Στο σφυρί πορτρέτο της Μέριλιν Μονρόε από τον Άντι Γουόρχολ, στα 200 εκ. δολάρια εκτιμάται η αξία22/3/2022 Ο οίκος Christie`s ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι βγάζει στο σφυρί τον Μάιο ένα πορτρέτο της Μέριλιν Μονρόε από τον Άντι Γουόρχολ, η αξία του οποίου εκτιμάται στα 200 εκατομμύρια δολάρια, κάτι που θα το καταστήσει το ακριβότερο έργο τέχνης του 20ου αιώνα που θα έχει ποτέ πωληθεί σε δημοπρασία. Πρόκειται για τον πίνακα "Shot Sage Blue Marilyn", που ζωγράφισε το 1964 ο Άντι Γουόρχολ, "ο σημαντικότερος πίνακας του 20ου αιώνα που θα πωληθεί σε δημοπρασία στην τελευταία γενιά", σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Christie`s στη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, υπεύθυνοι του Christie`s διευκρίνισαν πως το διάσημο πορτρέτο της Μέριλιν Μονρόε ανήκει στο ίδρυμα στη Ζυρίχη των Τόμας και Ντόρις Αμαν, το οποίο θα αφιερώσει τα έσοδα της πώλησης για "τη βελτίωση της ζωής των παιδιών σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω προγραμμάτων υγείας και εκπαίδευσης".
0 Comments
Στην ταινία «Το σπίτι από θραύσματα» ο Χρυσός Αλέξανδρος του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης22/3/2022 Στο ντοκιμαντέρ «Το σπίτι από θραύσματα» του Δανού Σάιμον Λέρενγκ Βίλμοντ απονεμήθηκε τελικά ο Χρυσός Αλέξανδρος (που συνοδεύεται από χρηματικό βραβείο 12.000 ευρώ) καλύτερης ταινίας του φετινού 24ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - ενώ στην ταινία απονεμήθηκε και ένα ακόμη βραβείο, εκείνο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Τους μοτοσικλετιστές που συμμετείχαν στην 22η Διαδρομή Αγάπης» του Παγκύπριου Συνδέσμου για παιδιά με καρκίνο και συναφείς παθήσεις «Ένα όνειρο μια Ευχή» υποδέχθηκε την Κυριακή το πρωί, στο προαύλιο του Δημοτικού Μεγάρου ο Αντιδήμαρχος Αγίας Νάπας Αντώνης Χρίστου. Σύμφωνα με ανακοίνωση, ο κ. Χρίστου στο σύντομο χαιρετισμό του, εξήρε αρχικά το θεάρεστο έργο που επιτελεί ο Παγκύπριος Σύνδεσμος «Ένα όνειρο μια Ευχή» αλλά και τη διαχρονική στήριξη των Μοτοσικλετιστών προς τον σύνδεσμο μέσω της συμμετοχής τους στη διαδρομή αγάπης. Ο κυπριακός κινηματογράφος υπάρχει και έχουμε σημαντικά δείγματα να δείξουμε, δήλωσε ο Υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Πρόδρομος Προδρόμου την Παρασκευή. Σε χαιρετισμό του στην εκδήλωση «Ημέρες κυπριακού κινηματογράφου», στο Παρίσι, την οποία δίνει στη δημοσιότητα το Υπουργείο Παιδείας σε μετάφραση από τη Γαλλική, ο κ. Προδρόμου υποσχέθηκε ότι η Κυβέρνηση θα στηριξει και θα καθιερώσει την εκδήλωση σε ετήσια βάση. Κτίρια, μνημεία, σπουδαία έργα τέχνης, αλλά ακόμη και πολύτιμα ψηφιακά αρχεία ιδρυμάτων και βιβλιοθηκών στην Ουκρανία βρίσκονται στο έλεος των ρωσικών πυραύλων Δεκάδες ιστορικά κτίρια κι ανεκτίμητα έργα τέχνης γίνονται συντρίμμια από τα ρωσικά πυρά στην Ουκρανία. Στο Χάρκοβο, πολλά τοπόσημα, συμπεριλαμβανομένης της τεράστιας Πλατείας Ελευθερίας της πόλης, όπου βρίσκεται το λεγόμενο Μέγαρο της Κρατικής Βιομηχανίας, ένα εντυπωσιακό κονστρουκτιβιστικό κτίριο που χτίστηκε το 1928 και βρίσκεται επί του παρόντος στον κατάλογο των υπό ένταξη Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, χτυπήθηκαν από πυραύλους κρουζ. Τα γειτονικά κτίρια του Κρατικού Θεάτρου Οπερας και Μπαλέτου και της Φιλαρμονικής του μετατράπηκαν σε ερείπια. Στάχτη έχει γίνει και το μουσείο στο Ιβάνκιφ, μια πόλη βορειοδυτικά του Κιέβου, ενώ η εκκλησία της Αναλήψεως στο χωριό Μπόμπρικ, κοντά στο Κίεβο, υπέστη σοβαρές ζημιές. Σε επίφοβη θέση βρίσκεται και ένα από τα μνημεία – ναυαρχίδες του ουκρανικού πολιτισμού, ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο, που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα, καθώς απέχει μόλις τέσσερα λεπτά με τα πόδια από το κτίριο της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας, έδρα των αντιτρομοκρατικών και αντικατασκοπικών υπηρεσιών και από τους πλέον πιθανούς στόχους