Αυτό το αντίο που σήμερα σου λέω είναι τόσο δύσκολο και γεμάτο πόνο. Αλλά και φορτωμένο με ενοχές μικρέ μου γιατί δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν κάνω το σωστό. Όμως κάθε μέρα που περνά γίνεσαι όλο και χειρότερα γλυκέ μου και αυτό δεν μπορώ να το αντέξω… Γέρασες πια τόσο πολύ και δεν μπορείς καν να περπατήσεις. Όλη μέρα μένεις ξαπλωμένος και ακίνητος και δείχνεις να υποφέρεις. Ακόμη και όταν βρέχει πολύ δεν μπορείς να κουνηθείς για να μπεις στο σπιτάκι σου να προφυλαχθείς. Μόνο η ουρά σου συνεχίζει να κάνει σαν τρελή μόλις με δεις να πλησιάζω με το φαγητό σου.
Προσπάθησα φίλε μου καλέ να σε κρατήσω όσο πιο πολύ μπορούσα. Με βιταμίνες, ενέσεις, γιατρούς, αλλά δεν μπόρεσα να σε κάνω καλά. Και αυτές οι πληγές που έχουν τώρα ανοίξει στο σώμα σου δεν σου αξίζουν μικρέ μου. Δεν μπορώ να σε παρακολουθώ άλλο να σέρνεσαι στο χώμα καλέ μου και όταν σε σηκώνω αγκαλιά για να σε μεταφέρω μέσα μοιάζεις να πονάς. Και δεν μπορώ να το αντέξω. Σε χαϊδεύω τώρα για τελευταία φορά και τα μάτια σου σαν με κοιτάς είναι γεμάτα από αγάπη. Είναι όμως τόσο θλιμμένα και ο κόμπος που νιώθω στο λαιμό με πνίγει. Αλήθεια αυτή η απόφαση που παίρνω μου ξεσκίζει την καρδιά αλλά δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι. Ανέβαλα την απόφαση αυτή τόσες φορές, όμως τώρα πια νιώθω πως απλά σε βασανίζω εγωιστικά και μόνο... Βλέπω το αυτοκίνητο του γιατρού να πλησιάζει και για μια στιγμή σκέφτομαι να τον διώξω και πάλι. Όμως ξέρω πως είναι τόσο λάθος αυτή η ανάγκη μου να σε κρατήσω έστω για λίγο σε αυτή την τόσο άσχημη κατάσταση. Πιάνω το μουσούδι σου και το φέρνω κοντά στο πρόσωπο μου. Κοιτιόμαστε και θέλω να πιστεύω πως στο βλέμμα σου, αυτό που βλέπω να μου λες, είναι πως κάνω το καλύτερο για σένα. Μακάρι μικρέ μου να καταλαβαίνεις αυτό το λεπτό όλα όσα νιώθω και όλα όσα περνούν από τη σκέψη μου. Πονάει όλο μου το σώμα και δεν μπορώ να σταματήσω τα αναφιλητά. Συγγνώμη αν σε τρομάζω σε αυτή την τελευταία μας στιγμή αλλά ξέρω πως με καταλαβαίνεις. Δεκάξι χρόνια πριν. Είσαι ένα γλυκούλη και χαριτωμένο κουταβάκι. Γερμανικό λυκόσκυλο. Εξελίσσεσαι σε ένα δυνατό και αγέρωχο σκυλί με τόσο γλυκό όμως χαρακτήρα. Παρά την επιβλητική σου εμφάνιση που τρομάζει τους πάντες, εσύ είσαι τόσο κύριος και φιλικός ακόμη και με τις γάτες της αυλής. Μεγαλώνεις μαζί με τα παιδιά και ενώ για λίγο είστε όλοι μικρά και παίζετε παρέα για ώρες, εσένα τα χρόνια σου μετρούν αλλιώς και τώρα πια είσαι υπερήλικας και εντελώς ανήμπορος. Και εγώ πρέπει να σε αφήσω τώρα να φύγεις. Καλό σου ταξίδι Ερμάκο και ελπίζω να παίρνω την πιο σωστή απόφαση για σένα… Μου λείπεις ήδη τόσο πολύ, συγγνώμη μικρέ μου….
1 Comment
ANΔΡΕΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
29/10/2018 02:38:26
................................
Reply
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|