Η αξιοπρέπεια ορίζεται ως η αίσθηση που έχει ο άνθρωπος ότι οι άλλοι τον σέβονται κι ο ίδιος νιώθει ότι αξίζει ως άνθρωπος.Ο αυτοσεβασμός και η ανωτερότητα του κάθε ανθρώπου, και όχι ο δήθεν καθωσπρεπισμός, ούτε ο υπέρμετρος εγωισμός. Αυτές οι δύο έννοιες πολλές φορές συγχέονται με την αξιοπρέπεια και της προσδίδουν έναν αρνητικό χαρακτήρα. Το να είναι κάποιος αξιοπρεπής, δεν σημαίνει ούτε ότι είναι εγωιστής, ούτε «καθωσπρέπει» για τα μάτια του κόσμου. Ο αξιοπρεπής άνθρωπος διαλέγει τη στάση ζωής του πρώτα για τον εαυτό του, και για τη συνείδηση του, και μετά για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Λένε πως η αξιοπρέπεια σπανίζει στις μέρες μας. Μπορεί και να ισχύει, αλλά δεν είναι όλοι το ίδιο. Ίσως η αξιοπρέπεια να είναι σε όλους κάπου καλά κρυμμένη, αλλά τώρα λόγω δύσκολων συνθηκών εκλείπει. Όπως λέει και ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι «Η αξιοπρέπεια είναι μια πολυτέλεια που τη χαίρεται κανείς όταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχει ξεπεράσει την ανάγκη». Όταν ο άνθρωπος έχει αυξημένες πρώτες ανάγκες, δεν λογαριάζει την αξιοπρέπεια του. Πρωτίστως πρέπει να καλύψει την επιβίωση του και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Όταν μια μάνα δεν έχει φαγητό για τα παιδιά της, θα κάνει τα πάντα για να βρει κι ας ταπεινωθεί. Όταν ένας άνθρωπος έχει κάποιον δικό του άρρωστο και δεν έχει χρήματα για νοσήλια, φάρμακα και γιατρούς θα προσπαθήσει να τα βρει με κάθε δυνατό τρόπο κι ας αναγκαστεί να «ζητιανέψει». Το τι θεωρεί ο καθένας αξιοπρεπές διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ο καθένας έχει τους κανόνες και τα όρια του. Για παράδειγμα, αν μιλάμε για τον ερωτικό τομέα, ίσως για κάποιους αξιοπρέπεια να είναι ένας χωρισμός, όσο κι αν πονάει και όσο κι αν στιγματίζει. Για κάποιους άλλους, ίσως και η δέκατη ευκαιρία να θεωρείται αξιοπρεπής στάση. Η αξιοπρέπεια υπάρχει σε όλους τους τομείς της ζωής. Αξιοπρέπεια όπως την ορίζει η κοινωνία, η θρησκεία, ο πολιτισμός. Υπάρχουν, οι προσωπικοί άγραφοι κανόνες του καθενός, υπάρχει, όμως, και νομοθεσία περί αξιοπρέπειας και αξιοπρεπούς συμπεριφοράς. Ποικίλλει, βέβαια από χώρα σε χώρα. Μια άλλη άποψη - αρκετά ενδιαφέρουσα - που εκφράστηκε από τη Σκάρλετ Ο Χάρα, είναι ότι είμαστε αξιοπρεπείς από δειλία. Η αδυναμία μας να φτάσουμε τις καταστάσεις στο τέρμα και να αποδεχθούμε τις συνέπειές τους, μας κάνει δειλούς και ταυτόχρονα αξιοπρεπείς. Ο φόβος μην εκτεθούμε ανεπανόρθωτα λοιπόν, είναι υπεύθυνος γι’ αυτή. Η έννοια της αξιοπρέπειας έχει άπειρες προεκτάσεις και είναι και θέμα προσωπικότητας του καθενός, αλλά κυρίως είναι η αγάπη και ο σεβασμός που έχουμε πρώτα για τον ίδιο μας τον εαυτό και πώς συμπεριφερόμαστε όταν είμαστε μόνοι μαζί του. Όλα αυτά που κάνουμε χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση και μπράβο. Είμαστε αξιοπρεπείς γιατί ό,τι κάνουμε, το κάνουμε για την ψυχή μας. Είναι η περηφάνια μας, με όλη τη θετική της σημασία, όχι με έπαρση και δήθεν συμπεριφορές. Το να περπατάς στο δρόμο με το κεφάλι ψηλά και να ξέρεις ότι έκανες το καλύτερο. Να σε θυμούνται όλοι με χαμόγελο, από πρώην ερωτικές σχέσεις μέχρι κάποιον που συνάντησες δυο φορές. Να νιώθεις ότι δεν ξόδεψες τον εαυτό σου για κάτι που δεν έπρεπε. Δεν τον ξεφτίλισες. Κι όπως, πολύ εύστοχα έγραψε ο Κ.Π. Καβάφης: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες. Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την, γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία, ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.»
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|