του ρωσικού στρατού. Την ίδια ώρα δεκάδες είναι τα μνημεία σε Οδησσό, Κίεβο και Τσερνίβτσι που ενδεχομένως να βρεθούν εν τω μέσω πυρών και απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή. Σε κίνδυνο δεν βρίσκονται μόνο τα μνημεία και τα μουσεία της Ουκρανίας, αλλά και οι ιστοσελίδες και τα ψηφιακά αρχεία των ιδρυμάτων και των βιβλιοθηκών της, στη μάχη για τη διάσωση των οποίων έχουν πέσει εθελοντικές οργανώσεις. Μια τέτοια πρωτοβουλία αποτελεί το Saving Ukrainian Cultural Heritage Online (SUCHO) που απασχολεί εθελοντές νυχθημερόν για τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας και τη διατήρηση δεδομένων, τα οποία απειλούνται από τον πόλεμο. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Διαδίκτυο αποτελείται από φυσικά αντικείμενα. Υπάρχουν διακομιστές που βρίσκονται στον πραγματικό κόσμο και χρειάζονται τροφοδοσία, ψύξη και συντήρηση» υποστηρίζουν οι επικεφαλής της πρωτοβουλίας. «Η δικτύωση εξαρτάται από φυσικά καλώδια που πρέπει να παραμείνουν συνδεδεμένα για να λειτουργήσουν. Οτιδήποτε, από μια διακοπή ρεύματος έως την καταστροφή ενός διακομιστή σε ένα κτίριο που έχει βομβαρδιστεί, μπορεί να θέσει τους ιστοτόπους εκτός σύνδεσης, προσωρινά ή μόνιμα». Από την 1η Μαρτίου, το SUCHO έχει δημιουργήσει ψηφιακά αρχεία για περισσότερους από 1.500 ιστοτόπους, ψηφιακά εκθέματα, εκδόσεις ανοιχτής πρόσβασης και άλλους διαδικτυακούς πόρους από ουκρανικούς πολιτιστικούς οργανισμούς, χάρη στους 1.000 και πλέον εθελοντές – βιβλιοθηκονόμους, αρχειονόμους και άλλες κατηγορίες επαγγελματιών του τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς – οι οποίοι κινητοποιήθηκαν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ενώ σε μικρό χρονικό διάστημα εξασφαλίστηκαν και επιχορηγήσεις από κορυφαίους οργανισμούς που εξειδικεύονται στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Στα θύματα αυτού του πολέμου συγκαταλέγονται και οι μεγάλες διεθνείς εκθέσεις, σπουδαία έργα τέχνης, αλλά και σχέσεις ετών που είχαν χτιστεί μεταξύ των μεγάλων μουσείων μέσω ανταλλαγών εκθεμάτων στο πλαίσιο εμβληματικών περιοδικών εκθέσεων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Εθνικής Πινακοθήκης στο Λονδίνο που ανακοίνωσε ότι ο δανεισμός του πίνακα του Ραφαήλ «Η Αγία Οικογένεια» (περ. 1506-7), από το Κρατικό Μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, για την έκθεση – αφιέρωμα στον σπουδαίο αναγεννησιακό ζωγράφο, ακυρώθηκε. Στο μεταξύ και στο ίδιο πλαίσιο, το ρωσικό μουσείο έχει ήδη ανακαλέσει αρκετά έργα που είχε δανείσει σε δύο μουσεία του Μιλάνου, ενώ ανάλογη κίνηση έκαναν ακόμη τέσσερα ρωσικά μουσεία που ζήτησαν επίσης την επιστροφή 23 έργων που εκτίθενται επί του παρόντος σε εκθέσεις στην Ιταλία. Η Γαλλία με τη σειρά της ανακοίνωσε ότι θα αποσύρει 15 έργα τέχνης από μια έκθεση στα μουσεία του Κρεμλίνου της Μόσχας που θα εγκαινιαστεί τον τρέχοντα μήνα, ενώ το παράδειγμα της Γαλλίας ακολούθησαν η Βρετανία, η Αυστρία και η Ισπανία. Την ίδια ώρα, ο κόσμος της τέχνης έχει ενεργοποιηθεί για να υποστηρίξει τους ουκρανούς πρόσφυγες, καλλιτέχνες και όχι μόνο. Στη Βρετανία, επί παραδείγματι, έχει οργανωθεί δημοπρασία από τη βρετανική λογοτεχνική κοινότητα για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ των προσφύγων Ουκρανίας, η οποία σε μία εβδομάδα έκανε τζίρο 47.890 ευρώ. Στην πρωτότυπη αυτή δημοπρασία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να διεκδικήσουν γεύματα με δημοφιλείς συγγραφείς, την ευκαιρία να «βαφτίσουν» τους ήρωες των επόμενων βιβλίων τους και να αποκτήσουν υπογεγραμμένες πρώτες εκδόσεις. Σχεδόν 350 λαχνοί περιμένουν τους φίλους της λογοτεχνίας στην ιστοσελίδα https://airauctioneer.com/book-aid-for-ukraine έως τις 20 Μαρτίου. Τον οβολό της υπέρ της Ουκρανίας δίνει και η μεγάλη συνάντηση αιθουσών τέχνης στο Ντουμπάι, καθώς οι διοργανωτές της ανακοίνωσαν ότι θα διαθέσουν το 25% των εισιτηρίων στη φουάρ που