Στα Φυλακισμένα Μνήματα, κοιμάται ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης,ετών 19 και οι μακελάρηδες των λαών κοιμούνται, με τη συνείδηση καθαρή, οι ελεεινοί! «Τ' ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται», μια επιγραφή πάνω από τα μνήματα των ζωντανών ο αφορισμός στη μοίρα των νεκρών ηρώων. Η έκθεση του Oppenheimer's Manhattan Project βγαίνει σε δημοπρασία στις 14 Μαρτίου Ένα από τα πιο σημαντικά ιστορικά έγγραφα του κόσμου θα πουληθεί σε δημόσια δημοπρασία στις 14 Μαρτίου. Οι «Ατομικές βόμβες», γραμμένες λίγες εβδομάδες πριν από την πτώση των πρώτων τέτοιων όπλων στην Ιαπωνία, καταγράφουν μια ερευνητική άποψη του «Έργου Μανχάταν». Το έγγραφο Manhattan_Project χρονολογείται από την 1η Ιουλίου 1945 και τιτλοφορείται «Atomic Bombs: A General Account of the Development of Methods of Using Atomic Energy for Military Purposes Under the Uspic of the United States Government, 1940-1945.» Υπογράφεται από όλους τους επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου του J. Robert Oppenheimer και των νικητών του βραβείου Νόμπελ Enrico Fermi, Ernest Lawrence, James Chadwick, Harold Urey και Isidor I. Rabi.RR Auctions Είναι το χρονοδιάγραμμα του εγγράφου που το κάνει τόσο σημαντικό – παραδόθηκε την 1η Ιουλίου, μόλις 15 ημέρες πριν από την πρώτη έκρηξη ενός πυρηνικού όπλου, την πυρηνική δοκιμή που έλαβε χώρα στις 16 Ιουλίου 1945 και πέντε εβδομάδες πριν από τους βομβαρδισμούς στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι που έλαβαν χώρα στις 6 και 9 Αυγούστου 1945. Λίγες είναι πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία της τεχνολογίας από τη στιγμή ξεκίνησε η εποχή των πυρηνικών όπλων και τη στιγμή που δημιουργήθηκε αυτό το έγγραφο. Τότε, βέβαια, ο κόσμος δεν ήταν απολύτως σίγουρος τι θα συνέβαινε όταν πατούσε το κουμπί του Trinity, που ήταν η κωδική λέξη. Ο τίτλος και ο χρόνος του εγγράφου υποδηλώνουν ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια ιστορία. Γνωστό ως «Smyth Report», χρονολογείται την 1η Ιουλίου 1945 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα μέσα ενημέρωσης στις 12 Αυγούστου 1945, λίγες μέρες μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Είναι επομένως πιθανό να είναι η πρώτη δημόσια διαθέσιμη αναφορά για τη δημιουργία της βόμβας. Η παράδοση της Ιαπωνίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ανακοινώθηκε από τον αυτοκράτορα Χιροχίτο στις 15 Αυγούστου και υπεγράφη επίσημα στις 2 Σεπτεμβρίου 1945. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των θυμάτων που προκλήθηκαν από τα δύο πυρηνικά ολοκαυτώματα ανήλθαν σε 129.000 έως 226.000 αμάχους και 7.000 έως 10.000 στρατιώτες. Θα υπάρχουν πιο σπάνιες και πιο πολύτιμες κάρτες από τα 12,6 εκατομμύρια δολάρια που πληρώθηκαν για ένα Mickey Mantle, θα υπάρχουν πιο πολύτιμες κιθάρες από τα 6 εκατομμύρια δολάρια που πληρώθηκαν για το Martin D-18E του 1959 του Kurt Cobain και θα υπάρχουν περισσότερα σκηνικά ταινιών που πωλούνται για 5 εκατομμύρια δολάρια λόγω του ρόλου τους σε μια μυθοπλασία. Το Manhattan Project όμως θα αναφέρεται σε