ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΕΡΙΔΟΥ Η θεατρική ομάδα «Άνω Θρώσκω» παρουσιάζει το έργο του Άντον Τσέχωφ «Τρεις Αδελφές», με το οποίο ξεκινά τη νέα της θεατρική σεζόν. Πολύ γνωστό και αγαπημένο το έργο αυτό το Τσέχωφ, αυτού του Ρώσου μεγάλου συγγραφέα και δημιουργού, που πάντα μας αιφνιδιάζει! Οι τρεις αδελφές ονειρεύονται την ευτυχία στη γη της επαγγελίας, στην πόλη τους τη Μόσχα, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν από μικρές. Οι χαρακτήρες του Τσέχωφ έχουν έντονους προβληματισμούς. Οι ήρωες μας στρέφουν το βλέμμα τους στο παρελθόν εξιδανικεύοντας το, παραμιλώντας δυστυχείς το παρόν και προσβλέποντας σ’ ένα καλύτερο μέλλον.
Η καθημερινότητα... Στο έργο αυτό του Τσέχωφ, ο καθένας ζει το δράμα του μέσα στην καθημερινότητά του! Στο έργο υπάρχουν οι αλήθειες της ζωής. Υπάρχει η ερημιά, η μοναξιά, το ανικανοποίητο, το απροσδιόριστο, η αναζήτηση ενός χαμένου «ωραίου» παρελθόντος, η αμείλικτη καταδίκη του παρόντος, ο παθητικός ρομαντισμός. Υπάρχει η αποδοχή, η πλήξη η οποία σε κάποιες φάσεις αντικαθιστάται με κέφι ψεύτικο, προσποιητό. Αδυναμίες Υπάρχουν οι αδυναμίες του κάθε ήρωα, ο έρωτας, η αγάπη που λείπει και την αναζητούν κάποιοι… Η τόλμη να κάνουν αυτό που πάντα ονειρεύονταν και ας ήρθε… αργά! Οι ήρωες μας αποκαλύπτουν τις φτήνιες τους, τις κακίες του, τις αντιφατικές πράξεις τους, χωρίς να λείπουν οι εξάρσεις τους! Βλέπουμε να προβάλλονται όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή, γενέθλια, αποκριές, πυρκαγιά, χωρισμός, διαμάχες, αντιπαλότητες και… ο θάνατος! Αυτό που παρατήρησα είναι η ταύτιση των ηθοποιών με τους ρόλους, που έγινε αυτόματα και η «μαγεία» πέτυχε! Οι ήρωες «φιλοσοφούν» προσφέροντας στους εαυτούς τους ένα προσωρινό καταφύγιο. Λεπτή σάτιρα Αυτό που προκαλεί αίσθηση και παραξενεύει, είναι η ανάδειξη του κωμικού στοιχείου του κειμένου και η λεπτή σάτιρα που «γεμίζει» το έργο, το κάνει «υποφερτό» και «άνετο» και «αφήνεται» λίγο το τραγικό που δυστυχώς πάντα οδηγεί τους ανθρώπους στο δρόμου του… πεπρωμένου! Το έργο αξιοποιείται κατάλληλα από τους ηθοποιούς που όλοι μαζί συνθέτουν ένα αριστούργημα του θεάτρου. Ερμηνείες Ο Ηρακλής Γιωργαλλής έχει το ύφος της ερμηνείας των μεγάλων πρωταγωνιστών, γι’ αυτό άρεσε πάρα πολύ και η απόδοση και η ερμηνεία του, γενικότερα μας εντυπωσίασε! Η Κρίστη Παπαδοπούλου δεν το συζητώ, ήταν πάρα πολύ καλή και πολύ εντυπωσιακή. Μας συγκίνησε με την τόλμη και τις επιθυμίες της. Ο Αστέρης Πελτέκης μου αρέσει ιδιαίτερα όσον αφορά τη δυναμική του, το ιδιότυπο ύφος του και την καλλιτεχνική του υπόσταση. Πολύ καλός στο ρόλο του. Όσον αφορά τη σκηνοθετική του δουλειά, φαίνεται η συλλογική δημιουργία, ο όμορφος συντονισμός όλων των συντελεστών στο κλίμα και στις απαιτήσεις του έργου και έτσι θα πω ότι ο σκηνοθέτης εδώ λειτούργησε σαν καταλύτης για μια επιτυχία ικανοποιητική! Αξιοποίησε δημιουργικά το κάθε τι που αφορούσε αυτό το δύσκολο έργο. Ο Γιάννης Κόκκινος είναι ο ηθοποιός που «ζυμώνεται» μέσα από την πορεία του και τις εμπειρίες του και δίνει τη δική του ερμηνεία πάντα σωστά! Τον γνωρίζω και από άλλες θεατρικές παραγωγές και η εμφάνιση του είναι αξιοπρόσεκτη! Η Χριστιάνα Θεοδώρου έχει μια γλυκιά αύρα που σε κατακτά! Η Ξένια Μιχαήλ μου υπεράρεσε γιατί «κρατούσε» το ρόλο της «σοβαρά» με μέτρο και έδιδε μια άλλη ροπή στη διαδρομή και στην εξέλιξη του έργου. Στο «cast» των ηθοποιών ήταν οι Γιώργος Αντωνίου, Δημήτρης Γκουτζαμάνης, Εύα Μιχαηλίδου, Λαμπρινή Σκρέκα, Γιάννης Χατζηλοΐζου. Γενικά, η παράσταση ήταν πάρα πολύ καλή και αξίζουν συγχαρητήρια στη θεατρική ομάδα «Άνω Θρώσκω».
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|