0 Comments
Το Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών του Υπουργείου Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας (ΥΠΑΝ), το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, το Γραφείο του Εκπροσώπου της Θρησκευτικής Ομάδας των Αρμενίων και το Γραφείο της Εκπροσώπου της Θρησκευτικής Ομάδας των Λατίνων διοργανώνουν δημοσιογραφική διάσκεψη με θέμα τη συγκρότηση Κυπριακού Αρχείου Προφορικής Παράδοσης για τις Θρησκευτικές Ομάδες των Αρμενίων και των Λατίνων (ΚΑΡΜΕΛΑ). Η δημοσιογραφική διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΥΠΑΝ (Κεντρικό Κτίριο, Γωνία Κίμωνος και Θουκυδίδου), την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2023, στις 11:30 και κατά τη διάρκειά της θα παρουσιαστεί το ερευνητικό πρόγραμμα ΚΑΡΜΕΛΑ από τη Μαριλένα Καρυολαίμου, επιστημονική υπεύθυνη του ερευνητικού προγράμματος, Καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Την εκδήλωση θα χαιρετίσει ο Βαρτκές Μαχτεσιάν, Εκπρόσωπος της Θρησκευτικής Ομάδας των Αρμενίων στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Αντωνέλλα Μαντοβάνη, Εκπρόσωπος της Θρησκευτικής Ομάδας των Λατίνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Φώτης Φωτίου, Επίτροπος Προεδρίας και ο Πρόδρομος Προδρόμου, Υπουργός Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας. Πληροφορίες για το ερευνητικό πρόγραμμα Το ερευνητικό πρόγραμμα ΚΑΡΜΕΛΑ αποσκοπεί στη συλλογή οπτικοακουστικού υλικού από μέλη της αρμενικής και της λατινικής κοινότητας της Κύπρου, με τη μορφή ατομικών συνεντεύξεων. Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία Αρχείου Προφορικής Παράδοσης που θα καταγράφει τις εμπειρίες και τα βιώματα των Αρμενίων και των Λατίνων της Κύπρου στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, πολιτιστικά στοιχεία, θρησκευτικές και άλλες παραδόσεις, καθώς και στοιχεία για τις γλωσσικές ιδιαιτερότητες και για τις πρακτικές πολυγλωσσίας. Η ερευνητική προσπάθεια για δημιουργία Αρχείου Προφορικής Παράδοσης για τους Αρμένιους και τους Λατίνους της Κύπρου συνάδει με την προτεραιότητα που δίνεται τα τελευταία χρόνια για ψηφιοποίηση ποικίλων εκφάνσεων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου προκειμένου να διαφυλαχθούν από τη λήθη και/ή να γίνουν ευρύτερα γνωστές. Η δημιουργία ηλεκτρονικών αρχειακών πόρων έχει το πλεονέκτημα ότι επιτρέπει να προστίθενται πόροι και να διευρύνεται το είδος του υλικού που αποτίθεται. Τα Ηλεκτρονικά Αρχεία καθίστανται έτσι αποθετήρια μαρτυριών, βιωμάτων και γνώσεων σε σχέση με τις κοινότητες αυτές. Επιπρόσθετα, ιδιαίτερα όταν έχουν ως αντικείμενο μικρές ή λιγότερο ορατές κοινότητες, αποτελούν ένδειξη μιας δημοκρατικής κοινωνίας που αναγνωρίζει και αποδέχεται την ιστορική παρουσία και τη διαχρονική συμβολή τους στην οικοδόμηση της σύγχρονης κοινωνίας. Η πρόταση για δημιουργία Αρχείου Προφορικής Παράδοσης για τους Αρμένιους και τους Λατίνους της Κύπρου συμπληρώνει το Αρχείο Προφορικής Παράδοσης για τη μαρωνιτική κοινότητα που συγκροτείται με την οικονομική στήριξη του Υπουργείου Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας υπό την επιστημονική εποπτεία του Πανεπιστημίου Κύπρου από το 2013. Στην πλήρη ανάπτυξή τους, φιλοδοξία είναι να αποτελέσουν την κύρια πηγή πληροφόρησης για τις κοινότητες της Κύπρου με προφορικό υλικό, βιβλιογραφία, διδακτικό υλικό, γλωσσικούς πόρους κ.