Ρωσία: Το Κρεμλίνο διαψεύδει την καταγγελία της χήρας του Ναβάλνι ότι δολοφονήθηκε ο σύζυγός της18/3/2024 Η σύζυγος του Ναβάλνι, Γιούλια Ναβάλναγια, ερίζει πως ο άνδρας της δολοφονήθηκε κατά διαταγή του προέδρου Πούτιν, και το Κρεμλίνο διαψεύδει αυτή την καταγγελία. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ (φωτογραφία αρχείου, επάνω, από το Reuters/Maxim Shemetov), ερωτηθείς σχετικά με την καταγγελία της συζύγου του Αλεξέι Ναβάλνι πως ο πλέον γνωστός επικριτής του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν δολοφονήθηκε σε φυλακή της Ρωσίας, αντέτεινε πως δεν είναι έτσι, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων RIA. Ο Πούτιν αποκάλυψε πως σκόπευε να συμπεριλάβει τον Ναβάλνι σε ανταλλαγή κρατουμένων Οι ρωσικές αρχές αποδίδουν τον θάνατο του αντιπολιτευόμενου τη 16η Φεβρουαρίου σε φυσικά αίτια. Μετά την επανεκλογή του, ο πρόεδρος Πούτιν χαρακτήρισε «λυπηρό» τον θάνατό του, καθώς σκόπευε να τον συμπεριλάβει σε ανταλλαγή κρατουμένων, υπό τον όρο πως δεν θα επέστρεφε ποτέ στη Ρωσία. Η σύζυγός του Γιούλια Ναβάλναγια ερίζει πως ο άνδρας της δολοφονήθηκε κατά διαταγή του προέδρου Πούτιν. Αφού ψήφισε χθες Κυριακή στη ρωσική πρεσβεία στο Βερολίνο, η Γιούλια Ναβάλναγια δήλωσε στην ανταποκρίτρια του Sky News στην Ευρώπη, Σιοβάν Ρόμπινς, ότι το μήνυμά της προς τον ρωσικό λαό είναι: «Να είστε γενναίοι, μια μέρα, πολύ σύντομα, θα νικήσουμε». «Γκάνγκστερ» Οταν ρωτήθηκε για τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, είπε ότι «δεν έχει κάποιο μήνυμα» για τον Ρώσο ηγέτη, τον οποίο αποκάλεσε «δολοφόνο» και «γκάνγκστερ» που οδήγησε τη χώρα της σε πόλεμο. Ακόμα αποκάλυψε ότι έγραψε το όνομα του συζύγου της στο ψηφοδέλτιο. «Πιθανώς σας ενδιαφέρει τι έγραψα στο ψηφοδέλτιο, ποιον ψήφισα. Φυσικά, έγραψα το όνομα Ναβάλνι», είπε. (in.gr)
0 Comments
Ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου έλαβε πάνω από το 87% των ψήφων Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος επανεξελέγη και θα βρίσκεται για άλλα έξι χρόνια στο Κρεμλίνο, κατά τα ως τώρα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών χωρίς αντιπολίτευση, σκιαγράφησε το πορτρέτο μιας Ρωσίας που «δυναμώνει» η νίκη του και δεν θα αφεθεί να «εκφοβιστεί» από τους αντιπάλους της. Ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου, στην εξουσία για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα, έλαβε πάνω από το 87% των ψήφων με το 98% των εκλογικών τμημάτων να έχει ενσωματωθεί, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων RIA, επικαλούμενο την εκλογική επιτροπή. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό που έχει λάβει ποτέ, έπειτα από μια εκλογική διαδικασία στην οποία η αντιπολίτευση είχε τεθεί στο περιθώριο. Οι δηλώσεις του Πούτιν μετά την νίκη στις εκλογές Απευθυνόμενος στους Ρώσους χθες βράδυ ο κ. Πούτιν ευχαρίστησε όσους πήγαν να ψηφίσουν και δημιούργησαν τις συνθήκες ώστε να υπάρξει «εσωτερική πολιτική σταθεροποίηση και ενίσχυση», δυο χρόνια μετά τη ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία και τις άνευ προηγουμένου κυρώσεις της Δύσης που ακολούθησαν. «Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους, όπως και όλους τους πολίτες της χώρας, για την υποστήριξή σας και την εμπιστοσύνη σας», δήλωσε μπροστά στην ομάδα που διεξήγαγε την εκστρατεία του, προτού υποσχεθεί πως η Ρωσία θα αντιμετωπίσει όλους τους αντιπάλους της. «Δεν έχει σημασία ποιος θέλει να μας εκφοβίσει ή σε ποιο σημείο, ποιος θέλει να μας συντρίψει ή σε ποιο σημείο, την θέληση και την συνείδησή μας. Κανείς ποτέ δεν πέτυχε να κάνει κάτι τέτοιο στην ιστορία. Αυτό δεν έχει αποτέλεσμα σήμερα ούτε θα έχει στο μέλλον», είπε ο ρώσος πρόεδρος, 71 ετών. Πώς αντέδρασε η Δύση Η τριήμερη ψηφοφορία, από την Παρασκευή ως χθες Κυριακή, σημαδεύτηκε από ουκρανικούς βομβαρδισμούς και εισβολές μαχητών που λένε ότι είναι Ρώσοι που πολεμούν στο πλευρό της Ουκρανίας σε περιοχές των συνόρων, καθώς από διαμαρτυρίες σε εκλογικά τμήματα. Ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι είπε πως ο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι «μεθυσμένος από την εξουσία» και θέλει να «βασιλεύσει αιώνια», ο επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας Ντέιβιντ Κάμερον μίλησε για εκλογές που δεν ήταν ούτε «ελεύθερες» ούτε «δίκαιες», η διπλωματία των ΗΠΑ καταδίκασε το ότι διεξήχθη ψηφοφορία σε ουκρανικές περιοχές υπό κατοχή της Μόσχας, ενώ ο πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ έκανε γνωστό πως δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να «συγχαρεί» τον ένοικο του Κρεμλίνου. «Έγραψα Ναβάλνι» είπε η Γιούλια Ναβάλναγια Οι αρχές δεν επέτρεψαν τη συμμετοχή σε κανέναν πραγματικό αντίπαλο της εξουσίας. Και οι τρεις άλλοι υποψήφιοι που επελέγησαν τηρούσαν τη γραμμή του Κρεμλίνου, για την Ουκρανία και για την καταστολή αποκορύφωμα της οποίας χαρακτηρίστηκε ο θάνατος του Αλεξέι Ναβάλνι σε φυλακή στην Αρκτική τον Φεβρουάριο. Σε αυτές τις προεδρικές εκλογές, η χήρα του επικριτή υπ’ αριθμόν ένα του Βλαντίμιρ Πούτιν, η Γιούλια Ναβάλναγια, κάλεσε τους υποστηρικτές του να εμφανιστούν μαζικά στα εκλογικά κέντρα την ίδια ώρα, το μεσημέρι της Κυριακής, σε ένδειξη εναντίωσης στον ένοικο του Κρεμλίνου. Η ίδια ψήφισε, έπειτα από ώρες αναμονής μαζί με μεγάλο πλήθος στην πρεσβεία της Ρωσίας στο Βερολίνο. «Έγραψα (στο ψηφοδέλτιο) το όνομα ‘Ναβάλνι’, διότι δεν είναι δυνατόν (…) έναν μήνα πριν από τις εκλογές, ο βασικός αντίπαλος του Πούτιν, ήδη φυλακισμένος, να σκοτώνεται», είπε στον Τύπο αφού ψήφισε. Πλήγματα κι εισβολές Σε πολλές άλλες ρωσικές πρεσβείες, πλήθη πήγαν να ψηφίσουν το μεσημέρι, καθώς δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι εξορίστηκαν μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, εξαιτίας της καταστολής ή εξαιτίας του φόβου πως θα στρατολογούνταν. Η ομάδα του Αλεξέι Ναβάλνι διαβεβαίωσε πως η επίδοση του Βλαντίμιρ Πούτιν δεν έχει «καμιά σχέση με την πραγματικότητα». Σε κάποιες τοποθεσίες στη Μόσχα, όπως και στην Αγία Πετρούπολη, σχηματίστηκαν μεγάλες ουρές την ώρα που είχε ανακοινωθεί. Ωστόσο σε άλλα εκλογικά τμήματα, η προσέλευση δεν έμοιαζε ιδιαίτερα αυξημένη. Στη μοσχοβίτικη συνοικία Μαρίνο, μπροστά στο εκλογικό τμήμα όπου ψήφιζε ο Αλεξέι Ναβάλνι, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα αυτό μερικές δεκάδες άνθρωποι. «Μπόρεσα να συναντήσω μερικούς ανθρώπους, κι αισθάνθηκα πως έχουμε τις ίδιες απόψεις. Δεν είμαι μόνη», είπε η Όλγα, 52 ετών, προτού πάει μαζί με τον γιο της στον τάφο του αντιπολιτευόμενου, που κηδεύτηκε στη συνοικία. Στο νεκροταφείο πήγαν επίσης μερικές δεκάδες άνθρωποι, που απέθεσαν λουλούδια στο μνήμα, καθώς και ψηφοδέλτια στα οποία είχαν προσθέσει το όνομα του Ναβάλνι. Συνολικά, οι κινητοποιήσεις της αντιπολίτευσης διεξήχθησαν σε ατμόσφαιρα ηρεμίας, όμως η ΜΚΟ OVD-Info, ειδικευμένη στην παρακολούθηση της καταστολής, έκανε λόγο για τουλάχιστον 85 συλλήψεις σε όλη τη Ρωσία εξαιτίας διαμαρτυριών για τις εκλογές που είχαν διάφορες μορφές. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν από την πλευρά του διαβεβαίωσε πως οι ενέργειες της αντιπολίτευσης δεν είχαν «καμιά επίπτωση» στη διαδικασία, διαμηνύοντας ταυτόχρονα πως θα ασκηθούν ποινικές διώξεις σε βάρος όσων έριξαν άκυρο ή κατέστρεψαν ψηφοδέλτια, κάτι που αποτελεί ποινικό αδίκημα στη Ρωσία. (photo) H χήρα του Ναβάλνι ψήφισε ύστερα από ώρες αναμονής μαζί με μεγάλο πλήθος στην πρεσβεία της Ρωσίας στο Βερολίνο Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο Μπάιντεν και ο Τραμπ θα αναμετρηθούν για δεύτερη συνεχόμενη φορά στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και Τζο Μπάιντεν αναμένεται να διασταυρώσουν τα ξίφη τους για δεύτερη συνεχόμενη φορά διεκδικώντας το προεδρικό θώκο των ΗΠΑ. Οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι κατάφεραν να εξασφαλίσουν και μαθηματικά το χρίσμα από τα κόμματα που εκπροσωπούν. Από την μία ο νυν πρόεδρος εξασφάλισε τον απαιτούμενο αριθμό αντιπροσώπων στο προσεχές συνέδριο των Δημοκρατικών, καθώς υπερέβη το απαιτούμενο όριο (1.968 αντιπρόσωποι στο συνέδριο) για να αναδειχθεί υποψήφιος. Με τη σειρά του και ο πρώην πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ εξασφάλισε πλέον μαθηματικά το χρίσμα, κερδίζοντας τον απαιτούμενο αριθμό αντιπροσώπων (1.215) στο προσεχές συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων. Με αυτόν τον τρόπο επισημοποιείται έτσι πως —εκτός συγκλονιστικού απροόπτου— για πρώτη φορά δυο υποψήφιοι θα αναμετρηθούν για δεύτερη συνεχόμενη φορά σε προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ έπειτα από σχεδόν 70 χρόνια. «Οι ψηφοφόροι τώρα καλούνται να επιλέξουν το μέλλον αυτής της χώρας» είπε ο Μπάιντεν Ακόμη, μετά την εξέλιξη αυτή, ο κ. Μπάιντεν εξέδωσε ανακοίνωση σε οξύ τόνο, κατηγορώντας για ακόμη μια φορά τον κ. Τραμπ πως απειλεί «τη δημοκρατία», αν όχι την «ίδια την ιδέα της Αμερικής». «Οι ψηφοφόροι τώρα καλούνται να επιλέξουν το μέλλον αυτής της χώρας. Θα υψώσουμε το ανάστημά μας και θα υπερασπιστούμε τη δημοκρατία μας, ή θα αφήσουμε να την κατεδαφίσουν; Θα προασπίσουμε το δικαίωμά μας να επιλέγουμε και να προστατεύουμε τις ελευθερίες μας ή θα αφήσουμε τους εξτρεμιστές να μας τις πάρουν;». Σημειώνεται ότι τα χθεσινά αποτελέσματα θεωρούνταν τετελεσμένα και για τους δύο αντιπάλους. Η τελευταία αντίπαλος του Ντόναλντ Τραμπ στην κούρσα για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, η Νίκι Χέιλι, εγκατέλειψε την περασμένη εβδομάδα. (in.gr) «Tα όπλα υπάρχουν για να τα χρησιμοποιείς» είπε ο Πούτιν Σε συνέντευξη του σε ρωσικό κανάλι, ο Βλάντιμιρ Πούτιν ανέφερε ότι η Ρωσία παραμένει σε κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας και είναι έτοιμη ακόμη και για πυρηνικό πόλεμο, αλλά αναφέρει ότι τίποτα «δεν δείχνει να πλησιάζουμε σε αυτό.» Συγκεκριμένα, ερωτηθείς για το αν η Ρωσία είναι έτοιμη για πυρηνικό πόλεμο, απάντησε «Από στρατιωτικής-τεχνικής άποψης ναι είμαστε έτοιμοι». Σύμφωνα με τον Ρώσο πρόεδρο, οι ΗΠΑ κατανοούν ότι αν αναπτύξουν στρατεύματα σε ρωσικό έδαφος ή στην Ουκρανία, η Ρωσία θα θεωρήσει την κίνηση αυτή ως παρέμβαση και θα απαντήσει. «Υπάρχουν αρκετοί ειδικοί (σ.