Για την εφαρμογή του Νέου Κανονισμού Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων για την Ενίσχυση Κινηματογραφικών Ταινιών (2021-2023) ενημερώνουν τον κάθε ενδιαφερόμενο οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας Αθλητισμού και Νεολαίας (ΥΠΠΑΝ). Ανακοίνωση από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες αναφέρει ότι «ο Κανονισμός 2021-2023, είναι το αποτέλεσμα συνεργασίας τους, της Συμβουλευτικής Επιτροπής Κινηματογράφου, της Ένωσης Σκηνοθετών Κύπρου και άλλων κοινωνικών εταίρων από το χώρο του κινηματογράφου». Ο Κανονισμός έτυχε της έγκρισης της Εφόρου Δημοσίων Ενισχύσεων και ως εκ τούτου τίθεται άμεσα σε ισχύ, καταργώντας στο σύνολό του τον προηγούμενο Κανονισμό (2017-2020). Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθεύονται τον Κανονισμό 2021-2023 από τις ιστοσελίδες του ΥΠΠΑΝ www.moec.gov.cy (Ενημέρωση), των Πολιτιστικών Υπηρεσιών www.moec.gov.cy/politistikes_ypiresies (Eνημέρωση) ή/και από την ιστοσελίδα Κινηματογράφου www.filmingincyprus.gov.cy (Ανακοινώσεις). (ΚΥΠΕ)
0 Comments
Το Τεχνόπολις 20 συνεχίζει τις εκδηλώσεις του στον ανθισμένο του κήπο, στο κέντρο της πόλης της Πάφου. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, η ομάδα έχει προγραμματίσει ένα γεμάτο πρόγραμμα μέχρι και τον Οκτώβριο, με συναυλίες κυρίως τζαζ μουσικής, αλλά και με μια επιλογή διαφορετικών μουσικών ακουσμάτων, καλή μουσική, κάτω από τα αστέρια, με παρέα ένα ποτήρι τοπικό κρασί ή σπιτική λεμονάδα. Οι εκδηλώσεις στον εξωτερικό χώρο ξεκίνησαν τον Μάιο, με όλες τις συναυλίες μέχρι στιγμής να είναι sold out, κάτι που, όπως αναφέρεται, δείχνει την δίψα του κοινού για ζωντανές συναυλίες, αλλά και την αγάπη του για τη μουσική. Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν δεν φορούσαν πάντα μπούργκα ενώ υπήρξαν προσωπικότητες στη χώρα όπως η βασίλισσα Σοράγια που τους έδωσαν δικαιώματα Ο πρώτος νόμος για τα δικαιώματα των γυναικών στο Αφγανιστάν θεσπίστηκε το 1921 από τον βασιλιά Αμανουλάχ. Ο νόμος απαγόρευε τους αναγκαστικούς γάμους, έθεσε όριο τα 13 χρόνια (!) στην ηλικία της νύφης, κατάργησε το έθιμο της «τιμής της νύφης» (που πλήρωνε ο γαμπρός στον πεθερό) και έθεσε περιορισμούς στην πολυγαμία. Δεν την απαγόρεψε, αλλά ανέφερε ότι κάθε άνδρας πρέπει να φέρεται με ίσο τρόπο σε όλες τις γυναίκες του και να τις φροντίζει οικονομικά. Ο ίδιος ο βασιλιάς Αμανουλάχ έσπασε την παράδοση αιώνων και παντρεύτηκε σε ηλικία 21 ετών μόνο μία γυναίκα. Το 1913, έκανε βασίλισσά του την 14χρονη Σοράγια, της γνωστής οικογενείας των Ταρζί. Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Δαμασκό (τότε ακόμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία), η Σοράγια περηφανευόταν για τις φιλελεύθερες ιδέες της τις οποίες ενστερνιζόταν η οικογένεια της. Η φεμινίστρια βασίλισσα Η βασίλισσα Σοράγια έφτιαξε σχολεία για κορίτσια, εξέδωσε γυναικείο περιοδικό (Ershad-I-Niswan –“Guidance for Women”) το 1927 και ημιούργησε μέχρι και την πρώτη οργάνωση γυναικών (Οργάνωση για την Προστασία των