λπ. Για την πρόσκληση και το πρόγραμμα της δημοσιογραφικής διάσκεψης πατήστε εδώ. Το Καρναβάλι των μικρών, μετά από δύο χρόνια αναβολής λόγω των περιοριστικών μέτρων επιστρέφει προκειμένου να γεμίσει με χαμόγελα, κέφι και διασκέδαση τους Πατρινούς, αλλά και τους χιλιάδες επισκέπτες της Αχαϊκής πρωτεύουσας. Όλα είναι έτοιμα για την κορύφωση του Καρναβαλιού των μικρών, που θα ξεκινήσει σήμερα Κυριακή. Στην αφετηρία της Παρέλασης θα βρεθούν πάνω από 15.000 μικροί καρναβαλιστές με συνοδούς κατανεμημένοι σε 95 ομάδες συμμετοχής, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο συμμετοχής και θα πλημμυρίσουν τους κεντρικούς δρόμους της πόλης σκορπίζοντας παντού παιδικά χαμόγελα και ελπίδα. Η Μεγάλη Παρέλαση των Μικρών θα ξεκινήσει στις 11.00 από την Πλατεία Ομονοίας και θα ακολουθήσει την πορεία: Γούναρη – Κορίνθου (κάτω μέρος πλ. Γεωργίου) – Κορίνθου με κατάληξη και έξοδο από Ερμού και Αγ. Νικολάου. Θα συμμετάσχουν η Δημοτική Μουσική, τα άρματα του Καρναβαλιού των Μικρών, στα οποία υπάρχουν τρία νέα που θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά. Πρόκειται για τη «Σαρανταποδαρούσα» (ιδέα, κατασκευή: Νεκτάριος Σαρηγιάννης), το «Φεγγάρι» (ιδέα, κατασκευή: Νίκος Λιβάνης) και το «Ιγκουάνα» (ιδέα, κατασκευή: Νίκος Λιβάνης), ενώ θα παρελάσουν και τα παλαιότερα «Καρναβαλάκος», «Μάγισσα», «Σκυλάκι» και τα δυο μουσικά άρματα. Αμέσως μετά θα ακολουθήσουν οι ομάδες συμμετοχής σκορπίζοντας χρώματα, φαντασία, χιούμορ, και αστείρευτο κέφι και χαρά. Στην παρέλαση θα εμφανιστούν και δυο άρματα από τις ομάδες συμμετοχής. Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος στην παρέλαση συμμετέχουν 10 ομάδες εκτός Πατρών και συγκεκριμένα από Ιωάννινα, Χαλάνδρι Αττικής, Δύμη, Κάτω Αχαϊα, Φράγκα Αχαϊας, Κάτω Αλισσό, Βασιλικό, Λακκόπετρα. Συμμετέχουν δημοτικά σχολεία, νηπιαγωγεία, παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, σχολές χορού, τοπικοί σύλλογοι, ΚΔΑΠ ΜΕΑ ελεύθερες συμμετοχές. Στο τέλος της παρέλασης ο καθιερωμένος σοκολατοπόλεμος από τρία άρματα θα γλυκάνει μικρούς και μεγάλους αφήνοντας τη δική του ιδιαίτερη πινελιά. Το Καρναβάλι των Μικρών φτάνει στο μέγιστο της δημιουργικής του πορείας εμπλέκοντας και ξεσηκώνοντας μικρούς και μεγάλους σε ένα αστείρευτο ποτάμι καρναβαλικής διάθεσης που θα ξεχειλίσει στους δρόμους.
ΠτΔ για θάνατο Κυριακούς Πελαγία: Μεγάλη απώλεια για την Κύπρο
Μεγάλη απώλεια για τον πολιτισμό της Κύπρου, χαρακτηρίζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης την απώλεια της Κυριακούς Πελαγίας, τονίζοντας πως με τη φωνή και το δημοτικό τραγούδι της η εκλιπούσα πέτυχε να διδάξει την κυπριακή κουλτούρα στους νέους μας. «Μεγάλη η απώλεια της Κυριακούς Πελαγίας για τον πολιτισμό της χώρας μας. Με τη φωνή της και το κυπριακό δημοτικό τραγούδι πέτυχε να διδάξει την κυπριακή κουλτούρα στους νέους μας. Συλλυπητήρια στους οικείους της. Αιωνία θα είναι η μνήμη της», ανέφερε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης σε ανάρτησή του στο Twitter.
Η παραγωγή γυρίστηκε στο ελληνοκυπριακό χωριό της Κυρήνειας, το Κάρμι. Ο George P. Cosmatos γεννημένος στην Ιταλία από Έλληνες γονείς και μεγαλωμένος στην Αίγυπτο και την Κύπρο είχε όνειρο να γυρίσει μια ταινία για τη μεγαλόνησο. Η πρώτη ταινία του σκηνοθέτη με ένα λαμπερό καστ. Την Raquel Welch, τον Richard Johnson τον Jack Hawkins, τον Frank Wolff, την Flora Robson, τον Ντίνο Λύρα και ακόμη πολλούς ελληνοκύπριους ηθοποιούς. Οι δηλώσεις της για την Ελλάδα και την Κύπρο, η συνάντηση με τον Μακάριο Τα γυρίσματα της θα ξεκινούσαν το καλοκαίρι του 1970 και οι 2 πρωταγωνιστές η Raquel Welch και Richard Johnson πριν φτάσουν στην Κύπρο βρέθηκαν στην Αθήνα, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Εκεί όπως ήταν αναμενόμενο τους περίμεναν δημοσιογράφοι και όπως είχε γράψει ο Πάνος Σόμπολος στην εφημερίδα «Μακεδονία»: «Η Ράκελ Γουέλτς, σεξοβόμβα του διεθνούς κινηματογράφου, και ο επίσης διάσημος ηθοποιός