Θα διερωτάστε τι ακριβώς εννοώ. Λοιπόν θα σας εξηγήσω πάραυτα. Μετά από τόσα χρόνια και τόσο κόπο. Γυμναστικές και κόντρα γυμναστικές. στερήσεις και δίαιτες σε βαθμό λιμοκτονίας και χίλια άλλα δύο για να ξεφύγω από την κατηγορία αχλάδι της φρουτοχώρας που μας καθορίζει, το πήρα επιτέλους απόφαση. Το αχλάδι κερδίζει πάντα στα σημεία και στους πόντους της περιφέρειας μου και έφθασε η στιγμή να το παραδεχτώ. Και να το αποδεχτώ επιτέλους χωρίς να κρύβομαι πίσω από μακριά παρεό και ατέλειωτα καφτάνια. Για πάντα αχλάδι λοιπόν και σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους τι να γίνει βρε παιδιά δυστυχώς δε θα μπορέσουμε... Ακόμη δεν καταλάβατε τι θέλω να πω; Μιλάω για τον διαχωρισμό των γυναικείων κορμιών- δεν ξέρω αν αφορά και άντρες για να είμαι ειλικρινής αλλά η αλήθεια δεν είδα πολλούς με περιφέρεια και κυτταρίτιδα στα μπούτια- εν πάση περιπτώσει δεν είναι αυτό το θέμα μας, σε αχλάδι ή μήλο!! Αν λοιπόν είσαι αχλάδι, κατηγορία η οποία είναι θέμα γονιδίων σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, έχεις περιφερειούλα, μπουτάκια και γενικώς το κάτω μέρος σου είναι ελαφρώς ενισχυμένο για να το πω όσο πιο όμορφα γίνεται. Από την άλλη αν είσαι μηλαράκι, στρογγυλό και μυρωδάτο συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Έχεις κοιλίτσα, βυζάκι και μπρατσάκια αλλά περιφέρεια και τα συναφή γιοκ. Τώρα αν αυτός ο τόσο σκληρός διαχωρισμός σε μήλα και αχλάδια είναι σωστός ή ακόμη και δίκαιος πίνει νερό γιατί ομολογουμένως κυκλοφορούν κάτι σωματάρες γύρω μας που δεν θυμίζουν ούτε αχλάδι, ούτε μήλο, ούτε αχλαδόμηλο. Κορμάρες σαν γαζέλες που απλά μένεις και τα κοιτάς άφωνη, θαυμάζοντας τα μεν αλλά και κάπως πικραμένη δε αυτή είναι η αλήθεια, η οποία ωστόσο δεν είναι της παρούσης. Επανέρχομαι λοιπόν στην αρχική μου τοποθέτηση για να μην ξεφεύγω και από το θέμα μου που είναι η τελική συμφιλίωση μου με την αχλαδοκατάσταση στην οποία βρίσκομαι εκ γενετής σύμφωνα με τους ειδικούς. Οκ λοιπόν, είμαι αχλάδι! Όπως τόσες άλλες γυναίκες της όμορφης μας Μεσογείου και όχι μόνο, θα έχω μέχρι τέλους λίγα ψωμάκια παραπάνω- να το και το άμυλο στο σκηνικό, μην χάσει!!- την περιφέρεια μου την λιγάκι δυσανάλογη με το υπόλοιπο και τα μπουτάκια μου τα τσουπωτά. Ένα αχλάδι με λιγάκι από φλοιό πορτοκαλιού- αυτή η εμμονή με τα φρούτα στο θέμα σώμα με προσπερνά πραγματικά- και αν μου τη βαρέσει μπορεί να βάλω και λίγο μηλαράκι στη συνταγή να έρθω να γίνω tutti frutti να ησυχάσουμε μια και καλή. Και επειδή ως γνωστόν την ουρά εμείς οι αχλάδες την έχουμε στα όπισθεν προσοχή είμαστε φρούτα επικίνδυνα και όποιος αντέξει... Καλά μπάνια κοριτσάρες μου και ξεχάστε μήλα και αχλάδια και άλλα τόσα χαζά που μας βασανίζουν και μας κάνουν να αισθανόμαστε άσχημα για το σώμα μας ... Είμαστε όμορφες, είμαστε τέλειες με τις ατέλειες μας, μας αγαπάμε και μας προσέχουμε ...
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|