ολοκληρώθηκε προ ημερών με τη συμμετοχή 100 γκαλερί για τους πληγέντες. Η γαλλική κυβέρνηση, από την πλευρά της, ανακοίνωσε ότι θεσπίζει ταμείο στήριξης ενός εκατομμυρίου ευρώ για πρόσφυγες ουκρανούς καλλιτέχνες και επαγγελματίες της τέχνης που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα μετά τη ρωσική εισβολή. Στο πλευρό της Ουκρανίας στέκονται και οι υπεύθυνοι της Μπιενάλε της Βενετίας, της σημαντικότερης εικαστικής διοργάνωσης παγκοσμίως, καθώς διαβεβαιώνουν πως η χώρα θα είναι παρούσα στην 59η γιορτή της τέχνης, παρά το γεγονός ότι ο ουκρανός καλλιτέχνης Πάβλο Μάκοφ, το έργο του οποίου επρόκειτο να παρουσιαστεί στην έκθεση – μια επιτοίχια εγκατάσταση με 78 χάλκινες χοάνες, από τις οποίες αναβλύζει νερό -, δήλωσε ότι ο ίδιος και οι επιμελητές Λιζαβέτα Γκέρμαν, Μάιρα Λάνκο και Μπόρις Φιλονένκο αναγκάστηκαν να σταματήσουν τις προετοιμασίες λόγω του πολέμου. Ακυρώνονται λόγω ασθενείας συντελεστή, οι παραστάσεις της παραγωγής «Φιλουμένα Μαρτουράνο» σε Λάρνακα και Λευκωσία. Σε γραπτή ανακοίνωση του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ) αναφέρεται ότι «λόγω ασθένειας συντελεστή της παραγωγής «Φιλουμένα Μαρτουράνο» ακυρώνονται οι προγραμματισμένες παραστάσεις που θα γινόταν απόψε 16 Μαρτίου στη Λάρνακα και στη Λευκωσία την Παρασκευή 18, Σάββατο 19 και Κυριακή 20 Μαρτίου 2022». Προστίθεται ότι «οι θεατές που επιθυμούν να μεταφέρουν την προκράτηση/προαγορά της θέσης τους για επόμενες παραστάσεις στη Λευκωσία παρακαλούνται να επικοινωνήσουν τηλεφωνικώς με το Ταμείο του Θεάτρου ΘΟΚ στο 77 77 27 17 (Τρίτη-Κυριακή 10:00-13:30 & 16:00-18:00) . (ΚΥΠΕ) Ανακάλυψη- Καλοδιατηρημένη σαρκοφάγος στα θεμέλια του ναού της Παναγίας των Παρισίων ( βίντεο)16/3/2022 Από το 1990 έως το 1993, ο Αφροαμερικανός Rodney Barnette λειτούργησε το πρώτο γκέι μπαρ στο Σαν Φρανσίσκο. H γκαλερί The Kitchen της Νέας Υόρκης, σε συνεργασία με το The Studio Museum του Χάρλεμ, φιλοξένησαν την πρώτη παρουσίαση στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ της εγκατάστασης που έχει δημιουργήσει η κόρη του Rodney, η Sadie Barnette για το The New Eagle Creek Saloon, ένα καταφύγιο της πολυεθνικής γκέι κοινότητας του Φρίσκο, περιθωριοποιημένης τότε από άλλους χώρους συνεύρεσης στην πόλη. Η 37χρονη σήμερα Sadie ήταν επτά χρονών όταν ο πατέρας της την πήγε στο The New Eagle Creek Saloon, στη Market Street. (ΚΥΠΕ) Για πολλές χιλιετίες οι Έλληνες ταξίδευαν στα ουκρανικά και τα ρωσικά εδάφη για να ιδρύσουν αποικίες, να μεταδώσουν την ορθοδοξία και το βυζαντινό πολιτισμό, να ασκήσουν το εμπόριο, να υπερασπίσουν την ορθόδοξη πίστη από τους ξένους εισβολείς, αλλά και να αναζητήσουν την πολυπόθητη ελευθερία.
Να διασώσουν τα κομμάτια της πολιτιστικής τους κληρονομιάς προσπαθούν στην Ουκρανία που μαζί με την τραγωδία της απώλειας τόσων ανθρώπων, είναι τα παράπλευρα θύματα του παραλογισμού. Στον νέο πόλεμο που έχει σκεπάσει την Ευρώπη τις τελευταίες δέκα ημέρες τα κομμάτια του ουκρανικού πολιτισμού απειλούνται σοβαρά. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση της Ουκρανίας αποφάσισε να προστατεύσει τα ιστορικά αγάλματα και τις εκκλησίες, αρκετές εκ των οποίων θεωρούνται προστατευόμενα μνημεία της UNESCO, καλύπτοντάς τα. Με αλεξίπυρο υλικό Με αφρώδες και αλεξίπυρο υλικό «ντύνουν» οι πολίτες τα αγάλματα στην ιστορική πόλη Λβιβ, σε μια προσπάθεια προστασίας των πολιτιστικών θησαυρών τους από πιθανό ρωσικό βομβαρδισμό. Παράλληλα, τοποθετούν ξύλινα πάνελ σε παράθυρα και βιτρό, ενώ αποθηκεύουν σε κιβώτια τα πιο ευπαθή και εύκολα μετακινήσιμα αντικείμενα. Σε μια από τις πλατείες της πόλης, δεσπόζει αγέρωχος ο καλυμμένος από πλαστικό Ποσειδώνας. Εδώ και λίγο καιρό, υποδέχεται κοινό το Museum of the Future στο Ντουμπάι, ένα μουσείο αφιερωμένο στο μέλλον που έχει χαρακτηριστεί από τον τέως επικεφαλής του εμιράτου Sheikh Mohammed bin Rashid Al Maktoum ως «το πιο όμορφο μουσείο στον κόσμο». Σχεδιασμένο