οποιαδήποτε ιστορία της ανθρωπότητας όποτε γραφτεί αυτό το επεισόδιο. Οι υπογραφές στο έγγραφο είναι ιστορικές: James Chadwick (1891-1974), Richard C. Tolman (1881-1948), John H. Manley (1907-1990), Samuel T. Arnold (1892-1956), Gen. Kenneth D. Nichols (1907-2000), J. Robert Oppenheimer (1904-1967), Robert F. Bacher (1905-2004), Ernest O. Lawrence (1901-1958), William R. Purnell (1886-1955). ), William S. Parsons (1901-1953), Harold C. Urey (1893-1981), Enrico Fermi (1901-1954), Samuel K. Allison (1900-1965), Adm Frederick L. Ashworth (1912-2005). ), στρατηγός Thomas F. Farrell (1891-1967), συνταγματάρχης Elmer E. Kirkpatrick (1905-1990), William Shurcliff (1909-2006), Paul C. Fine, Col. Franklin T. Matthias (1908-1993) , Isidor I. Rabi (1898-1988), James B. Conant (1893-1978), George L. Harrison (1887-1958) και Stafford L. Warren (1896-1981). Αποτελούν μερικούς από τους σημαντικότερους φυσικούς της ιστορίας. “Έχω ξοδέψει μεγάλα κομμάτια της ζωής μου παρακολουθώντας τις τιμές δημοπρασίας σημαντικών αντικειμένων και προσπαθώντας να καταλάβω τι συνιστά αξία στο μπλοκ δημοπρασίας και αυτό το αντικείμενο μου φαίνεται σχεδόν ανεκτίμητο από οποιαδήποτε οπτική γωνία. Είναι ένα από εκείνα τα επιστημονικά αντικείμενα που γεφυρώνουν το χάσμα για να γίνει αντικείμενο τέχνης” επισημαίνει ειδικός σε δημοπρασίες. Ακριβώς τι αξίζει αυτό το έγγραφο και πράγματι, τι μπορεί να σημαίνει ακόμη και σε μερικούς αιώνες από τώρα θα απαντηθεί εν καιρώ, αλλά αν είστε μαθητής της επιστημονικής μεθόδου και μελετητής της παγκόσμιας ιστορίας, το IMHO είναι ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα που προσφέρθηκαν ποτέ σε δημόσιο πλειστηριασμό. Πώς θα μπορούσε αυτό να μην είναι πιο σημαντικό στο πλαίσιο της παγκόσμιας ιστορίας από οποιαδήποτε πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, έργο τέχνης του Άντι Γουόρχολ ή ένα θρησκευτικό έγγραφο; Η τελευταία φορά που κάτι έστω και εξ αποστάσεως βγήκε σε δημοπρασία ήταν πριν από μια δεκαετία (19 Ιουνίου 2014) όταν μια κάρτα μεγέθους τεταρτημορίου που είχε υπογραφεί από 30 άτομα από το «Los Alamos New Mexico Atomic Bomb Project» βγήκε σε δημοπρασία στον οίκο Christie’s από τη διάσημη συλλογή Forbes. Παρά την προσδοκία της επίσημης Christie’s που ήταν για τιμή από 3.000 έως 5.000 δολάρια ΗΠΑ, η κάρτα πωλήθηκε για 161.000 δολάρια από τον οίκο δημοπρασιώνs Η δημοπρασία πραγματοποιείται στις 14 Μαρτίου και μπορείτε να παρακολουθήσετε τους αριθμούς να σκαρφαλώνουν σε πραγματικό χρόνο στην ιστοσελίδα της RR Auctions και θα αξίζει να την παρακολουθήσετε. Το RR στο όνομα του οίκου δημοπρασιών σημαίνει «Remarkable Rarities» που κάπως συνοψίζει ότι αυτό το αντικείμενο είναι πραγματικά ξεχωριστό. Εμφανώς συγκινημένος ο εκ των στενότερων συνεργατών του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ εξιστόρησε τι συνέβη το βράδυ της 23ης Ιουνίου 1996
O Γρηγόρης Αυξεντίου είναι ήρωας του ελληνοκυπριακού αγώνα κατά των άγγλων δυναστών στη μεγαλόνησο. Ήταν δεύτερος στην ιεραρχία της ΕΟΚΑ και σκοτώθηκε από τους Άγγλους σε μάχη που δόθηκε κοντά στην Ιερά Μονή Μαχαιρά.