Γυναικών) το 1928. Συχνά εμφανιζόταν δίπλα στον βασιλιά και όταν απευθυνόταν σε κάποιον έβγαζε τον φερετζέ της. Είναι στη λίστα των 100 πιο επιδραστικών γυναικών του περασμένου αιώνα που δημοσίευσε το ΤΙΜΕ. Οι αφγανικής καταγωγής γονείς της ήταν εξόριστοι λόγω πολιτικών διαφορών με τον τότε ηγεμόνα του Αφγανιστάν, Χαμπιμπουλλάχ Χαν. Ο πατέρας της, Μαχμούντ Ταρζί ήταν ποιητής και οπαδός του κοινωνικού φιλελευθερισμού, υποστηρίζοντας την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και την άσκηση πολιτικής στα πλαίσια ενός εκκοσμικευμένου συστήματος. Οι φιλελεύθερες ιδέες του Μαχμούντ Ταρζί ασκούν καταλυτική επιρροή στον νέο βασιλιά Αμανουλλάχ Χαν και τον καλεί να επιστρέψει στο Αφγανιστάν με την οικογένεια του (οπότε και γνώρισε την Σοράγια). Προηγουμένως έχει καταφέρει να συνθηκολογήσει με τους Βρετανούς, να τερματίσει τις πολύχρονες συγκρούσεις ανάμεσα στα βρετανικά και αφγανικά στρατεύματα και να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της χώρας του. Το βασιλικό ζεύγος προωθεί δυναμικά μια πολιτική εκδυτικισμού των πολιτικών δομών και της κοινωνικής ζωής των Αφγανών. Αποδίδουν στην μοναρχία συνταγματικό χαρακτήρα θεσπίζοντας ένα νέο σύνταγμα ενώ η ίδια η Σοράγια εκτός από Βασίλισσα διορίζεται και Υπουργός Παιδείας. Το έργο της εστιάζεται στην πάταξη της πολυγαμίας, του υποχρεωτικού ισλαμικού πέπλου, του αναλφαβητισμού στις τάξεις των γυναικών και της ενσωμάτωσης τους στην δημόσια σφαίρα της χώρας με άμεση απορρόφηση από την αγορά εργασίας. Το 1926, στην έβδομη επέτειο Ανεξαρτησίας της χώρας, η ίδια εκφώνησε σε λόγο: «Ανήκει (η Ανεξαρτησία) σε όλους μας και για αυτό τον λόγο την τιμούμε όλοι μας. Πιστεύετε πως οι ανάγκες του έθνους μας μπορούν να καλυφθούν μονάχα από τους άντρες; Οι γυναίκες πρέπει να συμμετάσχουν εξίσου όπως έπραξαν τα πρώτα χρόνια εμφανίσεως του έθνους μας και του Ισλάμ. Πρέπει να διδαχθούμε από την δράση τους και να συμβάλλουμε όλοι στην ανάπτυξη του έθνους, κάτι που δεν μπορεί να υλοποιηθεί δίχως την μη ισότιμη πρόσβαση στην γνώση». Οι γυναίκες το 1927 κυκλοφορούσαν στο Αφγανιστάν ως …Δυτικές Το 1928, η ίδια η Σοράγια έστειλε 15 Αφγανές στην Τουρκία για να λάβουν ανώτερη μόρφωση με σκοπό όταν επιστρέψουν στο Αφγανιστάν να στελεχώσουν τον κρατικό μηχανισμό και να αποτελέσουν πρότυπο μίμησης για τον υπόλοιπο γυναικείο πληθυσμό. Η Σοράγια δεν περιορίζεται να διαδώσει την πολιτική ισότητας και εκσυγχρονισμού αποκλειστικά στην Καμπούλ και την Κανταχάρ, τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και σε απομονωμένες αγροτικές περιοχές. Το βασιλικό ζεύγος επισκέφθηκε την Ευρώπη το 1927 και 1928, ενώ το 1928 το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης τους τίμησε για την προσφορά τους στο Αφγανιστάν. Ωστόσο η πολιτική εκσυγχρονισμού προκάλεσε την έντονη δυσφορία του ισλαμικού κλήρου και των φυλάρχων των νοτίων επαρχιών με κατάληξη μια γενικευμένη ανταρσία το 1929. Η βασιλική οικογένεια εγκατέλειψε το Αφγανιστάν για την Ρώμη όπου και έζησαν εξόριστοι για το υπόλοιπο