Εσύ είσαι δυνατή βρε. Εσένα δεν σε φοβάμαι, αντέχεις. Εσύ κουβαλάς την τρέλα σου και δεν μασάς. Βρε, εσύ είσαι μια δύναμη, δεν έχεις ανάγκη εσύ... Αυτές είναι οι φράσεις που σε ακολουθούν από τότε που είσαι τοσοδούλα, ένα αγοροκόριτσο σκέτο αγρίμι που τρέχει σε χωράφια και παίζει μπάλα με τα αγόρια στις αλάνες της γειτονιάς. Με δυο σφικτά κοτσίδια και γόνατα γεμάτα πληγές. Τότε που σκαρφαλώνεις πιο ψηλά απ’ όλους στα δέντρα της αυλής και ποτέ δεν κλαις όταν καταφαρτσελώνεσαι στην ποδηλατοδρομία αλλά κουτσή και μέσα στα αίματα ξανακαβαλάς το ποδήλατο σου και τρέχεις να τους προφτάσεις...
Και τόσα χρόνια μετά, και με όλα όσα έχουν συμβεί στη διαδρομή σου μέχρι εδώ, εσύ για τους άλλους, παραμένεις αυτό ακριβώς. Το αγρίμι εκείνο, το σκληρό καρύδι που πάντα αντέχει και δεν έχει ανάγκη από τίποτα και από κανένα στα ανάποδα που κάποτε φέρνει η ζωή... Δυνατή σίγουρα είσαι. Ξέρει όμως κανείς πως υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές που η δύναμη αυτή για να συνεχίσει να υπάρχει, περνά από δρόμους κάποιες φορές λιγάκι σκοτεινούς. Μοναχικούς. Ίσως και αδιέξοδους. Δυνατή, γιατί εκείνα τα παράξενα βράδια που όλα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά, η πόρτα του σπιτιού σου κλείνει και βρίσκεσαι ολομόναχη με τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου. Δυνατή, γιατί εκεί στην ησυχία του δωματίου σου αφήνεις την Άτρωτη στην γωνιά, έστω για λίγο, και αφήνεις τα δάκρυα σου να εκτονώσουν το μέσα σου που γίνεται κομμάτια. Και παρόλο που νοιώθεις να λυγίζεις, εσύ την ίδια ακριβώς στιγμή αποφασίζεις πως δεν τα παρατάς. Το πρωί κάνεις τον σταυρό σου, χαμογελάς και ξεκινάς και πάλι απ΄ την αρχή. Δυνατή γιατί τα δύσκολα και τα σκληρά που σου ΄χει μαζεμένα το ταξίδι αυτό που λέγεται ζωή όσο και αν κάποτε σε βασανίζουν δεν καταφέρνουν με τίποτα να αλλάξουν το είναι σου. Δυνατή γιατί τα μαχαιρώματα που δέχθηκες μπορεί να σου έκαναν ουλές και να άφησαν σημάδια αλλά δεν μπόρεσαν και δεν θα μπορέσουν να σε μετατρέψουν σε μια χοντρόπετση και κυνική. Δεν πείραξαν καθόλου την καρδιά σου και δεν σε έκαναν να χάσεις τη πίστη σου στους ανθρώπους και κυρίως στον εαυτό σου τον ίδιο. Δυνατή γιατί ενώ σε πρόδωσαν και σε ξεγέλασαν χίλιες φορές, άλλες τόσες μπόρεσες να τα αφήσεις όλα πίσω και να δώσεις νέες ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους και καταστάσεις με την ψυχή σου καθαρή. Και την αγκαλιά σου να παραμένει ανοιχτή για όσους την χρειάζονται. Δυνατή γιατί παρ’ όλες τις μάχες που δίνεις σαν θηρίο ανήμερο βρίζοντας και φωνάζοντας και βάζοντάς τα με όλους, την ίδια ακριβώς στιγμή παραμένεις ευαίσθητη και αληθινή. Γιατί καλή μου εσύ ξέρεις καλά πως δυνατή δεν σημαίνει σκληρή. Δεν σημαίνει άδικη. Δεν σημαίνει εγωκεντρική και εγωίστρια και ας μην μπορούν κάποιοι να κατανοήσουν την τεράστια αυτή διαφορά. Δυνατή γιατί ενώ υπάρχουν στιγμές που και εσύ χρειάζεσαι κάποιον να σου πει πως θα τα φροντίσει όλα για σένα και πως θα σε προστατεύσει από όλους και από όλα, εσύ επιλέγεις να μην συμβιβάζεσαι με ντεμί καταστάσεις και αλλόκοτες συμπεριφορές απλά και μόνο για αυτήν την ασφάλεια που ζητάς... Δυνατή γιατί ενώ είσαι γυναίκα τρυφερή και ευάλωτη είσαι ταυτόχρονα και παλικάρι για αυτούς που αγαπάς και για όλα όσα πιστεύεις... Οι φράσεις αυτές λοιπόν που σε ακολουθούν από μικρή όσο και αν κάποιες φορές νοιώθεις να σε βαραίνουν είναι ίσως τα πιο κολακευτικά και τα πιο σπουδαία λόγια που μπορεί να πει κανείς για σένα. Εσύ κουβαλάς την τρέλα σου και δεν έχεις ανάγκη... ότι και αν σημαίνει, τελικά αυτό είναι η μαγκιά σου, η ασπίδα σου και το μεγαλύτερο παράσημο στη θέση της καρδιάς. Κοπελιά, never give up…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|