Το απόγευμα της 21ης Φεβρουαρίου 1985 η τρομοκρατική οργάνωση έστησε καρτέρι και δολοφόνησε τον προσωπικό φίλο του Κωνσταντίνου Καραμανλή και εκδότη της εφημερίδας «Απογευματινή»
Ο δραματικός διάλογος του επιστήμονα με τον Αμερικανό πρόεδρο, αμέσως μετά τον εφιάλτη της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι Μπορεί ο Κίλιαν Μέρφι και οι συνεργάτες να πετάνε από χαρά φεύγοντας με 7 βραβεία από τα Bafta, αλλά ο ήρωας που υποδυόταν στην ταινία ο πυρηνικό επιστήμονας Ρόμπερτ Οπενχάιμερ είχε γίνει ένα ψυχολογικό ράκος μετά το Ναγκασάκι, εκνευρίζοντας τον Αμερικανό πρόεδρο.Τρεις μέρες μετά το βομβαρδισμό στο Χιροσίμα στις 9 Αυγούστου 1945και την εξαύλωση 64.000 ανθρώπων, το FBI κατέγραψε μια απότομη αλλαγή στη διάθεση του επιστήμονα, σκοτώθηκαν. Γιατί όμως; Την απάντηση δίνει αφιέρωμα της Washington Post, επικαλούμενο βιογράφους και απογόνους του επιστήμονα. Ενώ στην πετυχημένη δοκιμή της βόμβας στην έρημο του Λος Άλαμος τον Αύγουστο του 1945, ο Οπενχάιμερ είχε πει ενθουσιασμένος ότι λυπόταν που «δεν είχαμε αναπτύξει έγκαιρα τη βόμβα για να τη χρησιμοποιήσουμε εναντίον των Γερμανών», τώρα είχε μετατραπεί σε ένα «ερείπιο» που κάπνιζε μανιωδώς: Θεωρούσε ότι από στρατιωτική άποψη ο βομβαρδισμός δεν δικαιολογούνταν! Ο Οπενχάιμερ, έστειλε μια επιστολή στον Υπουργό Πολέμου Χένρι Στίμσον στις 17 Αυγούστου 1945, προτρέποντας να απαγορευτούν τα πυρηνικά όπλα. Η αποστροφή του ήταν τόσο εμφανής στο πρόσωπό του που ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν τον ρώτησε τι συνέβη, όταν συναντήθηκαν στον Λευκό Οίκο για πρώτη φορά στις 25 Οκτωβρίου 1945. Ο δραματικός διάλογος Τρούμαν-Οπενχάιμερ Η συνάντηση με τον Τρούμαν, ήταν η ευκαιρία του Οπενχάιμερ να πείσει τον πρόεδρο να αντιμετωπίσει ένα πιθανό διεθνές ζήτημα με τη Ρωσία σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Ο Τρούμαν ήταν περίεργος να συναντήσει τον Οπενχάιμερ, τον οποίο άκουσε ότι ήταν χαρισματικός και εύγλωττος, και ήλπιζε ότι θα μπορούσε να βασιστεί σε αυτόν ώστε να εγκρίνει το Κογκρέσο το νομοσχέδιο May-Johnson, δίνοντας στον στρατό των ΗΠΑ μόνιμο έλεγχο της ατομικής ενέργειας. «Το πρώτο πράγμα είναι να ορίσουμε το εθνικό πρόβλημα και μετά το διεθνές», είπε ο Τρούμαν στο Οπενχάιμερ, σύμφωνα με τον Ρέι Μόνκ συγγραφέας της βιογραφίας [Robert Oppenheimer: A Life Inside the Center», 2012. «Κύριε Πρόεδρε, νιώθω ότι έχω αίμα στα χέρια μου» Για τον Οπενχάιμερ όμως αυτό ήταν ανόητο και λάθος -πολύ, πολύ λάθος- και πίεσε για διεθνείς ελέγχους σε όλη την ατομική τεχνολογία. «Πήγε στη συνάντηση του Οκτωβρίου με σφιχτά νεύρα συνειδητοποιώντας ότι δεν είχε πολλές ευκαιρίες», είπε ο εγγονός του φυσικού, στην Washington Post. Τσαρλς Οπενχάιμερ. Ο Οπενχάιμερ μπερδεύτηκε όταν ο Τρούμαν του ζήτησε να μαντέψει πόσο καιρό θα χρειάζονταν οι Ρώσοι να αναπτύξουν τη δική τους ατομική βόμβα . Όταν ο Οπενχάιμερ είπε ότι δεν ήξερε, οι ιστορικοί λένε ότι ο Τρούμαν απάντησε μονολεκτικά: «Ποτέ». Εκείνη τη στιγμή ήταν που ο Οπενχάιμερ έσφιξε τα χέρια του και είπε στον πρόεδρο ότι ένιωθε σαν να είχε αίμα στα χέρια του. «Κύριε Πρόεδρε, νιώθω ότι έχω αίμα στα χέρια μου», είπε ο Οπενχάιμερ στον Τρούμαν, σύμφωνα με τους συγγραφείς της βιογραφίας του Οπενχάιμερ Κάι Μπέρντ και Μάρτιν Σέργουιν, «American Prometheus» του 2005. Ακολούθησε μια μακρά και απίστευτα αμήχανη σιωπή, ενώ υπάρχουν διαφορετικές αφηγήσεις για το πώς απάντησε ο Τρούμαν, όπως αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα. Ενώ ο Τρούμαν διαβεβαίωσε τον Οπενχάιμερ ότι δεν θα έπρεπε να κουβαλήσει το βάρος των βομβών, «του είπα ότι το αίμα ήταν στα χέρια μου, για να με αφήσει να ανησυχώ γι’ αυτό». Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Τρούμαν απάντησε στον Οπενχάιμερ λέγοντας: «Δεν πειράζει, όλα [τα αίματα] θα βγουν στο πλύσιμο». Κατά την εκδοχή των Μπερντ και ο Σέργουιν ο Τρούμαν έβγαλε ένα μαντήλι από την τσέπη του και το προσέφερε στον Οπενχάιμερ. «Λοιπόν, θα ήθελες να σκουπίσεις τα χέρια σου εδώ,;» ρώτησε ο Τρούμαν. Στις ιδιωτικές συνομιλίες του ο Τρούμαν έδειχνε εξοργισμένος κάνοντας λόγο για «επιστήμονα που έκλαιγε σαν μωρό» λόγω της λύπης του για τις βόμβες, σύμφωνα με τη βιογραφία του Ρέι Μόνκ the Center». «Αίμα στα χέρια του, διάολε, δεν έχει μισό αίμα στα χέρια του από εμένα», είπε ο Τρούμαν μετά. «Απλώς μην τριγυρνάς με κοιλιακούς γι’ αυτό», είπε ο Τρούμαν. «Δεν έπεισε τον πρόεδρο και ο πρόεδρος δεν τον συμπάθησε, δυστυχώς», είπε ο Τσαρλς Οπενχάιμερ. «Ο παππούς μου έδωσε τη σωστή συμβουλή και ο πρόεδρος δεν την έλαβε. Αυτό που είπε για το αίμα στα χέρια του ήταν ξεκάθαρα κάτι που δεν άρεσε στον Τρούμαν». Ο Τρούμαν είπε αργότερα στον υπουργό Εξωτερικών Ντιν Άτσεσον: «Δεν θέλω να ξαναδώ αυτό το διπρόσωπο κάθαρμα σε αυτό το γραφείο». Ήταν η μοναδική φορά που θα συναντιόντουσαν και ο Οπενχάιμερ πίστευε ότι είχε χάσει ίσως τη μοναδική του ευκαιρία να αποτρέψει μια πιθανή κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών που θα μπορούσε να οδηγήσει στον θάνατο εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Η συνάντηση ολοκληρώθηκε αφού ο Οπενχάιμερ εξέφρασε την ανησυχία του. Έδωσαν τα χέρια και ο Τρούμαν άφησε τον Οπενχάιμερ με καθησυχασμό: «Μην ανησυχείς, δουλεύουμε κάτι και θα μας βοηθήσεις». Ο Τρούμαν έγραψε μήνες αργότερα ότι ο Οπενχάιμερ είχε «περάσει τον περισσότερο χρόνο του σφίγγοντας τα χέρια του και λέγοντάς μου ότι είχαν αίμα πάνω τους λόγω της ανακάλυψης της ατομικής ενέργειας», σύμφωνα με το «American Prometheus». Ο Οπενχάιμερ παραιτήθηκε από διευθυντής του Εργαστηρίου του Λος Άλαμος μετά το τέλος του πολέμου. (photo) O Ρόμπερτ Οπενχάιμερ (EPA/US NATIONAL ARCHIVES). Ο «Αρχάγγελος της Κρήτης» γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936 στα Ανώγια Ρεθύμνου. Ήταν μόλις πέντε ετών, όταν στις 13 Αυγούστου του 1941 οι γερμανοί κατακτητές εισέβαλαν στο χωριό του και το έκαψαν. Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες στην κοιλάδα του Μυλοποτάμου, για να επιστρέψουν στον τόπο τους τρία χρόνια αργότερα, μετά την απελευθέρωση.
Αποφράδα ημέρα για τον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο η 8η Φεβρουαρίου, καθώς το 1981 συνέβη η τραγωδία της Θύρας 7.
Επειδή η Δύση σκοπίμως παραπληροφορεί και παίζει με το συλλογικό ασυνείδητο το οποίο φροντίζει να το ενεργοποιεί ή να το απενεργοποιεί με φράσεις κλειδιά καλό είναι να θυμηθούμε την εξέγερση των νεοναζί του Κιέβου το 2014 που ανέτρεψε τον τότε εκλεγμένο και νόμιμο πρόεδρο της χώρας τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Στα βίντεο εύκολα κάποιος θα δει τους νεοναζί του Δεξιού Τομέα κυριολεκτικά να τρέπουν σε φυγή τις τότε πανίσχυρες αστυνομικές δυνάμεις των Berkut (τους οποίους διέλυσε το νέο καθεστώς και τους αντικατέστησε με την περιβόητη ναζιστική Εθνική Φρουρά). Ποια σημαντικά γεγονότα συνέβησαν σαν σήμερα 6 Φεβρουαρίου; Σήμερα, Τρίτη 6 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με το Εορτολόγιο τιμάται η μνήμη του Αγίου Φωτίου του Μεγάλου. Γιορτάζουν τα ονόματα: Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός, Φώτις, Φωτεινή, Φανή, Φένια, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ*. *Γιορτάζει και άλλη μέρα αυτό το όνομα Σαν σήμερα, στις 6 Φεβρουαρίου
Θάνατοι στις 6 Φεβρουαρίου
Οι θεωρίες συνωμοσίας για το αεροσκάφος. Το C-130 μετέφερε 63 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και σμηνίτες της Π.Α. από την Ελευσίνα στην 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά της Κρήτης
Στην Ελληνική Βουλή τηρήθηκε σήμερα (31/1/2024) ενός λεπτού σιγή για να τιμηθεί η μνήμη των πεσόντων στα Ίμια, αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, Χριστόδουλου Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκου και Έκτορα Γιαλοψού που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος.