της ζωής τους, ώστε να αποφευχθεί ένας ακόμη εμφύλιος. Ο διάδοχός του, Μοχάμεντ Ναντίρ Χαν, επανέφερε τον φερετζέ. Παντρεύτηκε μία γυναίκα κι αυτός, αλλά η βασίλισσά του δεν εμφανίστηκε ποτέ δημόσια. Η συνέχεια στα γυναικεία δικαιώματαΗ υποστήριξη της ενεργούς παρουσίας των Αφγανών γυναικών στην κοινωνική ζωή, συνεχίστηκε από τον τελευταίο βασιλιά του Αφγανιστάν ο οποίος ανέλαβε το 1933, ο οποίος όμως για δύο δεκαετίες δεν κυβέρνησε. Το 1950-51 οι πρώτες Αφγανές έγιναν δεκτές στο πανεπιστήμιο της Καμπούλ, το 1957 προσλαμβάνονται οι πρώτες εργαζόμενες στο Radio Kabul, 40 νεαρές γυναίκες πιάνουν δουλειά στο κρατικό εργοστάσιο αγγειοπλαστικής και οι πρώτες γυναίκες αντιπρόσωποι στέλνονται από την Κυβέρνηση του Mohammed Daoud Khan στη Διεθνή Σύνοδο Γυναικών Ασίας στο Κάιρο. Το 1959, η Αφγανή βασίλισσα Humaira Begum, σύζυγος του Βασιλιά Mohammed Zahir Shah, και η κόρη της Πριγκίπισσα Bilqis Begum, μαζί με τη σύζυγο του Πρωθυπουργού, Zamina Begum, εμφανίζονται σε δημόσια στρατιωτική παρέλαση χωρίς οποιαδήποτε κάλυψη.Ένα ηχηρό μήνυμα προς τη θρησκευτική ηγεσία πως η υποχρεωτική χρήση χιτζάμπ καταργείται … Το παράδειγμα της βασίλισσας, ακολούθησαν οι γυναίκες και οι κόρες των κυβερνητικών στελεχών, γυναίκες της αστικής τάξης και των πόλεων, αλλά και οι πρώτες Αφγανές ακτιβίστριες. Κάποιες γυνάικες εξακολουθούν να φορούν μπούργκα , κάποιες όχι. Στο Σύνταγμα του 1964 αναγνωρίζεται επίσημα η ισότητα των φύλων, το δικαίωμα ψήφου και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι για τις γυναίκες του Αφγανιστάν. Στις μεγάλες πόλεις οι Αφγανές επιτρέπεται να κυκλοφορούν χωρίς κάλυψη, να κατέχουν θέσεις σε δημόσια αξιώματα, να εργαστούν σε διάφορους τομείς, να σπουδάσουν και γενικά να απολαμβάνουν ελευθερίες που απολάμβαναν και οι γυναίκες της Δύσης. Όμως, οι γυναίκες της επαρχίας, που παρέμειναν υπό την επιρροή της πατριαρχίας και όπου οι αποφάσεις λαμβάνονταν και επιβάλλονταν από φυλάρχους και θρησκευτικούς εκπροσώπους, δεν είχαν τα ίδια δικαιώματα. Η κομμουνιστική εποχή και τα γυναικεία δικαιώματαΤο κομμουνιστικό κόμμα του Αφγανιστάν κατέλαβε την εξουσία το 1978 και κυβέρνησε ως το 1992. Στη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου, οι γυναίκες του Αφγανιστάν γνώρισαν πρωτόγνωρες φυλετικές ελευθερίες. Το καθεστώς αναγνώρισε απολύτως ίσα δικαιώματα σε άντρες και γυναίκες, οι οποίες θεωρητικά είχαν πλέον τη δυνατότητα να επιλέγουν αυτόνομα την καριέρα τους, αλλά και το ποιον θα παντρευτούν. Προσπάθησε να επιβάλλει τη φυλετική ισότητα και τα γυναικεία δικαιώματα στο σύνολο του πληθυσμού, αφού ουσιαστικά στις διάφορες φάσεις της μοναρχίας τα γυναικεία δικαιώματα ήταν προνόμιο κυρίως της αστικής τάξης. Ωστόσο, οι πολιτικές δεν επέτρεπαν την μπούργκα και έκαναν υποχρεωτική την εκπαίδευσή τους δεν έγινε αποδεκτές και πάλι στην επαρχία όπου οι συντηρητικοί θρησκευτικοί ηγέτες και οι φύλαρχοι αντιτάχθηκαν σθεναρά στην κομμουνιστική κυβέρνηση και τους Σοβιετικούς, που την στήριζαν. Μέχρι το 1991, 7.000 γυναίκες στο