σ. στις ΗΠΑ) όσον αφορά τις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις και όσον αφορά την στρατηγική αυτοσυγκράτηση. Επομένως δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάτι τώρα που να δείχνει ότι πλησιάζουμε σε αυτό (σ.σ. πυρηνικό πόλεμο), αλλά εμείς είμαστε έτοιμοι» πρόσθεσε ο Πούτιν. Όπως τόνισε «τα όπλα υπάρχουν για να μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις. Εμείς έχουμε τις δικές μας αρχές». «Δεν είναι απαραίτητο» Στην ίδια συνέντευξη ο κ. Πούτιν σημείωσε ότι αν οι ΗΠΑ διεξάγουν πυρηνικές δοκιμές τότε η Ρωσία μπορεί να κάνει το ίδιο: «Δεν είναι απαραίτητο… πρέπει να το σκεφτούμε αλλά δεν αποκλείω να κάνουμε το ίδιο». Ωστόσο ο πρόεδρος της Ρωσίας σημείωσε ότι η Μόσχα δεν αντιμετώπισε ποτέ την ανάγκη να χρησιμοποιήσει πυρηνικά στην Ουκρανία. «Γιατί να χρειαστούμε όπλα μαζικής καταστροφής; Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια ανάγκη» απάντησε χαρακτηριστικά για την περίπτωση χρήσης πυρηνικών στην Ουκρανία. Οι απειλές του παρελθόντος Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πούτιν εξαπολύει απειλές για χρήση πυρηνικών. Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει στα τέλη Φεβρουαρίου στην ετήσια ομιλία του με αφορμή, όπως είχε πει τότε, ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ «ετοιμάζονται να πλήξουν ρωσικό έδαφος», επιστρατεύοντας για αυτόν τον σκοπό τα πιο αποτελεσματικά μέσα που διαθέτουν. Η μοίρα οποιασδήποτε χώρας επιτεθεί στη Ρωσία θα είναι «πολύ πιο τραγική» από οτιδήποτε μπορεί να αντιμετωπίσει η δική μας χώρα, είχε σημειώσει ο Πούτιν. «Πρέπει να καταλάβουν ότι διαθέτουμε και εμείς όπλα, όπλα που θα μπορούσαν να τους νικήσουν στο δικό τους έδαφος», πρόσθεσε, εξηγώντας ότι μια τέτοια επιθετική κίνηση θα μπορούσε να πυροδοτήσει τη χρήση πυρηνικών όπλων. «Δεν το καταλαβαίνουν αυτό;» διερωτήθηκε, διατυπώνοντας την εκτίμηση ότι η «η ρωσοφοβία τυφλώνει τους ανθρώπους και τους στερεί τη λογική τους ικανότητα». Τέλος, ο Πούτιν προειδοποίησε τότε τις χώρες του ΝΑΤΟ πως κινδυνεύουν με πυρηνική σύγκρουση αν στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία, προσθέτοντας πως η Ρωσία πρέπει να ενισχύσει τον δυτικό στρατιωτικό τομέα της μετά την εισδοχή της Φινλανδίας και της Σουηδίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. (n.gr) «Οι ΗΠΑ δεν έχουν αναμειχθεί και δεν πρόκειται να αναμειχθούν στις εκλογές της Ρωσίας», δήλωσε εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Οι ρωσικοί ισχυρισμοί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να αναμειχθούν στις προεδρικές εκλογές είναι «κατηγορηματικά ψευδείς», δήλωσε ο Λευκός Οίκος την Τρίτη, ανανεώνοντας τις κατηγορίες του για ανάμειξη της Μόσχας στις εκλογές στις ΗΠΑ και αλλού. Η εξωτερική υπηρεσία πληροφοριών της Ρωσίας (SVR) ανέφερε χθες, Δευτέρα, χωρίς να δίνει στοιχεία που να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό της, πως έλαβε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν σχεδιάζει να αναμειχθεί στις ρωσικές εκλογές, ανέφεραν κρατικά ΜΜΕ. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν προειδοποίησε τη Δύση πως οποιεσδήποτε προσπάθειες από ξένες δυνάμεις να αναμειχθούν στην ψηφοφορία θα θεωρηθούν πράξη επίθεσης Η SVR ισχυρίστηκε επίσης πως οι ΗΠΑ σχεδιάζουν κυβερνοεπίθεση στο διαδικτυακό σύστημα ψηφοφορίας. «Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι κατηγορηματικά ψευδείς και τίποτα περισσότερο από προπαγάνδα», δήλωσε εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, προσθέτοντας ότι «οι ΗΠΑ δεν έχουν αναμειχθεί και δεν πρόκειται να αναμειχθούν στις εκλογές της Ρωσίας». «Η Ρωσία έχει μακρά ιστορία στοχοποίησης δημοκρατικών εκλογών» «Είναι η Ρωσία που έχει μακρά ιστορία στοχοποίησης δημοκρατικών εκλογών των ΗΠΑ και άλλων. Αντί να προβάλλει ψέματα, είναι η Ρωσία που θα πρέπει να σταματήσει αυτές τις δραστηριότητες», αντέτεινε ο Αμερικανός εκπρόσωπος. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, που θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, οι οποίες διεξάγονται από τις 15 έως τις 17 Μαρτίου, προειδοποίησε τη Δύση πως οποιεσδήποτε προσπάθειες από ξένες δυνάμεις να αναμειχθούν στην ψηφοφορία θα θεωρηθούν πράξη επίθεσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διεξάγουν τις δικές τους εκλογές το Νοέμβριο, καθώς ο Δημοκρατικός Μπάιντεν επιδιώκει την επανεκλογή του σε μια πιθανή επανάληψη της αναμέτρησης απέναντι στον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, που έχασε το 2020 από τον νυν πρόεδρο. Την περασμένη εβδομάδα, το Κρεμλίνο ανέφερε πως η Ρωσία δεν θα αναμειχθεί στις προεδρικές εκλογές της 15ης Νοεμβρίου και απέρριψε τα αμερικανικά ευρήματα ότι η Μόσχα ενορχήστρωσε εκστρατείες για επηρεασμό των προεδρικών εκλογών τόσο του 2016 όσο και του 2020. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ «Ο Πούτιν είναι κάποιος που έχει χάσει την επαφή με τον πραγματικό κόσμο» σχολίασε ο Ζελένσκι Στη ρωσική επίθεση με πύραυλο στην Οδησσό, ενώ πραγματοποιούσε επίσκεψη ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, μιλώντας στον γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό BFM. Αναφερόμενος στον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν, ο κ. Ζελένσκι είπε ότι «πρέπει να είσαι άρρωστος» για να «χτυπήσεις με πύραυλο κρουζ μερικές εκατοντάδες μέτρα» από τον Έλληνα πρωθυπουργό. «Ήθελε να ρίξει σε εμένα ή είχε άλλη πρόθεση; Πιστεύω ότι δεν έχει σημασία σήμερα» ανέφερε ο Ουκρανός πρόεδρος, ερωτηθείς αν εκτιμά ότι βρισκόταν ο ίδιος στο στόχαστρο της επίθεσης. «Ο Πούτιν είναι κάποιος που έχει χάσει την επαφή με τον πραγματικό κόσμο» Αυτό που αποτελεί πραγματικά όνειδος, συνέχισε Ουκρανός πρόεδρος, είναι «ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και όταν υποδεχόμαστε τον ηγέτη μιας άλλης χώρας, κράτους-μέλους της Ε.Ε. και εσύ επιχειρείς κάτι που μπορεί να είναι επικίνδυνο και χτυπάς με έναν πύραυλο κρουζ σε απόσταση κάποιων εκατοντάδων μέτρων από αυτόν τον ηγέτη, θεωρώ ότι πρέπει να είσαι πραγματικά άρρωστος». «Και καθώς μου θέτετε την ερώτηση ποιοι είναι οι στόχοι του Πούτιν, νομίζω ότι είναι κάποιος που έχει χάσει την επαφή με τον πραγματικό κόσμο. Πιστεύω ότι [στόχος του] είναι η καταστροφή με κάθε μέσο της Ουκρανίας και κάθε τι που είναι ζωντανό στην Ουκρανία» κατέληξε ο Ουκρανός πρόεδρος. «Ακούσαμε μια έκρηξη» Η επίσκεψη οργανώθηκε υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας για λόγους ασφαλείας. Είχε συμφωνηθεί στην τελευταία τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Πρωθυπουργός με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας στο τέλος Ιανουαρίου. Στη συνέχεια αναζητήθηκε η κατάλληλη ημερομηνία μέσω διπλωματικών διαύλων. Στην ελληνική αποστολή στην Οδησσό συμμετείχαν ο υπουργός Επικρατείας Σταύρος Παπασταύρου, οι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι Άννα Μαρία Μπούρα και Αριστοτελία Πελώνη και οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, Κύρα Κάπη και Αλέξανδρος Μαράκης. «Ήμασταν στο λιμάνι της Οδησσού και ο πρόεδρος Ζελένσκι και το επιτελείο του μας έκαναν μία ξενάγηση, όταν ακούσαμε κάποιες σειρήνες. Kαι λίγο μετά, καθώς μπαίναμε στα αυτοκίνητά μας, ακούσαμε και μία μεγάλη έκρηξη. Νομίζω ότι αυτό για εμάς είναι η καλύτερη, ζωντανότερη υπενθύμιση ότι εδώ γίνεται πραγματικός πόλεμος» τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε δηλώσεις του. (in.gr) Στην δημοσκόπηση ο προεδρικός συνασπισμός πέφτει κάτω από το 20% Λίγους μήνες πριν στηθούν οι κάλπες στη Γαλλία για τις ευρωεκλογές η ακροδεξιά «Εθνική Συσπείρωση» της Μαρίν Λεπέν κερδίζει μέρα με την μέρα περισσότερο έδαφος έναντι του κεντρώου κόμματος «Αναγέννηση» του Εμανουέλ Μακρόν και των συμμάχων του. Συγκεκριμένα, μία νέα δημοσκόπηση που διενήργησε από την 1η μέχρι την 6η Μαρτίου με δείγμα 11.700 ατόμων το Ipsos-Sopra Steria σε συνεργασία με το Cevipo και το Ίδρυμα Ζαν Ζωρέ για τη Le Monde, το χάσμα μεταξύ της ακροδεξιάς και του κόμματος του Γάλλου προέδρου διευρύνεται. Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις Πιο αναλυτικά, η λίστα της «Εθνικής Συσπείρωσης» υπό τον Ζορντάν Μπαρντελά λαμβάνει ποσοστό 31% στην πρόθεση ψήφου μεταξύ εκείνων που δηλώνουν σίγουροι ότι θα πάνε στις κάλπες, δηλαδή 13 ποσοστιαίες μονάδες μπροστά από την «Αναγέννηση». Έτσι ο προεδρικός συνασπισμός πέφτει κάτω από το 20% και προηγείται λιγότερο από 7% των Σοσιαλιστών του Ραφαέλ Γκλυκσμάν (11,5%). Ακολουθούν οι Πράσινοι με 8,5%, οι δεξιοί «Ρεπουμπλικανοί» με 7% όσο και η αριστερή «Ανυπόταχτη Γαλλία», επικεφαλής της λίστας της οποίας είναι η Μανόν Ομπρί. Το κόμμα του ακροδεξιού Ερίκ Ζεμούρ «Reconquête!» έπεται με 5% στην πρόθεση ψήφου κι ακολουθούν οι Κομμουνιστές με 3,5%. Ποιοι στηρίζουν την ακροδεξιά Το παράδοξο με την ισχυρή επίδοση της ακροδεξιάς – που αύξησε κατά 3% τα ποσοστά της το τελευταίο τρίμηνο – στη νέα δημοσκόπηση είναι σύμφωνα με τη Le Monde ότι επτά στους δέκα ερωτηθέντες (73%) δήλωσαν ότι τάσσονται υπέρ του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και μόνον δύο στους δέκα (23%) είπαν ότι θα ένιωθαν «μεγάλη ανακούφιση» αν τους έλεγαν αύριο ότι η Γαλλία θα φύγει από την ΕΕ. Οι υποστηρικτές της γαλλικής ακροδεξιάς εμφανίζονται πιο αποφασισμένοι, καθώς το 83% εξ’ αυτών δήλωσαν σίγουροι για την επιλογή τους έναντι ποσοστού 70% για το κόμμα του Γάλλου προέδρου, και άνω του 50% για τα αριστερά κόμματα, οι ψηφοφόροι των οποίων είπαν ότι μπορούν και να το ξανασκεφτούν μέχρι τις κάλπες του Ιουνίου. Όλα αυτά ενώ διατυπώνονται φόβοι για μεγάλη αποχή στις ευρωεκλογές στη Γαλλία, καθώς στην παρουσία φάση εκτιμάται ότι ένα 42-46% των ψηφοφόρων θα πάνε να ασκήσει το εκλογικό τους δικαίωμα – ποσοστό χαμηλότερου του 50% στις προηγούμενες ευρωεκλογές το 2019. (photo) Ο πίνακας δείχνει τα ποσοστά που έλαβε κάθε κόμμα στην δημοσκόπηση Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας, το δράμα μπορεί να έχει υποχωρήσει, αλλά οι επιπτώσεις συνεχίζονται - Μήπως υποφέρουμε από πολιτικό... long Covid; Οι σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις των διαφορετικών εκδοχών του Covid – η σύντομη και η μακρά – είναι παραδόξως παράλληλες με τις πολιτικές συνέπειές του. Εν ολίγοις, τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, όλοι πάσχουμε τώρα από πολιτικό… long Covid. Το πρώτο δράμα έχει τελειώσει. Μια σειρά από παρατεταμένες δυστυχίες το αντικατέστησε. Όπως και με τον long Covid, διαφορετικές χώρες υποφέρουν με διαφορετικούς τρόπους, παγιδευμένες στις δικές τους προσωπικές δυστυχίες. Το σοκ του καινούργιου έχει περάσει, για να αντικατασταθεί από μια διαρκή αίσθηση κόπωσης. Όταν χτύπησε η πανδημία, οι επιπτώσεις της στην πολιτική έγιναν έντονα αισθητές και ήταν δύσκολο να προβλεφθούν. Κατά κάποιο τρόπο, έμοιαζε με την απόλυτη δοκιμασία άγχους. Διαφορετικά πολιτικά συστήματα – και ηγέτες – εκτέθηκαν με διαφορετικούς τρόπους. Εκείνα με μακροχρόνιες ευπάθειες έμοιαζαν προορισμένα να αποτύχουν. Μήπως η πανδημία ήταν αυτό που χρειαζόμασταν; Ταυτόχρονα, η έλευση του Covid φάνηκε να ανοίγει την προοπτική νέων ειδών πολιτικής αλληλεγγύης. Ήμασταν μαζί σε όλο αυτό. Ο παγκόσμιος αντίκτυπος του Covid ήταν μια υπενθύμιση του τι είναι αυτό που έχουμε όλοι κοινό. Η συνειδητοποίηση ότι είμαστε όλοι, ανεξαιρέτως, ευάλωτοι θα μπορούσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια ανανεωμένη αίσθηση σκοπού στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της έκτακτης ανάγκης για το κλίμα. Ίσως μια πανδημία ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν, για να θυμηθούμε τι διακυβεύεται και για να υπενθυμίσουμε σε κάποιους από εμάς πόσο τυχεροί είμαστε, σημειώνει χαρακτηριστικά ο βρετανικός The Guardian σε ανάλυσή του. Τέσσερα χρόνια μετά, η εικόνα είναι πολύ διαφορετική. Η άμεση εμπειρία της πανδημίας μοιάζει όλο και πιο μακρινή, παρόλο που οι δημόσιες έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη, προσπαθώντας να διαπιστώσουν τι ακριβώς συνέβη και ποιος έφταιγε για ό,τι πήγε στραβά. Εν μέρει, ο λόγος για την απομάκρυνση είναι ότι πολλά από αυτά που κάποτε έμοιαζαν με αποφάσεις υψηλού κινδύνου έχουν βγει πια στο φως: πολλά αποτελέσματα ήταν παρόμοια, ανεξάρτητα από τις πολιτικές επιλογές που έγιναν. Ταυτόχρονα, οι πιο ολέθριες αλλά πιο δύσκολα αναγνωρίσιμες πολιτικές συνέπειες του Covid είναι παντού γύρω μας. Η αμεσότητα της απειλής έχει παρέλθει, αλλά τα παρατεταμένα σημάδια της βλάβης που προκάλεσε στο πολιτικό σώμα είναι παντού. Έδωσε σε ό,τι μας ταλαιπωρεί επιπλέον δόντια για να μας… «δαγκώσει» Η πανδημία και οι συνέπειές της – λουκέτα, οικονομική αναστάτωση, πληθωρισμός, αυξανόμενη απογοήτευση από τις πολιτικές ελίτ – ανακάλυψαν προϋπάρχουσες αδυναμίες της πολιτικής μας και τις επιδείνωσαν. Έδωσε σε ό,τι μας ταλαιπωρεί επιπλέον δόντια για να μας… «δαγκώσει». Οι πρώτες ημέρες του Covid έδωσαν ένα λόγο για να ελπίζουμε ότι η μαζική αναστάτωση που επέφερε θα μπορούσε επίσης να αλλάξει την κατεύθυνση της παγκόσμιας πολιτικής. Αυτή η ελπίδα αποδείχθηκε απατηλή. Στην πρώτη φάση της πανδημίας, φάνηκε ότι εξέθεσε τις λαϊκιστικές μεγαλοστομίες ως αυτό που ήταν – η χλωρίνη, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν κανένα είδος ιικού απολυμαντικού. Ο λαϊκισμός, όμως, παραμένει σε άνοδο σε όλο τον κόσμο, τρέφοντας τις πολλές δυσαρέσκειες των ετών του «λουκέτου» και όσων προηγήθηκαν. Ο Χαβιέρ Μίλεϊ μπορεί να μην ήταν πρόεδρος της Αργεντινής χωρίς τον πληθωρισμό που τροφοδοτεί ο Covid. Ούτε ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να κάνει την επιστροφή του χωρίς αυτόν Ομοίως, ο Covid δεν ξεκίνησε κανένα μεγάλο πόλεμο – το 2020 και το 2021 ήταν δύο από τα πιο ειρηνικά έτη που έχουν καταγραφεί. Όμως, ο κόσμος μετά τον Covid είναι πλέον τόσο επικίνδυνος στρατιωτικά, όσο ποτέ άλλοτε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Επιπλέον, ο Covid δεν επιδείνωσε την κλιματική κατάρρευση: για ένα μικρό χρονικό διάστημα, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειώθηκαν καθώς οι οικονομίες έκλεισαν. Αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να θερμαίνεται και η ελπίδα ότι η αντιμετώπιση του ιού θα αποτελούσε πρότυπο για πιο επείγουσα δράση για το κλίμα αποδεικνύεται ότι ήταν ένα όνειρο απατηλό. Ο πολιτικός long Covid είναι ο μεγάλος αποσταθεροποιητής Η πανδημία εισχώρησε στα αδύναμα σημεία της πολιτικής μας ζωής, όπως ακριβώς ο long Covid βρίσκει αδυναμίες στο ανθρώπινο σώμα. Δεν μας κινητοποιεί πλέον, ούτε είναι ικανή να μας καταστρέψει. Αντιθέτως, τα συμπτώματά της είναι ακανόνιστα και δυσνόητα, εμφανίζονται σε αναπάντεχα και φαινομενικά άσχετα μέρη. Ο πολιτικός long Covid δεν είναι ούτε ο μεγάλος διαιρετικός ούτε ο μεγάλος εξισορροπητικός παράγοντας. Είναι ο μεγάλος αποσταθεροποιητής. Κατά τη διάρκεια του 2020, όταν η πανδημία ανάγκασε τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να αυτοσχεδιάσουν τις αντιδράσεις τους με ιλιγγιώδη ταχύτητα, φάνηκε ότι θα αποκάλυπτε κάποιες βασικές αλήθειες σχετικά με τις δυνάμεις και τις αδυναμίες των διαφόρων πολιτικών συστημάτων. Η μεγαλύτερη και πιο άμεση αντίθεση ήταν μεταξύ της αυταρχικής Κίνας και της «δημοκρατικής Δύσης». Η αδίστακτη συμπεριφορά και η αποφασιστικότητα – που το κινεζικό πολιτικό σύστημα φάνηκε να διαθέτει σε αφθονία – ήταν η ημερήσια διάταξη. Οι δημοκρατίες αγωνίζονταν να ακολουθήσουν. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους, αφότου η Ιταλία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που καταπιάστηκε με το ζήτημα του πώς θα κρατήσει τον πληθυσμό της από το να μολύνει ο ένας τον άλλον, οι Κινέζοι έστειλαν μια ομάδα αξιωματούχων υγείας για να βοηθήσουν με συμβουλές. Οι Ιταλοί ανησυχούσαν από το γεγονός ότι, παρά τη θέσπιση δρακόντειων μέτρων αποκλεισμού, ο ιός εξακολουθούσε να εξαπλώνεται. Οι Κινέζοι εξήγησαν το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα δεν επρόκειτο για λουκέτα όπως τα αντιλαμβάνονταν. Οι άνθρωποι μπορούσαν ακόμη να βγαίνουν από τα σπίτια τους για έκτακτες ανάγκες, ενώ η τιμωρία ήταν σχετικά ελαφριά. Εν τω μεταξύ, στη Γιουχάν, το κέντρο της επιδημίας του Covid, ένοπλοι φρουροί στέκονταν έξω από πολυκατοικίες, η απαγόρευση κυκλοφορίας επιβαλλόταν βάναυσα και όσοι είχαν τον ιό μπορούσαν να οχυρωθούν μέσα στα σπίτια τους. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, ο αριθμός των νεκρών στην Ιταλία ήταν υπερδιπλάσιος από εκείνον της Κίνας. Έμεινε η μυρωδιά της διαφθοράς και η δυσωδία της υποκρισίας Η μεγαλύτερη αντίθεση με την Κίνα ήταν οι ΗΠΑ, όπου το ομοσπονδιακό σύστημα λήψης εκτελεστικών αποφάσεων, η διαδεδομένη καχυποψία απέναντι στις κυβερνητικές εντολές και ο «ανίκανος πρόεδρος Τραμπ» σήμαιναν ότι ο Covid σκότωσε πολύ περισσότερους ανθρώπους από οπουδήποτε αλλού. Αν οι ΗΠΑ ήταν η ναυαρχίδα της δημοκρατίας, τότε φαινόταν πως η δημοκρατία είχε αποτύχει. Ωστόσο, έγινε γρήγορα σαφές ότι η παγκόσμια εικόνα ήταν πιο περίπλοκη από ό,τι θα μπορούσε να υποδηλώσει οποιοδήποτε βιαστικά συναρμολογημένο πολιτικό παραμύθι ηθικής. Η Νέα Ζηλανδία – δημοκρατική, φιλελεύθερη και με έναν ισχυρά ανεξάρτητο πληθυσμό – κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τον ιό σχεδόν εντελώς μακριά. Η χώρα είχε το πλεονέκτημα ότι ήταν ένα νησιωτικό κράτος που μπορούσε να κλείσει τα σύνορά της. Αλλά και η Βρετανία είναι νησί, και αυτό δεν έκανε καμία διαφορά στην ικανότητα – ή την αδυναμία – της κυβέρνησης Τζόνσον να δράσει. Το Βιετνάμ, το οποίο δεν είναι νησί, τα πήγε σχεδόν εξίσου καλά με τη Νέα Ζηλανδία. Η Ρωσία τα πήγε σχεδόν εξίσου άσχημα με τις ΗΠΑ. Μερικοί από τους χειρότερους απολογισμούς θανάτων σημειώθηκαν στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όπως η Βουλγαρία και η Σερβία, οι οποίες είχαν μια μικτή κληρονομιά αυταρχισμού και δημοκρατίας. Ο διαχωρισμός του κόσμου με βάση τους τύπους καθεστώτων απέδειξε λίγα πράγματα. Τέσσερα χρόνια μετά, είναι επίσης σαφές ότι πολλές από τις μόνιμες πολιτικές συνέπειες του ιού έχουν ελάχιστη σχέση με τις σχετικές επιδόσεις των επιμέρους κυβερνήσεων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα μακροχρόνια κατεστημένα κόμματα βόρεια και νότια των συνόρων υφίστανται σοβαρές επιπτώσεις του Covid, παρά την υιοθέτηση αντίθετων προσεγγίσεων για την πανδημία. Ο Covid αποκάλυψε ένα ήδη κουρασμένο καθεστώς Οι Συντηρητικοί στο Ουέστμινστερ ήταν απρόθυμοι «κλειδαμπαρωτές» – κάτι που πλήρωσε ακριβά ο Μπόρις Τζόνσον – ενώ το SNP στο Εδιμβούργο πολύ πιο ενθουσιώδεις. Αυτό δεν είχε μεγάλες πιθανότητες για τα τελικά αποτελέσματα: τα συνολικά ποσοστά θνησιμότητας ήταν σχετικά σταθερά για το Ηνωμένο Βασίλειο στο σύνολό του και οι διαφοροποιήσεις είχαν να κάνουν περισσότερο με τα υποκείμενα προφίλ του πληθυσμού στα διάφορα μέρη της χώρας, παρά με τις πολιτικές προτιμήσεις των εκλεγμένων πολιτικών. Αυτό που μένει είναι κάτι πιο οικείο: η μυρωδιά της διαφθοράς και η δυσωδία της υποκρισίας. Παρόλο που ο Ρίσι Σουνάκ, ως υπουργός Οικονομικών, ήταν υπεύθυνος για ένα από τα