Παιδάκια πόσο σας καταλαβαίνω δεν φαντάζεστε! Και μόνο στο άκουσμα της λέξης «εξετάσεις» μια σκοτοδίνη, ένα ταράκουλο, ένα σβήσιμο γενικότερο, αν σας πω πως δεν με πιάνει θα ‘ ναι ψέμα. Τι να πρωτοθυμηθώ και τι να αφήσω από την ηρωική εποχή των σχολικών εξετάσεων με τα ξενύχτια τα τρικούβερτα και τους τρίδιπλους καφέδες προσπαθώντας να καλύψω την ύλη που καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς αγνοούσα , οπότε στο τέλος με αγνοούσε κι’ αυτή και πατσίζαμε…
Αναμνήσεις μιας εποχής που τώρα στο ρόλο του γονιού πια -άρα και στην αντίπερα όχθη- με βοηθούν να θυμάμαι ότι στη θέση των παιδιών μου ήμουν κάποτε και ‘γω. Οπότε υστερίες, υπερβολές και τα συναφή εκ μέρους μου οφείλουν να ναι και ελεγχόμενες και περιορισμένες. Memoirs of an exetazomeni skrapissa (από το γνωστόν σκράπας)
Τώρα που το σκέφτομαι ξανά ναι, με ένα τρόπο μαγικό όντως με φώτισαν και παρά τις αναποδιές και τις αποτυχίες μου κατάφερα να μην παραμείνω το ξύλο το απελέκητο όπως προέβλεπαν διάφοροι στενοί συγγενείς και φίλοι. Γι’ αυτό παιδάκια μην μασάτε. Λίγη ζαχαρίτσα μόνο και ο Θεός βοηθός. Καλή επιτυχία!!
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
January 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|