Ρίτσαρντ Τζόνσον, έφθασαν το μεσημέρι της Κυριακής στην Αθήνα, προερχόμενοι εκ Ρώμης. Παρέμειναν μόνον μισήν ώρα στην αίθουσα “τράνζιτ” του αεροδρομίου του Ελληνικού, περιμένοντας το αεροπλάνο προκειμένου να αναχωρήσουν για την Λευκωσία. Κατά την ημίωρη αυτή παραμονή τους οι δύο διεθνούς φήμης ηθοποιοί απάντησαν σε διαφόρους ερωτήσεις των ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων, που τους ανέμεναν εκεί». Η λαμπερή ηθοποιός είχε μιλήσει για τις γυμνές εμφανίσεις της, την Ελλάδα, τον έρωτα αλλά και τον πόλεμο του Βιετνάμ. Μαζί της ο συμπρωταγωνιστής, ο οποίος είχε αποκαλύψει πώς ήταν η Γουέλτς ήταν δική του επιλογή για τον ρόλο. Εκείνο το καλοκαίρι η Κύπρος βίωνε μια έντονα δύσκολα πολιτική κατάσταση με εκλογές, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα τον Μάρτιο του 1970, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος γλυτώνει από απόπειρα εις βάρος του και δολοφονείται ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης (πρώην υπουργός Εσωτερικών και Άμυνας της Κύπρου). Όλο το νησί στα…πόδια της Και μέσα σε αυτήν τη δυσάρεστη χρονική περιόδο, έρχονται τα γυρίσματα μιας μεγάλης παραγωγής με διεθνείς ηθοποιούς. Ο Μακάριος ιδιαίτερα υποστηρικτικός στην παραγωγή παρέχει όλες τις διεκολύνσεις. Επίσης, στις 12 Αυγούστου του 1970 οι δυο πρωταγωνιστές συναντήθηκαν και φωτογραφήθηκαν μαζί του. Πολλοί ήταν εκείνοι μάλιστα που επέκριναν την Γουελτς επειδή δεν γνώριζε αρκετά γεγονότα της πολυπαθούς Κύπρου. Η ταινία προέβαλε έντονα το νησί, τις παραλίες, τους ντόπιους, τα ήθη και τα έθιμα τους. Στην ιστορία παρακολοθούμε έναν Κύπριο που ζει στο Λονδίνο να επιστρέφει στην πατρίδα του για κάποια κληρονομικά ζητήματα κι εκεί να γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο μιας παντρεμένης, η οποία όμως είχε υπάρξει παιδική φίλη του. Και έτσι γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας. Τη φωτογραφία υπογράφει ο Ιταλός Mercello Gatti, ο οποίος στο ενεργητικό του είχε πολλές σημαντικές συνεργασίες και καταφέρνει να αποτυπώσει μοναδικά το μεσογειακό φως του κυπριακού τοπίου. Η περίφημη μουσική και η σχέση της με τους ντόπιους Σημαντικό στοιχείο της ταινίας η μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου με το περίφημο «Ζαβαρακατρανέμια», το οποίο αποδίδει μοναδικά η Μαρία Φαραντούρη – και μάλιστα σε μια σκηνή όπου ένα λαϊκό έθιμο, τύπου γυναικοκρατίας, με τις γυναίκες, αφού κλειδώσουν τους άντρες στα σπίτια, να γλεντάνε τη ζωή στο ύπαιθρο τρώγοντας, πίνοντας, χορεύοντας σαν ξωτικά, παίζοντας τάβλι σε αυτοσχέδια καφενεία. Η ηχογράφηση του τραγουδιού δεν έγινε ούτε στην Ελλάδα, αλλά ούτε στην Κύπρο. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι κάτοικοι του νησιού συνδέθηκαν με την πρωταγωνίστρια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, τη φρόντιζαν, της έκαναν περιηγήσεις στο νησί ενώ εκείνη δεν ήταν λίγες οι φορές που έκανε βόλτες στις πλατείες, συνομιλούσε μαζί τους, έπαιζε χαρτιά και απολάμβανε τις ντόπιες νοστιμιές. (in.gr) Την Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας τίμησαν σε κοινή εκδήλωση στην Ακαδημία Αθηνών την περασμένη Πέμπτη, 9 Φεβρουαρίου 2023, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελληνικής Δημοκρατίας, το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Ακαδημία Αθηνών και το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Υπουργός Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας κ. Πρόδρομος Προδρόμου, ο Υφυπουργός Παιδείας της Ελλάδας κ. Άγγελος Συρίγος, ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών κ. Μιχάλης Σταθόπουλος, ο Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, Ακαδημαϊκός