πιο «ελαφρόμυαλα» σχέδια του 2020, το «φάτε έξω για να βοηθήσετε» – το οποίο έδινε εκπτώσεις στους θαμώνες για να επιστρέψουν στις παμπ και τα εστιατόρια, σε μια εποχή που ο ιός ήταν ακόμη διαδεδομένος στον πληθυσμό και έτοιμος να ξανακυλήσει – δεν είναι αυτός ο λόγος που βρίσκεται σε τόσο βαθιά πολιτικά προβλήματα. Η πολιτική παντού – σε οποιαδήποτε μορφή – έχει το τίμημά της για εκείνους που την ασκούν. Τα σημάδια συσσωρεύονται, ιδίως για τις μακροχρόνιες διοικήσεις. Ο Covid, αρχικά, φάνηκε να είναι κάτι άλλο: μια πρωτοφανής κυβερνητική πρόκληση, που απαιτούσε ένα νέο είδος δεξιοτήτων. Αλλά στο τέλος, βρήκε ένα τρόπο για να εκθέσει την κόπωση του καθεστώτος που είχε επέλθει ανεξάρτητα από τον ιό. Γιατί δεν ήρθε η αλληλεγγύη που περιμέναμε; Τι απέγινε το αίσθημα αλληλεγγύης που φαινόταν να έχει δημιουργήσει η άφιξη του Covid; Τις πρώτες ημέρες της πανδημίας, πολλές κυβερνήσεις ανησυχούσαν ότι οι άνθρωποι θα κουράζονταν σύντομα από τους περιορισμούς στην ελευθερία μετακίνησής τους. Ορισμένα μοντέλα συμπεριφοράς είχαν δείξει ότι η εκτεταμένη ανυπακοή θα γινόταν ο κανόνας μετά από μερικές εβδομάδες. Τα μοντέλα αυτά αποδείχθηκαν λανθασμένα. Οι περισσότεροι πολίτες σε όλο τον κόσμο έκαναν ό,τι τους έλεγαν για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι αναμενόταν. Αυτό δημιούργησε την ελπίδα ότι η συντονισμένη δράση σε αντίστοιχη κλίμακα θα ήταν δυνατή και σε άλλους τομείς. Αν, μπροστά σε μια σοβαρή απειλή, το κοινό ήταν πρόθυμο να δράσει προς το κοινό συμφέρον, ακόμη και αν αυτό σήμαινε σημαντικές προσωπικές θυσίες, τότε ίσως και άλλα προβλήματα συλλογικής δράσης – από τη μαζική μετανάστευση μέχρι την κλιματική κρίση – να επιδέχονταν ένα παρόμοιο πνεύμα συνεργασίας. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν συνέβη δυστυχώς. Στα πιο αμφιλεγόμενα πολιτικά ζητήματα, παραμένουμε τόσο μακριά όσο ποτέ άλλοτε. Οι περιβαλλοντικές πολιτικές εξακολουθούν να προκαλούν βαθιές διαιρέσεις και να υποδαυλίζουν την οργή σε μεγάλο βαθμό. Το αντιμεταναστευτικό συναίσθημα, μεταξύ άλλων και ανάμεσα στους ηλικιωμένους που συμμορφώθηκαν πιο ευλαβικά με τους περιορισμούς του Covid, συνεχίζει να τροφοδοτεί τον λαϊκισμό σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο. Άνοδος του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς Ο Γκερτ Βίλντερς κέρδισε τη λαϊκή ψήφο στις περσινές γενικές εκλογές στην Ολλανδία, με μια πλατφόρμα που συνδύαζε την καταγγελία των μεταναστών με τον σκεπτικισμό για το «καθαρό μηδέν». Αλλά σε αντίθεση με ορισμένους άλλους ακροδεξιούς πολιτικούς, ο Βίλντερς δεν είναι σκεπτικιστής του Covid. Ήταν επίσης ένας από τους πρώτους Ολλανδούς πολιτικούς που παραπονέθηκε για την αργή ανάπτυξη του προγράμματος εμβολιασμού στη χώρα του. Γιατί η αλληλεγγύη του Covid δεν μεταφράζεται σε άλλους τομείς; Εν μέρει, είναι η έλλειψη ανάλογης αίσθησης επείγοντος. Οι στόχοι του «καθαρού μηδεν» υπάρχουν για να αποτρέψουν τις πολυδιαφημισμένες, αλλά και μακρινές απειλές καταστροφής. Στο αποκορύφωμά του, ο Covid απειλούσε να διαλύσει τα συστήματα δημόσιας υγείας μέσα σε λίγες ημέρες. Αλλά υπάρχει και μια άλλη διαφορά. Η δημόσια υποστήριξη των κυβερνητικών περιορισμών κατά τη διάρκεια του Covid αφορούσε στον έλεγχο της συλλογικής συμπεριφοράς, όταν αυτή απειλούσε την προσωπική μας ασφάλεια. Ο κίνδυνος ήταν οι άλλοι άνθρωποι: κρατήστε τους μέσα για να μας κρατήσετε ασφαλείς. Η δράση για το κλίμα είναι πολύ πιο δύσκολο να «πουληθεί», επειδή φαίνεται να αποτελεί παραβίαση της προσωπικής ελευθερίας για χάρη κάποιου πολύ λιγότερο άμεσου συλλογικού οφέλους. Υπό αυτή την έννοια, η συμμόρφωση με τον Covid έχει περισσότερα κοινά με το αντιμεταναστευτικό συναίσθημα – «κρατήστε τους έξω για να μας κρατήσετε ασφαλείς». Η αλήθεια είναι ότι η δημόσια συνεργασία κατά τη διάρκεια του Covid δεν αποκάλυψε δυνατότητες των πολιτών τις οποίες δεν γνωρίζαμε. Το κοινό υπάκουσε στις εντολές των δημοκρατικών πολιτικών, επειδή οι πολιτικοί αυτοί έκαναν ήδη ό,τι μπορούσαν για να ανταποκριθούν στις επιλογές του. Ο Covid δεν δημιούργησε την πολιτική αντίδραση που απαιτείται για να αλλάξει ο τρόπος ζωής μας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μας έδωσε την πολιτική απάντηση που ζητούσαμε. Κι όμως, τα… «λεφτόδεντρα» υπήρχαν Ο τομέας στον οποίο ο Covid έκανε τη μεγαλύτερη άμεση πολιτική διαφορά ήταν τα δημόσια οικονομικά. Οι πολιτικοί ξαφνικά βρήκαν τα χρήματα που χρειάζονταν για να αποτρέψουν την καταστροφή, τα οποία έβρισκαν με κάθε τρόπο. Το μαγικό «δέντρο» του χρήματος (σ.σ. τα γνωστά «λεφτόδεντρα» εν Ελλάδι) αποδείχθηκε ότι τελικά υπήρχε. Σε μια πραγματική κρίση, παρά τα όσα είχαν ειπωθεί για τα ανυπέρβλητα όρια των δημόσιων δαπανών, αποδείχθηκε ότι υπήρχε τόσο η βούληση όσο και ο τρόπος να ξεπεραστούν. Ως καγκελάριος Οικονομικών το 2020, ο Σούνακ εγκαινίασε ένα πρόγραμμα που εξασφάλιζε επιδοτήσεις 80% σχεδόν σε όλους τους εργαζόμενους: το πλησιέστερο που έχει φτάσει ποτέ η Βρετανία στο να θεσπίσει ένα είδος καθολικού βασικού εισοδήματος. Ο Covid, αρχικά, φάνηκε ως μια πρωτοφανής κυβερνητική πρόκληση, που απαιτούσε ένα νέο είδος δεξιοτήτων. Αλλά στο τέλος, βρήκε ένα τρόπο για να εκθέσει την κόπωση του καθεστώτος που είχε επέλθει ανεξάρτητα Στις ΗΠΑ, μια κυλιόμενη σειρά εκτεταμένων πακέτων ανακούφισης και τόνωσης της οικονομίας περιελάμβανε άμεσες πληρωμές σε μετρητά σε όλα τα νοικοκυριά, ελαφρύνσεις για τα ενυπόθηκα δάνεια, φορολογικές διακοπές και γιγαντιαίες επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι παρέμειναν στην εργασία και οι επιχειρήσεις ζωντανές, ενώ το δημόσιο χρέος και στις δύο χώρες εκτοξεύθηκε στα ύψη. Ταυτόχρονα, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο δαπάνησαν πολλά για να στηρίξουν προγράμματα ανάπτυξης εμβολίων. Η συμβατική πρακτική στη φαρμακοβιομηχανία σήμαινε ότι υπήρχε πάντα ένα πολυετές κενό μεταξύ της εύρεσης μιας νέας θεραπείας και της διάθεσής της στην αγορά. Αλλά και πάλι, οι περιορισμοί αυτοί αποδείχθηκαν περιττοί. Τα αποτελεσματικά εμβόλια έφτασαν μέσα σε ένα χρόνο από το ξέσπασμα της επιδημίας. Covid όπως… πόλεμος Ήταν, λοιπόν, αυτό το ιδανικό μοντέλο για ένα εναλλακτικό πολιτικό μέλλον, στο οποίο οι εξαιρετικά επιταχυνόμενες δημόσιες δαπάνες μπορούν να προωθήσουν την καινοτομία, προστατεύοντας παράλληλα τους πολίτες από την αναστάτωση; Θα μπορούσε να είναι το μέσο για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης; Στην πραγματικότητα, η αντίδραση στον Covid δεν έμοιαζε τόσο με δοκιμή μιας νέας πολιτικής για το κλίμα, όσο με την αντίδραση σε έναν πόλεμο. Τα μέτρα έκτακτης ανάγκης τέθηκαν σε εφαρμογή για τη φθίνουσα φάση της πανδημίας, όταν η απειλή της κατάρρευσης ήταν πραγματική. Έκτοτε, μειώνονται σταθερά. Εν τω μεταξύ, οι δαπάνες για την έρευνα σχετικά με τα εμβόλια ήταν μόνο ένα μέρος ευρύτερων κυβερνητικών προγραμμάτων, που έτειναν να είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικά και άκρως σπάταλα. Όπως και σε κάθε πραγματικό πόλεμο, τα επιτυχημένα εξοπλιστικά προγράμματα αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Τα περισσότερα χρήματα απορροφώνται από προγράμματα που δεν… οδηγούν πουθενά. Ως αποτέλεσμα, η κληρονομιά της κυβερνητικής δράσης για τον Covid ήταν η παρατεταμένη δυσαρέσκεια και όχι μια νέα αίσθηση πολιτικής δυνατότητας. Τα συμπτώματα του πολιτικού long Covid περιλαμβάνουν την απογοήτευση του κοινού για το λογαριασμό που πρέπει να πληρωθεί. Χωρίς τον πληθωρισμό που τροφοδοτεί ο Covid, τι θα έκανε ο Τραμπ; Μέρος της αιτίας αυτής της απογοήτευσης είναι ο διαδεδομένος πληθωρισμός, που υποδαυλίζεται από τα χαλαρότερα δημόσια οικονομικά, ο οποίος έχει τροφοδοτήσει την οργή για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο και έχει δημιουργήσει εκλογική αστάθεια. Ο Χαβιέρ Μίλεϊ μπορεί να μην ήταν πρόεδρος της Αργεντινής χωρίς τον πληθωρισμό που τροφοδοτεί ο Covid. Ούτε ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να κάνει την επιστροφή του χωρίς αυτόν. Ταυτόχρονα, συνεχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια ιστορίες για τη σπατάλη και τη διαφθορά, που αναπόφευκτα πήγαιναν μαζί με τις απεριόριστες κρατικές δαπάνες. Στον απόηχο του πρώτου και του δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, όταν οι κρατικές δαπάνες μεταξύ των εμπόλεμων χωρών ήταν κολοσσιαίες και η σπατάλη και η διαφθορά ήταν ευρέως διαδεδομένες, ακολούθησε ωστόσο διαρκής κοινωνικός μετασχηματισμός. Τα θεμέλια ενός νέου είδους κράτους πρόνοιας τέθηκαν από την κλίμακα των δημόσιων επενδύσεων κατά τη διάρκεια του πολέμου, μαζί με την αίσθηση ότι οι δημόσιες θυσίες έπρεπε να επιστραφούν. Με την πανδημία δεν ήταν το ίδιο. Εν μέρει, είναι ζήτημα κλίμακας. Τα 12 δισ. δολάρια που δαπάνησε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ για την υποστήριξη της έρευνας για τα εμβόλια είναι σταγόνα στον ωκεανό των δημόσιων δαπανών. Ακόμη και τα τρισεκατομμύρια δολάρια που διέθεσε η αμερικανική κυβέρνηση σε διάφορες μορφές βοήθειας ωχριούν σε σύγκριση με την κληρονομιά προϋπαρχόντων προγραμμάτων, όπως το Medicare και το Medicaid. Τίποτα από όσα περίμεναν οι νέοι δεν ήρθε Τα επίπεδα του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ το 2024 είναι παρόμοια ως ποσοστό του ΑΕΠ με αυτά που ήταν το 1945, αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τις μακροπρόθεσμες επιβαρύνσεις των προγραμμάτων πρόνοιας και των αμυντικών δαπανών, παρά με την αντίδραση στον Covid. Σε έναν πόλεμο, οι νέοι πολεμούν και δίνουν τη ζωή τους για να κρατήσουν τους μεγαλύτερους ασφαλείς, οι οποίοι σε αντάλλαγμα υπόσχονται να κάνουν τη ζωή καλύτερη για εκείνους που καλούνται να κάνουν την υπέρτατη θυσία. Είναι μέρος αυτού που δημιουργεί μια αίσθηση αμοιβαίας υποχρέωσης μεταξύ των γενεών. Στον Covid, ήταν οι ηλικιωμένοι που έχασαν τη ζωή τους, αλλά ήταν ακόμα οι νέοι που έκαναν πολλές από τις θυσίες, με την απώλεια θέσεων εργασίας και εκπαιδευτικών ευκαιριών. Αυτό κάνει την ανταλλαγή πιο περίπλοκη. Η κληρονομιά της δεν ήταν μια νέα διαγενεακή συμφωνία. Αν μη τι άλλο, οι πολιτικές διαφορές μεταξύ των γενεών είναι ευρύτερες από ποτέ, και ο Covid τις επιδείνωσε. Οι νέοι δεν ανταμείφθηκαν για τη θυσία τους με τα είδη των υποσχέσεων που τείνουν να ακολουθούν έναν πραγματικό πόλεμο: καλύτερη στέγαση, μεγαλύτερη πρόσβαση στην εκπαίδευση, πλήρη απασχόληση. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι το τίμημα που πλήρωσε η νεότερη γενιά αποδείχθηκε πολύ πιο δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί από ό,τι ο φυσικός φόρος που κατέβαλε η ασθένεια στους ηλικιωμένους. Ποιος χρωστάει σε ποιον τι; Αυτός ήταν ένας πόλεμος χωρίς προφανείς νικητές. Γιατί βγήκε κερδισμένος ο Πούτιν; Εκτός, ίσως, από εκείνους τους πολιτικούς που είδαν τι θα μπορούσε να ακολουθήσει. Τον Οκτώβριο του 2022, καθώς η εισβολή του στην Ουκρανία καθυστερούσε, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε στο κυβερνητικό συμβούλιο συντονισμού στη Μόσχα ότι το μάθημα ήταν σαφές: η Ρωσία έπρεπε να μεταφράσει την επείγουσα ανάγκη του Covid σε στρατιωτική επείγουσα ανάγκη. «Αντιμετωπίσαμε ορισμένες δυσκολίες και την ανάγκη να αναβαθμίσουμε το έργο μας, να του δώσουμε μια νέα δυναμική και ένα νέο χαρακτήρα όταν ανταποκρινόμασταν στην πανδημία του κορονοϊού», είπε. Αυτά τα διδάγματα έπρεπε να μεταφερθούν στη συνέχιση του πολέμου. «Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις αρχαϊκές διαδικασίες, που μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε με τον ρυθμό που χρειάζεται η χώρα». Ως πρώτο βήμα, ο Πούτιν κήρυξε στρατιωτικό νόμο στις τέσσερις περιοχές που ελέγχονται από τις ρωσικές δυνάμεις. Ο Covid δεν ήταν ένας πραγματικός πόλεμος, αν και συχνά έτσι έμοιαζε. Ούτε ήταν μια δοκιμαστική άσκηση για το πώς θα αντιμετωπιστεί η πρόκληση της κλιματικής κρίσης, αν και περιστασιακά έμοιαζε και έτσι. Τώρα γνωρίζουμε ότι ο Covid ήταν, για ορισμένους πολιτικούς, μια πρόβα για τον ίδιο τον πόλεμο. Δεν άλλαξε ριζικά τον τρόπο που ζούμε. Η πανδημία, όμως, επιτάχυνε δραματικά ορισμένους κοινωνικούς μετασχηματισμούς που ήταν ήδη σε εξέλιξη. Η εργασία από το σπίτι ήταν κάτι που διευκολυνόταν από τη νέα τεχνολογία πολύ πριν από το 2020. Η πανδημία δεν δημιούργησε την υβριδική εργασία, ούτε ξεκίνησε τη σταθερή μείωση των χώρων γραφείων στο κέντρο της πόλης. Αλλά τα έφερε μπροστά κατά περίπου μια δεκαετία. Οι πολιτικές συνέπειες του Covid το 2024 μπορεί να είναι καθοριστικές Η πολιτική, επίσης, είναι αρκετά παρόμοια με ό,τι προηγήθηκε και φαίνεται απίθανο οι ιστορικοί του μέλλοντος να δουν το 2020-21 να αντιπροσωπεύει μια κοσμογονική αλλαγή στις παγκόσμιες υποθέσεις. Οι ΗΠΑ και η Κίνα είναι πιο εχθρικές μεταξύ τους απ’ ό,τι ήταν, αν και η εχθρότητα αυξανόταν για περισσότερο από μια δεκαετία πριν από το 2020. Η Μέση Ανατολή είναι πιο ασταθής απ’ ό,τι ήταν, η εκλογική πολιτική πιο εύθραυστη, οι αυταρχικοί πιο δυναμικοί, ο πλανήτης πιο θερμός, οι ανισότητες μεγαλύτερες. Αυτό είναι κάπως διαφορετικό. Αλλά τίποτα από αυτά δεν είναι καινούργιο. Και δεν υπάρχει εμβόλιο για τον πολιτικό long Covid, όπως δεν υπάρχει και για τη μακροχρόνια μορφή της ίδιας της ασθένειας. Τα αποτελέσματά της είναι πολύ σποραδικά και τα αίτια που την προκαλούν ακόμα ανεπαρκώς κατανοητά. Όμως, από μια άποψη, οι πολιτικές συνέπειες του Covid το 2024 μπορεί να φανούν καθοριστικές στην ιστορία του 21ού αιώνα. Ο πολιτικός που πλήρωσε το υψηλότερο εκλογικό τίμημα για την πανδημία ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ. Στις αρχές του 2020, ήταν καλά προετοιμασμένος για επανεκλογή: η οικονομία των ΗΠΑ ήταν σχετικά ισχυρή, η βάση του ήταν σχετικά ευχαριστημένη (κυρίως με τους διορισμούς του στο Ανώτατο Δικαστήριο), και οι Δημοκρατικοί δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν σε έναν υποψήφιο που θα του εναντιωνόταν. Αν ξαναβγεί ο Τραμπ δύσκολα θα ξεφύγουμε από τον πολιτικό long Covid Ο Covid τα άλλαξε όλα αυτά. Ο Τραμπ το χειρίστηκε άσχημα – δεν πήρε ποτέ το μήνυμά του ξεκάθαρα – και ακόμη και ορισμένοι από τους υποστηρικτές του, το παρατήρησαν. Η οικονομία υπέφερε. Οι Δημοκρατικοί συσπειρώθηκαν πίσω από τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος δεν χρειάστηκε να υποστεί τη σωματική καταπόνηση μιας πλήρους προεκλογικής εκστρατείας, επειδή οι περισσότερες μορφές προεκλογικής εκστρατείας ήταν αδύνατες λόγω πανδημίας. Ο Τραμπ έχασε, αλλά μόνο οριακά – χωρίς τον Covid θα είχε σχεδόν σίγουρα κερδίσει. Φέτος είναι η πιο πολυάσχολη χρονιά σε όλο τον κόσμο στην ιστορία της εκλογικής δημοκρατίας: περισσότεροι από 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν δικαίωμα ψήφου, σε εκλογές από την Ινδία μέχρι την Ιρλανδία και το Μεξικό. Είναι ένα σημάδι ότι ο Covid, που έθεσε σε αναστολή τόσες πολλές δημοκρατικές ελευθερίες, δεν το έκανε μόνιμα. Όμως οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο έχουν ακόμα τη δυνατότητα να τα ξεπεράσουν όλα αυτά. Ο Τραμπ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα κερδίσει. Ωστόσο, αν κερδίσει και αν αποφασίσει αυτή τη φορά να κάνει πράξη την υπόσχεσή του να αλλάξει τον τρόπο διακυβέρνησης των ΗΠΑ, αποψιλώνοντας το διοικητικό κράτος και αποσύροντας την αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία και το ΝΑΤΟ, τότε ο Covid θα έχει πραγματικά διαρκή αντίκτυπο στην παγκόσμια πολιτική. Σε εκείνο το σημείο, θα είναι δύσκολο για οποιονδήποτε στον κόσμο να ξεφύγει από τον πολιτικός long Covid… (in.gr) Η πρεσβεία των ΗΠΑ στη Ρωσία δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη φύση της απειλής Η αμερικανική πρεσβεία στη Ρωσία εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία προειδοποιεί τους Αμερικανούς πολίτες να αποφεύγουν τις μεγάλες συναθροίσεις στη Μόσχα εξαιτίας πληροφοριών που διαθέτει ότι εξτρεμιστές σχεδιάζουν επίθεση. Συγκεκριμένα, η πρεσβεία, η οποία έχει επανειλημμένως καλέσει όλους τους Αμερικανούς πολίτες να εγκαταλείψουν άμεσα τη Ρωσία, δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη φύση της απειλής, αλλά επισήμανε ότι οι πολίτες θα πρέπει να αποφεύγουν τα πλήθη και να γνωρίζουν το περιβάλλον όπου βρίσκονται. Τι αναφέρει το μήνυμα της αμερικανικής πρεσβείας «Η πρεσβεία παρακολουθεί τις πληροφορίες ότι εξτρεμιστές σχεδιάζουν σύντομα να στοχοθετήσουν μεγάλες συναθροίσεις στη Μόσχα, που θα περιλαμβάνουν συναυλίες, και οι Αμερικανοί πολίτες καλούνται να αποφεύγουν τις μεγάλες συγκεντρώσεις για τις επόμενες 48 ώρες», αναφέρει με μήνυμά της στην ιστοσελίδα της η πρεσβεία. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει πυροδοτήσει την βαθύτερη κρίση στις σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση μετά την κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1962 και ο Πούτιν έχει προειδοποιήσει ότι η Δύση κινδυνεύει να προκαλέσει πυρηνικό πόλεμο, αν στείλει στρατεύματα για να πολεμήσουν στην Ουκρανία. Το Κρεμλίνο λέει ότι οι σχέσεις με τις ΗΠΑ ποτέ δεν βρίσκονταν σε χειρότερο σημείο και κατηγορεί την Ουάσινγκτον ότι μάχεται κατά της Μόσχας με το να υποστηρίζει την Ουκρανία με χρήματα, όπλα και πληροφορίες. Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ Ιστορικά ανακριβής ο ισχυρισμός του Βλαντιμίρ Πούτιν - Ποια η αλήθεια Σε ένα εξωφρενικό ισχυρισμό προέβη ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Μετά τα όσα είπε στη συνέντευξη του στον Τάκερ Κάρλσον, όπως «Η Πολωνία ξεκίνησε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», ο Ρώσος πρόεδρος «ξαναχτύπησε» λέγοντας ότι το Βέλγιο οφείλει την ύπαρξη του στη Ρωσία. Απαντώντας σε ερώτηση Βέλγου στο Παγκόσμια Φεστιβάλ Νεολαίας, μια συγκέντρωση νέων από τη Ρωσία και χώρες ανά την υφήλιο κοντά στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας ο Πούτιν είπε ότι το Βέλγιο «εμφανίστηκε στον παγκόσμιο χάρτη ως ανεξάρτητο κράτος σε μεγάλο βαθμό χάρη στη Ρωσία και τη στάση της», αν και δεν διευκρίνισε τι εννοούσε. Προς αποκατάσταση της αλήθειας Μετά την δήλωση αυτή, πρέπει κανείς να μελετήσει τα ιστορικά γεγονότα για να καταλήξει στο σωστό συμπέρασμα. Όταν ξεκίνησε η Βελγική Επανάσταση εναντίον της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου των Κάτω Χωρών με στόχο την ανεξαρτησία το 1830, η Ρωσία πήρε το μέρος των Ολλανδών και μάλιστα σχεδίαζε να στείλει δυνάμεις για να συνδράμουν στην αντιμετώπιση των Βέλγων επαναστατών, φοβούμενη μήπως η εξέγερσή τους εμπνεύσει παρόμοιες επαναστάσεις κατά των μεγάλων ευρωπαϊκών μοναρχιών. Ο τσάρος Νικόλαος Α΄ αναγκάστηκε τελικά να στείλει τους στρατιώτες αυτούς – πολλοί εκ των οποίων Πολωνοί – στην Πολωνία λόγω της εξέγερσης που ξέσπασε στις 29 Νοεμβρίου εναντίον της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Μετά την καταστολή της Πολωνοί αξιωματικοί διέφυγαν και πολλοί εξ’ αυτών πήγαν στο Βέλγιο όπου ενίσχυσαν τις δυνάμεις της χώρας. H Ρωσία αποδέχθηκε τελικά την ανεξαρτησία του Βελγίου στη Διάσκεψη του Λονδίνου του 1830, όπου η Βρετανία και η Γαλλία έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά όπως σημειώνει το Politico, είναι λογικότερο να πιστώνει κανείς την ύπαρξη του Βελγίου στους Πολωνούς που στασίασαν κατά της Ρωσία παρά στη Μόσχα. Σημειώνεται ότι ο Πούτιν έχει κατηγορηθεί συχνά για ιστορικό ρεβιζιονισμό με στόχο να δικαιολογήσει τις ιμπεριαλιστικές βλέψεις του. Έχει ισχυριστεί κατ’ επανάληψη ότι η Ουκρανία ιστορικά ανήκει στη Ρωσία, ενώ έχει διατάξει να ξαναγραφούν τα σχολικά βιβλία στη Ρωσία για να αντανακλούν τις απόψεις του.
