Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Αγαπημένο φαγητό που έφτιαχνε συχνά η γιαγιά Μίνα, ιδανικό για τα κρύα μεσημέρια της Κυριακής.
0 Comments
Φίλη μου καλή μήπως φοβάσαι ότι έχεις παγιδευτεί πια μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητάς σου και δεν νιώθεις καθόλου σέξι; Υπάρχουν απλά πραγματάκια που μπορείς να κάνεις και σίγουρα θα νιώσεις και πάλι ελκυστική, σέξι και όμορφη! Έχεις χαμηλή αυτοπεποίθησή και μήπως γι΄ αυτό δε νιώθεις σέξι και ελκυστική; Δε χρειάζεται να είσαι η πιο όμορφη κι ελκυστική γυναίκα στον κόσμο για να είσαι σέξι. Ακόμη κι αν έχεις κάποια κιλάκια παραπάνω ή κάποια άλλη ατέλεια που ίσως σ’ενοχλεί, μην ξεχνάς πως ακόμη και οι μεγαλύτερες σταρ έχουν ελαττώματα και σημαδάκια που ξέρουν πολύ καλά να κρύβουν. Η ΚΟΥΖΊΝΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ: Κρεατόπιτα της γιαγιάς Μίνας -Την αγαπήσατε και την αναδημοσιεύουμε!23/1/2017 Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Επειδή εσείς, οι αναγνώστες μας, αγαπήσατε πολύ αυτή τη συνταγή, την αναδημοσιεύουμε σε αυτή την έκδοσή μας και… καλή όρεξη! Σε ένα τραπεζάκι λίγο πιο πέρα από ‘μένα κάθονται δύο φίλες, τις βλέπω στο καφέ συχνά και κάποιος μου έχει πει ότι είναι φίλες από μωρά. Πίνουν το ποτό τους απολαμβάνοντας η μία τη συντροφιά της άλλης… φαίνονται γύρω στα 40, όμορφες… στα μάτια μου μοιάζουν πολύ - ίσως με τα χρόνια να μοιάζουν οι άνθρωποι που αγαπιούνται πολύ – αν και η μία είναι μελαχρινή και η άλλη κοκκινομάλλα. Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Απλά καταπληκτική, η πιο γευστική κρεμμυδόπιτα που έχω φάει ποτέ μου και ευτυχώς έχω τη συνταγή και μπορώ να τη μοιραστώ μαζί σας. Τα χρόνια περνάνε και κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Όλοι όμως μπορούμε να διατηρούμε τη διάθεσή μας σε τέτοια κατάσταση, ώστε να περνάνε μεν τα χρόνια, αλλά να αφήνουν πάνω μας τα λιγότερα δυνατά ίχνη. 1. Πετάξτε τους αχρείαστους αριθμούς και τους υπολογισμούς που βάζουν φρένο και καλούπια. Αυτό συμπεριλαμβάνει ηλικία, βάρος και ύψος. Είναι απλά νούμερα και δεν σημαίνουν τίποτα. Απλά σας αγχώνουν. Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Όταν περνούσαν οι γιορτές των Χριστουγέννων στο πρώτο κυριακάτικο τραπέζι της γιαγιάς, το κυρίως πιάτο ήταν πάντα ψάρι, γιατί όπως έλεγε το στομάχι μας έπρεπε να αποτοξινωθεί από το πολύ κρέας των προηγούμενων ημερών. Και έτσι έφτιαχνε αυτά τα νοστιμότατα φιλέτα ψαριού που φτιάχνω και εγώ τώρα στα παιδιά μου. Ήρθε σιγά- σιγά η ώρα να ξεστολίσουμε το δέντρο, τέλειωσαν οι διακοπές, τα δώρα, τα τραπέζια και η χαρά που φέρνουν μαζί τους οι γιορτές των Χριστουγέννων. Και ξαφνικά μας πιάνει μια μελαγχολία και ένα ψυχοπλάκωμα που δεν πρέπει να το αφήσουμε να μας πάρει από κάτω. Όταν σβήσεις λοιπόν τα φωτάκια, και επιστρέψεις στην ρουτίνα του γραφείου είναι πολύ πιθανό να νοιώσεις αυτό που λέμε μεθεόρτια μελαγχολία. Μοιάζει με τη φθινοπωρινή μελαγχολία που σε πιάνει σαν τελειώσει το καλοκαίρι και πρέπει να ξαναγυρίσεις στην πραγματικότητα της καθημερινότητας σου. Εδώ και καιρό, κάθε πρωί Σαββάτου έβρισκα στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μου ένα μπουκετάκι λουλούδια, όχι από ανθοπωλείο, αλλά κομμένα από κάποια αυλή. Τα λουλουδάκια, αγριολούλουδα τα πιο πολλά, δεμένα όχι με κορδέλα, αλλά με ένα σπαγγάκι απλό και πάντα χωρίς σημείωμα ή κάποιο στοιχείο που να αποκαλύπτει τη ταυτότητα αυτού που μου τ’ αφήνει. "Οι πόρτες κλείνουν, όταν ο ήλιος δύσει. Το ίδιο συμβαίνει και όταν ένας ισχυρός ξεπέσει..."
Ουίλιαμ Σαίξπηρ Συνταγές σπιτικές, αγαπημένες γεύσεις και μυρωδιές που νοσταλγώ, τα φαγητά της Κυριακής όπως τα έφτιαχνε η καλαμαρού γιαγιά μου, οι αδελφές της, η κόρη της, οι φίλες της. Γιατί το τραπέζι της Κυριακής είναι μαγικό και δημιουργεί αναμνήσεις που κουβαλάμε μια ζωή. Σήμερα φτιάχνουμε τη σαλάτα που έφτιαχνε η άλλη μου γιαγιά, η Βαρωσιώτισσα, η Θεανώ Λιασίδου Σαμψών και που έμαθε και στον πατέρα μου να φτιάχνει εξίσου καλά. Η σαλάτα της Θεανώς πάντα βρίσκεται στα οικογενειακά μας τραπέζια. Είναι ιδανική και γι’ αυτές τις γιορτινές μέρες και πραγματικά γίνεται ανάρπαστη από μικρούς και μεγάλους. ΓΡΑΦΕΙ Η Μίνα Σαμψών Αγαπητό μου 2017, Καλώς όρισες και καλώς σε βρήκαμε επιτέλους. Σου γράφω, πρώτη μόλις μέρα του ερχομού σου στη ζωή μας για να σε υποδεχτώ και επισήμως αλλά και με την ευκαιρία να σου πω και κάποια πραγματάκια που οφείλω να σου πω! Ο προκάτοχος σου βλέπεις όπως και κάποιοι άλλοι πριν απ’ αυτόν, μας ζόρισε πολύ, τραβήξαμε κουπί ατελείωτο, μας «κατσικώθηκε» στο σβέρκο και τελικά κάναμε αμάν μέχρι να μας αδειάσει τη γωνιά. «H καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες - φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες»
Νίκος Καζαντζάκης |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|