κ. Θεόδωρος Παπαγγελής, Ακαδημαϊκοί, Καθηγητές και πλήθος κόσμου. Στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση ο κ. Πρόδρομος Προδρόμου αναφέρθηκε στη μεγάλη αξία της ελληνικής γλώσσας, στην προσφορά της στον παγκόσμιο πολιτισμό, και τόνισε τη σημασία του Μνημονίου Συναντίληψης στον τομέα της Ελληνομάθειας, που υπεγράφη πρόσφατα από τα Υπουργεία Παιδείας Ελλάδας και Κύπρου. Σε ομιλία του ο Ακαδημαϊκός κ. Χριστόφορος Χαραλαμπάκης ανακοίνωσε την παραχώρηση ελεύθερης πρόσβασης στην ηλεκτρονική έκδοση του Χρηστικού Λεξικού της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών από τις 9/2/2023. Η απόφαση αυτή της Ακαδημίας Αθηνών ανοίγει νέους ορίζοντες στους μελετητές της γλώσσας μας, στους εκπαιδευτικούς που τη διδάσκουν, αλλά και στο ευρύ κοινό. Στη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στην εξέλιξη της επιστήμης των Μαθηματικών αναφέρθηκε σε ομιλία του ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ ο τίτλος της ομιλίας του καθηγητή Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Κύπρου κ. Παντελή Βουτουρή ήταν: «…να συστήσωμεν μίαν ελληνικήν Σχολήν επάνω εις την πατρίδα. Γλώσσα και παιδεία στην Κύπρο». Τέλος, ο κ. Παπαγγελής ανέπτυξε το θέμα «Έλλην λόγος: Ιδεολογικές και πολιτισμικές συνδηλώσεις». Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυναν, επίσης, ο κ. Άγγελος Συρίγος, ο κ. Μιχάλης Σταθόπουλος και η λέκτορας του Προγράμματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Macquarie του Σίδνεϊ κα Πατρίσια Κορομβόκη. Η σκοτεινή και ιδιοφυής ποιήτρια Σύλβια Πλαθ αυτοκτόνησε, σε ηλικία μόλις 30 ετών, στις 11 Φεβρουαρίου 1963, μετά από έναν καταιγισμό λογοτεχνικών απορρίψεων και την απιστία του συζύγου της. Μια παγωμένη νύχτα κατά τη διάρκεια ενός από τους πιο κρύους χειμώνες στην ιστορία του Λονδίνου, η νεαρή ποιήτρια, η Σύλβια Πλαθ, ξάπλωσε μπροστά στον φούρνο και άνοιξε το γκάζι. Έκτοτε, ο θάνατος της – και το νοσηρό μυθιστόρημα και οι ποιητικές συλλογές της – έχουν γοητεύσει γενιές αναγνωστών. Προικισμένη συγγραφέας από νεαρή ηλικία, η Πλαθ άρχισε να γράφει και να δημοσιεύει ποιήματα πριν καν φτάσει στην εφηβεία της. Φοίτησε στο Smith College, κέρδισε μια θέση φιλοξενούμενης συντάκτριας στο περιοδικό Mademoiselle και έλαβε υποτροφία Fulbright για σπουδές στο Cambridge του Λονδίνου. Αλλά κάτω από τα άριστα λογοτεχνικά διαπιστευτήρια της η Πλαθ πάλευε με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας. Η μάχη με τον ίδιο της τον εαυτό Πράγματι, οι εσωτερική πάλη της Πλαθ φαινόταν να είναι συνυφασμένη με την παραγωγική πεζογραφία της. Ενώ ανέβαινε στις λογοτεχνικές βαθμίδες, η Πλαθ υπέφερε επίσης από σοβαρή κατάθλιψη που είχε ως αποτέλεσμα ψυχιατρική περίθαλψη και απόπειρες αυτοκτονίας. Όταν η Σύλβια Πλαθ πέθανε το 1963, τόσο η ψυχική της υγεία όσο και η λογοτεχνική της καριέρα είχαν φτάσει στο ναδίρ. Ο σύζυγος της Πλαθ, Τεντ Χιουζ, την είχε εγκαταλείψει για μια άλλη γυναίκα – αφήνοντας την Πλαθ να φροντίζει τα δύο τους παιδιά – και η Πλαθ είχε δεχτεί πολλές απορρίψεις για το μυθιστόρημά της, The Bell Jar (Ο Γυάλινος Κώδων). Αυτή είναι η τραγική της ιστορία Γεννημένη στις 27 Οκτωβρίου 1932 στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, η Σύλβια Πλαθ έδειξε λογοτεχνικές υποσχέσεις σε νεαρή ηλικία. Δημοσίευσε το πρώτο της ποίημα, με τίτλο «Ποίημα», στην Boston Herald όταν ήταν μόλις εννέα ετών. Ακολούθησαν κι άλλες ποιητικές δημοσιεύσεις, ενώ ένα τεστ IQ που έκανε η Πλαθ στην ηλικία των 12 ετών καθόρισε ότι ήταν «πιστοποιημένη ιδιοφυΐα» με βαθμολογία 160. Δηλαδή «αλλού» με τη βούλα Όμως η πρώιμη ζωή της Πλαθ αμαυρώθηκε από τραγωδία. Όταν ήταν οκτώ ετών, ο πατέρας της, Όττο, πέθανε από διαβήτη. Η Πλαθ είχε μια περίπλοκη σχέση με τον αυστηρό πατέρα της, την οποία διερεύνησε αργότερα στο ποίημά της «Μπαμπάς», γράφοντας: «Πάντα σε φοβόμουν,/ Με τη Luftwaffe σου, τη φλυαρία σου». Και καθώς η Πλαθ μεγάλωνε, τα λογοτεχνικά της χαρίσματα και το εσωτερικό της σκοτάδι έμοιαζαν να παίζουν ρόλους μονομαχίας. Ενώ φοιτούσε στο Smith College, η Πλαθ κέρδισε μια υψηλού κύρους θέση «φιλοξενούμενου συντάκτη» στο περιοδικό Mademoiselle. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για το καλοκαίρι του 1953, αλλά περιέγραψε την εμπειρία της από την εργασία και τη ζωή στην πόλη ως «πόνο, πάρτι, δουλειά» σύμφωνα με την Guardian. Οι πρώτες απόπειρες αυτοκτονίας Πράγματι, οι εσωτερικές μάχες της Πλαθ είχαν αρχίσει να εντείνονται. Οι New York Times αναφέρουν ότι η Πλαθ υπέστη ψυχική κατάρρευση μετά από μια απόρριψη από ένα πρόγραμμα συγγραφής στο Χάρβαρντ, η οποία, όπως γράφει το Poetry Foundation, οδήγησε την ποιήτρια σε απόπειρα αυτοκτονίας σε ηλικία 20 ετών τον Αύγουστο του 1953. Στη συνέχεια έλαβε θεραπεία με ηλεκτροσόκ. «Είναι σαν η ζωή μου να διατρέχεται μαγικά από δύο ηλεκτρικά ρεύματα: χαρούμενα θετικά και απελπισμένα αρνητικά – όποιο τρέχει εκείνη τη στιγμή κυριαρχεί στη ζωή μου, την πλημμυρίζει», έγραψε αργότερα η ίδια, σύμφωνα με το Poetry Foundation. Ωστόσο, παρά τους αγώνες της, η Πλαθ συνέχισε να διαπρέπει. Κέρδισε υποτροφία Fulbright και μετακόμισε στο Λονδίνο για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Και, εκεί, η Πλαθ γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, τον Τεντ Χιουζ, σε ένα πάρτι τον Φεβρουάριο του 1956. Άγρια έλξη Κατά τη διάρκεια της έντονης αρχικής τους συνάντησης, η Πλαθ δάγκωσε το μάγουλο του Χιουζ, τραβώντας αίμα. Η Χιουζ έγραψε αργότερα για «το πρησμένο δαχτυλίδι-μαύρο από σχήμα δοντιών/που επρόκειτο να σημαδέψει το πρόσωπό μου για τον επόμενο μήνα/εμένα από κάτω του για πάντα». «Είναι σαν το τέλειο αρσενικό αντίγραφο του δικού μου εαυτού» έγραψε η Πλαθ. Στη μητέρα της, πρόσθεσε ότι ο Χιουζ ήταν: «ο μόνος άντρας που έχω συναντήσει και είναι αρκετά δυνατός για να είμαι ίση μαζί του – έτσι είναι η ζωή. Aπλά προέκυψε από αυτό, υποθέτω, ένα συναίσθημα ότι και οι δύο γράφαμε τόσο πολύ και περνούσαμε τόσο καλά κάνοντάς το, που αποφασίσαμε ότι αυτό πρέπει να συνεχιστεί» σύμφωνα με την Washington Post. Aν και παντρεύτηκαν μετά από μόλις τέσσερις μήνες και απέκτησαν δύο παιδιά μαζί, τη Φρίντα και τον Νίκολας, η σχέση της Πλαθ και του Χιουζ χάλασε γρήγορα. Γραφή και έρωτας Το ζευγάρι παντρεύτηκε στις 16 Ιουνίου του 1956 και έκανε μήνα του μέλιτος στο Μπένιντορμ της Ισπανίας. Την επόμενη χρονιά, η Πλαθ και ο Χιουζ μετακόμισαν στη Μασαχουσέτη, όπου εκείνη δίδασκε στο πανεπιστήμιο Smith College. Ήταν πρόκληση για εκείνη να βρίσκει χρόνο και ενέργεια για να γράφει όταν δεν δίδασκε. Στα τέλη του 1959, μετά από άλλη μια μετακόμιση και εκτεταμένα ταξίδια, το ζευγάρι επέστρεψε στο Λονδίνο, όπου απέκτησε την πρώτη του κόρη, τη Φρίντα, την 1η Απριλίου 1960. Την επόμενη χρονιά, η Πλαθ απέβαλε το δεύτερο παιδί τους. Αργότερα αποκαλύφθηκε σε μια επιστολή προς τον θεραπευτή της, ότι η Πλαθ έγραψε για τον Χιουζ πως την χτυπούσε δύο ημέρες πριν από την αποβολή. Αρκετά από τα ποιήματά της πραγματεύονται την απώλεια. Το 1962 γεννήθηκε ο γιος τους Νίκολας. Και τότε ήταν που τα πράγματα περιπλέχτηκαν. Η σχέση του Τεντ Χιουζ με την Ασσία ΒέβιλΤον Μάιο του 1962 η Ασσία Βέβιλ και ο τρίτος σύζυγός της, ο Καναδός ποιητής Ντέιβιντ Βέβιλ, προσκλήθηκαν να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο με την Πλαθ και τον Χιουζ, οι οποίοι ζούσαν τότε στο χωριό North Tawton στο Devon της Αγγλίας. Ήταν τότε, όπως έγραψε αργότερα ο Χιουζ σε ένα ποίημα, που «ο ονειροπόλος μέσα μου την ερωτεύτηκε» και λίγες εβδομάδες αργότερα ξεκίνησε τη σχέση του με την Ασσία. Λίγους μήνες μετά, η Πλαθ και ο Χιουζ έκαναν διακοπές στην Ιρλανδία. Την τέταρτη ημέρα, ο Χιουζ εξαφανίστηκε στο Λονδίνο για να συναντήσει την Ασσία, με την οποία ξεκίνησε ένα δεκαήμερο ταξίδι στην Ισπανία, το ίδιο μέρος όπου αυτός και η Πλαθ είχαν κάνει μήνα του μέλιτος. Με την επιστροφή του στην πατρίδα, ο γάμος διαλύθηκε όταν αρνήθηκε να τερματίσει τη σχέση του με την Βέβιλ. Η Πλαθ και ο Χιουζ χώρισαν τον Ιούλιο του 1962. Λίγο πριν και αρκετές φορές μετά, η Πλαθ επιχείρησε να βάλει τέλος στη ζωή της. Αυτοκτόνησε με τα παιδιά της στο δίπλα δωμάτιοΗ Πλαθ έζησε σε ένα διαμέρισμα με τα παιδιά της κατά τη διάρκεια του ζοφερού χειμώνα του 1962 – 1963, λειτουργώντας ουσιαστικά ως μονογονεϊκή μητέρα του μικρού της γιου και της μικρής της κόρης. Όπως είναι γνωστό, πέθανε αυτοκτονώντας από αέριο στην κουζίνα της, ενώ τα παιδιά της κοιμόντουσαν ήσυχα στο δίπλα δωμάτιο, στις 11 Φεβρουαρίου του 1963. Οι μήνες που μεσολάβησαν μεταξύ της ανακάλυψης της σχέσης του Χιουζ και του θανάτου της ήταν αξιοσημείωτα παραγωγικοί, και μεγάλο μέρος της ποίησης που παρήγαγε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δημοσιεύτηκε μετά θάνατον. Το 2017 ήρθε στο φως μια σειρά εμπιστευτικών επιστολών της Πλαθ προς την ψυχίατρό της, Δρ Ρουθ Μπαρνχάουζ, στις οποίες ισχυριζόταν ότι ο Χιουζ ασκούσε σωματική και ψυχολογική βία τα τελευταία χρόνια του γάμου τους. Οι επιστολές που αποκαλύφθηκαν γράφτηκαν από την Πλαθ μια εβδομάδα πριν αφαιρέσει τη ζωή της. Η ανακάλυψη αναζωπύρωσε τις φλόγες που είχαν κατακάψει επί μακρόν έναν από τους πιο διάσημους και καταστροφικούς λογοτεχνικούς γάμους. Ο γιος της αυτοκτόνησε την ίδια την ίδια ημέρα με τη μητέρα του, το 2009. (in.gr) Δείτε το βίντεο
O Ισπανός κινηματογραφιστής Κάρλος Σάουρα πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών, ανακοίνωσε η ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
"Η Ακαδημία κινηματογράφου ανακοινώνει με βαθύτατη λύπη τον θάνατο του Κάρλος Σάουρα, ενός από τους θεμελιωτές κινηματογραφιστές στην ιστορία του ισπανικού κινηματογράφου, που πέθανε σήμερα στο σπίτι του σε ηλικία 91 ετών, έχοντας δίπλα του τους αγαπημένους του", ανακοίνωσε η ακαδημία στο Twitter. "Η τελευταία του ταινία "Las paredes hablan" (Οι τοίχοι μιλούν), βγήκε στις αίθουσες την Παρασκευή, απόδειξη της ακούραστης δραστηριότητάς του και της αγάπης του για την δουλειά του έως τις τελευταίες του στιγμές", δήλωσε επίσης. Ο κινηματογραφιστής επρόκειτο να λάβει ένα τιμητικό Goya αύριο, Σάββατο, κατά την διάρκεια της τελετής απονομής των βραβείων του ισπανικού κινηματογράφου που διεξάγεται στη Σεβίλλη. Ασφαλώς ένας φόρος τιμής θα αποδοθεί εκεί στη "μνήμη ενός αναντικατάστατου δημιουργού", πρόσθεσε η Ακαδημία. Από τον κοινωνικό ρεαλισμό στο φλαμένκο "Κάρλος Σάουρα, μας άφησες. Κινηματογραφιστής, φωτογράφος, απόλυτος καλλιτέχνης, είχε λάβει όλα τα βραβεία που μπορεί κανείς να φανταστεί κατά τη διάρκεια της καριέρας του και κυρίως την αγάπη και την αναγνώριση όλων αυτών που εκτίμησαν τις ταινίες του", έγραψε στο Twitter o Ισπανός υπουργός Πολιτισμού Μικέλ Ιθέτα. Σκηνοθέτης το 1975 της ταινίας "Θρέψε κοράκια" ("Cria cuervos"), αλληγορία της δικτατορίας που έπνιξε την χώρα του, βραβείο της κριτικής επιτροπής των Καννών και υποψήφια καλύτερη ξένη ταινία στα γαλλικά César, ο Σάουρα αρχικά έθεσε το έργο του υπό το σύμβολο του κοινωνικού ρεαλισμού πριν στραφεί στα μουσικά φιλμ, κυρίως με θέμα