Η Υφυπουργός Πολιτισμού δρ Βασιλική Κασσιανίδου συμμετείχε χθες στον Υπουργικό Διάλογο Υψηλού Επιπέδου για την Κλιματική Δράση και τον Πολιτισμό,  που διοργανώθηκε στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ο Υπουργικός Διάλογος πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 28ης Διάσκεψης των Μερών (COP28) της Σύμβασης των ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή UNFCCC.
Στόχος της συνάντησης ήταν η ανάδειξη της σημασίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στον τομέα του πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
H συνάντηση υιοθέτησε τη Διακήρυξη των Εμιράτων σε σχέση με την κλιματική δράση στο πεδίο του πολιτισμού, όπου καταγράφονται αρκετά μέτρα και συγκεκριμένες προτάσεις, όπως η ετοιμασία ενός κοινού σχεδίου δράσης και ο εμπλουτισμός των εθνικών σχεδίων προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και τον τομέα του πολιτισμού.
Επίσης, η Υψηλού Επιπέδου Υπουργική Διάσκεψη για τον πολιτισμό στο πλαίσιο της COP28 αποφάσισε τη δημιουργία της «Ομάδας Φίλων για Κλιματική Δράση στον τομέα του Πολιτισμού», που στόχο θα έχει τη συστηματική παρουσία και συζήτηση του θέματος στις επόμενες συναντήσεις COP και τη διοργάνωση δράσεων και δημιουργία ομάδων εργασίας που θα προετοιμάσουν εισηγήσεις και συστάσεις για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στον πολιτισμό.
Όπως δήλωσε η Υφυπουργός Πολιτισμού «η Κύπρος είναι ανάμεσα στα ιδρυτικά κράτη αυτής της ομάδας και πρόθεσή μας είναι να συμμετάσχουμε ενεργά, συμβάλλοντας στις διεθνείς συζητήσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στο ευρύτερο πεδίο του πολιτισμού, προάγοντας τη συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων, της επιστημονικής/ακαδημαϊκής κοινότητας και ειδικών τεχνοκρατών και της κοινωνίας των πολιτών».
Στην παρέμβασή της στον Υπουργικό Διάλογο, η δρ Κασσιανίδου ανέδειξε τη σημασία ανάληψης δράσης και διεθνούς και περιφερειακής συνεργασίας. Η κλιματική αλλαγή έχει επιπτώσεις στον τρόπο διαχείρισης, διαφύλαξης και προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς και πρέπει να εξευρεθούν αποτελεσματικοί τρόποι συνεργασίας με την εμπλοκή διεθνών οργανισμών και ειδικότερα οργανισμών που ασχολούνται με τον πολιτισμό, είπε.
Περαιτέρω, η Υφυπουργός σημείωσε ότι η Κύπρος, ως νησιωτικό κράτος στην Ανατολική Μεσόγειο, που ήδη βιώνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ζήτημα αυτό. Τόνισε παράλληλα την πρωτοβουλία της Κυπριακής Δημοκρατίας για περιφερειακή συνεργασία, στην οποία αναφέρθηκε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρόσφατα κατά τη Σύνοδο Κορυφής της COP28, στο Ντουμπάι.
Μετά την ολοκλήρωση της Υπουργικής Διάσκεψης, η δρ Κασσιανίδου είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με Υπουργούς Πολιτισμού άλλων χωρών και εκπροσώπους διεθνών οργανισμών. 
Πραγματοποίησε, επίσης, διμερείς συναντήσεις με τον επικεφαλής του Ιδρύματος ALIPH (International alliance for the protection of heritage in conflict areas / Διεθνής Συμμαχία για την προστασία της κληρονομιάς σε εμπόλεμες περιοχές και γενικά σε τόπους συγκρούσεων), Valéry Freland, καθώς και με την Πριγκίπισσα Dana Firas της Ιορδανίας, η οποία προεδρεύει του Petra National Trust και είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO.
Οι συναντήσεις της Υφυπουργού ολοκληρώθηκαν με πολυμερή συνάντηση με τη Γενική Γραμματέα της Europa Nostra Sneška Quaedvlieg-Mihailović, τον Υπουργό Πολιτισμού της Μάλτας, Owen Bonnici και την Πριγκίπισσα Dana Firas της Ιορδανίας, με τους οποίους συζητήθηκε περαιτέρω η σημασία της άμεσης δράσης για προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από την κλιματική αλλαγή στην περιοχή της Μεσογείου, καθώς και τρόποι διεύρυνσης της Ομάδας Φίλων για κλιματική δράση στον τομέα του πολιτισμού.
(ΕΦυς/ΕΠ/ΑΦ)

Αντίγραφο ή αυθεντική, νεότερη εκδοχή της Τζοκόντας είναι ο πίνακας που πρόκειται να εκτεθεί στο Τορίνο;

Η εμβληματική προσωπογραφία της Μόνα Λίζα, ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους πίνακες ζωγραφικής παγκοσμίως, βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της δημοσιότητας.

Κι αυτή τη φορά αιτία δεν είναι το αινιγματικό της χαμόγελο, που ανά τους αιώνες έχει γίνει αντικείμενο σχολίων, αλλά ένα άλλο έργο του δημιουργού της Λεονάρντο ντα Βίντσι, το οποίο φαίνεται να ανακαλύφθηκε πρόσφατα και αναμένεται να εκτεθεί στο Τορίνο.

Για τον αρθρογράφο του «Guardian», Τζόναθαν Τζόουνς, το σενάριο η πραγματική Μόνα Λίζα να βρίσκεται στο Τορίνο δεν μοιάζει πιθανό, αφού το συγκεκριμένο έργο είναι μια «άθλια και ελλιπής προσωπογραφία»

Σύμφωνα με το Ιδρυμα Μόνα Λίζα στη Ζυρίχη, το οποίο υπερασπίζεται και προωθεί τον πίνακα για λογαριασμό των ανώνυμων, μέχρι τώρα, ιδιοκτητών του, πρόκειται για την αυθεντική Μόνα Λίζα.