Το 1926, ο «Μήνας Μαύρης Ιστορίας», ξεκίνησε ως «Εβδομάδα Ιστορίας των Νέγρων» Ήταν το 1976 όταν θεσπίστηκε και από τότε για κάθε Φεβρουάριο, οι ΗΠΑ γιορτάζουν τον «Μήνα Μαύρης Ιστορίας», τα επιτεύγματα δηλαδή όλων των Αφροαμερικανών που ζουν εκεί. Η διάρκεια είναι για όλον τον Φεβρουάριο με τα επιτεύγματα να γίνονται το επίκεντρο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και στα σχολεία. Ο Φεβρουάριος επιλέχθηκε για συγκεκριμένο λόγο. Το 1926, ο «Μήνας Μαύρης Ιστορίας», ξεκίνησε ως «Εβδομάδα Ιστορίας των Νέγρων», τίτλο που έδωσε στον εορτασμό ο Carter G. Woodson. Ο Woodson είχε παρατηρήσει ενοχλημένος ότι στα σχολικά βιβλία αλλά και σε άλλα βιβλία ιστορίας, η συμβολή της μαύρης κοινότητας αγνοούνταν. Μαζί με τον Σύλλογό του για τη Μελέτη της Ζωής και της Ιστορίας των Νέγρων, που αργότερα μετονομάστηκε σε Ένωση για τη Μελέτη της Αφροαμερικανικής Ζωής και Ιστορίας, ο Woodson επέλεξε τη 2η εβδομάδα του Φεβρουαρίου, ώστε να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος γύρω από τη συμβολή των μάυρων στην ιστορία. Ο Woodson επέλεξε εκείνη την εβδομάδα γιατί μέσα σε αυτή ήταν τα γενέθλια των Frederick Douglas και Abraham Lincoln, δυο ανθρώπων πολύ σημαντικών για τα δικαιώματα των μάυρων τον 19ο αιώνα. Η δημοσιότητα που ακολούθησε οδήγησε πολλούς δημάρχους και πανεπιστημιουπόλεις να αναγνωρίσουν την εβδομάδα. Με την πάροδο των χρόνων, η άνοδος της υποστήριξης της, επέτρεψε την επέκταση της σε όλη τη διάρκεια του μήνα. Το 1976, ο πρόεδρος Gerald Ford, επισημοποίησε τον «Μήνα Μαύρης Ιστορίας» λέγοντας μάλιστα πως ενθάρρυνε όλον τον κόσμο «αδράξει την ευκαιρία να τιμήσει τα, πολύ συχνά, παραμελημένα επιτεύγματα των Αφρομερικανών σε κάθε τομέα της ιστορίας του έθνους». Μοναχογιός και διάδοχος του μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση. Ο θάνατός του σε αεροπορικό δυστύχημα, σε ηλικία 25 ετών, εξύφανε πάμπολλες ιστορίες συνωμοσίας.