το φλαμένκο. Γεννημένος στις 4 Ιανουαρίου του 1932 στην Χουέσκα της βόρειας Ισπανίας από οικογένεια καλλιτεχνών, ο Σάουρα, ο οποίος γύρισε συνολικά σχεδόν 50 ταινίες, απέσπασε την πρώτη του διεθνή αναγνώριση το 1966 στο Βερολίνο (Ασημένια 'Αρκτος για το "Κυνήγι"). Με πλούσιο έργο, ο Σάουρα ήταν ένας κινηματογραφιστής του παιχνιδιού και της φαντασίας, με εκλεπτυσμένη αισθητική και ύφος ταυτόχρονα λυρικό και παραστατικό, εστιάζοντας στην τύχη των πλέον αδυνάτων. Συχνά σκιαγραφούσε χαρακτήρες, που προέρχονταν από την αστική τάξη, βασανισμένους από το παρελθόν τους, να επιπλέουν μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Ωστόσο, μετά τον θάνατο του Φράνκο (1975) και τη μετάβαση στη δημοκρατία που ακολούθησε, αυτός ο παθιασμένος με τη μουσική και τον χορό πέρασε σταδιακά σε κάτι άλλο: σε ύμνους αγάπης στο τάνγκο και το φάντο, στο αργεντίνικο φολκλόρ και τη χότα (jota), τον χορό της γενέτειράς του της Αραγονίας, στην όπερα και κυρίως στο αγαπημένο του φλαμένκο, με αποτέλεσμα να γίνει, άθελά του, ένας πρεσβευτής του ισπανικού πολιτισμού. Παντρεύτηκε αρκετές φορές και έγινε αρκετές φορές πατέρας. Ήταν ζευγάρι κυρίως με την Τζεραλντίν Τσάμπλιν, την μούσα του, με την οποία απέκτησε ένα παιδί. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σεισμός στην Τουρκία: Αγωνία για την ελληνική «Μόνα Λίζα» στο Μουσείο Ψηφιδωτών του Ζεύγματος8/2/2023
Πρόκειται για ένα επιβλητικό ψηφιδωτό στο Μουσείο Ψηφιδωτών του Ζεύγματος στην πόλη Γκαζιαντέπ
Μέσα στον τρόμο και την αγωνία να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι από τον Εγκέλαδο των 7.7 Ρίχτερ που έσπειρε τον θάνατο στην Τουρκία και τη Συρία, οι αρχαιολόγοι ανά τον κόσμο αλλά και οι λάτρεις της Τέχνης αγωνιούν για την τύχη των μοναδικών ψηφιδωτών, που στεγάζονται στο Μουσείο Ψηφιδωτών του Ζεύγματος της Τουρκίας. Το μουσείο βρίσκεται στην πόλη Γκαζαντιέπ, που αποτέλεσε το επίκεντρο του σεισμού, και παρόλο που χτίστηκε τα τελευταία χρόνια και αποτελεί τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως ένα σύγχρονο κτίριο, η ένταση της σεισμικής δόνησης ισοπέδωσε σχεδόν τα πάντα. Πρόκειται για το σύνολο των μοναδικών ψηφιδωτών της ελληνιστικής πόλης Ζεύγμα (δηλαδή γέφυρας), η οποία στόλισε το ομώνυμο μουσείο με ψηφιδωτά δάπεδα 1.700 τετραγωνικών μέτρων, κατατάσσοντάς το δεύτερο στον κόσμο, με ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικά ευρήματα. Ανάμεσά τους, το πρόσωπο μιας νεαρής τσιγγάνας, η εκφραστικότητα της οποίας έκανε τους αρχαιολόγους και τους κριτικούς Τέχνης να την αποκαλούν ως την «Μόνα Λίζα» της Ανατολής, συγκεντρώνοντας χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Ανάμεσα στα υπέροχα χρώματα και τις γλαφυρές αναπαραστάσεις των ψηφιδωτών στο μουσείου, ξεχωρίζουν οι ελληνικές επιγραφές και τα ονόματα θεών και ηρώων της ελληνικής μυθολογίας πάνω στα έργα. Ο Σέλευκος Α’ ο Νικάτωρ Η αρχαία πόλη Ζεύγμα ιδρύθηκε γύρω στο 300 π.Χ. με εντολή ενός από τους διοικητές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Σελεύκου Α’ του Νικάτορα. Το πλήρες όνομά της ήταν Σελεύκεια επί του Ζεύγματος ή Σελεύκεια η προς Ευφράτη ή απλώς Ζεύγμα (Ζεῦγμα). Το 80% του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται από το 2000 βυθισμένο στην τεχνητή λίμνη που σχηματίστηκε από το φράγμα Μπιρετσίκ. Ο Σέλευκος Α’ Νικάτωρ (358 π.Χ. ή 353 π.Χ. – 281 π.Χ.) ήταν ένας από τους διαδόχους του Αλέξανδρου του Μέγα, ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών, που βασίλεψε στο Ασιατικό τμήμα της άλλοτε Περσικής Αυτοκρατορίας. Ο Σέλευκος ήταν γιος του Αντίοχου, στρατηγού του Φίλιππου Β’. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου το 323 π.