Συγκεκριμένα, το Ιδρυμα υποστηρίζει ότι η γυναίκα που φιγουράρει στο σχέδιο είναι μια νεότερη Τζοκόντα από αυτήν που ο Ντα Βίντσι τελειοποίησε στη διάρκεια της ζωής του και είχε μαζί του στο κάστρο του Αμπουάζ.

Αν ευσταθούν οι συγκεκριμένες υποθέσεις, τότε ο πίνακας αποτελεί την πρώτη εκδοχή της Μόνα Λίζα και μάλλον τα εκατομμύρια των επισκεπτών που συρρέουν κάθε χρόνο στο Μουσείο του Λούβρου όπου εκτίθεται για να τη δουν από κοντά θαύμαζαν λάθος δημιουργία.

Για τον αρθρογράφο του «Guardian», Τζόναθαν Τζόουνς, το σενάριο η πραγματική Μόνα Λίζα να βρίσκεται στο Τορίνο δεν μοιάζει πιθανό, αφού το συγκεκριμένο έργο είναι μια «άθλια και ελλιπής προσωπογραφία».

Ο Ντα Βίντσι στην εποχή του έκανε υπέροχα γυναικεία πορτρέτα, πριν καν καταπιαστεί με τη Μόνα Λίζα, και σε καθένα από αυτά ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός με τις λεπτομέρειες.

Ο επίμαχος πίνακας δεν κρύβει στοιχεία της θαυμάσιας τεχνικής του ζωγράφου κι αυτό φαίνεται καθαρά στο σχήμα του προσώπου της γυναίκας που είναι εντελώς λάθος, όχι μόνο γιατί διαφέρει από τη Μόνα Λίζα αλλά και γιατί δεν έχει τις κλασικές αναλογίες ή τα χαρακτηριστικά που συνήθιζαν να δίνουν οι καλλιτέχνες στις δημιουργίες τους στην Αναγέννηση.

Το πρόσωπο μοιάζει σύγχρονο, αν και πιθανώς πρόκειται για αντίγραφο που έγινε κάποια στιγμή μεταξύ του 1500 και του 1700, όταν λέγεται ότι έφτασε ο πίνακας στη Βρετανία.

Δύο εκδοχές

Το ελβετικό ίδρυμα, αντικρούοντας αυτές τις επιφυλάξεις, παρουσιάζει τη διαφορά στο πρόσωπο ως αποτέλεσμα της νεότερης ηλικίας στην οποία βρίσκεται η γυναίκα που ποζάρει.

Μάλιστα, ισχυρίζεται ότι έχει αποδείξεις ότι ο Ντα Βίντσι έκανε δύο διαφορετικές εκδοχές του αριστουργήματός του και αυτή είναι η πρώτη, έργο που φαίνεται να ξεκίνησε στη Φλωρεντία το 1503.

Αλλωστε, λόγω της δημοσιότητας που έχει πάρει ανά τους αιώνες η Μόνα Λίζα, αποτελεί έναν πολύ καλά μελετημένο πίνακα και τα έγγραφα που τον συνοδεύουν δεν κάνουν λόγο για ύπαρξη δύο έργων.

Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, η ιστορία που παρουσιάζει το Ιδρυμα πάνω απ’ όλα είναι αμφισβητήσιμη γιατί κυρίως παραλείπει κάτι κρίσιμο σχετικά με αυτή την προέλευση του έργου.

Τονίζει ότι το συγκεκριμένο πορτρέτο είναι ημιτελές, μια θεωρία που παραπέμπει στη συνήθεια του Ντα Βίντσι στις αρχές τις καριέρας του να αφήνει τα σκίτσα του στο καβαλέτο του ενώ δούλευε πάνω στις εφευρέσεις του.

Κάτι τέτοιο ταιριάζει με τη δημιουργία της Μόνα Λίζα του Λούβρου, η οποία, όπως δείχνουν οι απεικονίσεις στις οποίες έχει κατά καιρούς υποβληθεί μέσω ακτίνων Χ, δημιουργήθηκε με έναν πολύπλοκο, αργό τρόπο και στις πρώτες του βάσεις ο πίνακας δεν περιλάμβανε καν χαμόγελο.
Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»
​
​
(photo) Αριστερά η Μόνα Λίζα που θα εκτεθεί στο Τορίνο και δεξιά ο γνωστός πίνακας που συγκεντρώνει πλήθη επισκεπτών στο Λούβρο.

Η Μεγάλη Σφίγγα στην Αίγυπτο μπορεί να έχει σχηματιστεί μέσω φυσικών διεργασιών.

Η δράση του ανέμου ή του νερού μπορεί να ήταν αρκετή για να «σμιλεύσει» μεγαλοπρεπή λιοντάρια – και είναι πιθανό αυτή η φυσική διαδικασία να έδωσε σε μια βραχώδη προεξοχή στην Αίγυπτο ένα σχήμα λιονταριού που τροποποιήθηκε περαιτέρω από τους αρχαίους Αιγύπτιους για να δημιουργήσουν τη Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας.

Γράφοντας στο περιοδικό Smithsonian Magazine το 1981, ο γεωλόγος Farouk El-Baz υπέθεσε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εκμεταλλεύτηκαν μια φυσική διαμόρφωση του εδάφους για να δημιουργήσουν τη Μεγάλη Σφίγγα.

Ο Leif Ristroph του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και οι συνεργάτες τους βρήκαν στοιχεία που μπορεί να ενισχύουν την ιδέα αυτή. Είδαν μικροσκοπικές εκδοχές που μοιάζουν με λιοντάρια να αναδύονται από σβώλους πηλού που ήταν βυθισμένοι σε τρεχούμενο νερό. Τα μικροσκοπικά, σκαλισμένα στο νερό «λιοντάρια λάσπης» τους δείχνουν προς έναν μηχανισμό με τον οποίο ο άνεμος θα μπορούσε να σμιλεύσει παρόμοια σχήματα από βράχους της ερήμου.