Σαν σήμερα: Ο φονικότερος σεισμός στην ιστορία της ανθρωπότητας – Οι νεκροί έφτασαν τους 830.00023/1/2024
Τα ξημερώματα της 23ης Ιανουαρίου του 1556, στο Shaanxi της Κίνας έγινε ο φονικότερος σεισμός στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο σεισμός, ο οποίος υπολογίζετε πως είχε μέγεθός μεταξύ 8 και 8,3 της κλίμακας Ρίχτερ, κόστισε τη ζωή σε 830.000 ανθρώπους. Μπορεί να μην ήταν ο πιο ισχυρός σεισμός που έχει καταγραφεί στην ιστορία, αλλά ήταν με διαφορά ο πιο φονικός. Κράτησε μόλις για λίγα δευτερόλεπτα και η συνέπειές του ήταν καταστροφικές. Οι υπολογισμοί των νεκρών φτάνουν τους 830.000, με την επαρχία Shaanxi και την γειτονική Shanxi, να χάνουν περίπου το 60% του συνολικού πληθυσμού τους. Αμέσως μετά τον σεισμό, ο οποίος προκάλεσε ζημιές σε απόσταση σχεδόν 500 χιλιομέτρων, ξεκίνησαν οι κατολισθήσεις, οι πλημμύρες, ενώ δεν έλειψαν και οι πυρκαγιές. Οι καταγραφές από εκείνη την περίοδο (οι οποίες υπάρχουν από το 1177 μ.Χ.) κάνουν λόγο για βουνά που ισοπεδώθηκαν, για ποτάμια που εξετράπησαν, για πυρκαγιές που έκαιγαν για ημέρες, ενώ δρόμοι κόπηκαν κυριολεκτικά στα δυο. Μετά από αυτόν τον φονικό σεισμό, οι ντόπιοι προσπάθησαν να βρουν τρόπους ώστε να μειώσουν στο μέλλον τις ζημιές. Άλλωστε στην περιοχή, είχαν καταγραφεί τουλάχιστον άλλοι 26 καταστροφικοί σεισμοί. Πολλοί από τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους, καταπλακώθηκαν από την κατάρρευση κτιρίων. Έτσι, μετά τον σεισμό του 1556, πολλά από τα κτίρια που ήταν χτισμένα με πέτρα και καταστράφηκαν, αντικαταστάθηκαν με κτίρια κτισμένα από πιο μαλακά υλικά που θα μετρίαζαν τις απώλειες. Όπως μπαμπού και ξύλο. Ο φονικότερος σεισμός στην ανθρώπινη ιστορία που έγινε το 1556, καθώς και υπόλοιποι 26 σεισμοί, σχετίζονται με τρία ρήγματα στα όρια του ποταμού Wei, όπου βρισκόταν το επίκεντρο. 420 χρόνια αργότερα, στην επαρχία Tangshan της Κίνας συνέβη και ο δεύτερος φονικότερος σεισμός στην ιστορία, με 700.000 νεκρούς. Η μεγαλύτερη γενοκτονία που συνέβη ποτέ στον πλανήτη... ήταν των Ινδιάνων! Ένα ξεχασμένο Ολοκαύτωμα19/1/2024
Σχεδόν το σύνολο των λαών μιας ολόκληρης ηπείρου ξεκληρίστηκε και ο φυσικός πλούτος λεηλατήθηκε. Κι εμείς διασκεδάζαμε στα θερινά σινεμά με τους καλούς καουμπόιδες που σκότωναν τους κακούς Ινδιάνους.
19 Ιανουαρίου 1947 το ναυάγιο του «Χειμάρρα» στην Ελλάδα και ο υγρός τάφος για 338 ανθρώπους19/1/2024
Η σφοδρή πρόσκρουση προκάλεσε εισροή υδάτων και σοβαρό πρόβλημα στο πηδάλιο του πλοίου, με αποτέλεσμα να παραμείνει ακυβέρνητο. Το πλήρωμα του «Χειμάρρα» δεν φρόντισε να διατηρήσει την τάξη κατά την εγκατάλειψη του σκάφους, που έγινε τελείως ανεξέλεγκτα.
Σήμερα, 19 Ιανουαρίου, σύμφωνα με το Εορτολόγιο, τιμάται η μνήμη των Μάρκου Ευγενικού, Αγίας Ευφρασίας, Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου. Γιορτάζουν τα ονόματα: Ευφρασία, Ευφρασίτσα, Μακάριος, Μακάρης,Μακαράς, Μακαρία,Μακάρω, Μακαρίτσα, Μακαρούλα*. *Υπάρχουν και άλλες μέρες που γιορτάζει το όνομα αυτό Σαν σήμερα, στις 19 Ιανουαρίου
Θάνατοι στις 19 Ιανουαρίου
Δεν είχε στόχο να σπάσει τα στερεότυπα των φύλων ή να διαφημιστεί ως η μόνη γυναίκα στην ιστορία της Γιακούζα. «Ήμουν απλά σπουδαία στο να παλεύω».