από το τοπικό αρχιτεκτονικό γραφείο Killa Design και παραπέμποντας σε σκηνικό για ταινία επιστημονικής φαντασίας, το μουσείο βρίσκεται δίπλα στη Sheikh Zayed Road, τη βασική οδική αρτηρία του Ντουμπάι και σε μικρή απόσταση από τον Burj Khalifa, τον υψηλότερο ουρανοξύστη στον πλανήτη. Σχεδιάστηκε για να είναι ένα «αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό έμβλημα». Έχει σχήμα πεπλατυσμένου δαχτυλιδιού με ένα κενό στο κέντρο του, πάνω σε έναν καλυμμένο με γρασίδι λόφο και πέρυσι το National Geographic το χαρακτήρισε ως ένα από τα ομορφότερα κτίσματα στον κόσμο. Αποτελείται από μια πολλαπλών χρήσεων αίθουσα με δυναμικότητα 1.000 θέσεων, μια 345 θέσεων αίθουσα διαλέξεων και πολυάριθμους χώρους για εργαστήρια. Πέντε όροφοι φιλοξενούν εκθέματα για την εξερεύνηση του διαστήματος, μια ψηφιακή αναπαράσταση του δάσους της βροχής του Αμαζόνιου και πρωτότυπα μελλοντικών προϊόντων. Εξωτερικά, καλύπτεται με ανοξείδωτο χάλυβα ενώ τα παράθυρα έχουν το σχήμα φράσεων του εκλιπόντος διαδόχου του θρόνου, αντιπροέδρου και πρωθυπουργού των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Sheikh Al Maktoum, γραμμένων με αραβική καλλιγραφία. Οι τρεις φράσεις λένε: «Ενδέχεται να μη ζήσουμε εκατοντάδες χρόνια, αλλά τα προϊόντα της δημιουργικότητάς μας μπορούν να αφήσουν μια κληρονομιά για πολύ καιρό αφότου έχουμε φύγει»· «Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που μπορούν να το φανταστούν, το σχεδιάσουν και το υλοποιήσουν. Δεν είναι κάτι που περιμένεις, μάλλον είναι κάτι που δημιουργείς»· «Η καινοτομία δεν είναι πνευματική πολυτέλεια. Είναι το μυστικό πίσω από την εξέλιξη και την αναζωογόνηση εθνών και λαών». Το μουσείο οραματίζεται τον κόσμο του 2071 και ο Mohammed Al Gergawi, πρόεδρος του Dubai Future Foundation υπογράμμισε: «Το Museum of the Future είναι ένα «ζωντανό μουσείο», το οποίο συνεχώς προσαρμόζεται και μεταμορφώνεται καθώς το ίδιο του το περιβάλλον ωθεί σε συνεχή και επαναλαμβανόμενη αλλαγή τα εκθέματα και τις ατραξιόν του». Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Δύο μουσεία στο Μιλάνο θα επιστρέψουν έργα τέχνης που έχουν δανειστεί από τη Ρωσία έπειτα από αιτήματα για την πρόωρη επιστροφή τους, ανακοίνωσαν σήμερα οι ιταλικές πινακοθήκες σε μια περαιτέρω ένδειξη των ευρύτερων εντάσεων που προκαλεί η εισβολή στην Ουκρανία. Το Μουσείο Ερμιτάζ με έδρα την Αγία Πετρούπολη έγραψε στο Παλάτσο Ρεάλε του Μιλάνου ζητώντας να επιστραφούν δύο πίνακες ζωγραφικής -ο ένας είναι το «Πορτρέτο νεαρής γυναίκας με καπέλο με φτερό» του βενετσιάνου ζωγράφου Τιτσιάνο– τους οποίους είχε δανείσει για την έκθεση με τίτλο «Ο Τιτσιάνο και η εικόνα των γυναικών στη Βενετία του 16ου αιώνα». «Πιστεύω ότι τα δύο έργα θα επιστραφούν μέχρι το τέλος Μαρτίου», δήλωσε ο διευθυντής του μουσείου Ντομένικο Πιραΐνα, προσθέτοντας ότι δεν μπορεί να αντιταχθεί στο αίτημα. «Το έργο του Τιτσιάνο είναι σίγουρα σημαντικό, όμως η έκθεση μπορεί να προχωρήσει και χωρίς αυτό», δήλωσε. Η έκθεση άρχισε στις 23 Φεβρουαρίου και θα διαρκέσει ως τις 5 Ιουνίου. «Όταν διάβασα την επιστολή πικράθηκα, επειδή ο πολιτισμός θα πρέπει να προστατεύεται από τον πόλεμο, όμως οι καιροί είναι δύσκολοι», πρόσθεσε ο Πιραΐνα. Ο οργανισμός Galerie d’ Italia, ο οποίος διευθύνει ένα άλλο μουσείο στο Μιλάνο, ανακοίνωσε ότι δέχθηκε αίτημα για την επιστροφή 23 έργων -από τα σχεδόν 200 που περιλαμβάνει η τρέχουσα έκθεση με τίτλο «Μεγάλη Περιοδεία, Όνειρο της Ιταλίας από τη Βενετία στην Πομπηία»- τα οποία είναι δάνεια από τρία ρωσικά μουσεία. «Θα επιστραφούν πριν κλείσει η έκθεση στις 27 Μαρτίου», δήλωσε εκπρόσωπος της τράπεζας Intesa Sanpaolo στην οποία ανήκει η συλλογή στην πινακοθήκη. Το Ίδρυμα Fendi, που έχει την έδρα του στη Ρώμη, καθώς και ένα άλλο μουσείο στη βόρεια πόλη Ούντινε έχουν δεχθεί παρόμοια αιτήματα. Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ Ήταν το 2011 στην Αγία Πετρούπολη όταν σε μια λαμπρή εκδήλωση για παιδιά για φιλανθρωπικό σκοπό, Η Σάρον Στόουν, ο Κέβιν Κόστνερ, ο κερτ Ράσελ, η Γκόλντι Χον και η Μόνικα Μπελούτσι έδωσαν το παρών. Οικοδεσπότης ήταν ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν. Και εκεί που ένιωθαν όλοι ιακνοποιημένοι και καλά με τον εαυτό τους για τη συμβολή τους στη φιλανθρωπική συναυλία για τα παιδιά, ο Πούτιν ανέβηκε στη σκηνή και άρχισε να τραγουδάει στα αγγλικά (καραόκε) το «Blueberry Hill». Με το χέρι στην τσέπη και με άνεση άρχισε το τραγούδι του ενώ από κάτω η Σάρον Στόουν έκανε με τα δάχτυλα του χεριού της, το σήμα της νίκης. Βέβαια όλα αυτά 12 χρόνια μετά έχουν ξεχαστεί και ο Πούτιν βομβαρδίζει την Ουκρανία και μέχρι στιγμής από τους βομβαρδισμούς αυτούς έχουν βρει το θάνατο 50 παιδάκια. Βομβαρδισμός νοσοκομείου Παίδων Θα αναρωτιέστε γιατί αυτό το βίντεο ήρθε ξανά στη δημοσιότητα και γιατί έχει γίνει viral. Προφανώς για να δείξει τις διαφορές ή καλύτερα τις αντιφάσεις του «τότε» με το «τώρα». Θεατρική εταιρεία στη Σκωτία ανέβασε μιούζικαλ σε λιγότερο από 10 ώρες καταρρίπτοντας το Γκίνες6/3/2022 Σκωτσέζικη θεατρική εταιρεία κατέκτησε ξανά παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες ανεβάζοντας ένα μιούζικαλ σε λιγότερο από 10 ώρες μετά την παραλαβή του σεναρίου. Το Rubber Chicken Theatre στο Ντάνμπλεϊν κατείχε προηγουμένως το ρεκόρ Γκίνες για την ταχύτερη θεατρική παραγωγή, όταν ανέβασε παράσταση σε λιγότερο από 12 ώρες το 2019. Ομως το ρεκόρ καταρρίφθηκε μόλις λίγους μήνες αργότερα, όταν η ισπανική θεατρική ομάδα Grupo de teatro Albatros ανέβασε παράσταση σε 11 ώρες και 9 δευτερόλεπτα. Η αποκατάσταση του πνευματικού πολιτισμού των Ινδοευρωπαίων επιχειρείται όχι μόνο μέσω του ινδοευρωπαϊκού λεξιλογίου, αλλά και μέσω της ποιητικής γλώσσας. Σημείο εκκινήσεως της προσπάθειας αυτής υπήρξε η ακριβής αντιστοιχία που παρατηρήθηκε πριν από έναν και πλέον αιώνα ανάμεσα στη γνωστή ομηρική φράση κλέος άφθιτον (άφθαρτη καλή φήμη, μη φθίνουσα δόξα) και σε ένα λογότυπο (ο λογότυπος εν προκειμένω με την έννοια του σύντομου κειμένου, της φράσης) που απαντά σε βεδικούς ύμνους – οι Βέδες, εξ ων και το επίθετο βεδικός/-ή/-ό, ήταν θρησκευτικά κείμενα που συνετέθησαν στη σανσκριτική γλώσσα της αρχαίας Ινδίας (2η χιλιετία π.Χ.). Η παρατήρηση αυτή παρακίνησε ορισμένους μελετητές να διατυπώσουν την υπόθεση ότι θα ήταν ίσως δυνατόν να αποκατασταθούν αποσπάσματα της προφορικής ποίησης των Ινδοευρωπαίων, τα οποία μεταδόθηκαν κατ’ ουσίαν αμετάβλητα στο διάβα των αιώνων και διασώθηκαν στην πρώιμη ποιητική παράδοση των θυγατρικών γλωσσών. Με βάση το ίδιο σκεπτικό, η μελέτη αυτής της ποιητικής γλώσσας θα επέτρεπε ενδεχομένως το σχηματισμό μιας εικόνας για τις ιδέες και τις πεποιθήσεις των Ινδοευρωπαίων. Πέραν της προαναφερθείσης φράσης, άλλοι λογότυποι της ελληνικής που θεωρήθηκε ότι προέρχονται κατευθείαν από την ινδοευρωπαϊκή γλώσσα είναι οι ομηρικές και πάλι φράσεις μέγα κλέος (μεγάλη δόξα) και κλέα ανδρών (κατορθώματα ηρώων, ένδοξα έργα ανδρών). Όλοι οι ανωτέρω λογότυποι μάς ωθούν έντονα να προβούμε σε υποθέσεις για τη μεγάλη σημασία του κλέους, της δόξας ή τιμητικής φήμης, στις ινδοευρωπαϊκές κοινωνίες. Παρά ταύτα, ελλοχεύει και εδώ ο κίνδυνος υπερβολών στην προσπάθεια αποκατάστασης της ινδοευρωπαϊκής γλώσσας, εάν θεωρήσουμε εσφαλμένα ως κοινή κληρονομιά από τη μητρική γλώσσα δύο εξελίξεις που είναι μεν παράλληλες, αλλά συνάμα είναι και ξεχωριστές. Ο εν λόγω κίνδυνος καθίσταται ιδιαίτερα εμφανής στην απόπειρα αποκατάστασης των ποιητικών λογοτύπων της ινδοευρωπαϊκής. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα εγκώμια, οι θερμοί έπαινοι, είτε αφορούν τους θεούς είτε αφορούν τα κατορθώματα ηρώων, αποτελούν κοινό θέμα της προφορικής ποίησης που προέρχεται από τις προχριστιανικές ινδοευρωπαϊκές κοινωνίες και επιβιώνει ως σήμερα. Η ποίηση είναι εκείνη που από τη φύση της εξασφαλίζει τη διαιώνιση των εγκωμίων αυτών, εγγυάται ότι τα ανδραγαθήματα πολεμιστών και ηρώων δε θα λησμονηθούν, αλλά θα γίνουν άφθαρτη δόξα. Τούτων δοθέντων, οι υπό εξέταση ποιητικοί λογότυποι θα μπορούσαν βεβαίως να έχουν ως πηγή τους ένα σταθερό θέμα των ινδοευρωπαϊκών κοινωνιών, αλλά θα μπορούσαν κάλλιστα να θεωρηθούν και ως κομμάτι ενός ευρύτερου πλαισίου. Και τούτο, επειδή η εγκωμιαστική ποίηση, με τη βαρύνουσα σημασία της για τη διάδοση και τη διατήρηση της δόξας των πολεμιστών και των ηρώων, δεν περιορίζεται στις ινδοευρωπαϊκές κοινωνίες, αλλά συναντάται σε όλες τις προαλφαβητικές κοινωνίες του κόσμου. Εξάλλου, οι ποιητικές παραδόσεις ανέκαθεν δέχονταν επιδράσεις από πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς, δανείζονταν ποιητικές φόρμες και θέματα από γειτονικούς πολιτισμούς. Κατά συνέπεια, δεν αποκλείεται τα κοινά θέματα των ινδοευρωπαϊκών ποιητικών παραδόσεων να εκπορεύονται από νεότερες επαφές και όχι από την κοινή κληρονομιά. in.gr Νίκος Εγγονόπουλος: Σπουδαία έκθεση για τον «πατέρα» του υπερρεαλισμού στο Ίδρυμα Θεοχαράκη3/3/2022 Την Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2022, θα εγκαινιαστεί από την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η έκθεση Νίκος Εγγονόπουλος. Ο Ορφέας του Υπερρεαλισμού, στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη. Εκατόν σαράντα οκτώ και πλέον πολύτιμα έργα του Εγγονόπουλου, δανεισμένα από τις συλλογές του Ιδρύματος Ωνάση, της Alpha Bank, του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών Α. Π. Θ., της Δημοτικής Πινακοθήκης Ρόδου, της Λεβεντείου Πινακοθήκης, καθώς και πολλών ιδιωτικών συλλογών, όπως του Δ. Ν. Π., του κυρίου Κρίτωνα Ιωαννίδη, της κυρίας Ειρήνης Παναγοπούλου, του κυρίου Μπάμπου και της κυρίας Άντζελας Οικονομίδη και του Μ. Μ., ολοκληρώνουν τη φυσιογνωμία της μεγάλης αυτής έκθεσης. Κορυφαία έργα όπως Ορφεύς, Ερμής και Ευρυδίκη, 1949, Αργώ, 1948, Ορφεύς, 1957, Οι Αδιάφθοροι, 1967, Ο ζωγράφος και το μοντέλο του, 1970, Ορφεύς, 1968, Ομηρικό με τον ήρωα, 1938, Ολυμπία, 1970, Ο Μερκούριος Μπούας, 1971, Nico hora ruit, 1939, Συναυλία, 1960, Ο Καβάφης, 1948, Καζανόβας, 1968, Μεσογειακή Μούσα, 1984, Οι αδιάφθοροι, 1967, μεταξύ των άλλων, αποκαλύπτουν το πολυεπίπεδο έργο του. Η κυρία Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ γράφει στον ομότιτλο κατάλογο της έκθεσης: «Αν με ρωτούσαν ποιος είναι για μένα ο απόλυτος υπερρεαλιστής (δεν λέω σουρεαλιστής για να μην στρεβλώσω την έννοια του όρου), ξένος ή Έλληνας, αδίστακτα θα απαντούσα ο Νίκος Εγγονόπουλος. Έκανε τη λέξη ως ποιητής και την εικόνα ως ζωγράφος να υπακούσουν στη δική του σύνταξη και γραμματική και να συνθέτουν μια ιδιαίτερη στοχαστική και αισθητική πραγματικότητα. Αν πάλι με ρωτούσαν ποιόν θεωρώ ποιο σπουδαίο, τον Εγγονόπουλο ποιητή ή τον Εγγονόπουλο ζωγράφο, θα έλεγα ότι η ερώτηση είναι ανεδαφική. Ο Εγγονόπουλος κάνει ποίηση ζωγραφίζοντας και δημιουργεί εικαστική τέχνη με την ποίησή του. Ο άρρηκτος αυτός συνδυασμός μου δίνει το δικαίωμα να τον ονομάσω τον απόλυτο υπερρεαλιστή που πολέμησε να πει ποιητικά ότι “η Τρίτη γύφτισσα είναι ο στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης”, και ότι “τα αγάλματα κάνουν μεταφυσικές επεμβάσεις” και να ζωγραφίσει την “Μεταθανάτια αυτοπροσωπογραφία του”. Άλλοι, πολύ πιο ειδικοί, καλλίτεροι γνώστες από εμένα, θα γράψουν για το ζωγραφικό έργο του Εγγονόπουλου. Ως προς αυτό το θέμα, νοιώθω σαν “τον υδραίο στρατηγό του Εγγονόπουλου που βρέθηκε στη Λάρισα”. Να τονίσω μόνο ότι η λαμπρότητα των χρωμάτων του Εγγονόπουλου, το μπλε Κοβάλτιο, το Κάδμιο κίτρινο, το εκτυφλωτικό κόκκινο με όλες του τις αποχρώσεις συντείνουν στο να γίνεται μυθικό το κάθε μυθολογικό θέμα που εικονογραφεί ο ζωγράφος Εγγονόπουλος. Παρεμπιπτόντως άλλωστε να σημειώσω, αντίθετα ίσως από τους ξένους ομότεχνούς του, ότι ο Εγγονόπουλος ζωγραφίζει σκηνές, θέματα με υπερρεαλισμό βέβαια τρόπο, χωρίς να έχει απαραίτητα