«Ίσως ακόμη και η Μεγάλη Σφίγγα να ήταν ένας από αυτούς τους φυσικούς σχηματισμούς που στη συνέχεια έλαβαν, προφανώς, ένα μικρό λίφτινγκ από τους αρχαίους Αιγύπτιους»

Σύμφωνα με το newscientist.com, οι ερευνητές ξεκίνησαν να μελετήσουν πώς διαβρώνεται ο πηλός όταν τρέχει από πάνω του νερό. Δημιούργησαν ωοειδείς αναχώματα από πηλό μπεντονίτη, θάβοντας ένα μικρό κομμάτι σκληρού, μη διαβρώσιμου πλαστικού στη μία άκρη του καθενός. Στη συνέχεια, τοποθέτησαν κάθε κομμάτι σε μια σήραγγα νερού και άφησαν το νερό να ρέει πάνω παράλληλα με τον μακρύ άξονά του.

«Μας εντυπωσίασε η ομοιότητα με ένα καθιστό λιοντάρι ή με ένα λιοντάρι σε ανάπαυση. Και διάβαζα γι’ αυτό και μου ήρθε η ιδέα ότι ίσως ακόμη και η Μεγάλη Σφίγγα να ήταν ένας από αυτούς τους φυσικούς σχηματισμούς που στη συνέχεια έλαβαν, προφανώς, ένα μικρό λίφτινγκ από τους αρχαίους Αιγύπτιους», λέει ο Ristroph.

Ισχυρίζεται ότι σε διάφορα πειράματα, ο κύλινδρος παρείχε ένα πρότυπο για το «κεφάλι» του μικρού λιονταριού από λάσπη. Η ροή του νερού γύρω του χάραξε την καμπυλωτή πλάτη, τον λεπτό λαιμό και τα πλατιά πόδια του.

«Το υγρό τρώει το στερεό, αλλά το στερεό στη συνέχεια αναγκάζει τη ροή να προσαρμοστεί στο σχήμα του. Ανατροφοδοτεί τη ροή και αλλάζει τους ρυθμούς διάβρωσης και τον τρόπο με τον οποίο κατανέμεται στην επιφάνεια», αναφέρει χαρακτηριστικά.  Αυτή η «αμφίδρομη συνομιλία» μεταξύ της ροής και του σχήματος που χαράσσει καθιστά επίσης δύσκολη την προσομοίωση της διαδικασίας σε υπολογιστή ή τη μοντελοποίησή της με μαθηματικές εξισώσεις – και εξηγεί γιατί τα πρακτικά πειράματα είναι πολύ κατατοπιστικά.
Οι μικροσκοπικοί μηχανισμοί με τους οποίους ο άνεμος διαβρώνει τα πετρώματα είναι μάλλον διαφορετικοί από τον τρόπο με τον οποίο το νερό διαβρώνει τον πηλό.
​
Ο Jani Radebaugh στο Πανεπιστήμιο Brigham Young στη Γιούτα αναφέρει ότι ο τύπος του γεωλογικού φαινομένου που είδαν οι ερευνητές στο εργαστήριό τους ονομάζεται yardang. Αυτοί οι σχηματισμοί υπάρχουν σε όλες τις ερήμους του κόσμου. Πιστεύει ότι, στην έρημο, οι yardang θα μπορούσαν να προκύψουν από αρκετά ομοιόμορφα πετρώματα, αν υπάρχει αρκετή διακύμανση στη ροή του ανέμου.

Δεκάδες χιλιάδες λίβρες οστών δεινοσαύρων έχουν χάσει σχεδόν κάθε επιστημονική αξία, υποστηρίζουν οι αρχές των ΗΠΑ

Δεκατρείς κατηγορίες απέδωσε ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ εναντίον τεσσάρων ατόμων που κατηγορούνται ότι πούλησαν κλεμμένα οστά δεινοσαύρων αξίας άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Τα οστά αυτά είχαν ληφθεί από δημόσιες εκτάσεις στη νοτιοανατολική Γιούτα και εστάλησαν στην Κίνα, όπως ανακοίνωσε ο Εισαγγελέας της Περιφέρειας της Γιούτα στις ΗΠΑ.

«Με την αφαίρεση και την επεξεργασία αυτών των οστών δεινοσαύρων για την παραγωγή καταναλωτικών προϊόντων με σκοπό το κέρδος, δεκάδες χιλιάδες λίβρες οστών δεινοσαύρων έχουν χάσει σχεδόν κάθε επιστημονική αξία» ανέφερε η εισαγγελέας των ΗΠΑ Τρίνα Χίγκινς σε ανακοίνωση της.

Ζημιά άνω των 3εκατ. δολαρίων

Σύμφωνα με το USAToday η υπόθεση αφορά περίπου 150.000 λίβρες παλαιοντολογικών ευρημάτων που αξιωματούχοι λένε ότι αφαιρέθηκαν παράνομα μεταξύ Μαρτίου 2018 και «τουλάχιστον» Μαρτίου 2023. Επιπλέον τα τέσσερα άτομα κατηγορούνται ότι προκάλεσαν ζημιά άνω των 3 εκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων των απωλειών εμπορικής και επιστημονικής αξίας των οστών και το κόστος αποκατάστασης και επισκευής τους.

Οι τέσσερις κατηγορούνται ακόμα ότι αγόρασαν τα οστά των δεινοσαύρων που αφαιρέθηκαν από δύο μη κατονομαζόμενα άτομα, τα οποία και πραγματοποίησαν τις ανασκαφές.

Οι Γουέιντ, 65 και 67 ετών, οι οποίοι είχαν μια επιχείρηση που ονομάζεται Wade’s Wood and Rocks, στο Moab, μεταπώλησαν τα οστά σε εκθέσεις πολύτιμων λίθων και ορυκτών, σύμφωνα με  τα σχετικά έγγραφα.