Η Nishimura Mako είναι μια μικροκαμωμένη γυναίκα, αρκετά πάνω από 50 ετών, με λεπτό πρόσωπο και μακριά μαλλιά. Χρειάζονται, όμως, μόλις λίγα λεπτά για να συνειδητοποιήσει αυτός που την κοιτάζει ότι δεν είναι μια παραδοσιακή Γιαπωνέζα, αφού το σώμα της είναι καλυμμένο με τατουάζ μέχρι το λαιμό και δεν έχει μικρό δάχτυλο στα χέρια της. Τα παραπάνω είναι τα κατεξοχήν σημάδια ένταξής στη Γιακούζα, το διαβόητο συνδικάτο εγκλήματος της Ιαπωνίας. Η Γιακούζα κυριαρχείται από άνδρες και αφήνει μόνο δεύτερους ρόλους στις γυναίκες. Συνήθως μια γυναίκα που εμπλέκεται στο οργανωμένο έγκλημα της Ιαπωνίας μπορεί να είναι anesan, δηλαδή η σύζυγος του αφεντικού που φροντίζει τους νεότερους συνεργάτες και μεσολαβεί μεταξύ αυτών και του συζύγου της. Οι σύντροφοι και οι σύζυγοι των μελών της Γιακούζα υποστηρίζουν την οργάνωση με περιφερειακό τρόπο. Ορισμένες εξ αυτών εμπλέκονται μέχρι του σημείου να διαχειρίζονται κλαμπ που ανήκουν στην οργάνωση ή να διακινούν ναρκωτικά. Η Nishimura μπλέχτηκε με τη Γιακούζα στα 20 της χρόνια και ανέλαβε και τους δύο αυτούς ρόλους. Προχώρησε, όμως, ένα βήμα παραπέρα, αφού είναι η μόνη γυναίκα που έχει συμμετάσχει ποτέ στην τελετή sakazuki, δηλαδή της ανταλλαγής φλιτζανιών σάκε. Πρόκειται για μια τελετουργία που επιβεβαιώνει την επίσημη ένταξη σε μια ομάδα της Γιακούζα, γράφει η Daily Mail. Η αρχή του κακού Γεννημένη σε μια αυστηρή οικογένεια κυβερνητικών αξιωματούχων, η παιδική ηλικία της Nishimura περιστρεφόταν γύρω από τον αυταρχικό πατέρα της και το ραβδί μπαμπού που εκείνος χρησιμοποιούσε για να την πειθαρχήσει. Κατά τη διάρκεια του γυμνασίου, αισθάνθηκε την ανάγκη να ξεφύγει από τον ζυγό της οικογένειάς της, οπότε έγινε φίλη με ανυπότακτους συνομηλίκους της και τελικά με συμμορίες μηχανόβιων, που της έμαθαν και πώς να παλεύει. Η επαναστατική της διάθεση την έφερε σε επαφή με ένα νεαρό μέλος της Γιακούζα, ο οποίος την πήρε υπό την προστασία του και της έδειξε πώς να εισπράττει χρήματα πουλώντας προστασία, να λύνει διαμάχες, να ασχολείται με εκβιασμούς και να βρίσκει κορίτσια για πορνεία. Η ζωή της πήρε αναπάντεχα μια ακόμη πιο άγρια τροπή όταν ένα βράδυ δέχτηκε το τηλεφώνημα ενός φίλου, που είχε μπλέξει σε καυγά και χρειαζόταν τη βοήθεια της. Εκείνη έτρεξε να τον σώσει και χρησιμοποιώντας ένα ρόπαλο μετέτρεψε τη σκηνή κυριολεκτικά σε λουτρό αίματος. Αυτό τράβηξε την προσοχή του αφεντικού της τοπικής ομάδας Γιακούζα, ο οποίος την κάλεσε στο γραφείο του. «Ακόμα και αν είσαι γυναίκα, πρέπει να γίνεις Γιακούζα», της είπε χαρακτηριστικά. Μέχρι τότε, είχε περάσει ήδη αρκετές φορές από κέντρα κράτησης ανηλίκων και η οικογένειά της είχε σταματήσει τις προσπάθειές της να τη σώσει. Μέσα στο αίμα Η Nishimura αποδέχτηκε την πρόσκληση του αφεντικού και άρχισε να ακολουθεί την αυστηρή ζωή μιας εκπαιδευόμενης στο συνδικάτο του εγκλήματος στη Ιαπωνία. Αφού εκτέλεσε με επιτυχία όλες τις αποστολές που της ζητήθηκαν υποβλήθηκε στην προαναφερόμενη τελετή sakazuki ντυμένη με ανδρικό κιμονό και ορκίστηκε ότι η ζωή της από τούδε και στο εξής θα ακολουθεί αποκλειστικά και μόνο το μονοπάτι της Γιακούζα. Ως συνεργάτης, διηύθυνε επιχειρήσεις πορνείας και ναρκωτικών, εισέπραττε χρέη και μεσολαβούσε σε διαφορές μεταξύ αντίπαλων ομάδων. Όταν έκοψε το μικρό της δάχτυλο για να ζητήσει συγγνώμη για ένα συλλογικό λάθος σε μια τελετουργία γνωστή ως yubitsume, συνειδητοποίησε ότι είχε ταλέντο σε αυτό. Τα