Για την προτίμησή της να γράφει βιβλία για μεγάλα παιδιά και εφήβους, για το συγγραφικό της έργο, για τον πόλεμο, αλλά και για τους ανθρώπους του πνεύματος με τους οποίους συμπορεύτηκε στη ζωή της και την επηρέασαν, μιλάει η καταξιωμένη συγγραφέας Άλκη Ζέη σε συνέντευξή της στο ΚΥΠΕ επ` ευκαιρίας της θεατρικής παράστασης βασισμένης στο βιβλίο της «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου», που ανεβάζει φέτος ο ΘΟΚ. Σε ερώτηση αν θεωρεί ότι όπως ο Πέτρος, παιδιά στην ηλικία των 9 χρονών μπορούν να αντιμετωπίσουν τον πόλεμο με την ωριμότητα του ήρωά της, η κ. Ζέη εξηγεί ότι μέσα στο βιβλίο ο Πέτρος ωριμάζει σιγά – σιγά.
«Ξεκινάει από ένα ξέγνοιαστο παιδάκι και ωριμάζει σιγά – σιγά», λέει, προσθέτοντας ότι «νομίζω ότι τα παιδιά διαβάζοντας το ωριμάζουν κι αυτά σιγά – σιγά». «Μπαίνουν λίγο στο νόημα, γιατί είναι τελείως ανίδεα», σημειώνει, «δεν μαθαίνουν καθόλου γι αυτή την περίοδο της ιστορίας μας, που είναι πολύ σημαντική για την Ελλάδα». Απαντώντας σε ερώτηση για το «Ποτέ Πια» που σκέφτεται ο Πέτρος όταν ανακοινώνεται η λήξη του πολέμου, λέει ότι «είναι ένα ξέσπασμα. Εκείνη η αίσθηση που υπήρχε μόλις τέλειωσε ο πόλεμος». Δυστυχώς, προσθέτει, «δεν επαληθευτήκαμε», για να διευκρινίσει «όχι σε μας, στη χώρα μας, αλλά ο πόλεμος υπάρχει σε άλλες χώρες. Πάλι παιδιά σκοτώνονται, πάλι παιδιά πεθαίνουν από αρρώστιες». Σε σχόλιο ότι θα ανέμενε κανείς ότι θα βρίσκονταν οι τρόποι για αποφυγή του πολέμου, απαντάει «δυστυχώς δεν βρίσκονται αυτοί οι τρόποι και είναι τα συμφέροντα όχι οι ιδεολογίες που κάνουν τους πολέμους πια». Οι έφηβοι έχουν πιο πολλή ανάγκη να διαβάσουν κάτι Σε ερώτηση για το συγγραφικό της έργο, που έχει κατά κύριο λόγο ήρωες παιδιά, εξηγεί ότι η ίδια θεωρεί ότι «τα παιδιά και οι έφηβοι έχουν πιο πολλή ανάγκη να διαβάσουν κάτι, παρά οι μεγάλοι». Για τους μεγάλους, λέει, «υπάρχουν πάρα πολλοί και καλοί συγγραφείς. Για τα παιδιά έχουμε λιγότερους». Και εμένα, εξομολογείται, «μου πάει να γράφω γι` αυτές τις ηλικίες». Απαντώντας σε ερώτηση αν και η ίδια είναι τελικά μια αιώνια έφηβος, σημειώνει ότι «την ώρα που γράφω το βιβλίο ξαναγίνομαι το παιδί, ο έφηβος εκείνης της ηλικίας». Τις άλλες ώρες, προσθέτει, «νομίζω ότι κρατάω την ηλικία μου». Σε ερώτηση για το ρόλο που έπαιξαν σημαντικά άτομα του ελληνικού πνεύματος στη ζωή της αναφέρει ότι «έπαιξαν μεγάλο ρόλο». «Αν αρχίσω από τον άνδρα μου, το Γιώργο Σεβαστίκογλου», λέει. Ίσως, προσθέτει, «δεν ήμουν αυτή που ήμουνα, δεν είχα γίνει συγγραφέας, αν από τα πολύ νεανικά μου χρόνια δεν είχα γνωρίσει αυτούς τους ανθρώπους που με επηρέασαν». «Ήταν πολύ σημαντικό, έμαθα πολλά πράγματα από αυτούς που δεν τα έμαθα ούτε στο σχολείο, ούτε στο πανεπιστήμιο», επισημαίνει η Άλκη Ζέη. Κληθείσα να πει λίγα λόγια για τη Διδώ Σωτηρίου, απαντάει χωρίς δισταγμό: «Νομίζω ότι είναι ανεπανάληπτη. Δεν υπάρχει τέτοιο είδος». Ήταν, λέει, «μια γυναίκα πολύ ζωντανή». «Φεμινίστρια, αλλά με καλή την έννοια. Δηλαδή, αγαπούσε πολύ τον άντρα και τον περιποιόταν. Δεν ήταν η σουφραζέτα. Αλλά, από την άλλη μεριά, υπεράσπιζε τα δικαιώματα της γυναίκας, καβαλούσε μοτοσικλέτα -που καμιά δεν τολμούσε στην εποχή της- και εμάς από πολύ μικρά μας μιλούσε για πράγματα που δεν μας τα έλεγαν οι μεγάλοι», προσθέτει. Αυτή, σημειώνει η κ. Ζέη «έπαιξε σημαντικό ρόλο σ` όλη μας την οικογένεια». Για τη Ζορζ Σαρή θυμάται ότι «ήμασταν φίλες από 12 χρονών. Παρόλο που είχαμε πολύ αντίθετους χαρακτήρες. Η μια συμπλήρωνε την άλλη». «Μου στοίχισε πολύ που έφυγε νωρίτερα. Και καμιά φορά ως τώρα, λέω: Aχ τι θα λεγε η Ζορζ γι αυτό», λέει. Ερωτηθείσα για την παράσταση «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου» που ανεβαίνει στον ΘΟΚ και στην πρεμιέρα της οποίας θα παρευρεθεί, δηλώνει ότι «αφού την ανεβάζει ο Τζαμαργιάς