Οι γυναίκες θα ενδυναμωθούν, αν σταματήσουν να «επενδύουν την ενέργεια τους σε μάταια ρομαντικά εγχειρήματα»;
Οι εκκλήσεις για «απομάκρυνση» των ανδρών από το επίκεντρο της ζωής των γυναικών [και των συζητήσεων τους] έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Οι γυναίκες που προβάλλουν το εν λόγω περιεχόμενο υποδηλώνουν ότι αυτό είναι το κλειδί για την ενδυνάμωση τους. Αλλά πόσο απελευθερωτική είναι η απομάκρυνση των ανδρών από το επίκεντρο; Είναι καν δυνατή; «Το μόνο για το οποίο μιλάμε πια είναι για τον Big ή τα αρχίδ@@ ή τα μικρά πέη. Πως γίνεται τέσσερις τόσο έξυπνες γυναίκες να μην έχουν τίποτα άλλο να συζητήσουν παρά μόνο για τους γκόμενους; Κι εμείς; Τι σκεφτόμαστε, τι νιώθουμε, τι ξέρουμε; Χριστέ μου!». «Λαχταρούσα την προσοχή τους και επιθυμούσα την επιβεβαίωση τους με τρόπους που με έβλαψαν και συνεχίζουν να με βλάπτουν μέχρι σήμερα. Έτσι, οι εκκλήσεις για την απομάκρυνση των ανδρών έχουν νόημα» Στο πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν του Sex and the City, η Miranda (Cynthia Nixon) ξεσπάει. Απογοητευμένη από την εμμονή των φιλενάδων της να μιλάνε για άντρες (ο Big και η Carrie είχαν μόλις χωρίσει για πρώτη φορά, και ο φίλος της Charlotte δεν σταματά να αγγίζει το πέος του δημοσίως), τις φέρνει αντιμέτωπες με ένα επίκαιρο ζήτημα, ρωτώντας τους γιατί δεν μπορούν να κάνουν ούτε μια συζήτηση που να μην περιστρέφεται γύρω από τους άντρες. Αν και η δεύτερη σεζόν του SATC προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1999, το κάλεσμα της Miranda να αποχωρήσουν οι άνδρες από τις συζητήσεις των γυναικών συνεχίζει να έχει απήχηση στις θηλυκότητες του σήμερα. Ζούμε κάτω από την πατριαρχία Είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς πότε πρωτοεμφανίστηκαν στο διαδίκτυο οι συζητήσεις γύρω από την περιφρόνηση των ανδρών, αλλά τα τελευταία χρόνια αυξάνονται έντονα. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην αύξηση της φεμινιστικής σκέψης, καθώς και σε φεμινιστικά κινήματα όπως το #MeToo. Αν αναζητήσετε στο YouTube τη φράση «decentring men», θα δείτε εκατοντάδες βίντεο που έχουν γυριστεί τους τελευταίους μήνες σχετικά με τη σημασία της «απομάκρυνσης [από το επίκεντρο]» των ανδρών. «Είμαι υπέρ της απομάκρυνσης των ανδρών, αν πρόκειται για την ανάδειξη της σημασίας όλων των άλλων σχέσεων, αλλά είμαι λιγότερο υπέρ αν αυτό σημαίνει ότι εστιάζεις αποκλειστικά στον εαυτό σου» Από βιντεοσκοπημένα δοκίμια και εξομολογήσεις μέχρι καθοδηγούμενους διαλογισμούς, όσοι δημιουργούν αυτό το περιεχόμενο ισχυρίζονται ότι μέσω αυτής της πρακτικής, οι γυναίκες θα ενδυναμωθούν πραγματικά, καθώς θα σταματήσουν να «επενδύουν την ενέργεια τους σε μάταια ρομαντικά εγχειρήματα» και θα διαθέσουν αυτή την ενέργεια σε αυτούς που συχνά παραμελούν: τους φίλους, την οικογένεια και τον εαυτό τους. Θεωρητικά, αυτό ακούγεται υπέροχο. Το να ζούμε κάτω από μια πατριαρχία – ένα πολιτικό σύστημα που επιβάλλει να κατέχουν οι άνδρες θέσεις κυριαρχίας και προνομίων – σημαίνει ότι πολλές γυναίκες έχουν γαλουχηθεί από νεαρή ηλικία να δίνουν προτεραιότητα στους άνδρες. Κίνημα 4B «Όταν ήμουν παιδί, η μητέρα μου ενθάρρυνε την αδελφή μου και εμένα να σερβίρουμε στον πατέρα μου το δείπνο του κάθε βράδυ και να καθαρίζουμε μετά τον αδελφό μου. Μας υπενθύμιζε τη σημασία του να το κάνουμε αυτό σωστά, ώστε στο μέλλον να γίνουμε καλές σύζυγοι και μητέρες. Αυτή η ρητορική (μαζί με όσα μάθαινα από την τηλεόραση για τους ρόλους των φύλων) μου δίδαξε ότι υπήρχε κάτι έμφυτα ξεχωριστό στους άνδρες. Κατείχαν μια συγκεκριμένη θέση που τους καθιστούσε σημαντικούς με έναν τρόπο που οι γυναίκες δεν ήταν. Αυτό έκανε κάθε αλληλεπίδραση που είχα με τους άνδρες πιο συναρπαστική από τις αλληλεπιδράσεις μου με τις γυναίκες. Λαχταρούσα την προσοχή τους και επιθυμούσα την επιβεβαίωση τους με τρόπους που με έβλαψαν και συνεχίζουν να με βλάπτουν μέχρι σήμερα. Έτσι, οι εκκλήσεις για την απομάκρυνση των ανδρών έχουν νόημα», γράφει η δημοσιογράφος Halima Jibril στο Dazed. Αυτά τα δομικά προβλήματα, που δημιουργήθηκαν από την ετεροκανονική κυριαρχία και τον καπιταλισμό, χρειάζονται «μαζικότερες» λύσεις από την ατομική απομάκρυνση των ανδρών για τη δική μας αυτοβελτίωση Επιπλέον, όπως ανέφεραν οι Financial Times τον Ιανουάριο, οι νέοι άνδρες γίνονται πιο συντηρητικοί παγκοσμίως, ενώ οι νέες γυναίκες γίνονται πιο προοδευτικές. Αυτό, μαζί με την απογοήτευση για τη ζωή σε μια συντηρητική και πατριαρχική κοινωνία, οδήγησε στο κίνημα 4B (Four Nos) στη Νότια Κορέα, όπου από το 2019 οι γυναίκες άρχισαν να απαρνούνται τα ραντεβού με άνδρες, το γάμο, το σεξ με άνδρες και την απόκτηση παιδιών. Εξυπηρετείται αποκλειστικά από ένα μόνο φύλο;Η «απομάκρυνση» των ανδρών από τη ζωή σας [σε θεωρητικό ή και πρακτικό επίπεδο], θεωρείται η λύση στα προβλήματά μας με αυτούς. Αλλά είναι όντως η απελευθερωτική λύση που θεωρούν οι γυναίκες ότι είναι; «Νομίζω ότι [όσοι ζητούν να απομακρυνθούν από τις συζητήσεις ή από τις ζωές των γυναικών οι άνδρες] προσπαθούν να εντοπίσουν το πρόβλημα, το οποίο είναι «νιώθω δυσαρεστημένη με τον τρόπο που συνδέομαι με τους άνδρες», εξηγεί η 29χρονη Moya Lothian-McLean, συνεργαζόμενη συντάκτρια του Novara Media και συν-διοργανώτρια του podcast If I Speak. «Αλλά είναι μια μερική λύση, επειδή ρίχνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη στους άνδρες ή σε έναν μόνο άνδρα. Υπάρχει αυτή η πεποίθηση ότι αν αφαιρέσω αυτόν τον «όγκο», θα είμαι ευτυχισμένη. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι, γιατί εξακολουθεί να υπάρχει ένα πρόβλημα μέσα σου, το οποίο δεν αναγνωρίζεις. Αυτό που κάνουμε λάθος με την πατριαρχία είναι ότι πιστεύουμε ότι εξυπηρετείται αποκλειστικά από ένα μόνο φύλο». Για να τερματιστεί πραγματικά η πατριαρχία, όπως υποστήριξε η bell hooks στο πρωτοποριακό κείμενό της «Ο φεμινισμός είναι για όλους»- πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι όλοι συμμετέχουμε στη διαιώνιση και διατήρηση της πατριαρχικής κυριαρχίας, όχι μόνο οι άνδρες». Ατομικισμός Σε ένα βίντεο στο YouTube, η δημιουργός περιεχομένου Jasmin Siri εξήγησε ότι απομάκρυνε τους άνδρες από το επίκεντρο της ζωής της απέχοντας από το σεξ για ένα χρόνο και εννέα μήνες. Υποστήριξε ότι αυτό την έκανε «μαγνητική», βοηθώντας την να «θέσει καλύτερες βάσεις για να είναι καλύτερος σύντροφος για την επόμενη σχέση της», καθώς επικεντρώθηκε στην υγιεινή ζωή και τη δική της αυτοβελτίωση. Οι ενέργειες της Siri εξακολουθούν να επικεντρώνονται στους άνδρες, καθώς ελπίζει ότι δουλεύοντας πάνω στον εαυτό της, θα είναι καλύτερη σύντροφος και έτσι θα βρει καλύτερο σύντροφο. Πέρα από αυτό, το βίντεό της (το οποίο έχει κάποια εξαιρετικά σημεία) αποτελεί παράδειγμα της ατομικιστικής φύσης που κάνει κάποιον να κουράζεται από τις συζητήσεις γύρω από την απομάκρυνση των ανδρών στο διαδίκτυο. «Δεν υπάρχει μια σαφής απάντηση στο τι σημαίνει «απομάκρυνση από το επίκεντρο» και ανησυχώ ότι οι άνθρωποι θα έχουν μια ατομικιστική άποψη γι’ αυτό», εξομολογείται η αναπληρώτρια συντάκτρια του Dazed, Serena Smith. «Λένε, ‘Ω, θα επικεντρωθώ στον εαυτό μου’, αλλά αυτό σημαίνει απλώς ότι πηγαίνουν στο γυμναστήριο, κάνουν τη ρουτίνα περιποίησης του δέρματός τους και φορούν ρούχα athleisure. Είμαι υπέρ της απομάκρυνσης των ανδρών, αν πρόκειται για την ανάδειξη της σημασίας όλων των άλλων σχέσεων, αλλά είμαι λιγότερο υπέρ αν αυτό σημαίνει ότι εστιάζεις αποκλειστικά στον εαυτό σου». Απομονωμένες ατομικές μονάδεςΑυτή η ατομικιστική προσέγγιση για την απομάκρυνση των ανδρών και τελικά την αμφισβήτηση της πατριαρχίας, όπως προσπαθούν να κάνουν αυτές οι γυναίκες, μπορεί, μερικές φορές, να εστιάζει υπερβολικά στον εαυτό. Σε τέτοιο βαθμό που αγνοεί τους εξωτερικούς παράγοντες που καθιστούν την πραγματική απομπάκρυνση των ανδρών τόσο δύσκολη στην κοινωνία μας. Η 24χρονη μεταπτυχιακή φοιτήτρια Sandra ανησυχεί ότι μόλις βρει μια «ενήλικη δουλειά», δεν θα έχει σχεδόν καμία άλλη επιλογή από το να κολλήσει στους άνδρες και τις σχέσεις, επειδή δεν ζούμε σε μια κοινωνία που δημιουργεί χώρο για φιλίες. «Αυτή τη στιγμή είμαι άνεργη και μόλις αποφοίτησα από το πανεπιστήμιο, οπότε είχα τόσο πολύ χρόνο για να εστιάσω στις φιλίες μου. Ανησυχώ όμως ότι όταν αρχίσω να εργάζομαι, αυτές οι φιλίες θα μειωθούν, επειδή η δουλειά γίνεται ολόκληρη η ζωή των ανθρώπων. Νομίζω ότι τότε θα θέλω περισσότερο μια σχέση, γιατί θα θέλω κάποιον με τον οποίο θα μπορώ απλά να ξαπλώνω στο κρεβάτι και να μην κάνω τίποτα, σε σύγκριση με κάποιον με τον οποίο θα πρέπει πάντα να βγαίνω έξω και να κάνω προσπάθεια να τον βλέπω επειδή μένει μακριά». Στην ετεροκανονική κοινωνία μας, δεν είμαστε μαθημένοι στο να δίνουμε προτεραιότητα στις φιλίες. Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, βρίσκουν συντρόφους και αποκτούν παιδιά – επικεντρώνονται στις απομονωμένες ατομικές τους μονάδες. Κάποιοι σκέφτονται να ζήσουν πιο κοντά στους γονείς τους ή στη δουλειά τους, αλλά σπάνια σκέφτονται να ζήσουν πιο κοντά στους φίλους τους. Είναι επίσης δύσκολο να αμφισβητηθεί αυτή η νοοτροπία, επειδή είναι τόσο κανονικοποιημένη. Ο κόσμος μας είναι εξαιρετικά φιλόξενος στον ρομαντικό έρωτα, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτός τοποθετείται πάνω απ’ όλα. Αυτά τα δομικά προβλήματα, που δημιουργήθηκαν από την ετεροκανονική κυριαρχία και τον καπιταλισμό, χρειάζονται «μαζικότερες» λύσεις από την ατομική απομάκρυνση των ανδρών για τη δική μας αυτοβελτίωση. *Με πληροφορίες από Dazed | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Sex And The City
0 Comments
Αναγνωρίστε τα σημάδια, το πώς επηρεάζει το σώμα και την ψυχολογία σας και δείτε τι θα μπορούσατε να κάνετε για το ξεπεράσετε. Προσπαθείτε να είστε μονίμως η τέλεια κόρη, η ιδανική σύντροφος, η καλύτερη φίλη, άψογη υπάλληλος; Νιώθετε σα να ακολουθείτε ένα σενάριο που σας υπαγορεύει να χαμογελάτε πάντα ευγενικά, να ακολουθείτε τους κανόνες, να δίνετε προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων; Πιστεύετε πως η ψυχολογία σας «απαγορεύεται» να πέσει και φοβάστε να χαρακτηριστείτε ακόμη και σε μία περίσταση δύσκολη ή διαφορετική; Αν ναι, τότε ίσως αντιμετωπίζετε το «σύνδρομο του καλού κοριτσιού». Ποιες οι πιθανές αιτίες και επιπτώσεις του; Πώς αντιμετωπίζεται;Κουραστήκατε να είστε το καλό κορίτσι…; Το «σύνδρομο του καλού κοριτσιού» συνοδεύεται από κόπωση αφού αφορά μια μόνιμη αίσθηση υποχρέωσης για συμμόρφωση με τους παραδοσιακούς κοινωνικούς ρόλους του γυναικείου φύλου και συνεπάγεται μια συνεχή προσπάθεια κατάκτησης ανέφικτων