μέλη που δεν μπορούσαν να προχωρήσουν οι ίδιοι στον ακρωτηριασμό ζητούσαν από τη Nishimura να το κάνει για λογαριασμό τους, γεγονός που της χάρισε το παρατσούκλι «μετρ στην κοπή δαχτύλων». Η απογοήτευση την πρόφτασε στα τριάντα της χρόνια, καθώς η μεθαμφεταμίνη έγινε το βασικό επάγγελμα της ομάδας της και ο δικός της εθισμός άρχισε να έχει βαρύ τίμημα. Αποφάσισε να το σκάσει και συνεχίσει να διευθύνει την επιχείρησή της ως ανεξάρτητη παίκτρια. Για τον λόγο αυτό, αποβλήθηκε από την ομάδα. Η ερωτική σχέση της με ένα μέλος μιας αντίπαλης ομάδας οδήγησε σε μια εγκυμοσύνη, εξαιτίας της οποίας έκοψε τους δεσμούς της με τη Γιακούζα με αντάλλαγμα μια ήσυχη ζωή για να μεγαλώσει το παιδί της. Ολοκληρωτική αλλαγή Όμως, παρά τις προσπάθειές της, το άγριο παρελθόν της, που φανέρωναν τα ατελείωτα τατουάζ της, την εμπόδιζε να βρει μια οποιαδήποτε κανονική δουλειά. Παντρεύτηκε τον πατέρα του παιδιού της, ο οποίος ήταν πλέον αφεντικό της Γιακούζα, και επέστρεψε στις επιχειρήσεις πορνείας και στη διακίνηση ναρκωτικών. Μετά από μια δεύτερη εγκυμοσύνη, οι καβγάδες με τον σύζυγό της γίνονταν όλο και πιο βίαιοι, με αποτέλεσμα να χωρίσουν κι εκείνος να καταφέρει να πάρει ην κηδεμονία των δύο γιων τους. Επανήλθε στην παλιά της ομάδα, αλλά τα πράγματα είχαν αλλάξει σημαντικά, οπότε μετά από δύο χρόνια έφυγε οριστικά. Η Nishimura έζησε ως άνδρας Γιάκουζα και αποσύρθηκε ανάλογα. Βρήκε δουλειά σε μια επιχείρηση κατεδαφίσεων και ένα ταπεινό σπίτι όπου πλέον ζει πλέον μόνη της με μόνο της μέλημα να γίνει αποδεκτή από την τοπική κοινότητα και να βοηθήσει τους άλλους. Με τη βοήθεια του Mr Fujimoto, επίσης πρώην Γιάκουζα, διευθύνει τον φιλανθρωπικό οργανισμό Gojinkai, που είναι αφιερωμένος στην παροχή στέγασης και βοήθειας σε πρώην μέλη του οργανωμένου εγκλήματος της Ιαπωνίας, πρώην κατάδικους και τοξικομανείς. Συχνά συγκεντρώνονται γύρω από ένα τραπέζι και μιλούν για τις παλιές ματωμένες μέρες. Εξακολουθεί να είναι η μόνη γυναίκα στο τραπέζι. Η ίδια δηλώνει ότι δεν ήταν στόχος της να σπάσει τα στερεότυπα των φύλων ή να διαφημιστεί ως η μόνη γυναίκα στην ιστορία της Γιακούζα. «Ήμουν απλά σπουδαία στο να παλεύω, δεν έχασα ποτέ από άνδρα», καταλήγει.
Ο Α' Πόλεμος του Κόλπου είχε τις εξής συνέπειες:
Η επέτειος του Ενωτικού Δημοψηφίσματος 1950 – Όταν όλη η Κύπρος ψήφισε Ένωση με την Ελλάδα15/1/2024
Στις 15 Ιανουαρίου '50 οι Κύπριοι προσήλθαν στις κάλπες για να ψηφίσουν υπέρ ή κατά της Ένωσης με την Ελλάδα. Στο δημοψήφισμα πήραν μέρος για πρώτη φορά και οι γυναίκες άνω των 18 ετών, αλλά και οι τ/κ του νησιού, πολλοί από τους οποίους έδωσαν θετική ψήφο. Το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό.
Δημιουργήθηκαν τέσσερις τόμοι, οι οποίοι μοιράστηκαν με σκοπό τη διεθνοποίηση του αιτήματος: ένας τόμος φυλάχθηκε εκ μέρους της Εκκλησίας της Κύπρου, ενώ οι άλλοι τρεις συνόδευσαν τις πρεσβείες και απεστάλησαν σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Αθήνα.
Σήμερα, Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024, σύμφωνα με το Εορτολόγιο, τιμάται η μνήμη των Μαρτύρων Ελένης Ελπιδίου Δάνακτος και Πανσοφίου, Οσίων Παύλου του Θηβαίου και Ιωάννου του «Καλυβίτου». Σαν σήμερα, στις 15 Ιανουαρίου
Με αυτή την ονομασία έμεινε στην ιστορία η λαϊκή εξέγερση που συνέβη στο Βυζάντιο την εποχή του Ιουστινιανού και πνίγηκε στο αίμα από τον αυτοκράτορα.
|
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
|