και είναι η ίδια διασκευή, φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ καλή, δεν θα υστερεί σε τίποτα». «Ήταν πραγματικά παρά πολύ καλή, χωρίς ν` απομακρυνθεί καθόλου από το βιβλίο», σημειώνει, αναφερόμενη στην παράσταση που είχε ανεβάσει παλαιότερα ο σκηνοθέτης στην Ελλάδα. Σε ερώτηση αν νοιώθει ότι η λογοτεχνία σε Ελλάδα και Κύπρο προχωράει στις μέρες μας και αν υπάρχουν νέοι άνθρωποι με την όρεξη και το ταλέντο να γίνουν συγγραφείς, λέει ότι «σίγουρα προχωράει και σίγουρα έχουμε». Σύμφωνα με την Άλκη Ζέη, «αναλόγως του μεγέθους της Ελλάδας, έχουμε πολλούς και καλούς συγγραφείς και ποιητές, που δύσκολα βρίσκεις έξω». Και δύσκολα εκδίδονται έξω και ποιητικά βιβλία, αναφέρει. Προχωρούν, λέει, «κατά κάποιο τρόπο μόνοι τους». Αναφορά κάνει στη σημασία που έχουν για τους συγγραφείς οι βιβλιοθήκες. «Έξω ένας συγγραφέας άμα το βιβλίο του το πάρουν οι βιβλιοθήκες τελείωσε, έχει κάνει την πορεία του», λέει. Σε μας, προσθέτει, «είναι πολύ δύσκολο αυτό, γιατί ακόμη και οι βιβλιοθήκες ήδη που υπάρχουν έχουν να προμηθευτούν με βιβλία, κι εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια». Μιλάει για την ανάγκη να υπάρχουν βιβλιοθήκες στα σχολεία, βιβλιοθήκες της γειτονιάς. Σε ερώτηση ποια είναι η συμβουλή που δίνει σε νέους που ενδιαφέρονται να γίνουν συγγραφείς απαντάει: «Άμα με ρωτάνε τα παιδιά τι χρειάζεται για να γίνει κανείς συγγραφέας, τους λέω τρία πράγματα μόνο. Πρώτον να διαβάζεις βιβλία, δεύτερον να διαβάζεις βιβλία και τρίτον να διαβάζεις βιβλία». «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου» της Άλκης Ζέη, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, θα κρατάει συντροφιά στους θεατρόφιλους στην Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ ως τις 18 Δεκεμβρίου. Επίσημη πρεμιέρα στις 15 Οκτωβρίου Η επίσημη πρεμιέρα, στην οποία θα παρευρεθεί και η Άλκη Ζέη θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 15 Οκτωβρίου, στις 1800. Μετά το τέλος της παράστασης η συγγραφέας θα υπογράψει αντίτυπα των βιβλίων της. Την Κυριακή, 16 Οκτωβρίου στις 7 το απόγευμα ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου, τα βιβλιοπωλεία PARGA και οι Εκδόσεις Μεταίχμιο διοργανώνουν στην Κεντρική Σκηνή Αίθουσα Εύης Γαβριηλίδης ανοικτή εκδήλωση στην οποία η Άλκη Ζέη θα συνομιλήσει με το κοινό. Θα προηγηθεί ομιλία με τίτλο «Άλκη Ζέη: Η παιδική μας φίλη μεγάλωσε» από την Ελένη Φτιάκα, Αναπληρώτρια Κοσμήτορα Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ποια είναι η Άλκη Ζέη Η Άλκη Ζέη σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας. Η σχέση της με το γράψιμο ξεκίνησε από τα γυμνασιακά της χρόνια. Παράλληλα με το γράψιμο, αγωνίστηκε ενεργά για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, συμμετέχοντας στο αριστερό κίνημα από τα χρόνια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Από το 1952 μέχρι το 1964 έζησαν μαζί με τον άντρα της, το θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Σεβαστίκογλου, σαν πολιτικοί πρόσφυγες στη Σοβιετική Ένωση, αρχικά στην Τασκένδη και ύστερα στη Μόσχα, όπου γεννήθηκαν και τα δυο παιδιά τους. Επέστρεψαν στην Ελλάδα το ’64 για να ξαναφύγουν το ’67 στο Παρίσι, όπου παρέμειναν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του `70 λόγω της δικτατορίας. Τα βιβλία της «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα», «Το καπλάνι της βιτρίνας» και «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου», συμπεριλαμβάνονται στα διαχρονικά ευπώλητα βιβλία της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Το 2012 αναγορεύθηκε επίτιμη Διδάκτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Της Ήβης Μιτσίδου Phillips
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
May 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|