Αφγανιστάν αποφοίτησαν από πανεπιστήμια, 230.000 κορίτσια πήγαιναν σχολείο σε όλη τη χώρα και οι δασκάλες υπολογίζονταν σε 22.000. Η πρώτη ψυχρολουσία με τους ΤαλιμπάνΤο 1992 το Αφγανιστάν μετονομάζεται σε Ισλαμικό Κράτος. Η διακυβέρνηση πέρασε στους Μουτζαχεντίν, τους οποίους απαρτίζουν διάφορες φυλετικές και ιδεολογικές ομάδες που ηγήθηκαν στον Εμφύλιο Πόλεμο κατά των Κομμουνιστών. Από τα πρώτα μέτρα που λαμβάνουν είναι να κλείσουν όλα τα μπαρ όπου σερβίρεται αλκοόλ, και να υποχρεώσουν τις γυναίκες να φορέσουν χιτζάμπ. Ο πρωθυπουργός διατάζει να απολυθούν οι γυναίκες που εργάζονται την αφγανική τηλεόραση, ενώ στη διάρκεια του 4ετους εμφυλίου που ξέσπασε με τους Ταλιμπάν πολλές γυναίκες έπεσαν θύματα απαγωγής και βιάστηκαν. Μετά το 2001 και την εισβολή στο Αφγανιστάν των ΗΠΑ αρχίζουν προσπάθειες εκδημοκρατισμού και οι γυναίκες αποκτούν δικαιώματα ξανά. Και τώρα με την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν επιστρέφουν στο καθεστώς της Σαρίας. Το βέβαιον είναι ότι η κάλυψη στις γυναίκες θα επανέλθει. Τώρα, εάν θα είναι μπούργκα, νιγάμπ ή κάποια άλλη ερμηνεία του ισλαμικού νόμου θα φανεί σύντομα. Όπως, και άλλα δικαιώματα συμμετοχής στο κοινωνικό, εργασιακό και πολιτικό γίγνεσθαι. «Γυναίκες στον Κινηματογράφο και στην Τηλεόραση – Κύπρος» CYWIFT, ονομάζεται το ίδρυμα, με έδρα την Λευκωσία, που δημιουργήθηκε, με σκοπό την προβολή και καθιέρωση του έργου των γυναικών, κυρίως στους τομείς δραστηριότητας του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και των τεχνών, καθώς επίσης της διατήρησης και διάδοσης των παραδοσιακών τεχνών και κουλτούρας της Κύπρου. Ιδρύτρια του ιδρύματος, η σκηνοθέτρια, μεταξύ άλλων, Πέτρα Τερζή, σε γραπτή της ανακοίνωση σημειώνει πως σκοπός του Ιδρύματος είναι πολιτιστικός, κοινωνικός και εκπαιδευτικός. Το Ίδρυμα, προσθέτει, εξειδικεύεται στην ενθάρρυνση, αναγνώριση, ανάδειξη, προώθηση και διάδοση του έργου των γυναικών στον κινηματογράφο, την τηλεόραση, στις τέχνες και τον τομέα των οπτικοακουστικών μέσων και των τεχνών για την επίτευξη υψηλών στόχων και διακρίσεων μέσα από πολλών ειδών συνεργασίες ή και ατομικές παρουσιάσεις. Στοχεύει, επίσης, στην προβολή και προώθηση της συνεργασίας του Ιδρύματος ως φορέα, με τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, καθώς και με άλλα παρόμοιας φύσης σωματεία, φορείς ή οργανισμούς και Ιδρύματα, πάντοτε σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες των τοπικών κουλτούρων κάθε χώρας. Στους στόχους της σύστασης του Ιδρύματος, σημειώνει, είναι η συνεργασία με τα ιδρύματα, σωματεία ή οργανισμούς «WIFT» της Ελλάδος και των υπολοίπων χωρών και με τον οργανισμό «WIFTΙ» (Women in Film and Television International) που υπηρετούν τους ίδιους ή όμοιους σκοπούς, καθώς και η συμμετοχή του ως μέλους σε νομικά πρόσωπα με όμοιους σκοπούς. Ακόμη, πρόσθεσε, η διαρκής ενημέρωση των φίλων του Ιδρύματος, σχετικά με θέματα και εξελίξεις που αφορούν ή επηρεάζουν τις γυναίκες στους παραπάνω τομείς. Επισημαίνει επίσης πως το Ίδρυμα στοχεύει