ανάγκη από ένα τίτλο ή μια επεξηγηματική λεζάντα με προέλευση υπερρεαλιστική.» Ο επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς, επισημαίνει στον ίδιο κατάλογο: «O Εγγονόπουλος με λογισμό και όραμα, κινείται από το παρόν στο παρελθόν, από το όνειρο στον μύθο και από την πραγματικότητα στη φαντασίωση. Αδιαπραγμάτευτα ειλικρινής και ανιδιοτελής απέναντι στη ζωή, αντιμετώπισε με θάρρος τους επικριτές και πολέμιούς του, αντιπαραθέτοντας τη ζωγραφική και την ποίησή του, οι οποίες είναι έντονα συνδεδεμένες με τα όνειρα και τους ονειρικούς μηχανισμούς, με το παράλογο και τη “ζούρλια”, μια λέξη που συχνά χρησιμοποιούσε ο ίδιος. Αυτό το μυστηριακό σύμπαν εκφράζει τη δική του αλήθεια, έναν απέραντο κόσμο, που αντανακλά το πάθος του για καθετί ωραίο, αλλά και την κριτική του στάση απέναντι στα μεγάλα λάθη. Έτσι, οι μνήμες από τα δύσκολα χρόνια της κατοχής έγιναν εικόνες και στίχοι με ενάργεια και συναισθηματική ένταση.(…) Η ζωγραφική για τον Εγγονόπουλο ήταν μια άσκηση πνευματικής ελευθερίας. Δούλευε καθημερινά με μαεστρία, ενίοτε ελαιογραφίες, με τον ίδιο τρόπο που δούλευε την αυγοτέμπερα, χρησιμοποιώντας λιγοστά καθαρά και λαμπερά χρώματα, όπως την ώχρα, το μπλε του κοβαλτίου ή το ούλτρα μαρίν, το βαθύ πράσινο και το κόκκινο και άλλοτε υδατογραφίες, όπου σε αρκετές από αυτές προσέθετε σινική μελάνη. Ξεκινούσε πάντα με ένα bozzetti, όπως ο ίδιος το αποκαλούσε, δηλαδή με την απόδοση του οράματός του σε χαρτί, μικρών διαστάσεων, ζωγραφισμένο από υδατοχρώματα και σινική μελάνη, ακόμη και χρωματιστά μολύβια. Στη συνέχεια, προχωρούσε στην ακριβή αποτύπωση του σχεδίου, χρησιμοποιώντας μολύβι ή κάρβουνο ή και τα δύο μαζί. Έτσι, με ακρίβεια, το αποτύπωνε το σχέδιο πάνω στον μουσαμά, το ξύλο ή το χαρτόνι για να ολοκληρώσει, με την επιλογή των χρωμάτων, τους μνημειακούς του πίνακες. Πρωταγωνιστές του ήταν οι ανθρώπινες μορφές. Ευθυτενείς, καλλίγραμμες, με δηλωτικές κινήσεις, αλλά με ανύπαρκτα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Αυτές οι απρόσωπες μορφές μας βυθίζουν στον χρόνο, φέρνοντας μας αντιμέτωπους με μοναχικούς ήρωες ή ερωτικά ζευγάρια, από την μυθολογία και τη λογοτεχνία, την ιστορία και την ποίηση, με αναφορές άλλοτε στον Ορφέα, στην Ευρυδίκη, στον Ερμή, στην Ιώ, στον Ηρακλή, στον Οδυσσέα, στην Καλυψώ, στην Θέτιδα και στον Πηλέα, στον Ιάσωνα, στην Μήδεια και άλλοτε στον Άνθιμο τον Τραλλέα και στον Ισίδωρο τον Μιλήσιο.» Ο Νίκος Εγγονόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1907 και πέθανε το 1987. Σπούδασε στη ΑΣΚΤ με δασκάλους τους Κωνσταντίνο Παρθένη, Δημήτριο Μπισκίνη, Θωμά Θωμόπουλο και Γιάννη Κεφαλληνό. Στη συνέχεια, χάρη στην μαθητεία του κοντά στο Φώτη Κόντογλου και τον καθηγητή Αλέξανδρο Ξυγγόπουλο ήλθε σε επαφή με την παράδοση και την ουσία της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης. Το 1967 διορίστηκε καθηγητής στην έδρα της ζωγραφικής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσόβειου Πολυτεχνείου, όπου από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 εργαζόταν ως επιμελητής. Το 1939 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση, στην οικία του Ν. Καλαμάρη, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις της κριτικής, και ακολούθησε σειρά ατομικών παρουσιάσεων και συμμετοχών σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις. Το 1954 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας και ένα χρόνο αργότερα πήρε μέρος στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Το 1958 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης του Υπουργείου Παιδείας και το 1966 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Γεώργιου Α΄ για το ζωγραφικό του έργο. Οι ποιητικές του συλλογές και η σκηνογραφική του δουλειά, με τη δύναμη της προσωπικής (in.gr) Να μην φιλοξενήσει ρωσικές αντιπροσωπείες σχεδιάζει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών αλλά και «ούτε