προτύπων τελειότητας. Η κόπωση αυτή δεν είναι κάτι απλό. Κανένας άνθρωπος άλλωστε, ανεξαρτήτως φύλου, δεν μπορεί να είναι μονίμως ευχάριστος, υπάκουος και εξυπηρετικός. Πρόκειται λοιπόν για μια συναισθηματική και ψυχική εξάντληση με πιθανές επιζήμιες επιπτώσεις για τη συνολική υγεία. Αναλυτικά τα σημάδια Κοινοί δείκτες του εν λόγω συνδρόμου περιλαμβάνουν: • Τελειομανία- Ανάγκη υπεροχής σε κάθε πτυχή της ζωής έτσι ώστε να ανταποκρίνεστε στα κοινωνικά πρότυπα. • Έντονη θέληση να είναι είστε αποδεκτοί και αρεστοί- Δίνετε προτεραιότητα στις ανάγκες και τις απόψεις των άλλων έναντι των δικών σας και καταβάλλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να τους βοηθήσετε και να τους ευχαριστήσετε, ακόμα και όταν αυτό είναι άβολο, δαπανηρό ή επιβλαβές για τον εαυτό σας. • Παθητικότητα- Φοβάστε να μιλήσετε ή να διεκδικήσετε τα όριά σας για να μην στενοχωρήσετε ή προσβάλλετε τους γύρω σας. Έτσι, κάνετε ό,τι θέλουν ανεξάρτητα από το αν το επιθυμείτε. • Αμφιβολία για τον εαυτό σας- Αμφισβητείτε την αξία και τις ικανότητές σας επειδή φοβάστε ότι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των άλλων. • Συναισθηματική εξάντληση- Φοράτε συνεχώς ένα προσωπείο χαράς για χάρη των γύρω σας, καταπιέζοντας τα αληθινά σας συναισθήματα. • Σωματική εξάντληση- Αισθάνεστε κουρασμένη και παραμελείτε την αυτοφροντίδα. Η ρίζα του προβλήματος Το πρόβλημα όπως είπαμε ξεκινά από κοινωνικές προσδοκίες και βαθιά ριζωμένους πολιτισμικούς κανόνες που υπαγορεύουν πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι γυναίκες. Από νεαρή ηλικία, τα κορίτσια μαθαίνουν να είναι εξυπηρετικά, υπάκουα και… τέλεια σε όλα τους. Αυτά τα εξωτερικά μηνύματα μπορούν να δημιουργήσουν μια υποσυνείδητη πίεση για συμμόρφωση. Οι πιθανές επιπτώσεις • Μειωμένη αυτοεκτίμηση. • Περιορισμός στην έκφραση, τη δημιουργικότητα, την ανάπτυξη. • Δυσαρέσκεια και τεταμένες σχέσεις καθώς οι γνήσιες συνδέσεις αντικαθίστανται από επιφανειακές αλληλεπιδράσεις. • Αυξημένο άγχος ή και κατάθλιψη. Σπάζοντας τον κύκλο Πώς θα επανασυνδεθείτε με τον εαυτό σας και θα αμφισβητήσετε τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες; • Αναζητήστε τις δικές σας πεποιθήσεις και αξίες. • Ζητήστε αυτό που χρειάζεστε ή θέλετε. • Δώστε προτεραιότητα στις δικές σας ανάγκες και θέστε σαφή όρια στις σχέσεις σας. • Επαναπροσδιορίστε την επιτυχία με βάση τα προσωπικά σας πιστεύω και αγκαλιάστε ατέλειες και λάθη. • Τι σημαίνει για εσάς καλοσύνη; Μήπως είναι κάτι διαφορετικό από «το τέλειο, το υπάκουο, το ευχάριστο»; • Κυνηγήστε τους στόχους και τα ενδιαφέροντά σας και περιποιηθείτε τον εαυτό σας όπως ακριβώς σας αρέσει. • Μιλήστε! Είναι σημαντικό να μην επιτρέπετε σε κανέναν να σας εκμεταλλεύεται με τον οποιοδήποτε τρόπο. Αντίο καλό κορίτσι… Συνοπτικά, το «σύνδρομο του καλού κοριτσιού» προκύπτει όταν οι γυναίκες εσωτερικεύουν πολιτιστικά μηνύματα σχετικά με το πώς «πρέπει» να συμπεριφέρονται και ενέχει συμπεριφορές που μπορούν να βλάψουν το σώμα, την ψυχή και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Αν και δεν αποτελεί επισήμως μια ιατρική κατάσταση, το σύνδρομο αυτό μπορεί να είναι εξίσου επιβλαβές και συχνά απαιτεί τη βοήθεια ενός θεραπευτή για να ξεπεραστεί. Δεν μπορείτε να ευχαριστείτε τους πάντες ούτε να αρέσετε σε όλους. Το να αποχωριστείτε αυτές τις «καλές» συμπεριφορές δεν είναι εύκολο, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο για να ζήσετε μια χαρούμενη ζωή, ακριβώς όπως εσείς την ονειρεύεστε. Πηγή: VITA Ο ανθρώπινός οργανισμός μπορεί να επηρεαστεί από τις σύγχρονες βαφές μαλλιών; Ας δούμε τι λέει η επιστήμη, όπως παρουσιάζουν τα στοιχεία οι συνεργάτες της Cleveland Clinic, ογκολόγοι, δρ. Chirag Shah και δρ. Tiffany Onger. Τι περιέχουν οι βαφές μαλλιών Η αλλαγή του χρώματος των μαλλιών δεν είναι απλή υπόθεση. Μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από 5.000 χημικές ουσίες στην εκάστοτε βαφή μαλλιών για να πετύχετε το αποτέλεσμα που θέλετε. Advertisement: 0:33Η λίστα περιλαμβάνει και αρκετές γνωστές καρκινογόνες ουσίες. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να διαταράξουν τις δράσεις και τα επίπεδα των ορμονών στο σώμα και να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου, λέει ο δρ. Shah. Οι ουσίες που ενέχουν τους μεγαλύτερους κινδύνους είναι οι αρωματικές αμίνες: 3-αμινο-4-μεθοξυανιλίνη, 2-νιτρο-4-αμινοανιλίνη και 3-νιτρο-4-υδροξυανιλίνη. Οι μόνιμες βαφές μαλλιών, που αποτελούν περίπου το 80% της αγοράς, έχουν συνήθως περισσότερες χημικές ουσίες από τις ημιμόνιμες και προσωρινές βαφές μαλλιών. Οι πιο σκούρες βαφές μαλλιών έχουν συχνά υψηλότερες συγκεντρώσεις χημικών και καρκινογόνων ουσιών. Βαφές μαλλιών και καρκίνος Διάφορες μελέτες όλα αυτά τα χρόνια έχουν διερευνήσει πιθανές συνδέσεις μεταξύ βαφής μαλλιών και διαφορετικών τύπων καρκίνου, όπως:
Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών ήταν μικτά, αν και αναδείχτηκαν ορισμένες συσχετίσεις. Αλλά συνολικά, ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC), κλάδος του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) έχει καθορίσει ότι η προσωπική χρήση της βαφής μαλλιών “δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως προς την καρκινογένειά της για τον άνθρωπο”. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτός είναι ένας “φανταχτερός” τρόπος να πούμε ότι δεν υπάρχουν άμεσοι σύνδεσμοι. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι ο IARC διαπίστωσε αυξημένο κίνδυνο για τους εργαζόμενους στην κομμωτική, που έρχονται σε συχνότερη επαφή με βαφές μαλλιών. Έτσι, κατέταξε τη συχνή επαφή με αυτά τις βαφές μαλλιών ως “πιθανώς καρκινογόνα”. Ας δούμε τις συνδέσεις αυτές και τον σχετικό κίνδυνο ανά τύπο καρκίνου: Καρκίνος της ουροδόχου κύστης Οι περισσότερες μελέτες δεν έχουν εντοπίσει αύξηση του κινδύνου καρκίνου της ουροδόχου κύστης για όσους βάφουν τα μαλλιά τους, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ. Ωστόσο, έχουν διατυπωθεί ορισμένες ανησυχίες σχετικά με τη χρήση μόνιμης βαφής μαλλιών. Τα επίπεδα κινδύνου για καρκίνο της ουροδόχου κύστης φαίνεται να αυξάνονται, εάν εργάζεστε με βαφές μαλλιών σε τακτική βάση. Καρκίνος του μαστού Μια σχετικά μεγάλη μελέτη των αμερικανικών Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας το 2019 εξέτασε τη σχέση μεταξύ του καρκίνου του μαστού και της χρήσης βαφής μαλλιών και χημικών ισιωτικών μαλλιών. Στην μελέτη συμμετείχαν περισσότερες από 45.000 γυναίκες. Οι ερευνητές βρήκαν ότι: Εκείνες που χρησιμοποιούσαν τακτικά μόνιμη βαφή μαλλιών είχαν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού (δεν παρατηρήθηκε διακύμανση ανά συχνότητα χρήσης). Οι μαύρες γυναίκες μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο από τις λευκές γυναίκες: Υπήρχε 45% αυξημένος κίνδυνος στις μαύρες γυναίκες σε σύγκριση με 7% αυξημένο κίνδυνο στις λευκές γυναίκες. Ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι οι ημιμόνιμες βαφές μαλλιών μπορεί επίσης να επηρεάσουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Η ίδια μελέτη έδειξε μικτά αποτελέσματα σχετικά με την χρήση τους: Αν και η ημιμόνιμη βαφή δεν συνδέθηκε με υψηλότερο κίνδυνο συνολικά, όσες χρησιμοποιούσαν οι ίδιες ημιμόνιμη βαφή στο σπίτι (χωρίς τη βοήθεια επαγγελματία κομμωτή) είχαν μια συσχέτιση με κίνδυνο για καρκίνο του μαστού. Όσον αφορά τα χημικά ισιωτικά μαλλιών, η ίδια μελέτη διαπίστωσε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Μερικά από αυτά τα ισιωτικά περιέχουν φορμαλδεΰδη, ένα γνωστό καρκινογόνο. Η χρήση ισιωτικού τους 12 μήνες πριν από την εγγραφή στην μελέτη συσχετίστηκε με 18% υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Η συχνότερη χρήση έφερε επίσης υψηλότερο κίνδυνο. Για παράδειγμα, όσες χρησιμοποιούσαν ισιωτικά κάθε 5-8 εβδομάδες είχαν 31% υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Άλλοι καρκίνοι Το “μη στατιστικά σημαντικό” συνοψίζει μεγάλο μέρος των ερευνητικών αποτελεσμάτων που αφορούν τις βαφές μαλλιών και τον κίνδυνο για άλλες μορφές καρκίνου, όπως το λέμφωμα non-Hodgkin, η λευχαιμία και ο καρκίνος της μήτρας. Είναι ήδη γνωστό πως τα γραπτά μηνύματα από τη μία μπορεί πολύ εύκολα να προκαλέσουν παρεξηγήσεις, ενώ από την άλλη μπορεί να αποκαλύψουν πολλά για τα συναισθήματα ενός άντρα με τον οποίο μόλις έχετε αρχίσει να βγαίνετε. Αν μάλιστα λάβετε ένα από τα παρακάτω μηνύματα, έχετε το «πράσινο φως» για να προχωρήσετε σε μια σχέση, ή τουλάχιστον να κάνετε τα πρώτα βήματά της. Σας στέλνει μήνυμα για να δει τι κάνετε: Αν ενδιαφέρεται για εσάς, δεν θα διστάσει να το δείξει με ένα μήνυμα όπου σας ρωτάει πώς είναι η ημέρα σας, αν περάσατε ωραία χτες, αν είστε χαρούμενη, κουρασμένη ή μελαγχολική. Ένας άντρας που αντιμετωπίζει τη σχέση σας επιπόλαια δεν θα εκδηλώσει ενδιαφέρον για τις σκέψεις, τα συναισθήματα και γενικά την καθημερινότητά σας. Δύο ακόμα μηνύματα που δείχνουν ενδιαφέρον από την πλευρά του: Σας στέλνει συγκεκριμένη πρόσκληση σε δείπνο/σινεμά/ρομαντική βόλτα: Κάτι του στυλ, «είσαι ελεύθερη την Παρασκευή; Να περάσω να σε πάρω στις οκτώ να πάμε για φαγητό;». Χωρίς υπεκφυγές, χωρίς δικαιολογίες. Αυτό είναι ένα μήνυμα από τον άντρα που ξέρει τι θέλει και το διεκδικεί ξεκάθαρα. Σας στέλνει μηνύματα ως follow-up μετά το ραντεβού: Σας ρωτάει αν επιστρέψατε ασφαλής στο σπίτι ή αν είστε καλά μετά από ένα κρίσιμο μίτινγκ στη δουλειά. Διεκδικεί έναν πιο ενεργό ρόλο στη ζωή σας και δεν το κρύβει. Γενικά, ένας άντρας που δεν αναζητά τίποτα περισσότερο από ευκαιριακές επαφές δεν θα μπει στον κόπο να σας στείλει ένα μήνυμα για να μάθει πώς νιώθετε, την εξέλιξη μιας υπόθεσης ή ενός προβλήματος που σας απασχολεί. Όλα αυτά είναι θετικά σημάδια ότι θέλει να σας γνωρίσει καλύτερα και, πιθανόν, να αναβαθμίσετε το στάτους της σχέσης σας. Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, η Συμβουλευτική Επιτροπή Πρόληψης και Καταπολέμησης της Βίας στην Οικογένεια (ΣΕΠΚΒΟ) τονίζει ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί την πιο σοβαρή μορφή έμφυλης διάκρισης που διαπράττεται στο πλαίσιο των έμφυλων σχέσεων εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο με στατιστικά που την καταδεικνύουν ως πανδημία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μια στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως βιώνει σωματική ή σεξουαλική βία κυρίως από σύντροφο. Η γυναικοκτονία είναι το αποτέλεσμα χρόνιας, συστηματικής κακοποίησης μιας γυναίκας, η οποία κορυφώνεται καταλήγοντας στο θάνατο. Στα 27 χρόνια λειτουργίας της, η ΣΕΠΚΒΟ, διαχρονικά διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε πολλαπλά επίπεδα στον τομέα της ενδοοικογενειακής/έμφυλης βίας, όπως νομοθετικές αλλαγές σε συσχετιζόμενους νόμους του Οικογενειακού/Ποινικού Δικαίου, προώθηση της διυπηρεσιακής συνεργασίας των εμπλεκόμενων υπηρεσιών, δημιουργία δομών όπως το Σπίτι της Γυναίκας για τη στήριξη των γυναικών θυμάτων βίας και των παιδιών τους, εκπαιδεύσεις εξειδίκευσης στους εμπλεκόμενους επαγγελματίες του τομέα, κ.ά.. Το 2023 η ΣΕΠΚΒΟ, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της σύμφωνα με τον περί Βίας στην Οικογένεια Νόμο 119(I)/2000, προώθησε τα ακόλουθα νομοθετικά ζητήματα στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές:
