Έπεσε η αυλαία για το Hellas Filmbox Berlin, που περιλάμβανε αφιέρωμα σε δημιουργίες Κυπρίων1/2/2018 Πραγματοποιήθηκε το Hellas Filmbox Berlin μεταξύ 24-28 Ιανουαρίου στο Urban Spree στο Βερολίνο, όπου δόθηκε μια όσο το δυνατόν αντιπροσωπευτικότερη εικόνα τόσο της κινηματογραφικής ιστορίας των τελευταίων δεκαετιών, όσο και των θεμάτων που έχουν απασχολήσει τους Κύπριους δημιουργούς. Το φεστιβάλ στόχο έχει να φέρει σε επαφή το γερμανικό κοινό με τη σύγχρονη και καλλιτεχνικά αξιόλογη κινηματογραφική σκηνή της Ελλάδας, αναφέρει ανακοίνωση του ΓΤΠ.
Ηθοποιοί, καλλιτέχνες, μουσικοί, προσκεκλημένοι, κινηματογραφιστές, απλοί σινεφίλ πλημμύρισαν τον χώρο του Urban Spree. Παρόντες ήταν, μεταξύ πολλών άλλων, οι Vicky Leandros, Volker Schloendorff, André Hennicke, Ανδρέας Πάντζης, Χρήστος Γεωργίου, Γιώργος Κούμουρος, Ηλίας Δημητρίου, Μάριος Ιωάννου Ηλία, Νικόλας Κώστης, Σταύρος Λάντσιας και το συγκρότημά του Human Touch. Το Φεστιβάλ φιλοξένησε φέτος προβολές ταινιών, μικρού και μεγάλου μήκους, αφιερωματικές και ντοκιμαντέρ, ζωντανές μουσικές παραστάσεις, εκθέσεις εικαστικών καλλιτεχνών και επίσης ένα ξεχωριστό πρόγραμμα, αφιερωμένο στον κυπριακό κινηματογράφο, με έξι ταινίες. Με το πρόγραμμα αυτό, το Φεστιβάλ επιχείρησε να δώσει μια όσο το δυνατόν αντιπροσωπευτικότερη εικόνα τόσο της κινηματογραφικής ιστορίας των τελευταίων δεκαετιών, όσο και των θεμάτων που έχουν απασχολήσει τους Κύπριους δημιουργούς. Χρονική αφετηρία του αφιερώματος η δεκαετία του ΄90, με μια ταινία-σταθμό για το σινεμά της Κύπρου, τη «Σφαγή του Κόκορα» του Ανδρέα Πάντζη. Το πέρασμα στην επόμενη δεκαετία γίνεται με τη δεύτερη ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους, του Γιάννη Οικονομίδη, την «Ψυχή στο Στόμα». Μια δεκαετία μετά, το “Fish’n Chips” του Ηλία Δημητρίου και το “Conveyor Belt” της Αλεξίας Roider έρχονται να φωτίσουν από νέα σκοπιά το ζήτημα της ταυτότητας, αλλά και της αποξένωσης που αναπόφευκτα αποτελεί σκέλος του. Μια ιστορία Κυπρίων της διασποράς που αποφασίζουν να κάνουν το βήμα του επαναπατρισμού, από τη μία, κι ενός μοναχικού άντρα που αναζητά τον εαυτό του στα στενά όρια του διαμερίσματός του, από την άλλη, προσφέρουν δύο διαφορετικές αναγνώσεις της ανάγκης του ανθρώπου να ορίσει το ποιος είναι, αποδεικνύοντας την αδυναμία του να ξεπεράσει το στάδιο του ετεροπροσδιορισμού. Το ντοκιμαντέρ «Ύστερα μένει η θάλασσα», των Χρίστου Γεωργίου και Γιώργου Κούμουρου, δίνει μια παραστατική περιγραφή της τουρκικής εισβολής του 1974, όπως την έζησαν οι κάτοικοι της κατεχόμενης Γιαλούσας, ενώ η ταινία μυθοπλασίας «Το Αγόρι στη Γέφυρα», του Πέτρου Χαραλάμπους, μας μεταφέρει στην Κύπρο του ’80, όταν οι μνήμες της εισβολής στοιχειώνουν ακόμη τον κόσμο των μεγάλων, που στα μάτια των παιδιών φαίνεται να χρήζει σημαντικών αλλαγών. Πλάι στο αφιέρωμα για τον κυπριακό κινηματογράφο, στο πλαίσιο του νεοσύστατου Artists Forum του Αστέρη Κούτουλα, παρευρέθηκε σε συζήτηση ο Κύπριος συνθέτης Μάριος Iωάννου Ηλία. Οι κυπριακές ταινίες και γενικά η κυπριακή συμμετοχή άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Οι ερωτήσεις του κοινού και οι απαντήσεις των σκηνοθετών, μετά τις προβολές, έδωσαν μια σφαιρική εικόνα στο γερμανικό κοινό για τον κινηματογράφο και γενικά την τέχνη στην Κύπρο. Μεταξύ των χορηγών του Φεστιβάλ ήταν και οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. ΚΥΠΕ
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
May 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|