Θλιβερές διαπιστώσεις μετά από τρίωρο ξεκαθάρισμα ντουλάπας. Αυτό και αν είναι εντατική ψυχοθεραπεία κατά τη γνώμη μου... Ένα ήρεμο και από αυτά τα μονότονα απογεύματα Κυριακής όπου αποφασίζω να ξεσκαρτάρω την γκαρνταρόμπα μου και να πετάξω όλα τα παλιά που με βαραίνουν... Είπαμε νέα χρονιά και ξεκινάμε με ένα δυνατό αέρα ανανέωσης. Τρεις ώρες αργότερα, λες και έχω περάσει πέντε συνεχόμενες συνεδρίες στον καναπέ κάποιου έμπειρου ψυχαναλυτή, έρχομαι αντιμέτωπη με τις ωμές αλήθειες σχετικά με την αφεντιά μου.
Προσπαθώντας να βγάλω άκρη από το βουνό από ρούχα που έχω πετάξει πάνω σε κρεβάτια, καναπέδες, πατώματα με στόχο να δω τι θα κρατήσω και τι όχι, καταλήγω στα παρακάτω συμπεράσματα: Σύνδρομο Καταναλωτικής Μανίας, ενώ χρόνια υποστηρίζω για τον εαυτό μου ακριβώς το αντίθετο. Βλακείες, αν κρίνω από τον κακό χαμό που γίνεται γύρω μου. Ομολογώ ωστόσο ότι σε σύγκριση με τις κολλητές μου είμαι σε σχετικά καλύτερη και υπό τις περιστάσεις ελεγχόμενη ακόμη κατάσταση. Για να καταλάβετε κάθε φορά που οι αγαπημένες μου κάνουν ξεσκαρτάρισμα ντουλάπας, εγώ κάνω πάρτι. Σύνδρομο Hoarder (Συλλέκτης Άχρηστων Αντικειμένων με τα οποία ο ασθενής αποκτά συναισθηματικό δέσιμο). Ενώ δηλώνω παντού πως προχωρώ σε μια καινούργια αρχή που θα ξεκινά από την γκαρνταρόμπα μου και θα καταλήγει ο Θεός ξέρει που, ανακαλύπτω πως δεν θέλω να πετάξω απολύτως τίποτα απ΄ τα παλιά. Αυτή χωρίς αμφιβολία βεβαίως είναι η εκδίκηση της μάνας μου, την οποία κατηγορώ ως μανιακή ρακοσυλλέκτη αλλά τελικά μάλλον είμαι τα ίδια και χειρότερα. Γιατί ενώ αυτή μαζεύει κεσεδάκια, λαστιχάκια και κορδέλες από γλυκά που στο κάτω-κάτω δεν στοιχίζουν και τίποτα εγώ στοιβάζω και καταχωνιάζω σε διάφορα συρτάρια και κρεμάστρες ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Και κυρίως αχρείαστα! Ακόμη και ρούχα που έχω να φορέσω αιώνες, ε, ακόμη και αυτά, τα θέλω. Τι να κάνω βρε παιδιά, αφού δεν είμαι έτοιμη να αποχωριστώ ούτε «το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε σένα», ούτε το τζιν μου αγορασμένο τουλάχιστον πριν από μια δεκαπενταετία και μάλιστα κυρίες και κύριοι ακόμη μου κάνει. Ο κύριος ψυχαναλυτής σίγουρα θα μου έλεγε πως δεν είμαι μάλλον έτοιμη να κόψω και τα πολλά πάρε δώσε με το παρελθόν μου το οποίο προβάλλω μέσα από τα πανάρχαια σκισμένα τζιν και τα στρατιωτικά σακάκια που φόραγα στο Λύκειο και ακόμη κρύβω στα συρτάρια μου. Εντάξει κύριος, το παραδέχομαι έχω και εγώ τα θέματα μου, τι να κάνουμε τώρα; Σύνδρομο Πρώην Στρουμπουλούλας. Καλά, αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι με ξέρουν, δεν είναι δα και τίποτα καινούργιο. Απλά το αναφέρω και πάλι με αφορμή την μαυρίλα που βρίσκεται διάσπαρτη γύρω μου. Παντού μαύρο! Και πιστέψτε με. Στη δική μου περίπτωση δεν ισχύει καθόλου η θεωρία ότι το χρώμα που επικρατεί στα ρούχα μας αντιπροσωπεύει και την ψυχική μας κατάσταση. Καμία σχέση σε ότι αφορά σε ΄μένα τουλάχιστον. Βεβαίως η αιτία κρύβεται αλλού. Το μαύρο και αδυνατίζει και ψηλώνει. Τόσο απλά! Έτσι το λουκ «μαύρη είναι νύχτα στα βουνά, μαύρη σαν καλιακούδα» στις ενδυματολογικές προτιμήσεις μου σχετίζεται άμεσα με την εμμονή που έχω με το θέμα κιλά, κόμπλεξ και ανασφάλεια που μάλλον θα κουβαλώ μέχρι τέλους απ’ ότι φαίνεται. Σύνδρομο «τα καλά μου». Μετρώντας τα αφόρετα, με τις ταμπελίτσες τους ακόμα συνολάκια που κρέμονται for ever στις ντουλάπες μου, τολμώ να παραδεχθώ πως είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που κρύβουν τα καλά τους για τις ειδικές περιστάσεις και μόνο. Το καλό μου φόρεμα, το καλό μου παντελόνι, τα καλά μου παπούτσια. Όπως τη γιαγιά μου ακριβώς. Η καλαμαρού μου που δεν μας άφηνε να κάτσουμε στο καλό σαλόνι που προοριζόταν μόνο για τους ξένους και έβγαζε τα καλά σερβίτσια της μόνο στις γιορτές όταν ήταν μαζεμένο όλο το σόι και οι φίλοι. Ε, αυτό το σύνδρομο τελικά είναι που με ενοχλεί πιο πολύ απ’ όλα. Αποφασίζω λοιπόν εδώ και τώρα! Τέρμα η αναμονή στις ειδική περιστάσεις και στις σπέσιαλ στιγμές, (που έτσι κι’ αλλιώς σπανίως έρχονται όπως τις περιμένουμε), για να φοράω τα καλά μου. Φόρεσε τα κοπελιά τώρα που μπορείς λέω στον εαυτό μου και μου υπόσχομαι πως κάθε μέρα θα ντύνομαι, θα φτιάχνομαι και θα φοράω τα καλά μου. Γιατί κάθε μέρα που ζούμε και αναπνέουμε και έχουμε την υγεία μας, είναι κανονική γιορτή... Υ.Γ: Το πιο πάνω άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση παλαιότερου μου άρθρου, το οποίο είναι επίκαιρο καθώς με τον ερχομό της Άνοιξης και την άνοδο της θερμοκρασίας ήλθε η ώρα να κοιτάξουμε ξανά τις ντουλάπες μας
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|