ΓΡΑΦΕΙ Η Μίνα Σαμψών Έχετε καταφέρει να πάρετε την έφηβη κόρη σας για ψώνια και δεν καταλήξατε με οξύ νευρικό κλονισμό και δυνατό τρέμουλο στα άκρα; Ε τότε έχετε εκ μέρους μου τον απόλυτο θαυμασμό, το σεβασμό μου, σας βγάζω το καπέλο και στέκομαι μπροστά σας προσοχή! Τις προάλλες, η δεκαπεντάχρονη κόρη μου αρχίζει την κλασική κλάψα πως δεν έχει τίποτα να φορέσει- οι ντουλάπες που ξεχειλίζουν από ρούχα δεν είναι προς συζήτηση- και μου ζητά, μάλλον απαιτεί, το ίδιο απόγευμα να πάμε μαζί να αγοράσει φόρεμα για ένα πάρτυ που θα πάει το Σαββατοκύριακο. Δεν θέλω να της χαλάσω χατίρι, διαβάζω βλέπετε και ένα βιβλίο για τα παιδιά στην εφηβεία που λέει πως εμείς οι γονείς ως… συνετοί ενήλικες πρέπει να πηγαίνουμε με τα νερά τους στη δύσκολη αυτή φάση της ζωής τους που οι ορμόνες τους χορεύουν καλαματιανό. Έτσι, αλλάζω όλο μου το πρόγραμμα και ξεκινούμε, με καλή διάθεση εγώ… σιωπηλή και με υφάκι αυτή να πάμε στα καταστήματα… μαμά και κόρη τι ωραίο που ακούγεται όμως!
Φθάνουμε στο εμπορικό, μπροστά αυτή, πίσω εγώ και ξεκινά το κυνήγι του χαμένου θησαυρού- φορέματος που δεν βρίσκεται όμως πουθενά. Μπαινοβγαίνουμε στα καταστήματα, ό,τι μας δείχνουν οι πωλήτριες απορρίπτεται από το καμάρι μου σε χρόνο ντε τε και όταν πάω να πω τη γνώμη μου με κοιτάει υποτιμητικά και σχεδόν με αηδία εκτοξεύει κάτι «γιάξ» και «γιούξ» και «σταμάαααταααα μαμ πόσο άσχετηηη είσαι» που πάνε σύννεφο. Προσπαθώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου ενώ στην πραγματικότητα θέλω πολύ να την τσουρομαδήσω, χαμογελώ σαν χαζή μπροστά στις κοπέλες που με κοιτούν με κατανόηση για να μην πω οίκτο και σκέφτομαι ότι ο ψυχολόγος που έγραψε το βιβλίο που σας έλεγα ή δεν έχει παιδιά στην εφηβεία ή σίγουρα παίρνει πολλά ηρεμιστικά σε συνδυασμό με τσάι βαλεριάνας και μας γράφει τις αμπελοφιλοσοφίες του. Και επιτέλους έρχεται η στιγμή που βρίσκει κάτι που φαίνεται ότι της αρέσει, το παίρνει και προχωρά προς τα δοκιμαστήρια χωρίς να πει λέξη. Πίσω της εγώ... η βασίλισσα με την νταμ ντε κομπανί της… δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω φαντάζομαι ποια είναι ποια! Και ενώ βρίσκεται μέσα και δοκιμάζει παίρνω τη λάθος απόφαση να δω και ‘ γω ως μάνα που είμαι αν της πάει το ρουχαλάκι που διάλεξε και να την καμαρώσω! Τι το ‘θελα η δόλια να κάνω πως ανοίγω λίγο το κουρτινάκι του δοκιμαστηρίου και να κοιτάξω μέσα. Είδατε ποτέ το κοριτσάκι του εξορκιστή στη γνωστή ταινία τρόμου; Ε τότε είδατε και το δικό μου το κοριτσάκι… ένα αναμαλλιασμένο πλάσμα με φωνή πιο μπάσα δεν γίνεται να μου ουρλιάζει «φύγεεεεεεεεε» και να κτυπιέται σαν αφιονισμένο. Αχ Παναγίτσα μου βοήθα με. Αχ Αη Φανούρη μου που τόσο σ’ αγαπώ… Φανέρωσε μου σε παρακαλώ το όμορφο μου κοριτσάκι, που στη θέση του τώρα εμφανίστηκε αυτό το θηρίο το ανήμερο, και δέκα πίττες θα φτιάξω στη χάρη σου! Για να μην την αρπάξω από το μαλλί και της δώσω δύο ξανάστροφες μπας και ηρεμήσει και στο τέλος καλέσουν και το γραφείο ευημερίας για ξυλοδαρμό έφηβης από μητέρα σε κατάσταση αμόκ, βγαίνω σχεδόν τρέχοντας από το κατάστημα και ψάχνω φαρμακείο! Χρειάζομαι επειγόντως δύο υπογλώσσια και ένα ηρεμιστικό γιατί το νοιώθω το εγκεφαλικό να μου κτυπά την πόρτα…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|