Σεμινάρια Στις 10 Οκτωβρίου 2023 η ΣΕΠΚΒΟ πραγματοποίησε Επιστημονική Ημερίδα με θέμα "Safe & Together Model", με ομιλητή τον κ. David Mandel, διεθνή εμπειρογνώμονα σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, ο οποίος παρουσίασε το μοντέλο "Safe & Together" για τη βελτίωση της εφαρμογής συστημάτων/διαδικασιών διυπηρεσιακής συνεργασίας των εμπλεκόμενων υπηρεσιών σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας που εμπλέκονται παιδιά. Διαλέξεις
(ΑΦ/ΝΖ) Για το panic button, την εφαρμογή για τα κινητά που σώζει θύματα ενδοοικογενειακής βίας μίλησε η υφυπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής, Μαρία Κεφάλα. «Είναι ένα απ΄ τα εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας. η αντιμετώπιση της βίας είναι σε 3 κατευθύνσεις, είναι στη στήριξη των θυμάτων, στην αυστηρότερη τιμωρία ων θυτών και κυρίως στην πρόληψη», είπε η Μ.Κεφαλά μιλώντας στην «Κοινωνία Ώρα Mega». »Στο πρώτο κομμάτι, στην στήριξη των θυμάτων, υπάρχει η γραμμή 15900 που είναι 24ωρης βάσης. Μπορεί οποιοσδήποτε άνθρωπος, κυρίως γυναίκες είναι τα θύματα, αλλά μπορεί και κάποιος άλλος να απευθυνθεί για να πάρει οδηγίες για να ρωτήσει. Υπάρχει εργασιακή, κοινωνική, ψυχολογική και νομική στήριξη γι΄αυτές τις γυναίκες. Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι και στα 44 συμβουλευτικά κεντιά που υπάρχουν σε όλη τη χώρα και στους 20 ξενώνες φιλοξενίας μπορεί ανά πάσα ώρα οποιαδήποτε γυναίκα που δέχεται βία, που ζει σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον να φύγει από αυτό και να σωθεί. Εννοούμε όλες τις μορφές βίας, καμία μορφή βίας δεν είναι ανεκτή. Η ανοχή μας είναι μηδενική», είπε . Η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει να κάνει μόνο με τα 2 φύλα Για την υπόθεση της Φαίης Μπακογιώργου η Μ.Κεφάλα υπογράμμισε πως, «στην πρόληψη έχει να κάνει και η κοινωνία όχι μόνο η οικογένεια. Δίνουμε μάχη να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία ούτως ώστε ακόμα αν κάποιος που δεν δέχεται βία στο σπίτι του αλλά δέχεται ο διπλανός, να μπορεί να το καταγγείλει και να ζητήσει βοήθεια για τον συνάνθρωπο. Είναι ενδοοικογενειακή βία η υπόθεση. Η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει να κάνει μόνο με τα 2 φύλα, μπορεί να υπάρχει και στις οικογενειακές σχέσεις». Για το κουμπί πανικού: «Για την ώρα είναι σε πιλοτική φάση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σε λίγες μέρες λήγει η πολιτική φάση και θα αξιολογηθεί περαιτέρω. Έχουν δεχθεί να το εγκαταστήσουν παραπάνω από 700 γυναίκες ενώ το έχουν πατήσει περίπου 120, και δεν έχει υπάρχει γυναικοκτονία. Είναι μία εφαρμογή που εγκαθιστούν ως εφαρμογής στο κινητό. Είτε πας στο αστυνομικό τμήμα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για την ώρα είτε σε συμβουλευτικά κέντρα της ΓΓ Ισότητας και του Κέντρου Ερευνών για θέματα Ισότητας κ και ενημερώνεσαι για το πώς λειτουργεί το κουμπί. Πατώντας το κουμπί έρχεται η αστυνομία και αξιολογεί το περιστατικό. Αν χρήζει αυτόφωρης διαδικασίας γίνεται απευθείας. Σίγουρα. μπορούμε να εξυπηρετήσουμε έναν μεγαλύτερο αριθμό που μπορεί να το πατήσει. Χτυπάει σήμα στην ΕΛ.ΑΣ», τόνισε χαρακτηριστικά η υφυπουργός. «Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε στον άλλον τα ύποπτα σημάδια. Χρειάζεται ευαισθητοποίηση σε όλη την κοινωνία. Οι δομές που έχουμε και τα συμβουλευτικά κέντρα κατευθύνουν τις γυναίκες σε καταρχήν ψυχολογική στήριξη και μετά πάνε σε ξενώνες φιλοξενίας δωρεάν. Το οικονομικό είναι ένας λόγος που θα αποτρέψουν το να φύγει μία γυναίκα από ένα κακοποιητικό περιβάλλον. Για τις γυναίκες που είναι στους ξενώνες υπάρχει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αλλά και εργασιακή συμβουλευτική, αλλά και συνεργασία με το ΔΥΠΑ για προγράμματα εργασίας», κατέληξε η Μ.Κεφάλα. Το Harvard δημιούργησε τον πρώτο βιονικό κόλπο. Θα φέρει επανάσταση στη γυναικολογική υγεία;2/10/2023
Κάτι αλλάζει προς το καλύτερο και υπόσχεται να δώσει λύση σε ένα μεγάλο ποσοστό των γυναικώνΤο 1/3 των ανθρώπων με αιδοίο, αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την αναπαραγωγή. Οι έρευνες που γίνονται για το θέμα, συνεχίζουν να είναι ελάχιστες. Για την ακρίβεια, υπάρχουν πολύ περισσότερες μελέτες για τη στυτική δυσλειτουργία παρά για το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο (PMS) παρόλο που το 90% των γυναικών υποφέρουν από τα συμπτώματά του όπως άγχος, κατάθλιψη και πόνο που προκαλεί μεγάλη εξασθένηση. Οι άνδρες από την άλλη που έχουν προβλήματα στύσης, αγγίζουν μόνο το 19%.
