Στα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ της μοδός αυτό που σήμερα ονομάζουμε ενόργανη που τότε ήταν γνωστή στο ευρύ κοινό ως Ολυμπιακή Γυμναστική. Και ως κοριτσάκι που ήθελε να είναι πάντοτε in, εννοείται πως έπεισα τη μητέρα μου να με γράψει σε μια σχολή που θα με μετέτρεπε και μένα σε μια άλλη Νάτια Κομανέτσι, ίνδαλμα μου ακόμη και σήμερα και παρόλη την τραυματική εμπειρία μου, την οποία και θα αντιληφθείτε σε λιγάκι. Νάσου λοιπόν τα κορμάκια με τις ρίγες στο πλάι και τα ειδικά παπουτσάκια, νάσου και τα κοτσιδάκια και τα κοκαλάκια στα μαλλιά σαν την Νάντια που λέγαμε. Και όλο να ονειρεύομαι πως μια μέρα θα πετύχω και γω το απόλυτο δεκάρι που θα σκορπίσει ρίγη συγκίνησης στο πλήθος.
Συνεπέστατη στις προπονήσεις. Ακόμη και με πυρετό δεν έχανα ευκαιρία για ροντάτ και φλικ φλακ και για να είμαι ειλικρινής στις ασκήσεις εδάφους μια κάποια άνεση την είχα. Πάλευα και με τα δίζυγα όσο καλύτερα μπορούσα και ενώ δεν υπήρξα αυτό που λέμε μεγάλο ταλέντο η όρεξη και σκληρή δουλειά μου είχαν ένα σχετικό αποτέλεσμα. Εκεί όμως που η βάρκα μας έμπαζε νερά και η κατάσταση δεν βελτιωνόταν με τίποτα ήταν η δοκός. Ναι, αυτό το στενό, θεόστενο ξύλο πάνω στο οποίο έπρεπε να χορέψεις, να πηδήξεις, να κάνεις τούμπες ίσιες και ανάποδες και διάφορα άλλα ακροβατικά που τώρα μου διαφεύγουν ή μάλλον έχω διαγράψει από μνήμης γιατί ακόμη μου προκαλούν ταράκουλο. Εν πάσει περιπτώσει για αρκετό καιρό δεν άφηνα αυτή τη μικρή λεπτομέρεια να μου κόβει τα όνειρα και τους στόχους μου για μια λαμπρή καριέρα στον αθλητισμό μέχρι την αποφράδα εκείνη μέρα που θα σας περιγράψω οσονούπω. Παγκύπριες Επιδείξεις Ολυμπιακής ( Ενόργανης) Γυμναστικής Η αίθουσα κατάμεστη από γονείς και φίλους. Στο κοινό και η μητέρα μου, με τον παππού και τον αδελφό μου. Είμαι στη σειρά περιμένοντας την ώρα μου. Έχω ολοκληρώσει το πρόγραμμα εδάφους. Έχω πάει σχετικά καλά, αλλά το άγχος για το επόμενο στάδιο που έρχεται δεν με αφήνει καθόλου να το χαρώ. Γιατί αυτό που ακολουθεί είναι η δοκός. Το στομάχι μου σφίγγει, όσο περνά η ώρα όλο και περισσότερο μου έρχεται λιγάκι να ξεράσω και με πονάει το κεφάλι. Μπορεί να φταίνε και τα θεόσφικτα κοτσιδάκια μου, αλλά είπαμε το λουκ Νάντια Κομανέτσι είναι το ζητούμενο. Με τα μάτια μου ψάχνω τους δικούς μου και μόλις τους εντοπίζω νοιώθω δάκρυα να κυλούν από τα μάτια μου. Εκείνη τη στιγμή από μεγαφώνου ακούω να φωνάζουν το όνομα μου – μην χάσουν! Μπας και δεν γνωρίζουν άπαντες ποίο είναι το βούρλο που δεν θα σταυρώσει άσκηση για άσκηση! - για να προχωρήσω προς την εκτέλεση του προγράμματος. Και όταν λεω εκτέλεση, κυριολεκτώ… Αχ αχ… Κλαίγοντας και με την αναγούλα στο φόρτε της τρέχω τάχα μου για να πάρω φόρα και να κάνω την περιβόητη είσοδο στην σκατοδοκό- σανίδα πλάτους πέντε εκατοστών. Υποτίθεται πρέπει να πηδήξω, να κάνω μια τύπου πιρουέτα στον αέρα και να σταθώ όρθια για να συνεχίσω το πρόγραμμά μου. Στη, πρώτη προσπάθεια πηδώ πάνω στη δοκό και πέφτω κατευθείαν κάτω φαρδιά πλατιά στο προστατευτικό στρώμα. Παρόλη την άθλια ψυχολογική κατάσταση μου, έχω μάθει να μην τα παρατάω ποτέ και έτσι ξανασηκώνομαι. Ξαναπηδάω, το ψιλοσώζω τελευταία στιγμή και κρατιέμαι πάνω στο παλιόξυλο με νύχια και με δόντια. Έλα όμως που μέχρι να φθάσω στην πιρουέτα, δεν ξέρω πια που είναι η οροφή και που το πάτωμα, και εντός δευτερολέπτων ξανασωριάζομαι ενώ το κοινό χειροκροτεί για να με ενθαρρύνει να συνεχίσω. Λοιπόν, αυτό πόσο με εκνευρίζει, δεν φαντάζεστε !Δεν φτάνει που ο άλλος σέρνεται δημοσίως, έχει και το χειροκρότημα το σπαστικό που μάλλον είναι από οίκτο παρά θαυμασμό να του θυμίζει και να τον αγχώνει πως ποτέ δεν τα παρατάς όσο ρεζίλι και αν έχεις γίνει... Στην τρίτη αποτυχημένη προσπάθεια μου όπου δεν πετυχαίνω ούτε καν τη δοκό αλλά περνώ από πάνω της και σωριάζομαι στην απέναντι μεριά, προφασίζομαι τραυματισμό και κουτσαίνοντας αποχωρώ. Στην έξοδο με περιμένει η τόσο υπερήφανη οικογένεια μου. Και η μητερούλα μου ως η καλύτερη παιδοψυχολόγος ever μου λέει το εξής θεϊκό που ακόμα θυμόμαστε και κλαίμε από τα γέλια. «Ευτυχώς που αποχώρησες μικρή μου γιατί γίναμε ρεζίλι των σκυλιών και περίγελος του κάθε κακομοίρη»... Χαχαχα
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|