Ο Ραφαέλ Γκρόσι συζήτησε με το Βλαντίμιρ Πούτιν, εκτός από το θέμα της ασφάλειας του πυρηνικού σταθμού στη Ζαπορίζια, και για «άλλες παγκόσμιες προκλήσεις» σχετικές με τη μη διάδοση πυρηνικών όπλων.
Ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) Ραφαέλ Γκρόσι συζήτησε χθες Τετάρτη με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν (φωτογραφία, επάνω, από Sputnik/Valery Sharifulin/via Reuters) για την ασφάλεια του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια, στη νότια Ουκρανία, ο οποίος βρίσκεται υπό τον έλεγχο ρωσικών δυνάμεων. Συζητήθηκαν και θέματα που σχετίζονται με «τη μη διάδοση πυρηνικών όπλων» Κατά τη συνάντησή τους στο ρωσικό θέρετρο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας, συζητήθηκαν επίσης «άλλες παγκόσμιες προκλήσεις» που σχετίζονται με το ζήτημα της μη διάδοσης πυρηνικών όπλων, σύμφωνα με ανάρτηση του Γκρόσι στην πλατφόρμα X. Ο διευθυντής του ΔΟΑΕ ανέφερε πως είχε μια «σημαντική ανταλλαγή (απόψεων) με τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντίμιρ Πούτιν στο Σότσι». Η Ρωσία θεωρείται χώρα που θα μπορούσε ν’ ασκήσει διπλωματική επιρροή στο Ιράν αναφορικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax, ο Πούτιν εξέφρασε την πρόθεση της Μόσχας να συνεργαστεί με τον ΔΟΑΕ. Ούτε ο Ραφαέλ Γκρόσι ούτε το Κρεμλίνο αναφέρθηκαν σε περαιτέρω λεπτομέρειες της συνάντησης. Ανησυχία Νωρίτερα, ο Γκρόσι είχε γνωστοποιήσει πως σκόπευε να εκφράσει στον Πούτιν την ανησυχία του σχετικά με την ασφάλεια των εγκαταστάσεων του πυρηνικού σταθμού στη Ζαπορίζια, όχι μόνο στην παρούσα φάση αλλά και σ’ ενδεχόμενη επαναλειτουργία του. Ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας έχει ζητήσει κατ’ επανάληψη από τη Ρωσία και την Ουκρανία να επιδεικνύουν τη «μέγιστη αυτοσυγκράτηση» ώστε ν’ αποφευχθεί πυρηνική καταστροφή. Εχει προειδοποιήσει πως η κατάσταση του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού στην Ευρώπη είναι «εξαιρετικά επισφαλής» λόγω των συνεχιζόμενων εχθροπραξιών σε κοντινή απόσταση. Πηγή: ΑΠΕ
ΗΠΑ: «Η Ουκρανία δεν ζητά ξένους στρατιώτες αλλά εργαλεία» – Η απάντηση του Λευκού Οίκου στον Μακρόν5/3/2024 Ο Γάλλος Πρόεδρος σε είπε σήμερα ότι «αναλαμβάνει την ευθύνη» για τις πρόσφατες, αμφιλεγόμενες δηλώσεις του περί αποστολής Δυτικών στρατευμάτων στην εμπόλεμη Ουκρανία. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι «δεν ζήτησε ποτέ ξένα στρατεύματα να πολεμήσουν για τη χώρα του» σχολίασε σήμερα ένας εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, όταν ρωτήθηκε για τις πρόσφατες δηλώσεις του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. «Δεν θα υπάρξουν Αμερικανοί στρατιώτες στο έδαφος της Ουκρανίας. Ξέρετε γιατί; Δεν ζητάει αυτό ο πρόεδρος Ζελένσκι. Ζητάει εργαλεία και δυνατότητες. Δεν ζήτησε ποτέ να πολεμήσουν για τη χώρα του ξένοι στρατιώτες», είπε ο Τζον Κίρμπι, ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας. «Αναλαμβάνω την ευθύνη» Νωρίτερα σήμερα, ο Μακρόν, από την Πράγα όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Τσεχίας Πετρ Πάβελ, είπε ότι θεώρησε «αναγκαίο» να δώσει μια ώθηση στους συμμάχους της Ουκρανίας, τους οποίους κάλεσε «να μην δειλιάζουν» απέναντι σε μια «ασταμάτητη» Ρωσία. Είπε επίσης ότι «αναλαμβάνει την ευθύνη» για τις πρόσφατες, αμφιλεγόμενες δηλώσεις του περί αποστολής Δυτικών στρατευμάτων στην εμπόλεμη Ουκρανία. Οι δηλώσεις του Μακρόν δεν άρεσαν στη Γερμανία, μετά και τις πρόσφατες εντάσεις μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού για το θέμα της Ουκρανίας. «Δεν χρειαζόμαστε (…) συζητήσεις για το αν έχουμε περισσότερο ή λιγότερο θάρρος. Αυτό δεν βοηθά πραγματικά στην επίλυση των προβλημάτων» της Ουκρανίας, αντέδρασε ο υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους. Όσον αφορά την αποστολή στρατιωτών, οι περισσότερες χώρες της Δύσης έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι δεν εξετάζουν ένα τέτοιο σενάριο. ΑΠΕ-ΜΠΕ-AFP Το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS), που ίδρυσε ο Αλεξάνταρ Βούτσις, καταλαμβάνει 129 έδρες στη νέα Βουλή Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, συνεχίζει τις διαβουλεύσεις με τα κόμματα για τον σχηματισμό κυβέρνησης και την Δευτέρα συναντήθηκε με τις ηγεσίες του Σοσιαλιστικού Κόμματος (SPS), αλλά και του Σερβικού Προοδευτικού Κόμματος (SNS), του οποίου είναι ιδρυτής και, μέχρι τον Μάιο του 2023, πρόεδρος. Ο αρχηγός των Σοσιαλιστών, Ίβιτσα Ντάτσιτς, δήλωσε την προθυμία να συμμετάσχει το κόμμα του στη νέα κυβέρνηση υπό την ηγεσία των Προοδευτικών, όπως συμβαίνει από το 2012 και μέχρι σήμερα. Ο πρόεδρος του Σερβικού Προοδευτικού Κόμματος, Μίλος Βούτσεβιτς, ενημέρωσε τον Βούτσις ότι έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να σχηματίσει κυβέρνηση. Με 129 έδρες πλειοψηφεί το κόμμα του Βούτσις στη νέα Βουλή Όπως ανακοινώθηκε από το γραφείο της σερβικής προεδρίας, ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, σε δέκα ημέρες, αφού ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις με όλα τα κόμματα και πειστεί ότι υπάρχει πλειοψηφία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, θα ανακοινώσει το όνομα του εντολοδόχου πρωθυπουργού. Στις διαβουλεύσεις με τον Αλεξάνταρ Βούτσιτς αρνήθηκε να συμμετάσχει η ηγεσία του συνασπισμού «Η Σερβία ενάντια στη βία», καταγγέλλοντας ότι κατά την εκλογική διαδικασία έγιναν παρατυπίες που αλλοίωσαν το αποτέλεσμα. Στη νέα σερβική Βουλή που προέκυψε από τις βουλευτικές εκλογές της 17ης Δεκεμβρίου, επί συνόλου 250 εδρών, το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS) καταλαμβάνει 129 έδρες, ενώ ο συνασπισμός «Η Σερβία ενάντια στη βία», που συνθέτουν κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα, θα εκπροσωπηθεί με 65 βουλευτές (23,66%). Το Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας (SPS) του υπουργού Εξωτερικών, Ίβιτσα Ντάτσιτς, καταλαμβάνει 18 έδρες (6,55%) ενώ από 13 βουλευτές θα έχουν ο δεξιός συνασπισμός «NADA» (5,02%) και το νεοσύστατο κόμμα «Εμείς-Η φωνή του λαού» (4,69%). Οι εθνικές μειονότητες θα εκπροσωπηθούν με 12 βουλευτές. Οι Ούγγροι εξέλεξαν έξι βουλευτές, οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι τέσσερεις βουλευτές και από έναν βουλευτή εξέλεξαν η αλβανική μειονότητα και το κόμμα των Ρώσων. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η δήλωση Μεντβέντεφ έγινε μετά την δημοσιοποίηση ηχητικών αποσπασμάτων από μία συνάντηση Γερμανών στρατιωτικών όπου συζήτησαν την παροχή πυραύλων στην Ουκρανία
«Η Γερμανία ετοιμάζεται για πόλεμο με τη Ρωσία», προειδοποίησε ο αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ σε ανάρτησή του στο Telegram. H συνομιλία αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από το κρατικό ρωσικό κανάλι RT. Συγκεκριμένα, η δήλωση του Μεντβέντεφ έγινε μετά τη δημοσιοποίηση που έγινε στην Ρωσία, ηχητικών αποσπασμάτων από μία συνάντηση Γερμανών υψηλόβαθμων στρατιωτικών. Το Βερολίνο παραδέχτηκε την υποκλοπή ηχητικού υλικού από τους Ρώσους σε στρατιωτική συνάντηση όπου Γερμανοί αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας (Luftwaffe) συζήτησαν την παροχή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς κρουζ Taurus στην Ουκρανία και πιθανούς στόχους. «Κίνδυνος υποκίνησης πολέμων» Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας κάνει λόγο για «κίνδυνο υποκίνησης πολέμων» από τη γερμανική στρατιωτική ηγεσία. «Oι προσπάθειες να παρουσιαστεί η συνομιλία των αξιωματικών της Bundeswehr ως «παιχνίδι ρουκετών και τανκς» είναι ένα κακόβουλο ψέμα. Κανείς δεν γνωρίζει εάν η πολιτική ηγεσία και προσωπικά ο καγκελάριος γνωρίζουν. Αλλά ακόμα κι αν δεν γνωρίζουν και δεν έχουν διατάξει κάτι τέτοιο, η ιστορία γνωρίζει πολλά παραδείγματα όταν ο στρατός είναι σε θέση να λαμβάνει αποφάσεις για πολιτικούς επικεφαλής σχετικά με την έναρξη των πολέμων ή να τους υποκινεί. Θα έρθουν στο Σολτς και θα πουν: «Κύριε (Ράιχ) Καγκελάριε, ένας πύραυλος καταρρίφθηκε στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τον τύπο και την τροχιά του, πετούσε στο Βερολίνο». Τι θα απαντήσει ο Σολτς ε;», ενώ ο πρώην πρόεδρος κατέληξε λέγοντας «Καθαρό σαν την μέρα». Σημειώνεται ότι ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους δήλωσε την Κυριακή, ότι η Ρωσία διεξάγει έναν «πόλεμο πληροφοριών» με στόχο την πρόκληση διαιρέσεων στο εσωτερικό της Γερμανίας. Δείτε την ανάρτηση Το γερμανικό κόμμα «Ελεύθερη Σαξονία» κατέθεσε αγωγή κατά των Γερμανών αξιωματικών που σχεδίαζαν τον βομβαρδισμό της γέφυρας της Κριμαίας καθώς κάτι τέτοιο θα ξεκινούσε έναν πόλεμο με την Ρωσία, ο οποίος στο τέλος θα μετατρέπονταν σε Γ’ ΠΠ! Η αγωγή κατατέθηκε στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Γερμανίας. Το κόμμα της «Ελεύθερης Σαξονίας» προχώρησε σε αυτή την ενέργεια γιατί οι συζητήσεις των αξιωματικών της Bundeswehr υπόκεινται στο άρθρο 13 του Διεθνούς Ποινικού Κώδικα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και συγκεκριμένα αφορούν το λεγόμενο «αδίκημα της επίθεσης». «Μία επίθεση στην γέφυρα της Κριμαίας με γερμανική συμμετοχή θα ξεκινούσε έναν επιθετικό πόλεμο κατά της Ρωσίας και πιθανότατα θα ήταν η αρχή ενός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου» αναφέρεται στην δήλωση του κόμματος. Και κάτι τέτοιο κάνει την απειλή στρατιωτικών αντιποίνων κατά της Γερμανίας να φαίνεται πραγματική. Στην πρώτη αντίδραση για το τεράστιο θέμα του σχεδιασμού από Γερμανούς αξιωματικούς της Bundeswehr του βομβαρδισμού της ρωσικής γέφυρας του Κερτς προχώρησε ο υπουργός άμυνας της Γερμανίας Μπόρις Πιστόριους εμφανώς μουδιασμένος και αιφνιδιασμένος από το βάρος των αποκαλύψεων. Ο Πιστόριους αδυνατώντας να δώσει κάποια άλλη απάντηση απλώς δήλωσε ότι «η Ρωσία διεξάγει έναν “πόλεμο πληροφοριών” με στόχο την πρόκληση διαιρέσεων στο εσωτερικό της Γερμανίας.» Φυσικά όλες οι δηλώσεις των Γερμανών αφορούν τα κενά στο σύστημα ασφάλειας και την αντικατασκοπεία, αλλά για την ταμπακιέρα, δηλαδή εάν η Γερμανία απεργάζεται στρατιωτικά κτυπήματα κατά της Ρωσίας ούτε κουβέντα.