Τελευταία ωστόσο όλο και κάτι αλλάζει προς το καλύτερο. Την τελευταία δεκαετία, ο Dr Don Ingber, βιομηχανικός στο Πανεπιστήμιο Harvard, έχει κατασκευάσει περισσότερα από 15 chip που μοιάζουν και λειτουργούν όπως τα ανθρώπινα όργανα, πνεύμονες, συκώτι, έντερο, ακόμη και δέρμα. Το νέο του εγχείρημα είναι ένα τσιπάκι που λειτουργεί όπως ο κόλπος. Το συγκεκριμένο τσιπάκι κατασκευάστηκε από κολπικά κύτταρα που δώρισαν δύο γυναίκες. Πρόκειται για ένα chip από καουτσούκ σιλικόνης στο μέγεθος τσίχλας. «Πρόκειται για το πιο ρεαλιστικό εργαστηριακό μοντέλο που έχει κατασκευαστεί από εμένα», έχει δηλώσει ο Dr Ingber, επισημαίνοντας το μοντέλο έχει πολλές παρόμοιες λειτουργίες με έναν γυναικείο κόλπο. Πολλοί ερευνητές είναι αισιόδοξοι ότι το εργαλείο θα μπορούσε να προσφέρει μία λύση στη δοκιμή θεραπειών για τη βακτηριακή κολπίτιδα, μια λοίμωξη από επιβλαβή μικρόβια στον κόλπο που προσβάλλει περίπου το 30% των γυναικών κάθε χρόνο. «Πρόκειται για μια σπουδαία εξέλιξη» δήλωσε ο Dr Lev Sagi, γυναικολόγος στο Ιατρικό Κέντρο Hadassah στην Ιερουσαλήμ, ο οποίος μελετά το κολπικό μικροβίωμα. Η μελέτη, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Gates, χρησιμοποίησε το τσιπ προκειμένου να μιμηθεί τον τρόπο με τον οποίο ένας πραγματικός κόλπος ανταποκρίνεται στα καλά και τα κακά βακτήρια. O τρόπος που λειτουργεί το chip είναι παρόμοιος με αυτό που συμβαίνει όταν κάποια γυναίκα προσβάλλεται από βακτηριακή κολπίτιδα, δηλαδή από επιβλαβή βακτήρια που καταλαμβάνουν το κολπικό μικροβίωμα και μειώνουν την οξύτητά του κόλπου, προκαλώντας μερικές φορές κνησμό και αυξημένες εκκρίσεις. H βακτηριακή κολπίτιδα αντιμετωπίζεται συνήθως με αντιβιοτικά, αλλά τα ποσοστά υποτροπής είναι υψηλά. Όταν δεν αντιμετωπίζεται μάλιστα, αυξάνεται ο κίνδυνος σεξουαλικών μεταδιδόμενων λοιμώξεων και καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Στις έγκυες γυναίκες, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού. Από την άλλη, η ενδομητρίωση επηρεάζει περίπου 1 στις 10 γυναίκες και η διάγνωση παίρνει περίπου 7,5 χρόνια μέχρι να γίνει. Παρόλο που υποφέρουν από συμπτώματα όπως έντονο πόνο και υπερβολική αιμορραγία, τους λένε ότι τα αίτια είναι ψυχολογικά. Έτσι, το 75% καταλήγει να λαμβάνει μια λανθασμένη διάγνωση που καθυστερεί υπερβολικά πολύ τη θεραπεία και αντιμετώπιση αυτού που βιώνουν. Οι έρευνες που γίνονται κυρίως από τους ερευνητές του Harvard, γεννούν την ελπίδα. «Αυτή είναι μόνο η αρχή», όπως καταλήγουν και οι ερευνητές. Η απόδειξη ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο και θα φέρει σίγουρα την επανάσταση στη γυναικολογική υγεία. jenny.gr «Οι γυναίκες χρειάζονται χώρο και φωνή, ώστε να δημιουργηθούν τα πρότυπα γυναικών, τα οποία θα πρέπει να ακούμε και να προωθούμε». Εγκαινιάζοντας την εικαστική έκθεση με τίτλο “Reclaiming the Woman” που διοργάνωσε η Young BPW Cyprus και η διαδικτυακή πλατφόρμα Visual Space, η Επίτροπος Ισότητας των Φύλων κα Τζόζη Χριστοδούλου επισήμανε τον ρόλο των γυναικών καλλιτεχνών στη διαμόρφωση της ιστορίας και του πολιτισμού και τόνισε την ανάγκη για περισσότερη ορατότητα και φωνή των γυναικών στον χώρο της τέχνης. Στον χαιρετισμό της, η κα Χριστοδούλου επισήμανε, επίσης, το ζήτημα της μισθολογικής διαφοράς μεταξύ γυναικών και ανδρών στον τομέα της τέχνης, ενώ ανακοίνωσε, παράλληλα, την προσεχή χαρτογράφηση του ποσοστού των έργων των γυναικών στη συλλογή της Κρατικής Πινακοθήκης. Τα εγκαίνια της έκθεσης ακολούθησε συζήτηση με θέμα «Ισότητα και Επιχειρηματικότητα μέσα από την Τέχνη». Για το πλήρες κείμενο του χαιρετισμού της Επιτρόπου, πατήστε εδώ. Free the Nipple: Το φεμινιστικό κίνημα κατά της γυναικείας χειραφέτησης – Από τα 70s στον Αλμοδόβαρ15/9/2023 Η τάση της μη χρήσης σουτιέν κέρδισε ιδιαίτερη δημοφιλία τη δεκαετία του ’70. Το κίνημα #freethenipple, μια επαναστατική κίνηση κατά του σουτιέν, όχι ως είδους ρουχισμού αλλά ως πουριτανικού κατάλοιπου, ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά τα 70s μετά τη λογοκρισία του Instagram στην αφίσα του σκηνοθέτη Pedro Almodovar και την ταινία Madres Paralelas. Η εικόνα, που σχεδιάστηκε από τον καλλιτέχνη Javier Jaen, παρουσιάζει μια θηλή γαλουχίας κομμένη για να φαίνεται σαν μάτι που κλαίει και αφαιρέθηκε ευρέως από την πλατφόρμα λόγω παραβίασης των οδηγιών του Instagram. Το κίνημα κατά του σουτιένΤο κίνημα κατά του σουτιέν ξεκίνησε ως αντίποινα κατά των γυναικείων κανόνων, που συνέπεσε με το δεύτερο κύμα φεμινισμού κατά τη δεκαετία του 1960. Ο διαγωνισμός Μις Αμερική το 1968 προσέλκυσε διαδηλωτές, οι οποίοι επέκριναν τον ανταγωνισμό για την εκτίμηση του γυναικείου σώματος έναντι του πνεύματός τους. Αν και δεν κάηκαν σουτιέν στην επίδειξη, γυναικεία προϊόντα πετάχτηκαν σε έναν «Κάδο απορριμμάτων Ελευθερίας» για να απορρίψουν τις τυπικές συμβάσεις ομορφιάς. Η τάση της μη χρήσης σουτιέν κέρδισε ιδιαίτερη δημοφιλία τη δεκαετία του ’70, την εποχή της μόδας των χίπις. Βέβαια, για πολλές γυναίκες δεν ήταν ιδεολογικό το ζήτημα. Το έκαναν για λόγους άνεσης. Η απενοχοποίηση της θέασης των γυναικείων θηλών κάτω από την μπλούζα, τους “έδωσε το ελεύθερο” να “ξεφορτωθούν” ένα ένδυμα που τους ήταν ως επί το πλείστον επιβαρυντικό. Το σώμα της κάθε γυναίκας είναι διαφορετικό και για αρκετές, το μέγεθος του στήθους