και στην αναγνώριση, καταξίωση και διάδοση στο ευρύ κοινό του ρόλου των γυναικών στην ανάπτυξη της τέχνης, του Κινηματογράφου εν γένει καθώς και κάθε άλλου οπτικοακουστικού έργου, αλλά και στη διαρκή ενημέρωση, πληροφόρηση, εκπαίδευση και επιμόρφωση των φίλων του Ιδρύματος σε ό, τι αφορά στις νέες τεχνολογίες, ιδέες και τεχνοτροπίες που αναδύονται στους τομείς αυτούς και κάθε άλλου οπτικοακουστικού μέσου. Επιπρόσθετα, σχετικά με τους στόχους, ανέφερε πως σε αυτούς συγκαταλέγεται η ενημέρωση των φίλων του Ιδρύματος και των συνεργαζόμενων με το Ίδρυμα κοινωνικών φορέων για την ψήφιση και δημοσίευση νόμων, που αφορούν στην προστασία της πνευματικής και διανοητικής ιδιοκτησίας, η ανάπτυξη της συνεργασίας και τής επικοινωνίας, η σύσφιξη των φιλικών και κοινωνικών σχέσεων των φίλων του Ιδρύματος και η προαγωγή της αλληλοκατανόησης, της φιλίας και της αλληλεγγύης μεταξύ τους. Στοχεύει, επίσης στη σύσφιξη των δεσμών και των σχέσεων του Ιδρύματος με πρόσωπα με κοινά ενδιαφέροντα και σκοπούς και στη δικτύωσή του με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς ή διεθνείς οργανισμούς γυναικών κινηματογραφιστριών και άλλων τεχνών. Το μήνυμα που στέλνει είναι, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, η δημιουργική, τεχνική και αισθητική καθιέρωση και προαγωγή της Έβδομης Τέχνης χωρίς πολιτικό, θρησκευτικό, συνδικαλιστικό, οικονομικό ή κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Η επαφή, επικοινωνία και συνεργασία με αρμόδιους φορείς (επιστημονικούς, πολιτιστικούς, οικονομικούς, καλλιτεχνικούς κτλ.) για θέματα που άπτονται της τέχνης και της τεχνολογίας του κινηματογράφου, της τηλεόρασης, κάθε οπτικοακουστικού μέσου και των τεχνών. Στους στόχους συμπεριλαμβάνεται και η παρουσίαση αυτοτελών παραστάσεων ή και εκδηλώσεων με αυτούσια ή επεξεργασμένη μουσική του κινηματογράφου ή και πρωτογενή έργα μουσικής μικρής ή μεγάλης εμβέλειας και διάρκειας, η συμμετοχή με έργα φίλων ή δημιουργία φεστιβάλ κινηματογράφου και τηλεοπτικών προγραμμάτων. Επιδιώκεται, παράλληλα, η παρουσίαση όλων των τεχνών μέσα από προγράμματα, εκθέσεις, εκδηλώσεις, σεμινάρια και άλλης μορφής βοηθητικά και ενισχυτικά στοιχεία, αλλά και η προώθηση των τεχνών, του πολιτισμού, της επιστήμης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Σημειώνεται πως οι ταινίες της Πέτρας Τερζή παραγωγής 2016-2019, έχουν επιλεγεί για συμμετοχή σε περισσότερα από 60 διεθνή Φεστιβάλ. Έλαβε βραβεία και ήταν φιναλίστ σε περισσότερα από 20 διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Η Πέτρα Τερζή είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, της Ένωσης Κυπρίων Σκηνοθετών, του οργανισμού “Γυναίκες στον Κινηματογράφο και στη Τηλεόραση” στην Ελλάδα και NYWIFT (Women in Film and Television) στη Νέα Υόρκη. Είναι κριτής ταινιών στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Jaipur στην Ινδία, στο Cellphone Humanitarian Festival-Cannes, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Επικοινωνίας στο Νανζίγκ στη Κίνα και τώρα ιδρυτικό μέλος του οργανισμού “Γυναίκες στον Κινηματογράφο και στη Τηλεόραση στην Κύπρο” CYWIFT. (ΚΥΠΕ) Κατά τον Δημόκριτο, κάθε άνθρωπος είναι ένας ξεχωριστός κόσμος, ένας μικρός κόσμος, μέσα στον οποίον η διατήρηση της τάξης και της ειρήνης αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα και καθήκον Όσον αφορά τον ίδιον τον άνθρωπο, με τα ιδιαίτερα προβλήματά του αλλά και τις δυνατότητές του, αυτός καταλαμβάνει μεγάλη έκταση στη φιλοσοφία του Δημόκριτου. Στον άνθρωπο είναι αφιερωμένος ο Μικρός διάκοσμος του Δημόκριτου (η μικρή διάταξη του κόσμου), σύγγραμμα χωρίς αμφιβολία αντίστοιχο του Μεγάλου διακόσμου του Λεύκιππου. Ο Δημόκριτος συνιστά να αποφεύγεται η ακατάπαυστη δραστηριότητα και επαινεί το μέτρο, μένοντας πιστός στην αρχαιοελληνική σκέψη. Εντούτοις, είναι εκείνος που προβάλλει πρώτη φορά ένα νέο σκοπό της ανθρώπινης ζωής, μπροστά στον οποίον αρχίζουν να χάνουν τη λάμψη τους οι αρχαίες αξίες της αριστοκρατικής ηθικής και του κόσμου της πόλης: κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται τώρα ως ένας ξεχωριστός κόσμος, ένας μικρός κόσμος, μέσα στον οποίον η διατήρηση της τάξης και της ειρήνης αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα και καθήκον. Τα σωζόμενα αποφθέγματα του Δημόκριτου ασφαλώς δε μας επιτρέπουν να συναγάγουμε ένα συγκροτημένο σύστημα ηθικής, αλλά μας δίνουν τη δυνατότητα να σχηματίσουμε μιαν εικόνα για τις απόψεις του περί ηθικής. Ζητά από τον άνθρωπο να ντρέπεται πρώτα τον εαυτό του, ώστε να διορθωθεί. Θεωρεί ιδιαίτερα σημαντική τη θέληση, ακόμη κι αν δε συμβαδίζει με την εκτέλεση. Ονομάζει σωτηρία της ζωής τη μετάνοια για τις αισχρές πράξεις και υποστηρίζει ότι το να αδικείται κανείς είναι προτιμότερο από το να αδικεί. Η ευτυχία του ανθρώπου ορίζεται ως σύνολο των συναισθημάτων ηδονής. Αυτό, όμως, δεν ισχύει για κάθε ηδονή, αλλά μόνο για την ηδονή του ωραίου. Το νέο ιδανικό μιας ζωής αφιερωμένης εξ ολοκλήρου στην πνευματική εργασία προβάλλει μέσα από την άποψη του Δημόκριτου πως τη μεγαλύτερη χαρά θα τη βρει ο άνθρωπος, αν δεν την αναζητά μέσα στα θνητά. Λέγεται ότι για τον ίδιον τον Δημόκριτο η εξεύρεση της εξήγησης ενός μονάχα αιτίου είχε μεγαλύτερη αξία από ολόκληρο το περσικό βασίλειο. (in.gr) Τα Γλυπτά του Παρθενώνα πρέπει να επιστρέψουν στη γενέθλια γη», απαντά η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Ένας Αυστραλός μαθηματικός ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε τις ρίζες της εφαρμοσμένης γεωμετρίας σε μία πήλινη βαβυλωνιακή πλάκα ηλικίας περίπου 3.700 ετών.
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από το γύρισμα των Τρωάδων στο χωριό Ατένθια (Atenzia). Με αφορμή την επέτειο αυτή, θα πραγματοποιηθούν μια σειρά από εκδηλώσεις. Έχουν προγραμματιστεί δύο διαλέξεις από τους Ραφαέλ ντε Ισπάνια και Αλεχάντρο Βαλβέρδε Γκαρθία, μια έκθεση φωτογραφίας, μια ξενάγηση, μια ειδική επετειακή έκδοση ενός βιβλίου και η προβολή της ταινίας «Τρωάδες» σε υπαίθριο χώρο. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|