείο σε μια πολύ όμορφη εκδήλωση με θέμα τη μόδα και τις μοδίστρες της παλιάς Λευκωσίας, σε μια εποχή τόσο διαφορετική από αυτήν που ζούμε σήμερα. Η μητέρα μου ήταν μια από τις ομιλήτριες, έχοντας ζήσει και αυτή όλη την ομορφιά της τότε υψηλής ραπτικής, και πρέπει να πω ότι με τη μοναδική της γλαφυρότητα και τον ξεχωριστό της τρόπο μας μετέφερε κατευθείαν στην ατμόσφαιρα μιας εποχής τόσο ρομαντικής και αλλιώτικης… Κάθισα σε μια γωνιά και με πολλή συγκίνηση άκουσα κυρίες να μοιράζονται μαζί μας τόσες θύμησες, μοναδικές, για τις μοδίστρες που μεγαλούργησαν στη Λευκωσία του τότε και η κατάμεστη αίθουσα πλημμύρισε με μια γλυκιά νοσταλγία και εικόνες του χθες! «Όταν γελάνε και τα μάτια μαζί με τα χείλη μην το φοβάσαι τον άνθρωπο. Είναι καλός.
Όταν γελάνε μόνο τα χείλη… μακριά.» Αλκυόνη Παπαδάκη, Συγγραφέας Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Το Ιμάμ μπαϊλντί, που η παράδοση λέει ότι έφαγε τόσες πολλές μελιτζάνες μέχρι που μπαΐλντισε ο Ιμάμης, είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική Πολίτικη συνταγή της θείας Λούλας, αδελφής της γιαγιάς μου, και πραγματικά ήταν ένα όνειρο γεύσεων και ό,τι καλύτερο έχω φάει σε λαδερό. Δοκιμάστε να τις φτιάξετε και σίγουρα θα συμφωνήσετε μαζί μου. Η αξιοπρέπεια ορίζεται ως η αίσθηση που έχει ο άνθρωπος ότι οι άλλοι τον σέβονται κι ο ίδιος νιώθει ότι αξίζει ως άνθρωπος.Ο αυτοσεβασμός και η ανωτερότητα του κάθε ανθρώπου, και όχι ο δήθεν καθωσπρεπισμός, ούτε ο υπέρμετρος εγωισμός. Αυτές οι δύο έννοιες πολλές φορές συγχέονται με την αξιοπρέπεια και της προσδίδουν έναν αρνητικό χαρακτήρα. Το να είναι κάποιος αξιοπρεπής, δεν σημαίνει ούτε ότι είναι εγωιστής, ούτε «καθωσπρέπει» για τα μάτια του κόσμου. Ο αξιοπρεπής άνθρωπος διαλέγει τη στάση ζωής του πρώτα για τον εαυτό του, και για τη συνείδηση του, και μετά για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Μήνυμα στο messenger από την κουμπάρα μου με την οποία είμαστε κολλητές από το σχολείο. «Κοίτα τι βρήκα…» μου γράφει και στο καπάκι ακολουθεί μια φωτογραφία των δυο μας στα δεκαοκτώ, κάπου στο Λονδίνο. Παναγίτσα μου, αχ Παναγίτσα μου, αν είν’ κακό και ξόριστο, τι είναι αυτό που με βρήκε ξαφνικά; Αλήθεια, πήρα τέτοια τρομάρα με τα πρόσωπα που αντίκρισα στην οθόνη του κινητού μου καθότι ήμουν και εντελώς απροετοίμαστη για τόση ασχήμια… χαχαχα! Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Κλασική ελληνική συνταγή που πάντα φτιάχνει η μητέρα μου, αλλά και η Νότα η καλαμαρού γιαγιά μας την περίοδο των νηστειών και που τα παιδιά μου αλλά και οι φίλοι τους λατρεύουν. Σερβίρεται ακόμη και κρύο, και σας το ορκίζομαι θα γλείφετε τα δάχτυλα σας. Υπέροχο το αίσθημα να περπατάς βραδάκι στα σοκάκια της πόλης σου ή στη γειτονιά σου παρέα με το σκύλο σου και να μην κρυώνεις. Καταπληκτική η αίσθηση του να μυρίζεις τα άνθη από τις νεραντζιές στο πεζοδρόμιο και να ξυπνάς το πρωί με το κελαΐδισμα των πουλιών και τους ήχους της φύσης αυτή την εποχή. Η Άνοιξη είναι επιτέλους εδώ κι αυτό - εκτός από το ότι είναι τόσο όμορφο και αισιόδοξο - μας κάνει να ακολουθούμε μερικές πολύ κλισέ συμπεριφορές, όπως για παράδειγμα: Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Καταπληκτικό κέικ καρότου, τέλειο συνοδευτικό για τον καφέ ή το τσάι σας. Το φτιάχνει μια ξαδέλφη της μητέρας μου Ελληνοαμερικάνα και είναι πανεύκολο. Δοκιμάστε το! Ένα έθιμο ελληνικό που μας θυμίζει την παιδική μας ηλικία! Κόκκινη κλωστή δεμένη και πιο συγκεκριμένα κόκκινη με άσπρη... στο χέρι βάζουμε την πρώτη ημέρα του Μαρτίου για να υποδεχτούμε την άνοιξη, για καλή τύχη και για να μην καιγόμαστε στον πρώτο ήλιο σύμφωνα με την παράδοση. Ποια είναι όμως η ιστορία του «Μάρτη»; ΓΡΑΦΕΙ Η Μίνα Σαμψών Έχετε καταφέρει να πάρετε την έφηβη κόρη σας για ψώνια και δεν καταλήξατε με οξύ νευρικό κλονισμό και δυνατό τρέμουλο στα άκρα; Ε τότε έχετε εκ μέρους μου τον απόλυτο θαυμασμό, το σεβασμό μου, σας βγάζω το καπέλο και στέκομαι μπροστά σας προσοχή! Τις προάλλες, η δεκαπεντάχρονη κόρη μου αρχίζει την κλασική κλάψα πως δεν έχει τίποτα να φορέσει- οι ντουλάπες που ξεχειλίζουν από ρούχα δεν είναι προς συζήτηση- και μου ζητά, μάλλον απαιτεί, το ίδιο απόγευμα να πάμε μαζί να αγοράσει φόρεμα για ένα πάρτυ που θα πάει το Σαββατοκύριακο. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|