Μεταξύ των ανθρώπων που αγόρασαν τα αντικείμενα των Γουέιντ ήταν ο 67χρονος Στίβεν Ουίλινγκ από το Λος Άντζελες και ο γιος του, ο 40χρονος Τζόρνταν Γουίλινγκ από το Ashland του Όρεγκον. Οι Γουίλινγκ, που κατηγορούνται για παράνομη εξαγωγή των οστών δεινοσαύρων στην Κίνα, είχαν μια εταιρεία, την JMW Sales. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι δυο τους έβαλαν ψευδή ετικέτα μειώνοντας τη δηλωμένη αξία των οστών για να μην εντοπιστούν από τους ομοσπονδιακούς πράκτορες.

Βαριές κατηγορίες

Οι οικογένειες Γουέιντ και Γουίλινγκ άρχισαν να συνεργάζονται για να στείλουν τα αντικείμενα στην Κίνα, είπαν οι ερευνητές. Είναι ενδεικτικό ότι σε μία περίπτωση τα οστά δηλώθηκαν ως «ορυκτά διακοσμητικά εξωτερικών χώρων» και «λίθοι βιομηχανίας».

Εκτός από τις κατηγορίες για συνωμοσία κατά των ΗΠΑ και για κλοπή περιουσίας της χώρας, οι τέσσερις κατηγορούμενοι θα αντιμετωπίσουν ποινική δίωξη για παραβίαση του ομοσπονδιακού νόμου για τη διατήρηση των παλαιοντολογικών πόρων, έναν νόμο του 2009 που προστατεύει απολιθώματα και άλλα υπολείμματα οργανισμών που διατηρούνται στη γη. Κατηγορούνται επίσης για ψευδή αναφορά εξαγωγών και ξέπλυμα χρήματος.

Και οι τέσσερις έχουν δηλώσει αρχικά αθώοι. Η δικηγόρος του Τζόρνταν Γουίλινγκ, Ρέιτσελ Κάνον, είπε σε ένα email προς το USAToday ότι ο πελάτης της «αμφισβητεί σθεναρά τις κατηγορίες και ανυπομονεί να πάει στο δικαστήριο

Μεταξύ των υποθέσεων που διώκονται βάσει του ομοσπονδιακού παλαιοντολογικού νόμου είναι μία που αφορά δύο άνδρες από την Αλάσκα που καταδικάστηκαν σε φυλάκιση το 2019 για την κλοπή ενός απολιθωμένου χαυλιόδοντα μαμούθ από ένα εθνικό μουσείο στο Άνκορατζ. Οι δυο τους παραδέχτηκαν ότι θα έκοβαν τον χαυλιόδοντα σε κομμάτια πριν τον πουλήσουν.

Η εμπορία παλαιοντολογικών πόρων μέσω Κίνας έχει πάρει διαστάσεις τα τελευταία χρόνια και αφορά κυρίως κλεμμένα είδη τα οποία πωλούνται σε συλλέκτες στην μαύρη αγορά. Το 2017, οι αρχές της Κίνας συνέλαβαν σπείρα η οποία είχε κλέψει 80 απολιθωμένα αυγά δεινοσαύρων τα οποία θα πωλούνταν μέσω Σιγκαπούρης.
Πηγή: ΟΤ

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης εκφώνησε τον ακόλουθο χαιρετισμό κατά την τελετή έναρξης του "Let's Do it Cyprus", που πραγματοποιήθηκε στο Αλιευτικό Καταφύγιο Ζυγίου, στις 22 Οκτωβρίου 2023:
«Επέστρεψα σήμερα γύρω στις 2 το πρωί από το Ισραήλ, σήμερα στις 8.30 το πρωί ήμουν στους Τρούλλους, και τώρα είμαι εδώ. Είμαι εδώ συνειδητά μαζί με την πλειοψηφία του Υπουργικού Συμβουλίου, γιατί η προστασία του φυσικού Περιβάλλοντος στη χώρα μας δεν είναι απλώς προτεραιότητα της Κυβέρνησης.
Και πρώτοι εμείς πρέπει να δείξουμε, μέσα από το παράδειγμα μας, τη σοβαρότητα του θέματος και ότι εννοούμε όλα αυτά που λέμε, αλλά και γιατί θεωρώ ότι, ως χώρα, ως Πολιτεία, στο συγκεκριμένο θέμα έχουμε μείνει πίσω.
Έχουμε μείνει πίσω και θα ήθελα να ευχαριστήσω την κα Νίκολσον ιδιαίτερα, γιατί η Πολιτεία ακολουθεί το παράδειγμα όλων εσάς των εθελοντικών Οργανώσεων, των ιδιωτικών Οργανισμών που αντιληφθήκατε πολύ πιο πριν από εμάς τη σημασία να προστατεύσουμε το Περιβάλλον.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η κλιματική αλλαγή αποτελεί απειλή για όλα τα κράτη, ειδικότερα για τα κράτη της περιοχής μας, τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου, της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Αλλά για να φτάσουμε στο σημείο να μη χρειάζεται να κάνουμε εκστρατείες καθαρισμού, γιατί θα είναι καθαρή η χώρα μας, θα πρέπει πρώτα και πάνω από όλα να κτίσουμε κουλτούρα προς αυτή την κατεύθυνση.
Και η παρουσία μας σήμερα εδώ θέλει να συνεισφέρει, να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι στο να κτιστεί αυτή η κουλτούρα στη χώρα μας. Για αυτό χαίρομαι ιδιαίτερα που έχουμε μαζί μας παιδιά που αποτελούν το μέλλον της χώρας μας, που έχουμε υποχρέωση όλοι απέναντι σε αυτά τα παιδιά να αφήσουμε μια χώρα στην οποία θα μπορούν να μεγαλώσουν, να κάνουν τις οικογένειες τους και να είναι πάντα εδώ.
Υπάρχουν εδώ τόσα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου από διαφορετικά χαρτοφυλάκια γιατί η προστασία του Περιβάλλοντος είναι ένα οριζόντιο θέμα. Ειδικότερα για τη χώρα μας.
Σκεφτείτε ποια είναι ανάμεσα στα πιο σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα: η θάλασσα μας, ο ήλιος μας, το Περιβάλλον στη χώρα μας. Αν δεν τα προστατεύσουμε - δεν είναι μόνο το θέμα του Περιβάλλοντος, δεν είναι μόνο το μέλλον αυτών των παιδιών - δεν θα υπάρχει οικονομία σε αυτή τη χώρα, δεν θα υπάρχει τουρισμός σε αυτή τη χώρα, αυτή η χώρα δεν θα μπορεί να επιβιώσει.
Άρα, εκδηλώσεις όπως η σημερινή είναι πολύ σημαντικές, και χαίρομαι πάρα πολύ που επικεφαλής αυτής της προσπάθειας, από δικής μας πλευράς, είναι η Επίτροπος Περιβάλλοντος κα Μαρία Παναγιώτου. Η οποία,  οφείλω να αναγνωρίσω δημοσίως, κάνει μια εξαιρετική δουλειά. Προσπαθούμε μαζί να προστατεύσουμε ή να ανταποκριθούμε σε μια υποχρέωση που έχουμε.
Τελικός στόχος θα είναι να μη χρειάζεται να κάνουμε τέτοιου είδους εκδηλώσεις διότι δεν θα χρειάζεται η χώρα μας να πλυθεί».