τους δεν απαιτούσε επιπλέον στήριξη κάτω από την μπλούζα. Την ίδια εποχή, διάσημες τραγουδίστριες, ηθοποιοί, μοντέλα κι άλλα δημόσια πρόσωπα υποστήριξαν ένθερμα τη νέα μόδα. Η Τζέρι Χολ έκανε συστηματικά φωτογραφίσεις και εξώφυλλα χωρίς σουτιέν. Στην ταινία Taxi Driver με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, η Σίμπιλ Σέπερντ έκανε μία εξίσου αξιομνημόνευτη εμφάνιση. Αντίστοιχες εμφανίσεις γίνονταν σε τελετές βραβείων και επεισόδια σειρών. Οι δεσμοί μεταξύ του Χόλιγουντ και της απελευθέρωσης της θηλής είναι βαθιές. Το 1934 ο Κλαρκ Γκέιμπλ δημιούργησε σάλο όταν έμεινε χωρίς πουκάμισο στην ταινία «Συνέβη μια Νύχτα». Την ίδια χρονιά, τέσσερις άνδρες συνελήφθησαν στο Κόνι Άιλαντ επειδή πήγαν τόπλες στην παραλία – κατηγορήθηκαν για άτακτη συμπεριφορά και πρόστιμο ενός δολαρίου ο καθένας. Ακολούθησαν περισσότερες δημόσιες διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα η Νέα Υόρκη να ενδώσει στην πίεση του κοινού και να αλλάξει τους νόμους της για να επιτρέψει στους άνδρες να κυκλοφορούν τόπλες. Στη δεκαετία του 1980, περισσότερες διαμαρτυρίες επέκτειναν τον νόμο για να επιτρέπεται στις γυναίκες να είναι τόπλες και στη Νέα Υόρκη – γι’ αυτό η Λίνα Έσκο επέλεξε τη Νέα Υόρκη ως τοποθεσία για τα γυρίσματα της ταινίας της, όπου το να είσαι τόπλες ήταν νόμιμο παρά την παρενόχληση που υπέστη η ίδια και το καστ της κατά τη διάρκεια γυρίσματα. No Bra Day Η Ημέρα Χωρίς Στηθόδεσμο αναγνωρίζεται στις 13 Οκτωβρίου, κατά την οποία οι γυναίκες αφαιρούν τα σουτιέν τους ως ένδειξη ενθάρρυνσης για την ευαισθητοποίηση του καρκίνου του μαστού. Οι χρήστες στα κοινωνικά μέσα κάνουν αναρτήσεις χρησιμοποιώντας το hashtag #nobraday για να προωθήσουν την ευαισθητοποίηση για τα συμπτώματα του καρκίνου του μαστού και να παρακινήσουν την ισότητα των φύλων. Μερικοί χρήστες σε ιστότοπους κοινωνικών μέσων παροτρύνουν τις γυναίκες να δημοσιεύουν φωτογραφίες με τον εαυτό τους χωρίς να φορούν σουτιέν. Το κίνημα σήμερα Το σλόγκαν για την ισότητα του σώματος «Free the nipple» είναι τόσο διαδεδομένο που ακούγεται σαν να ανήκει στα χρονικά της ιστορίας μαζί με το «Make love not war» και «Votes for women», αλλά στην πραγματικότητα αυτή η διεθνής κραυγή είναι μόλις μια δεκαετίας. Το «Free the nipple», που «άνθισε» την εποχή των social media, εμφανίζεται τακτικά στους λογαριασμούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, παρά το γεγονός ότι το ίδιο το #FreeTheNipple είναι αόρατο στην πλατφόρμα: Πληκτρολογήστε «#FreeTheNipple» στη γραμμή αναζήτησης Instagram και θα κατευθύνει σε μια αυστηρή ειδοποίηση: «Αυτό το Hashtag είναι κρυμμένο». Εναλλακτικά, προσθέστε ένα χρόνο στο σλόγκαν όπως το #freethenipple2021 και λειτουργεί, καθιστώντας ουσιαστικά το κίνημα μια ετήσια τάση και όχι πλήρη εκστρατεία, όπως τονίζει και η σελίδα hyperallergic. Το 2012, η σκηνοθέτις Λίνα Έσκο γύρισε την ταινία Free The Nipple πουακολουθούσε μια φανταστική ομάδα νεαρών γυναικών που εκθέτουν τα στήθη τους και διαμαρτύρονται για την ισότητα. Η ταινία διαδραματίστηκε στη Νέα Υόρκη και διοργάνωσε πραγματικές διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια της παραγωγής – γυναίκες ντυμένες με ροζ μπαλακλάβα τρέχουν τόπλες στην Times Square, αποφεύγοντας την αστυνομία και κολλώντας αφίσες με το «Free the nipple» στους τοίχους. Υπήρξαν πραγματικές συλλήψεις, υπήρξε κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης. Σύντομα οι διαμαρτυρίες «Free the Nipple» έγιναν διεθνείς. Το 2015, μετά την παρενόχληση στο Διαδίκτυο επειδή δημοσίευσε μια τόπλες φωτογραφία, η 17χρονη Adda Smaradottir έλαβε μεγάλη υποστήριξη από τη χώρα της, την Ισλανδία. Την επόμενη μέρα μετά τη δημοσίευσή της για το περιστατικό, γυναίκες βγήκαν τόπλες σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένου ενός μέλους της κυβέρνησης, χρησιμοποιώντας το hashtag #FreeTheNipple στις αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το «Free the Nipple» είναι το viral σλόγκαν που συγκέντρωσε καλλιτέχνες, ακτιβιστές και υποστηρικτές από όλο τον κόσμο, επισημαίνοντας τα διπλά πρότυπα τα οποία αντιμετωπίζουμε πολλοί από εμάς καθημερινά. Πόσα έχουν αλλάξει; Ενώ οι δικαστικές υποθέσεις βοήθησαν στη διαμόρφωση αυτού του κινήματος από τη δεκαετία του 1930 μέχρι σήμερα, το τοπίο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης παρέμεινε γενικά κωφό στις εκκλήσεις για αλλαγή. Η συγγνώμη του Instagram προς τον Αλμοδόβαρ χαιρετίστηκε πρόσφατα ως νίκη για το κίνημα , αλλά ρωτήστε τους καλλιτέχνες και τους ακτιβιστές στο Instagram για αυτό και η πραγματικότητα της κατάστασης είναι πολύ διαφορετική. Εκτός από το κρυφό hashtag #FreeTheNipple, καλλιτέχνες και ακτιβιστές που ευθυγραμμίζονται με το ήθος «Free the nipple» αντιμετώπισαν αύξηση της διαγραφής αναρτήσεων και της απενεργοποίησης λογαριασμού από τον κολοσσό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μετά τη δημόσια συγγνώμη. Εάν η συγγνώμη του Instagram είναι ειλικρινής, τότε είναι καιρός να επαναξιολογήσουν τις πολιτικές τους, οι οποίες όχι μόνο περιορίζουν την καλλιτεχνική έκφραση, αλλά διατηρούν τα διπλά πρότυπα που μάχεται το «Free the Nipple». Από την αρχή το «Free the Nipple» ήταν το ισχυρό κάλεσμα για αλλαγή που χρειαζόμαστε και αρνούμενοι τη χρήση του hashtag #FreeTheNipple