Μικρή έκπληξη από την Κύπρο η ταινία "Το αγόρι στη γέφυρα" του Πέτρου Χαραλάμπους, προβλήθηκε στο τμήμα "Επίσημη πρώτη" του 57ου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Μια ιστορία που ξεκινά κάπως ειδυλλιακά σε ένα χωριό, απομονωμένου στις πλαγιές ενός βουνού κάπου στην Κύπρο, μετατρέπεται σταδιακά, και χάρη σε ένα καλογραμμένο, με ωραίους χαρακτήρες και συνεχείς, έξυπνες ανατροπές (που θα τις ενέκρινε και ο Χίτσκοκ), σε ένα κοινωνικό δράμα, με στοιχεία του φιλμ νουάρ, αλλά και ταινία πάνω στο πέρασμα από την παιδιά ηλικία στην ενηλικίωση.
Στο επίκεντρο της ιστορίας, ο 12χρονος Σωκράτης, εγγονός ενός νεκρού αγωνιστή της ΕΟΚΑ, φίλος με ένα συνομήλικό του παππού του, που του μαθαίνει πώς να φτιάχνει κροτίδες (και στη συνέχεια βόμβες). Μόνο που η εποχή των ηρωισμών (ακόμη όμως κι αυτών όχι τόσο ηρωικών και αθώων, όπως αρχικά πίστευε - πρώτων ανατροπή) έχει πια περάσει και ο Σωκράτης πρέπει να μάθει πως οι κροτίδες και τα επικίνδυνα παιχνίδια δεν έχουν καμιά θέση στην ζωή και πως ηρωισμοί γίνονται μόνο όταν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος. Ένας απροσχεδίαστος θάνατος (φόνος για την αστυνομία - δεύτερη ανατροπή) θα μετατρέψει για ένα διάστημα τον Σωκράτη σε ένα είδος ιδιωτικού ντετέκτιβ, που θα τον οδηγήσουν σε απρόσμενες ανακαλύψεις με καινούργιες ανατροπές και τελικά σε μια (έστω οδυνηρή αλλά με ηθικά κριτήρια) ενηλικίωση. Ταινία που ο Χαραλάμπους έστησε με εξαιρετική γνώση του μέσου, χρησιμοποιώντας το κάθε κομμάτι της κινηματογραφικής γλώσσας (την εικόνα, την κάμερα, τους φωτισμούς και γενικά το όλο στήσιμο), με εκπληκτική ωριμότητα, αν και, μέχρι πρόσφατα είχε στο ενεργητικό του μόνο ένα ντοκιμαντέρ μεσαίου μήκους και μια ταινία μικρού μήκους. Με την κάμερα να ακολουθεί σε οι όμορφα γυρισμένα τράβελινγκ (η εξαιρετική φωτογραφία είναι του Γιώργου Ραχματούλιν) τον Σωκράτη στις περιπλανήσεις και τα τρεξίματα του, με υποβλητική μουσική που τονίζει την ατμόσφαιρα και, όταν χρειάζεται, το σασπένς, με καθοδηγημένους με σιγουριά ηθοποιούς, ο Χαραλάμπους έφτιαξε μια ταινία που θα μπορούσε άνετα να συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ. Στις καλές ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος, που είδαμε μέχρι στιγμής, αξίζει να αναφέρω την ισλανδική "Η πέτρα της καρδιάς" (Heartstone) του πρωτοεμφανιζόμενου Γκουντμούντουρ Γκούντμουντσον, που πρωτοείδαμε στο φεστιβάλ της Βενετίας. Πρόκειται για μια ιστορία φιλίας και ενηλικίωσης, δοσμένη με ευαισθησία και ξεχωριστή λεπτότητα, γύρω από δυο εφήβους, που η παραμονή τους, στη διάρκεια του καλοκαιριού, σε ένα ψαροχώρι της Ισλανδίας (με το σκηνοθέτη να χρησιμοποιεί με φαντασία τη φύση και γενικά τους εξωτερικούς χώρους), τους δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουν τον έρωτα και να αντιμετωπίσουν τη σεξουαλικότητα τους, οδηγώντας τους, με οδυνηρό τροπο, μέσα από εκπλήξεις και ανεξερεύνητα μονοπάτια, στην ενηλικίωση.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
May 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|