‘Ολα είναι αλλιώς αυτή την εποχή του χρόνου, με αυτόν τον μοναδικά μαγικό και ανέμελο τρόπο που μόνο το καλοκαίρι ξέρει και μπορεί. Άσε το μυαλό σου να γυρίσει λίγα χρόνια πίσω. Τότε που όλα ήταν διαφορετικά και ειδικότερα εσύ! Ένας εντελώς άλλος εαυτός από αυτόν που είσαι τώρα, σου μοιάζει σχεδόν σαν ξένος. Σκέψου τα περασμένα καλοκαίρια της ζωής σου πριν πολλά πολλά χρόνια για μια μόνο στιγμή. Αμέσως θα τα ξαναθυμηθείς όλα σαν ένα ρομαντικό κομεντί. Βλέπεις λοιπόν πως μερικές από τις πιο όμορφες αναμνήσεις σου συνδέονται απόλυτα με κάποιο καλοκαίρι που πέρασε; Το καλοκαίρι εκείνο χρειάζεσαι λοιπόν για να ξαναβρείς και πάλι εσένα. Ζήσε το έστω και για λίγο και άσε το να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να σε ξαλαφρώνει και να σε κάνει και πάλι παιδί. Μην αφήνεις άλλο τα καλοκαίρια, τις εποχές, τις στιγμές να περνούν από μπροστά σου και συ απλά πάντα στις πίσω –πίσω θέσεις θεατής. Σκέψου για λίγο το καράβι, τότε που έφευγες με ένα σακίδιο, χωρίς καμπίνα και έπινες μπύρες στο κατάστρωμα γελώντας με τη παρέα… Άκουσε για μια στιγμή τους ήχους του, φέρε στη μνήμη σου την τόσο ανεξίτηλη μυρωδιά καλοκαιριού και θα καταλάβεις πόσο σου λείπει και πόσο πολύ το έχεις ανάγκη. Χάζεψε και πάλι τους γλάρους που σε ακολουθούν μέχρι να φθάσεις στο λιμάνι και άσε τις σκέψεις που σε πονάνε να χαθούν μαζί τους στον αέρα… Φέρε για λίγο στο νου τα μακροβούτια από το βράχο δίπλα στο ξωκκλήσι. Όταν το σώμα αγγίζει τα νερά η αίσθηση ελευθερίας που αγκαλιάζει το κορμί μοναδικά απόλυτη. Μύρισε το και πάλι. Αυτό το άρωμα που δεν σβήνει τελικά ποτέ από πάνω σου. Τόσο παράξενα μεθυστικό. Σε παρασέρνει στους τόνους τους δικούς του και γίνεται μέσα σου σφραγίδα αιώνια. Ανάμεικτη η αλμύρα, με το αντηλιακό καρύδας και το άρωμα του κομμένου καρπουζιού στη βεράντα του άσπρου σπιτιού που φύτρωσε στο βράχο. Μυρωδιές που θα κουβαλάς στο μυαλό και τη ψυχή μέχρι το τέλος. Άκουσε το και πάλι το καλοκαίρι αυτό! Αφέσου στη μουσική από το διπλανό μπαράκι και στα γέλια από μια παρέα παιδιών που περπατούν στα στενοσόκακα και φθάνουν στα αυτιά σου μέσα στο αεράκι της νύκτας. Το κύμα καθώς σκάει στα ξυπόλητα πόδια σου σε μια έρημη ακροθαλασσιά, ήχος που γεμίζει την ψυχή με μια ηρεμία αλλιώτικη αδειάζοντας την έστω για μια στιγμή από φορτία ασήκωτα.
Τα χρώματα του. Τόσες αποχρώσεις του μπλε που το καλοκαίρι αποκαλύπτουν όλο το μεγαλείο τους. Υπέροχα λευκά παντού και οι τόσες πινελιές από μωβ και πορτοκαλί σαν δύει ο πιο υπέροχος ήλιος του χρόνου, ένας ανεκτίμητος πίνακας ζωγραφικής που κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ να αντιγράψει. Η γεύση του καρπουζιού σαν δαγκώνεις τη παγωμένη φέτα του, το παγωμένο ουζάκι με τα μεζεδάκια του, στη μικρή ταβέρνα με τα καρό τραπεζομάντηλα πάνω στη θάλασσα. Το παγωτό από τον πλανόδιο κυριούλη , το πιο υπέροχο παγωτό που έφαγες ποτέ, η μυρωδιά από το φρέσκο ψάρι που ψήνεται στα κάρβουνα πάνω στην άμμο… Ζήσε το καλοκαίρι αυτό και κάθε καλοκαίρι της ζωής σου. Και σαν φύγει και πάλι , εσύ κράτα το μέσα σου ακόμη και καταμεσής της πιο μεγάλης μπόρας και συνέχισε να χαμογελάς… Αφού το ξέρεις πως ότι και αν γίνει τελικά θα ξανάρθει…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|