απλώς αποδεικνύουν πόσο χρειάζεται. Κατασκοπία: Οι γυναίκες κατάσκοποι «κερδίζουν» τους άνδρες και όχι επειδή… φορούν τακούνια18/3/2023 «Αντίθετα με τα στερεότυπα, οι γυναίκες είναι ανώτερες από τους άνδρες, όσον αφορά την κατανόηση μιας περιοχής, την ερμηνεία μιας κατάστασης και την αντίληψη της προσωπικότητας αυτού που έχουν απέναντι τους». Οι γυναίκες είναι καλύτεροι κατάσκοποι και τα παραδείγματα είναι ολόγυρα μας. Πόσες φορές έχετε δει φίλη ή γνωστή σας να κοιτά τον άλλον κατάματα και να του λέει ότι πήρε τα πανάκριβα παπούτσια της στο 1/10 της τιμής, όταν ξέρετε καλά ότι πλήρωσε όλο το ποσό χωρίς δεύτερη σκέψη και αγόγγυστα; Πόσες γυναίκες –ακόμα και συναδέλφους σας- ξέρετε ότι έχουν τους κωδικούς για το κινητό, το τάμπλετ και το κομπιούτερ του συντρόφου τους, ενώ εκείνος δηλώνει πανευτυχής, που η γυναίκα της ζωής του δείχνει τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη; Τα αμέτρητα γιατί Οι γυναίκες είναι καλύτεροι κατάσκοποι και το παραδέχονται οι καλύτερες μυστικές υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο. «Το πλεονέκτημα των γυναικών στον μυστικό κόσμο της κατασκοπίας είναι ότι μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα», λέει στο Forbes ο Ταμίρ Παρντο, επικεφαλής της Mossad, της τρομερής και φοβερής οργάνωσης συγκέντρωσης και ανάλυσης πληροφοριών του Ισραήλ. «Μπαίνουν πιο εύκολα στο πετσί ενός ρόλου, τον ενσαρκώνουν καλύτερα και το δίχως άλλο μπορούν πιο εύκολα να καταπιέζουν το εγώ τους για χάρη του τελικού στόχου», προσθέτει ο ίδιος. «Οι γυναίκες έχουν πραγματικό χάρισμα στο να αποκωδικοποιούν μια κατάσταση. Αντίθετα με τα στερεότυπα, οι γυναίκες είναι ανώτερες από τους άνδρες, όσον αφορά την κατανόηση μιας περιοχής, την ερμηνεία μιας κατάστασης και την αντίληψη της προσωπικότητας αυτού που έχουν απέναντι τους», καταλήγει ο ίδιος. Το παραδέχεται και η CIA Κι αν τα παραπάνω μοιάζουν με υπερβολές ενός στρατού, που προβλέπει θητεία και για τις γυναίκες της χώρας, την αλήθεια αποκαθιστά η Λίντσει Μόραν, αξιωματούχος της CIA για 5 χρόνια στη θέση της υπεύθυνης για την στρατολόγηση νέων πρακτόρων στο εξωτερικό, αποκαλύπτοντας ότι την συγκεκριμένη αποστολή, που θεωρείται πρωταρχικής σημασίας για την επιτυχία μιας μυστικής υπηρεσίας, την αναλαμβάνουν κατά κανόνα γυναίκες. Στο ίδιο κλίμα και η «Λίζα», εν ενεργεία πράκτορας στη μυστική υπηρεσία πληροφορίων της Βρετανίας (SIS), γι’ αυτό και δεν αποκαλύπτεται το πραγματικό της όνομα, που λέει στον Guardian ότι «οι γυναίκες γίνονται καλύτεροι κατάσκοποι, γιατί κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα και επεξεργάζονται με αποτελεσματικό τρόπο τα διαφορετικά ερεθίσματα που δέχονται». «Υπάρχει έντονη στερεοτυπική αντιμετώπιση απέναντι στο γυναικείο φύλο και στα επαγγέλματα στα οποία μπορεί να διαπρέψει. Το ότι η κατασκοπεία θεωρείται ανδρική δουλειά είναι το στοιχείο που μας κάνει τόσο καλές στις επιχειρήσεις μας. Κανείς δεν υποπτεύεται μια γυναίκα σε πρώτη φάση», σημειώνει. Το αν η τηλεοπτική Κάρι Μάθισον του Homeland είναι περισσότερο αποτελεσματική από τον Τζέισον Μπορν, της γνωστής κινηματογραφικής τριλογίας, σηκώνει μεγάλη συζήτηση, αλλά όπως τονίζει ο Πάρντο οι δύο τους και όλοι οι «συνάδελφοι» τους στην πραγματική ζωή συναντιούνται στον φόβο, που νιώθουν στη διάρκεια μιας αποστολής, που δεν μειώνεται με τα χρόνια και δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το φύλο τους. Επάγγελμα κατάσκοποςΚαι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, οι γυναίκες γίνονται καλύτεροι κατάσκοποι για τους ακόλουθους λόγους, όπως γράφει το Forbes μετά από ενδελεχή έρευνα 1.Τα πάνε καλύτερα με τους ανθρώπους Κάνουν πιο εύκολα φίλους, διαβάζουν πιο γρήγορα τον άλλον και καταλαβαίνουν άμεσα το κίνητρο και τα ευαίσθητα σημεία του. 2. Ξεπερνούν την έλλειψη δύναμης με εξυπνάδα Αντίθετα με το τι πιστεύουν οι πολλοί, για να εκμηδενίσεις τον εχθρό δεν χρειάζεται να είσαι δυνατός ή απλά και μόνο γυμνασμένος. Αυτό που απαιτείται είναι να διαβάζεις τον κίνδυνο που εγκυμονεί ένα άτομο ή μια κατάσταση. ώστε να φροντίσεις για την επιβίωση σου. 3. Έχουν ένστικτο φροντίδας Οι πηγές είναι πολύ σημαντικές για έναν κατάσκοπο. Είναι όμως συχνά αναξιόπιστες, καθορίζονται από το θυμικό τους και έχουν σπασμωδικές αντιδράσεις, ακριβώς όπως τα μικρά παιδιά. Γι’ αυτό και τις χειρίζονται καλύτερα και πιο αποτελεσματικά οι γυναίκες στις μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών σε όλο τον κόσμο. 4. Ακούν πραγματικά τους άλλους Οι γυναίκες από τη φύση τους ακούν καλύτερα τον συνομιλητή τους, του δίνουν χώρο και χρόνο να εκτεθεί, ώστε μπορούν να μετρήσουν και τις δυνατότητες του, αλλά και να βγάλουν από αυτόν ότι ακριβώς επιθυμούν. Όπως λέει η Λίντσει «στη CIA οι άνδρες κάνουν ξεχωριστή εκπαίδευση για να μάθουν να ακούν και να αποσπούν μια πληροφορία». 5. Λένε πιο πιστευτές ιστορίες Και το τέλος μας γυρνάει στην αρχή, στη φυσική ικανότητα της γυναίκας να λέει απίστευτες ιστορίες, για ποιο λόγο βρίσκεται σε ένα πάρκινγκ τόσο μακριά από το σπίτι της στη μέση πουθενά. «Η πιο συνηθισμένη ιστορία κάλυψης είναι ότι έχουμε παράνομη ερωτική σχέση», λέει η ίδια. «Είναι αρεστή σε όλους και γίνεται αποδεκτή άμεσα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες σε κάθε γωνιά της γης».
|