να αποδεχτεί την παρουσία οποιουδήποτε φορέα που συνδέεται με τη ρωσική κυβέρνηση» όπως ανακοινώθηκε σήμερα σε δελτίο Τύπου. «Έχει αποφασιστεί, εκτός και αν σταματήσει ο επιθετικός πόλεμος υπό συνθήκες που θα ικανοποιήσουν τον ουκρανικό λαό, να μην υποδεχθούμε επίσημες αντιπροσωπείες από τη Ρωσία ούτε να αποδεχθούμε την παρουσία οποιασδήποτε αρχής συνδεδεμένης με τη ρωσική κυβέρνηση», αναφέρει αναλυτικά το μεγαλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ στον κόσμο, που θα διεξαχθεί φέτος από τις 17 έως τις 28 Μαΐου. «Από την άλλη πλευρά, θέλουμε να χαιρετίσουμε το θάρρος όλων εκείνων, στη Ρωσία, διακινδύνευσαν για να διαμαρτυρηθούν για την επίθεση και την επέμβαση στην Ουκρανία», συνεχίζουν οι διοργανωτές, απευθυνόμενοι στους «καλλιτέχνες» και «επαγγελματίες του κινηματογράφου (...) που δεν μπορούν να συνδεθούν με αυτές τις αφόρητες πράξεις και αυτούς που βομβαρδίζουν την Ουκρανία». Είναι η πρώτη φορά που το Φεστιβάλ, του οποίου θα είναι η 75η διοργάνωση την άνοιξη, τοποθετείται για τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία. Το πρώτο Φεστιβάλ των Καννών επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το 1939 και να ανοίξει την 1η Σεπτεμβρίου, την ημερομηνία της επέμβαση στην Πολωνία από τη Γερμανία: Ως εκ τούτου ακυρώθηκε. Δύο μέρες αργότερα, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία κήρυξαν τον πόλεμο στη Γερμανία, απορρίπτοντας τα σχέδια για ένα φεστιβάλ κινηματογράφου στη νότια Γαλλία για αρκετό καιρό. «Πιστό στην ιστορία του, που ξεκίνησε το 1939 με την αντίσταση στη φασιστική και ναζιστική δικτατορία, το Φεστιβάλ των Καννών θα είναι πάντα στην υπηρεσία των καλλιτεχνών και των επαγγελματιών του κινηματογράφου, των οποίων η φωνή υψώνεται για να καταγγείλει τη βία, την καταστολή και τις αδικίες και να υπερασπιστεί την ειρήνη και την ελευθερία», υπογραμμίζει το δελτίο τύπου του Φεστιβάλ.
O Άντι Γουόρχολ πέθανε σε ηλικία 58 ετών τον Φεβρουάριο του 1987 μετά από επιπλοκές χειρουργικής επέμβασης
Tο πρώτο τρέιλερ για τη σειρά ντοκιμαντέρ «The Andy Warhol Diaries», που περιγράφει τη ζωή του αείμνηστου καλλιτέχνη Άντι Γουόρχολ κυκλοφόρησε πρόσφατα. Στη σειρά έξι μερών του Netflix με εκτελεστικό παραγωγό τον Ράιαν Μέρφι (American Horror Story) και σκηνοθέτη τον Άντριου Ρόσι χρησιμοποιείται τεχνολογία AI (τεχνητής νοημοσύνης) για να αναδημιουργήσει τη φωνή του Άντι Γουόρχολ να διαβάζει τα δικά του ημερολόγια. Η φωνή του Αμερικανού καλλιτέχνη, εμπνευστή της ποπ-αρτ δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο μετατροπής κειμένου σε ομιλία που ενσωμάτωσε την προφορά του από τη γενέτειρά του, το Πίτσμπουργκ. Στη συνέχεια, ο ηθοποιός Μπιλ Ίργουιν ηχογράφησε τις προτάσεις, με την ερμηνεία του και την ψηφιακή φωνή AI να συνδυάζονται για να δημιουργήσουν τη φωνή που ακούγεται στη σειρά ντοκιμαντέρ. «Ο Άντι Γουόρχολ περιφρουρούσε περίφημα τις προσωπικές του σκέψεις και απόψεις. Αυτός είναι ένας λόγος που τα ημερολόγιά του είναι ένα τόσο σπάνιο και συναρπαστικό παράθυρο. μπορούσε να είναι απίστευτα σκληρός και συναισθηματικός καθώς μιλούσε με τον υπεύθυνο του ημερολογίου του του στο τηλέφωνο» τόνισε ο Άντριου Ρόσι. «Για να εκτιμηθεί πλήρως η ακραία ευαισθησία που αποκαλύπτει ο Άντι στα ημερολόγιά του, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να ακούσουμε τις λέξεις με τη φωνή του ίδιου του Άντι» πρόσθεσε. «Με αρχή την παιδική του ηλικία στο Πίτσμπουργκ, η σειρά παρακολουθεί το σχεδόν απίστευτα διαφορετικό ταξίδι του Γουόρχολ που κινείται μεταξύ μέσων και εποχών ως καλλιτέχνης και σκηνοθέτης, εκδότης, τηλεοπτικός παραγωγός, διασημότητα που ήταν αναγνωρισμένος, αλλά βρισκόταν και στο στόχαστρο κριτικής» αναφέρεται στην περιγραφή του ντοκιμαντέρ. O Άντι Γουόρχολ πέθανε σε ηλικία 58 ετών τον Φεβρουάριο του 1987 μετά από επιπλοκές χειρουργικής επέμβασης. (in.gr) |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|