Η Διεθνής Ακαδημία Τεχνών Επιστημών και Γραμμάτων στο Παρίσι απένειμε στις 14 Οκτωβρίου 2023, κατά τη διάρκεια της 108ης επίσημης τελετής βράβευσης που πραγματοποιήθηκε στο Ξενοδοχείο Intercontinental Paris Le Grand, Επίχρυσο μετάλλιο (vermeil) και Δίπλωμα στον Δήμο Καραβά και στον Δρα Νίκο Χατζηστεφάνου, Δήμαρχο του κατεχόμενου Δήμου Καραβά. Σύμφωνα με το σκεπτικό της βράβευσης, ο Δρ Χατζηστεφάνου τιμήθηκε για την προσωπική του σταδιοδρομία στον τομέα της επιστήμης αλλά και για τη συμβολή του ιδίου και του Δήμου Καραβά στην πολιτιστική ανάπτυξη. Συγκεκριμένα, βραβεύθηκαν για τη συμβολή τους στην εγγραφή του φερβολιτέ, της παραδοσιακής δαντέλας του Καραβά στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο το 2016, στη διατήρηση του φερβολιτέ μέσω της διοργάνωσης μαθημάτων, για τη διάδοση του στις ευρωπαϊκές χώρες, τη συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις στην Κύπρο και το εξωτερικό, την έκδοση δίγλωσσου βιβλίου με τίτλο «Ο φερβολιτές του Καραβά», καθώς επίσης για το προγραμματιζόμενο διεθνές συνέδριο για τον φερβολιτέ.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο φερβολιτές δεν αποτελεί μόνο κυπριακή παράδοση, αλλά και μέρος της κοινής μας πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη. Αυτό τεκμηριώνει και η προέλευση της λέξης «φερβολιτές», η οποία είναι γαλλική. Στη Γαλλία μια παρόμοια δαντέλα ονομάζεται «frivolité», που σημαίνει κάτι που δημιουργείται με κύκλους. Αυτή τη δαντέλα τη συναντούμε, με διαφορετική δομή, σχήμα και μέθοδο κατασκευής, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Μεγάλη Βρετανία. Στα μεσαιωνικά χρόνια, στον Καραβά διατηρούσε ένα αρχοντικό η οικογένεια του Ματθαίου Παλαιολόγου, η σύζυγος του οποίου καταγόταν από οικογένεια Γάλλων ευγενών. Φαίνεται ότι η τέχνη της φερβολίτικης δαντέλας διαδόθηκε στην Κύπρο μέσω της συγκεκριμένης οικογένειας. Με το πέρασμα του χρόνου, ο κυπριακός φερβολιτές απόκτησε τα δικά του παραδοσιακά χαρακτηριστικά.
Τον Δρα Χατζηστεφάνου και τον Δήμο Καραβά πρότεινε για βράβευση η Πολιτιστική Σύμβουλος της Ακαδημίας, κα Αγγέλα Μίκαλλου Τζουρτάν, η οποία ήταν παρούσα στην απονομή, όπως παρών ήταν επίσης ο Αντιδήμαρχος κ. Κώστας Κωνσταντίνου. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι κατά τη βράβευση, στο εντυπωσιακό σαλόνι «Όπερα» του ιστορικού ξενοδοχείου του 1862 «Intercontinental Paris Le Grand», η Ακαδημία επέλεξε ως μουσική υπόκρουση τον εθνικό ύμνο της Κυπριακής Δημοκρατίας, δημιουργώντας ένα κλίμα βαθιάς συγκίνησης. Η διάκριση του Δήμου και του Δημάρχου Καραβά αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για τη χώρα μας, δεδομένου ότι ο αριθμός των βραβευθέντων από το εξωτερικό ήταν περιορισμένος. Παρούσα στην εκδήλωση ήταν και η Πρεσβεία της Δημοκρατίας στο Παρίσι, δια της Ακολούθου Τύπου κας Μαρίας Χατζησάββα. Ο Δρ Χατζηστεφάνου, σε σύντομη δήλωση που έκανε από το βήμα κατά την απονομή, σε μια κατάμεστη αίθουσα, έστειλε ένα μήνυμα υπέρ της ειρήνης αναφέροντας: «Αφιερώνω το βραβείο στη γη του Καραβά που εδώ και πενήντα χρόνια είναι κατεχόμενη και στους ανθρώπους της που την κρατούν ζωντανή μέχρι να γυρίσουμε πίσω. Ειρηνικά.».
Η Διεθνής Ακαδημία Τεχνών, Επιστημών και Γραμμάτων στο Παρίσι ιδρυθείσα το 1915, βραβεύει κάθε χρόνο περί τους 300 Γάλλους αλλά και ξένους καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες και άλλες προσωπικότητες που προάγουν με τις δράσεις τους τα γράμματα, την επιστήμη και τις τέχνες.
Κατά την τελετή βράβευσης τραγούδησε ο διεθνούς φήμης σολίστας της όπερας Timur Rafikovitch Abdikeyev. Μετά το πέρας των βραβεύσεων ακολούθησε επίσημο δείπνο.