Αλλά και από την άλλη πώς να διαψεύσουν κάτι που είναι ηχογραφημένο που ούτε και οι ίδιοι δεν αμφισβητούν. Πρόκειται για την πρώτη αντίδραση του υπουργού Άμυνας της Γερμανίας μετά τη δημοσιοποίηση που έγινε στην Ρωσία, της συνομιλίας που το pronews.gr δημοσίευσε στο σύνολό της από μία συνάντηση υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων.Τα ΜΜΕ της Ρωσίας αναφέρουν πως πρόκειται για ηχογραφημένες συνομιλίες από βιντεοδιάσκεψη μεταξύ των ανώτατων αξιωματικών της Γερμανίας, , που υπεκλάπη τον Φεβρουάριο. Σε αυτές οι Γερμανοί αξιωματικοί εξετάζουν το θεωρητικό σενάριο χτυπήματος στην κομβικής σημασίας γέφυρα της Κριμαίας, που έχει κατασκευάσει η Ρωσία. Ήδη το Κρεμλίνο μετά τις αποκαλύψεις ζητά σαφείς εξηγήσεις από το Βερολίνο σχετικά με το εάν υπήρχε τέτοιος σχεδιασμός. ΗΠΑ: Δεν πάνε καλά οι δημοσκοπήσεις για τον Τ.Μπάιντεν – Δείχνει να σαρώνει ο Ν.Τραμπ σε κάθε τομέα3/3/2024 Ο Τζο Μπάιντεν χάνει έδαφος έναντι του αντιπάλου του, του Ρεμπουμπλικάνου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει το προβάδισμα σε δημοσκόπηση, η οποία δημοσιεύθηκε σήμερα από την εφημερίδα New York Times και περιέχει «ανησυχητικές ενδείξεις» για τον νυν Αμερικανό πρόεδρο σε τμήμα των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Η δημοσίευση αυτής της δημοσκόπησης γίνεται οκτώ μήνες πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου και τέσσερις ημέρες πριν από την «Σούπερ Τρίτη», το κρίσιμο ραντεβού κατά το οποίο 15 πολιτείες οργανώνουν ταυτόχρονα τις προκριματικές εκλογές τους, τόσο των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικάνων. Ο Τζο Μπάιντεν και ο Ντόναλντ Τραμπ είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα πάρουν το χρίσμα των αντίστοιχων κομμάτων τους. Αν οι ψηφοφόροι ψήφιζαν σήμερα για να εκλέξουν τον πρόεδρό τους, 43% θα ψήφιζαν τον Μπάιντεν και 48% τον Τραμπ, σύμφωνα μ’ αυτή τη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε σε εθνικό επίπεδο από τους New York Times και το πανεπιστήμιο Siena College. Μολονότι ο 81χρονος Δημοκρατικός πρόεδρος δεν παύει να τονίζει, με στοιχεία, ότι η οικονομία πάει καλά, «μόνο ένας ψηφοφόρος στους τέσσερις πιστεύει ότι η χώρα οδεύει προς τη σωστή κατεύθυνση», ενώ «μια πλειοψηφία ψηφοφόρων πιστεύει ότι η οικονομία πάει άσχημα», σύμφωνα με την εφημερίδα. Η δημοσκόπηση αυτή αποκαλύπτει «σειρά από ανησυχητικές ενδείξεις για τον πρόεδρο, αδυναμίες στους κόλπους του δημοκρατικού στρατοπέδου, κυρίως στις γυναίκες, τους μαύρους και τους Ισπανόφωνους ψηφοφόρους», καθώς και σε ένα μέρος των εργατών, γράφουν οι New York Times. Παρά τα πολυάριθμα προβλήματά του με τη δικαιοσύνη, ο έλεγχος που ασκεί ο Τραμπ στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα δίνει αντιθέτως ένα στρατόπεδο «πιο ενωμένο»: ο πρώην πρόεδρος «κερδίζει 97% των ψήφων αυτών που λένε πως τον ψήφισαν πριν από τέσσερα χρόνια και ουσιαστικά κάνενας από τους παλιούς οπαδούς του δεν δήλωσε πως θέλει να ψηφίσει τον κ. Μπάιντεν». Αντιθέτως «ο κ. Μπάιντεν δεν συγκεντρώνει παρά το 83% αυτών που τον ψήφισαν το 2020, ενώ 10% εξ αυτών δηλώνουν πως υποστηρίζουν πλέον τον κ. Τραμπ», προσθέτουν οι New York Times. Εκτός από την οικονομία, η ηλικία του 81χρονου προέδρου Μπάιντεν, καθώς και η σταθερή υποστήριξή του προς το Ισραήλ, που βρίσκεται σε πόλεμο στη Γάζα, εξηγουν επίσης τη δυσθυμία στους κόλπους ενός τμήματος του εκλογικού σώματος των Δημοκρατικών. Τον Νοέμβριο, οι New York Times είχαν δημοσιεύσει μια δημοσκόπηση ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές, στην οποία ο Τραμπ προηγούνταν ήδη του Μπάιντεν σε πέντε από τις έξι πολιτείες-κλειδιά, με τον Δημοκρατικό πρόεδρο να χάνει έδαφος μεταξύ των νέων και των μειονοτήτων. Δεν έχουν τέλος τα διανοητικής φύσεως ολισθήματα του Αμερικανού προέδρου, Τζο Μπάιντεν, ειδικά όταν αλλά θέλει να πει κι άλλα λέει. Έτσι λοιπόν ανακοίνωσε ότι διέταξε τον Στρατό να προχωρήσει σε ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας. Αυτό τουλάχιστον έπρεπε να πει. Ωστόσο, στις δηλώσεις που έκανε στον Λευκό Οίκο, μπροστά στην πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, ο Μπάιντεν είπε ότι οι ρίψεις θα γίνουν στην Ουκρανία! Τα…«ασυμμάζευτα» επιχείρησε να μαζέψει ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Τζον Κίρμπι, λέγοντας ότι ο πρόεδρος «αναφερόταν στη Γάζα». Όσο για την Τζώρτζια Μελόνι, η πρωθυπουργός Ιταλίας απλώς έμεινε άφωνη. Σερβία: Ο Βούτσιτς πέτυχε να μη γίνει αναφορά στην «κακοήθη επιρροή» της Ρωσίας στα Βαλκάνια28/2/2024 Ο πρόεδρος της Ρωσίας απέτρεψε επίσης μία αναφορά στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας στη σύνοδο Ουκρανίας-Ν/Α Ευρώπης, που πραγματοποιείται στα Τίρανα Στην σύνοδο κορυφής Ουκρανίας – Νοτιοανατολικής Ευρώπης που πραγματοποιείται στα Τίρανα της Αλβανίας, η Σερβία αντιτάχθηκε στο ενδεχόμενο να γίνει αναφορά στο τελικό κείμενο της διακήρυξης στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και στην «κακοήθη επιρροή» της Μόσχας στην περιοχή. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, στις διαβουλεύσεις που διήρκησαν μέχρι αργά το βράδυ της Τρίτης και συνεχίστηκαν την Τετάρτη με τη συμμετοχή, μέσω βιντεοκλήσης, του Έλληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, και του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έγινε αποδεκτό το αίτημά του να απαλειφθεί κάθε αναφορά στην επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας και στην «κακοήθη επιρροή» της Μόσχας στην περιοχή. Απαίτησε να κατονομαστούν κι άλλες χώρες με «κακοήθη» επιρροή στα Βαλκάνια Ο Βούτσιτς ανέφερε πως κατάφερε να πείσει τους ηγέτες να μην γίνει αναφορά στη ρωσική επιρροή, όταν απαίτησε να κατονομαστούν και άλλες χώρες που έχουν «κακοήθη επιρροή» στα Βαλκάνια. Δήλωσε επίσης ότι στο τελικό κείμενο της διακήρυξης δεν θα υπάρχουν οι όροι «τα κράτη μας» και «οι χώρες μας» εξαιτίας του Κοσόβου, το οποίο η Σερβία θεωρεί τμήμα της και δεν αναγνωρίζει ως ανεξάρτητο κράτος. Όταν ρωτήθηκε πώς θα απαντήσει η Σερβία στην πρόταση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι να δημιουργήσουν η Ουκρανία και τα βαλκανικά κράτη ένα φόρουμ για την κοινή παραγωγή πυρομαχικών, ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς απάντησε ότι «η Σερβία πρέπει να δημιουργήσει τη δική της πλατφόρμα για συνομιλίες. Ακολουθούμε τη δική μας πολιτική και είμαι περήφανος για αυτό». Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Στα μισά της διαδρομής, ο πρόεδρος σκόνταψε ελαφρά σε ένα σκαλοπάτι.
Τι και αν η σκάλα του Air Force One έχει πλέον αλλάξει, ο Τζο Μπάιντεν απέφυγε οριακά την πλήρη διπλή πτώση από την σκάλα, την ώρα που ετοιμαζόταν το αεροσκάφος να αναχωρήσει για το Λος Άντζελες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την New York Post, τα πλάνα από το παρ’ ολίγον ατύχημα έδειχναν τον Μπάιντεν να χαιρετά το προσωπικό του αμερικανικού στρατού στο κάτω μέρος της σκάλας πριν ξεκινήσει την ανάβασή του στην αεροπορική βάση Andrews, στο Md. Καρέ καρέ το παρολίγον ατύχημα Κατά την διάρκεια της ανάβασης και περίπου στα μισά της διαδρομής, ο πρόεδρος φαίνεται να σκοντάφτει ελαφρά σε ένα σκαλοπάτι. Ο Μπάιντεν έπιασε γρήγορα το κιγκλίδωμα για να σταθεροποιηθεί, αλλά αμέσως σκόνταψε και στο επόμενο σκαλοπάτι. Όταν το βίντεο έγινε viral, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έσπευσαν να σχολιάσουν με τον δικό τους τρόπο το παρ’ ολίγον παραπάτημα, με αρκετούς συντηρητικούς να αμφισβητούν την υγεία του προέδρου. Πώς το σχολίασαν οι Ρεπουμπλικάνοι «Ο Μπάιντεν παραλίγο να σκοντάψει (δύο φορές) καθώς επιβιβάζεται στο Air Force One – παρά το γεγονός ότι χρησιμοποίησε τις κοντές σκάλες για να αποφύγει να σκοντάψει», έγραψε στο Twitter το RNC Research, το οποίο διαχειρίζεται η Ρεπουμπλικανική Εθνική Επιτροπή. «Ένας πράκτορας της Μυστικής Υπηρεσίας τοποθετείται στο κάτω μέρος της σκάλας κάθε φορά που ο Μπάιντεν επιβιβάζεται ή αποβιβάζεται για να αποτρέψει αυτό ακριβώς το σενάριο να συμβεί. Ο Μπάιντεν δεν είναι καλά!» Δείτε το βίντεο
Ιδιαίτερα άτακτος αποδείχθηκε ο σκύλος του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν Commander καθώς σύμφωνα με νέα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δάγκωσε τους άνδρες των μυστικών υπηρεσιών σε 24 τουλάχιστον περιπτώσεις.
Ποια είναι η Γιούλια Ναβάλναγια - Ο μεγάλος έρωτας και ο αγώνας που ξεκινά κατά του Πούτιν22/2/2024 Η Γιούλια Ναβάλναγια Αμπροσίμοβα όπως ήταν το πατρικό της όνομα, γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου του 1976 στη Μόσχα.
Tο Κρεμλίνο, απάντησε στον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν που αποκάλεσε τον Ρώσο πρόεδρο «crazy SOB» που σημαίνει «παλαβός γιος σκύλας» και τον κατηγόρησε ότι έκανε μία αποτυχημένη προσπάθεια να εμφανιστεί σαν «καουμπόι του Χόλιγουντ».