Χ., πήρε το μέρος του Περδίκκα, αλλά αργότερα οργάνωσε συνωμοσία εναντίον του και το 321 π.Χ. ανέλαβε τη σατραπεία της Βαβυλώνας. Στους πολέμους των Διαδόχων που ακολούθησαν, πολεμώντας κατά καιρούς είτε τους μεν είτε τους δε, πέτυχε να επικρατήσει έναντι των υπολοίπων, και έγινε κύριος της πρώην Περσικής Αυτοκρατορίας, από τη Σογδιανή και τη Βακτριανή στην ανατολή, μέχρι και το μεγαλύτερο μέρος της Μικράς Ασίας στη δύση. Το 281 π.Χ. νίκησε σε μάχη τον Λυσίμαχο. Ακολούθως πέρασε τον Ελλήσποντο και αναγορεύτηκε βασιλιάς της Μακεδονίας. Σύντομα όμως δολοφονήθηκε από τον Πτολεμαίο Κεραυνό τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Κατά τις πηγές, ο Σέλευκος ίδρυσε 30 πόλεις στη Βόρεια Συρία και τις ανατολικές επαρχίες της Μικράς Ασίας. Αργότερα, η πόλη καταστράφηκε πολλές φορές από πολέμους και σεισμούς, ώσπου τελικά, τον 10ο-12ο αιώνα, η πόλη ερημώθηκε και εγκαταλείφθηκε εντελώς. Οι ανασκαφές της αρχαίας πόλης δεν ξεκίνησαν για πολύ καιρό λόγω διαφόρων γραφειοκρατικών και οικονομικών προβλημάτων. Αυτό οδήγησε στο γεγονός ότι ένα μέρος του μωσαϊκού λεηλατήθηκε και χάθηκε. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στη Ζεύγμα ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1970 και συνεχίζονται ακόμη. Το κύριο μέρος των ψηφιδωτών φυλάσσεται σήμερα στο ομώνυμο μουσείο, στην Γκαζιαντέπ. (in.gr)
Άγαλμα σε φυσικό μέγεθος ενός Ρωμαίου αυτοκράτορα με τη μορφή του Ηρακλή, του ήρωα της ελληνικής μυθολογίας, ανακαλύφθηκε κατά την διάρκεια εργασιών επισκευής αποχετεύσεων κοντά στην Αππία Οδό (Appia Antica), τον πρώτο μεγάλο δημόσιο δρόμο της αρχαίας Ρώμης. Η ανακάλυψη έγινε - με το πρόσωπο να αναδύεται πρώτο καθώς μια μπουλντόζα έσκαβε ανάμεσα σε παλιές σωληνώσεις που έπρεπε να αντικατασταθούν. Αμέσως επενέβη η αρχαιολόγος που επέβλεπε τις εργασίες. «Αυτό το πρόσωπο εμφανίστηκε και στη συνέχεια αναγνωρίστηκε αμέσως ως ένας χαρακτήρας ντυμένος σαν τον Ηρακλή», είπε στο Reuters η Φραντσέσκα Ρομάνα Παολίλο, αρχαιολόγος στο πάρκο Appia Antica. Το μαρμάρινο γλυπτό, που δείχνει μια μορφή σαν του Ηρακλή, με το δέρμα λιονταριού και το ρόπαλο σήμα κατατεθέν του ήρωα, ανακαλύφθηκε στις 25 Ιανουαρίου στο πάρκο Σκοτ, μέρος της καταπράσινης περιοχής Appia Antica. Αυτό εμφανίζει ρυτίδες στο μέτωπο που είναι χαρακτηριστικές απεικονίσεις αυτοκρατόρων από τον 3ο αιώνα, εποχή βαθιάς κρίσης για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το γλυπτό έχει «καθαρή ομοιότητα» με τον αυτοκράτορα Δέκιο, ο οποίος κυβέρνησε τη Ρώμη από το 249 έως το 251 μ.Χ., είπε η Παολίλο, προσθέτοντας ότι είναι «αρκετά σπάνιες» οι ανακαλύψεις απεικονίσεων Ρωμαίων ηγετών με τα χαρακτηριστικά του Ηρακλή. Το άγαλμα, που αποτελείται από πολλά σπασμένα κομμάτια και υπέστη ζημιά κατά την τυχαία ανακάλυψή του, αυτή την στιγμή καθαρίζεται και αποκαθίσταται. Το Reuters είδε το άγαλμα ενώ ήταν αποθηκευμένο σε αρχαία ρωμαϊκή δεξαμενή νερού που τώρα μετατράπηκε σε αποθήκη. Μόλις επισκευαστεί, το άγαλμα αναμένεται να εκτεθεί σε δημόσιο χώρο. Ο Δέκιος ήταν ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας που σκοτώθηκε σε μάχη πολεμώντας εναντίον των Γότθων στο έδαφος της σημερινής Βουλγαρίας και ήταν πίσω από τον πρώτο οργανωμένο διωγμό χριστιανών. Όσον αφορά την αρχαία ιστορία της Ρώμης, οι τυχαίες ανακαλύψεις αρχαιολογικών θησαυρών δεν είναι ασυνήθιστες όταν σκάβονται δρόμοι ή πάρκα της πόλης. Τον Ιανουάριο, αρχαιολόγοι είπαν ότι είχαν εγκαταλείψει την αναζήτηση των υπολειμμάτων του ανοίγματος της Αππίας Οδού, επειδή τα υπόγεια νερά καθιστούσαν αδύνατο να σκάψουν αρκετά βαθιά. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|