Η εσωτερική αποκατάσταση δεν θα γίνει εγκαίρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, αλλά οι επισκέπτες θα δουν το μνημείο να επιστρέφει στην αρχική του αίγλη του στις όχθες του Σηκουάνα.

Ένα από τα παλαιότερα και πιο εμβληματικά χαρακτηριστικά κτήρια του Παρισιού πρόκειται να αναδειχθεί ξανά.

Σύμφωνα με το Bloomberg, το κωδωνοστάσιο της Παναγίας των Παρισίων, το οποίο τυλίχθηκε στις φλόγες και κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της τεράστιας πυρκαγιάς του 2019, βρίσκεται στη μέση της ανακατασκευής, ένα συμβολικό ορόσημο στην ανακαίνιση των σχεδόν 900 εκατομμυρίων δολαρίων του γοτθικού καθεδρικού ναού που επιτέλους πλησιάζει στο τέλος της.

Παρά μια σειρά σημαντικών πισωγυρισμάτων στο έργο, που είναι άνευ προηγουμένου τόσο ως προς το εύρος όσο και ως προς τον σχεδιασμό του, η επαναλειτουργία του κτιρίου είναι σε καλό δρόμο για τις 8 Δεκεμβρίου 2024, χάνοντας ελάχιστα από τον πενταετή στόχο του Προέδρου Μακρόν να ανοίξει εγκαίρως για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με το σχέδιο, ένα από τα πιο κρίσιμα μέρη της ανάστασης του κτιρίου θα έχει ολοκληρωθεί: η εγκατάσταση του πλαισίου από συμπαγείς δοκού βελανιδιάς του καμπαναριού. Είναι ένα άρτια συντονισμένος άθλος που συνδυάζει σύγχρονες και μεσαιωνικές μεθόδους κατασκευής.

Η φωτιά που κατέστρεψε τμήμα της Παναγίας των Παρισίων το βράδυ της 15ης Απριλίου 2019, συγκλόνισε τη Γαλλία και όλο τον κόσμο. Ο Μακρόν υποσχέθηκε να ανοικοδομήσει τον 860 ετών καθεδρικό ναό χρησιμοποιώντας δωρεές. Η ανοικοδόμηση δοκίμασε τον ιστό της τοπικής κοινότητα τεχνιτών και παρείχε ένα σχέδιο που θα μπορούσε να μεταμορφώσει βαθιά τις φιλανθρωπικές παραδόσεις της χώρας.

Ενώ η ιστορική σημασία του καθεδρικού ναού και η παγκόσμια φήμη έχουν διατηρήσει τα φώτα της δημοσιότητας στο εγχείρημα, σημαντικές οικονομικές συνεισφορές από δισεκατομμυριούχους, διεθνείς δωρητές και εταιρείες έχουν επίσης περιπλέξει τη διαχείριση του γιγαντιαίου εγχειρήματος.

Μια 21μελής επιτροπή δωρητών έχει επιβλέψει τις εργασίες και περιλαμβάνει εκπροσώπους των πλουσιότερων εταιρειών και προσωπικοτήτων της Γαλλίας.

Η ανακαίνιση της Notre-Dame δεν ήταν χωρίς διαμάχες. Όπως τονίζει το Bloomberg, υπήρξε έντονη αντίθεση από νωρίς από αρχιτέκτονες, μεγάλους δωρητές και νομοθέτες στο κάλεσμα του Μακρόν για ένα δημιουργικό, σύγχρονο σχέδιο για το νέο κωδωνοστάσιο. Αναγκάστηκε να υποχωρήσει και το αναδυόμενο κωδωνοστάσιο είναι μια απαιτητική αναδημιουργία της έκδοσης του 1859 του Eugène Viollet-le-Duc, η οποία αντικατέστησε το αρχικό γοτθικό κωδωνοστάσιο. Στο εσωτερικό, τα παράθυρα από βιτρό έχουν καθαριστεί και τα χρώματά τους λαμπρύνθηκαν ως μέρος της αποκατάστασης που αντιμετώπισε επίσης τα γλυπτά τοίχου της χορωδίας του 14ου αιώνα.

Καθυστερήσεις προήλθαν επίσης από τη χρονοβόρα απομάκρυνση των υπολειμμάτων μολύβδου από τη φωτιά που εγκυμονούσε κινδύνους δηλητηρίασης και την απόφαση για τη διεξαγωγή αρχαιολογικής ανασκαφής μέσα στον καθεδρικό ναό. Τον Αύγουστο, η επιχείρηση ανατράπηκε από το θάνατο του γενικού διευθυντή του έργου Ζαν-Λουί Ζορζελίν σε ατύχημα.

Το χρονοδιάγραμμα έχει επίσης παραταθεί. Η επαναλειτουργία στα τέλη του 2024 θα σηματοδοτήσει την σχεδόν ολοκλήρωση των εσωτερικών εργασιών, αλλά οι σκαλωσιές θα παραμείνουν στο εξωτερικό και οι ανακαινίσεις αναμένεται να διαρκέσουν έως το 20 28.

Στα παρασκήνια, ο εθνικός ελεγκτής της Γαλλίας, το Cour des Comptes, κινήθηκε γρήγορα μετά την πυρκαγιά για να παρακολουθήσει την ανοικοδόμηση και τα 846 εκατομμύρια ευρώ που συγκεντρώθηκαν, ένα ρεκόρ για τη γαλλική φιλανθρωπία που αντανακλά τις συνεισφορές από περίπου 340.000 δωρητές σε 150 χώρες. Το δικαστήριο έχει δημοσιεύσει μέχρι στιγμής δύο εκτενείς αναφορές, αποκαλύπτοντας κάποιες από τις εντάσεις.