Σε εκδήλωση δωρητών του Δημοκρατικού Κόμματος ο Τζο Μπάιντεν εγκατέλειψε το πρωτόκολλο και είπε αυτό που ένιωθε για τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Τραβώντας την Ιστορία από τα μαλλιά – Γιατί ο Ζελένσκι δεν μπορεί να γίνει ένας Μέγας Φρειδερίκος21/2/2024 Σκαλίζοντας την ιστορία, μπορεί να κανείς να οδηγηθεί σε συγκρίσεις και αναλογίες που περισσότερο βλάπτουν παρά ωφελούν. Στον πρώτο πραγματικά «παγκόσμιο» πόλεμο στην Ιστορία, το 1757 και όχι το 1914, ένα κράτος βρέθηκε περικυκλωμένο από πολλούς αντιπάλους και σώθηκε. Μπορεί αυτό να συμβεί σήμερα με την Ουκρανία; Υπενθυμίζεται ότι σε εκείνον τον πόλεμο, τον γνωστό ως Επταετή Πόλεμο, ενεπλάκησαν όλες οι υπερδυνάμεις της εποχής με εξαίρεση την Οθωμανική Αυτοκρατορία, και επηρέασε την Ευρώπη, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, τη Δυτική Αφρική, την Ινδία και τις Φιλιππίνες. Οι βασικοί αντίπαλοι ήταν η Βρετανική Αυτοκρατορία από τη μία και η Γαλλία από την άλλη, διαμορφώνοντας δύο τεράστια στρατόπεδα. Ο ισχυρότερος σύμμαχος των Βρετανών τότε ήταν ο επίφοβος και γνωστός για τη στρατιωτική του δεινότητα, ο Πρώσος βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας. Δίχως να μπούμε σε λεπτομέρειες «ποιος φταίει» για το ξέσπαμα του πολέμου, αρκεί να πούμε ότι η Πρωσία εισέβαλε πρώτη σε ξένη περιοχή. Παρ΄ όλα αυτά μετά το 1760, η Πρωσία ήρθε σε δεινή θέση καθώς αντιμετώπιζε τη συνδυασμένη επίθεση Ρώσων, Αυστριακών και Γάλλων, των ισχυρότερων κρατών της Ευρώπης την εποχή εκείνη. Ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αλλά ανταπεξήλθε. Σε αυτό το σημείο λοιπόν, ο επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Στούμπενβιλ στις ΗΠΑ, Αλεξάντερ Μπερνς, θεωρεί ότι με οδηγό εκείνο το πρωσικό παράδειγμα, η Ουκρανία μπορεί να… νικήσει τη Ρωσία. Με ανάλυσή του στο αμυντικό αμερικανικό War on the Rocks, o Μπερνς θεωρεί ότι, όπως και σήμερα ο Ζελένσκι αδυνατεί να πείσει τη κοινή γνώμη ότι αξίζει της ξένης βοήθειας -καθώς αποτυγχάνει να σημειώνει στρατιωτικές νίκες- έτσι και τότε πολλοί στη Βρετανία απογοητεύονταν από την αρχική αδράνεια των Φρειδερίκου. Ως μέγας πιστωτής της Πρωσίας τότε η Βρετανία, χρηματοδοτούσε τον Πρώσο βασιλιά, προακαλώνας δυσαρέσκεια όταν η «επένδυσή» τους γνώριζε ήττες. Ο Φρειδερίκος κατάφερε και επικράτησε των αντιπάλων παρά το γεγονός ότι δεν είχε επαρκή πρόσβαση σε πιστώσεις. Παρόλα αυτά, όταν ο Πρώσος βασιλιάς άρχισε να φέρνει νίκες στις αρχές Ιουλίου 1759, το Universal Chronicle ανέφερε: «Ο Βασιλιάς της Πρωσίας έχει ξεφύγει επί μακρόν από την κατάσταση αδράνειας που φαίνεται να βρισκόταν εδώ και αρκετό καιρό». «Ο Φρειδερίκος έμαθε τελικά να είναι προσαρμόσιμος απέναντι στην ανώτερη δύναμη πυρός του εχθρού» λέει ο Μπερνς καθώς «μπόρεσε μετά την καταστροφή των δυνάμεών του σε μετωπικές επιθέσεις» να μάθει και να γίνεται πιο αμυντικός ώστε να κρατήσει δυνάμεις. «Ο Φρειδερίκος προσπάθησε να διατηρήσει αρκετή δύναμη κρούσης της Πρωσίας για να τερματίσει τελικά τον πόλεμο». Αν και θα είχε ηττηθεί αν δεν πέθαινε η μεγαλύτερη αντίπαλός του Ρωσίδα Αυτοκράτειρα Ελισάβετ, το 1762, η αλλαγή τακτικής επέτρεψε την επιβίωση της Πρωσίας μέχρι δοθεί η ευκαιρία για νίκη, σύμφωνα με τον Μπερνς. Ο ακαδημαϊκός αναφέρεται στο γεγονός ότι όπως στον Επταετή Πόλεμο, η Ρωσίδα αυτοκράτειρα Ελισάβετ Πετρόβνα υπέστη εγκεφαλικό το καλοκαίρι του 1757 και πέθανε έτσι και σήμερα, μια αλλαγή στη ρωσική ηγεσία, λόγω της υποτίθεται «επιβαρυμένης» υγείας του Πούτιν, θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντικές διαταραχές στη ρωσική πολεμική προσπάθεια. Το μάθημα για την Ουκρανία είναι σαφές για τον Μπερνς: «Ό,τι δίνει στην Ουκρανία την καλύτερη ευκαιρία για επιβίωση σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο, όχι η ξένη ανυπομονησία, θα πρέπει να υπαγορεύει τον ρυθμό των επιχειρήσεων. Γιατί ο Ζελένσκι δεν μπορεί να είναι «Μέγας»Ωστόσο, οι συγκρίσεις που κάνει ο Αμερικανός ιστορικός δεν ευσταθούν και μάλιστα χρησιμοποιούν την ιστορία με εξαιρετικά επικίνδυνο τρόπο για τους Ουκρανούς. Μπορεί ο Φρειδερίκος να έμπλεξε συχνά σε πολέμους, αλλά έτρεμε τις παρατεταμένες συγκρούσεις. Ήθελε οι πόλεμοι να διαρκούν ελάχιστα και να κάνει αυτός την πρώτη δύναμη. Οι μακροχρόνιοι πόλεμοι θα κατέστρεφαν την πειθαρχία του στρατού, θα ερήμωσαν τη χώρα και θα εξαντλούσαν τους πόρους της. Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός όμως, στην πραγματικότητα προτείνει έναν αμυντικό πόλεμο τριβής που είναι εις βάρος του αδύναμου σε πόρους, που είναι η Ουκρανία. Ως γνωστόν, την εποχή του Φρειδερίκου, οι στρατιώτες είναι αναλώσιμοι για τους στρατηγούς, γι΄αυτό εξάλλου και πολεμούσαν ανοιχτά σε παράταξη. Σήμερα όμως η νοοτροπία είναι πολύ διαφορετική και οι Ουκρανοί δεν έχουν εφεδρείες για σκότωμα. Σε αντίθεση με την Ουκρανία σήμερα, τα οικονομικά της Πρωσίας τότε ήταν σε εξαιρετική κατάσταση, επειδή είχαν αποθέματα μετρητών και χωρίς χρέος, και πολλοί σύγχρονοι και μετέπειτα παρατηρητές το θεώρησαν πρότυπο προς μίμηση. Η Ουκρανία σήμερα δεν έχει τέτοιες υποδομές και στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό απ΄έξω. Ο Φρειδερίκος κατάφερε και επικράτησε των αντιπάλων παρά το γεγονός ότι δεν είχε επαρκή πρόσβαση σε πιστώσεις. Ο Ζελένσκι αντίθετα βλέπει τα στρατεύματά του να ηττώνται, πρά το γεγονός ότι εδώ και δύο χρόνια απολαμβάνει αστείρευτης πηγής χρήματος της ΕΕ και των ΗΠΑ, καθώς και όπλων. Ωστόσο, όπως και Φρειδερίκος δεν έχει επαρκές προσωπικό και πλέον ξεμένει από πυρομαχικά. Η στρατηγική του Φρειδερίκου βασιζόταν στην ικανότητα να χτυπήσει πρώτος, όπως είχε κάνει το 1740, και ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να πολεμήσει για πολύ χωρίς εξωτερική βοήθεια. Μπορεί ο Φρειδερίκος πράγματι να αντιμετώπιζε σημαντικές ήττες, αλλά κατάφερνε να επιφέρει συντριπτικά πλήγματα εναντίον αντιπάλων που ήταν 2 και 3 φορές περισσότεροι αριθμητικά, λόγω των συγκλονιστικών πνευματικών του ικανοτήτων. Μπορεί οι Πρώσοι να έχασαν στη μάχη της Καμιένα Γκούρα βάζοντάς τα με υπερδιπλάσιες δυνάμεις, αλλά στη συνέχεια ο Φρειδερίκος θα συνέτριβε τους τριπλάσιους αντιπάλους στη Λεγκνίτσα. Ούτε ο Ζελένσκι, ούτε κανείς έως τώρα στρατιωτικός εγκέφαλος στην Ουκρανία μπορεί να πραγματοποιήσει τέτοιες ανατροπές, για να πείσουν εξωτερικούς παράγοντες. Υπενθυμίζεται επίσης, ότι το Λονδίνο τότε ήταν εμπόλεμο μέρος και βοηθούσε τον Φρειδερίκο, ενώ σήμερα η Ουκρανία μάχεται μόνη της, ενώ τα κέρδη για τους χρηματοδότες της τίθενται εν αμφιβόλω. Ο Μέγας Ναπολέων κοιμόταν έχοντας στο προσκέφαλό του τον Φρειδερίκο διότι θαύμαζε το επιθετικό του πνεύμα. Ο Πρώσος βασιλιάς ήταν φανατικός θιασώτης του επιθετικού πολέμου και ο στρατός του ήταν εκπαιδευμένος γι’ αυτό. Ο ουκρανικός στρατός από την αρχή του πολέμου δεν εμφάνιζε ανάλογα επίπεδα εκπαίδευσης, γι΄ αυτό και οι νατοϊκοί είχαν αγχωθεί να εκπαιδεύσουν χιλιάδες Ουκρανούς. Κλείνοντας θα συμφωνήσουμε μόνο στο σημείο που ο ιστορικός σημειώνει ότι οι ιστορικοί παραλληλισμοί μπορεί να είναι χρήσιμοι, αλλά το παρελθόν δεν είναι πάντα ένας τέλειος οδηγός. Θα λέγαμε μάλιστα, ότι η δική του σύγκριση είναι μάλλον καταστροφική, θυμίζοντας του μια ατάκα του Φρειδερίκου: «Εκείνος που υπερασπίζεται τα πάντα, δεν υπερασπίζεται τίποτα». (photo) Ο Μέγας Φρειδερίκος μετά τη μάχη. Αναφορικά με τις καταγγελίες της χήρας του Ναβάλνι ο Πέσκοφ απάντησε πως πρόκειται απλώς για αβάσιμες κατηγορίες Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις μετά τον θάνατο του Ναβάλνι. Η σύζυγος του ανέφερε πως ο ηγέτης της ρωσικής αντιπολίτευσης, έπεσε θύμα δηλητηρίασης με νοβιτσοκ και κατήγγειλε τον Ρώσο πρόεδρο ως υπεύθυνο για τον θάνατου του, ενώ παράλληλα τόνισε ότι θα συνεχίσει το έργο του και θα αγωνιστεί για μια ελεύθερη Ρωσία. Μετά από την καταγγελία αυτή, ο Ντμίτρι Πεσκόφ χαρακτήρισε ως «αβάσιμους» τους ισχυρισμούς της, για δηλητηρίαση του συζύγου της, με νευροπαραλυτικό παράγοντα νόβιτσοκ. Όταν ρωτήθηκε για την καταγγελία της Γιούλια Ναβάλναγια, ο Πεσκόφ αρνήθηκε να κάνει κάποιο σχόλιο λόγω της πρόσφατης χηρείας της. Τι ανέφερε ο Πεσκόφ για τις καταγγελίες της χήρας Ναβάλνι «Προφανώς πρόκειται για χυδαίες και εντελώς αβάσιμες κατηγορίες εναντίον του επικεφαλής του ρωσικού κράτους. Αλλά με δεδομένο ότι η Γιούλια Ναβάλναγια έγινε χήρα πριν από μερικές ημέρες, δεν θα κάνω κάποιο σχόλιο», είπε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου. Ακόμη, ο Πεσκόφ χαρακτήρισε δικαιολογημένες τις συλλήψεις ανθρώπων που απέτιναν φόρο τιμής στον Ναβάλνι αφήνοντας μερικά λουλούδια σε μνημεία για τα θύματα πολιτικής καταστολής της σοβιετικής εποχής. «Οι δυνάμεις της τάξης ενεργούν στο πλαίσιο του νόμου», τόνισε. «Αβάσιμοι» οι ισχυρισμοί της συζύγου του Ναβάλνι περί δηλητηρίασης Ζήτημα ρουτίνας η προαγωγή στελεχών ρωσικών σωφρονιστικών αρχών Τέλος χαρακτήρισε ζήτημα ρουτίνας την προαγωγή που έδωσε χθες ο Πούτιν σε υψηλόβαθμα στελέχη των ρωσικών σωφρονιστικών αρχών. Οι προαγωγές αυτές συμπέφτουν με την συμπλήρωση τριών ημερών μετά τον θάνατο του αντιφρονούντα. «Πρόκειται για συνηθισμένες διαδικασίες προαγωγής», σχολίασε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου. Ο Αλεξέι Ναβάλνι, που εξέτιε ποινή κάθειρξης 19 ετών σε φυλακή στον αρκτικό κύκλο, πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου. Ισχυριζόμενες ότι διεξάγεται έρευνα για τα αίτια του θανάτου του Ναβάλνι, οι ρωσικές αρχές δεν παρέδωσαν τη σορό στην οικογένειά του. «Κρύβουν τη σορό του»Ακόμη, η Ναβάλναγια κατήγγειλε τις ρωσικές αρχές ότι κρύβουν τη σορό του συζύγου της και ότι περιμένουν να εξαφανιστούν από τον οργανισμό του τα ίχνη του νευροπαραλυτικού παράγοντα νόβιτσοκ. Επεσήμανε δε ότι «γνωρίζουμε ακριβώς γιατί ο Πούτιν σκότωσε τον Ναβάλνι πριν από τρεις ημέρες. Θα σας το πούμε σύντομα. Σίγουρα θα μάθουμε ποιος ακριβώς έφερε σε πέρας αυτό το έγκλημα και με ποιο τρόπο. Θα πούμε ονόματα και θα δείξουμε πρόσωπα». Σημειώνεται ότι οι νέες αυτές δηλώσεις της έρχονται αφότου ο εκπρόσωπος του Αλεξέι Ναβάλνι δήλωσε πως η μητέρα και ο δικηγόρος του εμποδίστηκαν στο να δουν τη σορό του στο νεκροτομείο, το πρωί της Δευτέρας. Δείτε το βίντεο με τις δηλώσεις της Ναβάλναγια (photo) Η Ναβάλναγια κατηγόρησε εξάλλου τις ρωσικές αρχές ότι κρύβουν τη σορό του συζύγου της |
Archives
March 2024
|