Μέσα Δεκεμβρίου. Και όπως πάντα τέτοιες μέρες, εν μέσω της γιορτής που πλησιάζει σου συμβαίνει πάντοτε το ίδιο. Γύρω σου το σύμπαν με εκατομμύρια φωτάκια, κόκκινες κορδέλες και δέντρα στολισμένα και εσύ να αρχίζεις τους απολογισμούς και τις χιλιάδες σκέψεις για τη χρονιά που όπου να’ ναι φεύγει και αυτή. Για πότε ήρθε, για πότε θα φύγει, δεν έχεις πάρει καν χαμπάρι και για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται η τρελή ταχύτητα αυτού του αδυσώπητου του χρόνου...
Με τους απολογισμούς και τα απαραίτητα αυτομουντζώματα για χαζομάρες που και πάλι δεν απέφυγες, έρχεται και η φάση των αναθεωρήσεων και των μεγάλων αποφάσεων για τη χρονιά που σε λίγο θα ΄ρθει... Υπέρλαμπρη και με τυμπανοκρουσίες καταφθάνει οσονούπω γεμίζοντας σε προσδοκίες και στόχους για νέα ξεκινήματα και διαδρομές καινούργιες. Και όμως στη φάση που είσαι τώρα πια, τα πράγματα τα νοιώθεις και τα αισθάνεσαι κάπως αλλιώς. Με μια ηρεμία και μια χαλαρότητα που σε γεμίζει αισιοδοξία και μια γαλήνη που δεν μπορείς να εξηγήσεις σε κανένα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί από καιρό έπαψες να πιστεύεις πως η ευτυχία σου και στην ουσία η ψυχή σου εξαρτάται από το τέλειο και το φαντασμαγορικό. Γιατί η τελειομανία που κάποτε σε κυνηγούσε και τόσο σε βασάνιζε τελικά, έχει ως δια μαγείας από καιρό χαθεί. Δεν είναι πως δεν θέλεις πάντα το καλό και το ωραίο. Ίσα-ίσα! Όμως τώρα πια τα θέλεις με μια νηφαλιότητα και ένα ρεαλισμό που απλά σε απελευθερώνει απόλυτα. Γιατί τώρα απλά θέλεις να γίνεσαι καλύτερη μέρα με τη μέρα για σένα και για όσους αγαπάς. Γιατί έχεις μάθει επιτέλους να μη χάνεις τον εαυτό σου μέσα στην πορεία της επιτυχίας που κυνηγάς και της αγάπης που ψάχνεις. Γιατί τώρα πια ξέρεις και αποδέχεσαι απόλυτα πως η ευτυχία είναι στιγμές και όχι μόνιμη γιατί αν ήταν έτσι ακόμη και αυτήν θα την είχες σκυλοβαρεθεί. Γιατί πια γνωρίζεις πως ποτέ δεν ήσουν και ούτε πρόκειται να γίνεις η Μις Τέλεια. Ουφ ευτυχώς! Δεν είσαι η τέλεια μητέρα. Δεν είσαι η τέλεια σύζυγος, σύντροφος, ερωμένη... Δεν είσαι η τέλεια φίλη, αδελφή, θεία και πάει λέγοντας! Δεν έχεις τις τέλειες αναλογίες, δεν φτιάχνεις τον πιο τέλειο μουσακά και σίγουρα δεν έχεις και το πιο τέλειο σπίτι. Δεν κάνεις την πιο τέλεια δουλειά και ούτε οδηγείς το πιο τέλειο αυτοκίνητο. Δεν πας τις πιο τέλειες διακοπές και σίγουρα δεν έχεις και τις πιο τέλειες καταθέσεις στον κόσμο. Ε, και; Ωραία θα ήταν και αυτά δεν λέω. Όμως κολλημένη στην τρελή κίνηση του μεσημεριού και ενώ δίπλα σου περνά μια παρέα παιδιών με σκουφάκια του Αγίου Βασίλη νοιώθεις πλήρης. Και το μόνο που εύχεσαι για τη χρονιά που έρχεται είναι να είναι οι δικοί σου άνθρωποι καλά. Γεμάτοι υγεία και μικρές ή πιο μεγάλες στιγμές χαράς. Και στόχος και ευχή για σένα να παραμείνεις δυνατή και να παλεύεις. Για όλα όσα πιστεύεις και για όλα όσα αγαπάς. Χαμογελάς στην εφηβική παρέα που στέκεται δίπλα σου και ξαναθυμάσαι και συ τις μέρες που τραγουδούσες παράφωνα τα κάλαντα σε όλη τη γειτονιά. Και είσαι ευτυχισμένη γιατί μέσα σου ξέρεις πως το κοριτσάκι εκείνο το κουβαλάς μαζί σου πάντα...
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|