Στην αρχή, λέει το Bloomberg, η χρήση των κεφαλαίων «δεν ήταν αρκετά διαφανής» και οι διοργανωτές αμέλησαν να θέσουν σε εφαρμογή έναν προϋπολογισμό και κατάλληλους ελέγχους. Πέρασε πάνω από χρόνος πριν συγκληθούν επιτροπές για την επίβλεψη έργων και δωρεών. Οι παραλείψεις ενέχουν τον κίνδυνο να «διαβρώσουν την εμπιστοσύνη του κοινού», προειδοποίησε ο ελεγκτής.

Περιέγραψε επίσης προσπάθειες από δωρητές να παρέμβουν στη λήψη αποφάσεων και να προσλάβουν εξωτερικούς εμπειρογνώμονες για τη μείωση του κόστους.

Δεν έχει ακόμη επιλυθεί τι να γίνει με πιθανό πλεόνασμα μετρητών. Το κόστος της φύλαξης του καθεδρικού ναού μετά την πυρκαγιά και της επισκευής των ζημιών θα ανέλθει σε περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ, εγείροντας ερωτήματα στην επιτροπή δωρητών σχετικά με το εάν οι συνεισφορές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το υπόλοιπο έργο που υπολογίζεται σε άλλα 170 εκατομμύρια ευρώ και περιλαμβάνει εκτεταμένες εξωτερικές επισκευές.

Η έρευνα για τα αίτια της πυρκαγιάς βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, αν και αποκλείεται το ενδεχόμενο δόλιας ενέργειας. Αντίθετα, οι αναφορές έχουν επισημάνει τα θλιβερά ανεπαρκή μέτρα ασφαλείας στον καθεδρικό ναό και την πιθανότητα σπινθήρες στην περιοχή της οροφής, πιθανόν από απροσεξία του εργολάβου, γρήγορα προκάλεσαν φωτιά και κατέστρεψαν τα ξύλινα δοκάρια του 13ου αιώνα στη σοφίτα, γνωστά ως «το δάσος. ” Μετά την πυρκαγιά, οι ίδιοι εργολάβοι επαναπροσλήφθηκαν βιαστικά για την ανοικοδόμηση και προστέθηκαν περισσότεροι.

Οι αρχές υπόσχονται ότι τα 14 εκατομμύρια επισκέπτες που αναμένεται να συρρεύσουν στον ναό τον πρώτο χρόνο επαναλειτουργίας του δεν θα έχουν κανένα λόγο να φοβούνται για την ασφάλεια, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, δεδομένου ότι το κτίριο θα είναι ακόμα κλειστό.

Για τον Φιλίπ Βιλενέβ, τον επικεφαλής αρχιτέκτονα της Notre-Dame, τα τελευταία χρόνια έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά ικανοποιητικά και, μερικές φορές, οδυνηρά απογοητευτικά., όπως η απόφαση να μην κρεμάσει ξανά τον τεράστιο πολυέλαιο «crown of light» που σχεδιάστηκε σε γοτθικό στυλ από τη Viollet-le-Duc. (Ο πολυέλαιος βρίσκεται τώρα στη Βασιλική του Saint-Denis.)

Καθώς το τραύμα της πυρκαγιάς περνάει και ο σχεδιασμός για την επαναλειτουργία της Notre-Dame ξεκινά, η μέριμνα έχει διευρυνθεί σε άλλα μνημεία σε όλη τη χώρα που χρειάζονται επισκευή. Η Γαλλία παλεύει να χρηματοδοτήσει τη συντήρηση των 44.540 χαρακτηρισμένων ιστορικών οικοδομημάτων της – συμπεριλαμβανομένων των πύργων, των αρχοντικών και των εκκλησιών – περίπου το ένα τέταρτο των οποίων θεωρείται σε κακή ή επικίνδυνη κατάσταση.
Πηγή: OT

 Η Ρούλα Ιωαννίδου-Σταύρου υπήρξε ιδιαίτερα δραστήρια και πολυσχιδής προσωπικότητα, της οποίας η προσφορά ξεχώρισε ιδιαίτερα στον χώρο της λογοτεχνίας.  
Η Ρούλα Ιωαννίδου-Σταύρου σπούδασε ελληνική και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αργότερα μετεκπαιδεύτηκε στο Royal Society of Arts (UK) και πήρε το δίπλωμά της με διάκριση στη διδασκαλία. Παρακολούθησε επί σειρά ετών μαθήματα μουσικής και πιάνου.
Ως εκπαιδευτικός, υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση και παράλληλα σε διάφορες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, ως ερευνήτρια, συγγραφέας, ανθολόγος και επιμελήτρια εκδόσεων. Διετέλεσε μέλος Συντακτικών Επιτροπών σε Ανθολογίες και άλλες εκδόσεις. Υπηρέτησε, επίσης, ως Σύμβουλος Καθηγήτρια. Το 2001 ίδρυσε το Πολιτιστικό Κέντρο Literatura et Artes.
Η Ρούλα Ιωαννίδου-Σταύρου έγραψε ποίηση, διηγήματα, θέατρο, παιδική λογοτεχνία και μονογραφίες. Εξέδωσε 30 βιβλία. Τιμήθηκε για την προσφορά της με τα διεθνή βραβεία Jean Monnet και Nosside Poetry World Award. Τιμήθηκε, επίσης, από την Εστία Νέας Σμύρνης, την Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου, τον Σύνδεσμο Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ 1955 – ‘59, τον ΕΠΟΚ Ελλάδος, καθώς και από διάφορες Αρχές και οργανισμούς στην Κύπρο και την Ελλάδα. Το πρώτο ποιητικό της έργο Ποιήματα, που εκδόθηκε το 1974, τιμήθηκε με Έπαινο στο πλαίσιο των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας του Υπουργείου Παιδείας.
Έργα της μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες και εκδόθηκαν σε αυτοτελείς εκδόσεις, ενώ άλλα δημοσιεύθηκαν σε ξένα έγκριτα περιοδικά και ανθολογίες. Παρουσιάστηκαν, επίσης, από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καθώς και στο θέατρο.
Η απώλεια της Ρούλας Ιωαννίδου-Σταύρου είναι μεγάλη για τη λογοτεχνία και τη διανόηση της Κύπρου.
Το Υφυπουργείο Πολιτισμού εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια προς την οικογένεια και τους οικείους της.

Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά για μένα να βρίσκομαι μαζί σας στη Λάρνακα, έχοντας την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας την μοναδική μουσικοχορευτική εμπειρία που θα προσφέρει από σήμερα και τις επόμενες μέρες το 16ο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών, Χορωδιών και Ορχηστρών που πραγματοποιείται στην πόλη.
Επιτρέψτε μου να συγχαρώ θερμά τον Δήμο Λάρνακας και τον Πολιτιστικό Λαογραφικό Όμιλο Λευκωσίας, για την ανάληψη της πρωτοβουλίας και τη διοργάνωση της ξεχωριστής αυτής γιορτής του πολιτισμού.
Οι πρόεδροι και τα μέλη των Συμβουλίων τόσο του Δήμου όσο και του Πολιτιστικού Λαογραφικού Ομίλου Λευκωσίας, τρέφοντας ξεχωριστή αγάπη για την παράδοση και τον πολιτισμό και έχοντας ως γνώμονα τη διαφύλαξη και τη διάδοσή τους, αναπτύσσουν πλούσια δραστηριοποίηση προς της κατεύθυνση αυτή, συμβάλλοντας ταυτόχρονα τα μέγιστα στον εμπλουτισμό του πολιτιστικού γίγνεσθαι στον τόπο μας.
Απτό παράδειγμα, το διακεκριμένο στην Ευρώπη Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών, Χορωδιών και Ορχηστρών, το οποίο έχει καθιερωθεί πλέον ως θεσμός, με ιδιαίτερη απήχηση στους ντόπιους αλλά και τους ξένους επισκέπτες, που ταξιδεύουν στο νησί μας ειδικά τις μέρες τις διοργάνωσής του για να παρακολουθήσουν ή να συμμετέχουν στις συγκεκριμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις που το πλαισιώνουν.
Το ίδιο και φέτος, για ακόμη μία χρονιά, η καρδιά του πολιτισμού θα κτυπά τις επόμενες μέρες στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης του Ζήνωνα.
Το φεστιβάλ, πρεσβευτής της μοναδικής φιλοξενίας και της πλούσιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ως επίσης της δυναμικής που έχει αναπτύξει η πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, συνενώνει ταυτόχρονα τη μοναδικότητα αλλά και τα κοινά στοιχείων του πολιτισμού και των παραδόσεων των χωρών της Μεσογείου και άλλων κρατών.
Οι ανά τον κόσμο χορευτές και χορεύτριες, τα μέλη των χορωδιών αλλά και τα μέλη που απαρτίζουν τις ορχήστρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα που έχει επιλεγεί, θα χαρίσουν ένα μοναδικό υπερθέαμα παράδοσης και πολιτισμού.
Στο πλαίσιο αυτό, το κοινό που θα βρεθεί στη Λάρνακα για το φεστιβάλ, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει αντιπροσωπευτικά μουσικοχορευτικά δείγματα σε ένα συναπάντημα με τον παγκόσμιο πολιτισμικό πλούτο.
Το πλέον σημαντικό είναι ότι μέσα από τη γνωριμία της κάθε ξεχωριστής κουλτούρας, το φεστιβάλ αποτελεί ένα μοναδικό πυλώνα σύσφιξης των δεσμών και των σχέσεων μεταξύ των χωρών, συστρατεύοντας αρμόδιους φορείς και πολίτες στην κοινή προσπάθεια για τη διαφύλαξη της παγκόσμιας υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.
Φίλες και φίλοι,
Αποτελεί χρέος όλων μας να διαφυλάξουμε, να καλλιεργήσουμε και να διαδώσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς σε όλες τις εκφάνσεις της. Ως στοιχεία που συνέχουν την ταυτότητα μας ως λαού, αποτελεί, την ίδια στιγμή, χρέος μας να τα αξιοποιήσουμε δημιουργικά προς όφελος της νέας γενιάς της πατρίδας μας.
Όπως είναι χρέος μας να διδάξουμε την αξία του σεβασμού και της εκτίμησης της ιδιαιτερότητας της ταυτότητας κάθε λαού.
Αυτός ακριβώς ο στόχος τίθεται ως προτεραιότητα, στη συνεκτική πολιτική και τις στοχευμένες δράσεις που προωθεί η Κυβέρνηση μέσω του αρμόδιου Υφυπουργείου και του Υπουργείου Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας.
Φίλες και φίλοι,
Το 16ο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών, Χορωδιών και Ορχηστρών συνιστά τη γέφυρα που συνδέει το πολιτιστικό παρελθόν και παρόν της Μεσογείου. Συνιστά φάρο για τη νέα γενιά οδηγώντας την να ατενίζει με σεβασμό την παράδοση, τις αξίες και τα ιδανικά του δικού μας αλλά και του πολιτισμού των άλλων χωρών.
Συγχαίροντας για ακόμη μία φορά τον Δήμο Λάρνακα και τον Πολιτιστικό Λαογραφικό Όμιλο Λευκωσίας για το άρτιο της διοργάνωσης, θα ήθελα να επαινέσω το σύνολο των ανθρώπων που συμμετέχουν στο φεστιβάλ. Μέσα από την αγάπη για την τέχνη με την οποία ασχολείστε, γίνεστε μαθητές της, γίνεστε δάσκαλοι, φορείς και συνεχιστές της. Και για αυτό σας είμαστε ευγνώμονες.
Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ.