Η μεγαλύτερη «ευεργέτιδα» της Κύπρου, που έζησε στην φτώχεια, δούλεψε σε καμπαρέ και κατέληξε πριγκίπισσα φέρνοντας εκατομμύρια στην χώρα Γεννημένη γύρω στο 1930, στην Τάλα της Πάφου, με το όνομα Θεογνωσία ήταν το τελευταίο παιδί της οικογένειας που ζούσε στην φτώχεια με τον αλκοολικό πατέρα της.
Οι γονείς της ήταν πάνω από 40 ετών όταν την έφεραν στον κόσμο, με αποτέλεσμα όλα τα υπόλοιπα παιδιά να έχουν φύγει από το σπίτι και η ίδια να μεγαλώσει με την 15χρονη αδερφή της. Η άδικη φυλάκιση του πατέρα της για ληστεία ήταν εκείνη που την έκανε να είναι «Μια ζωή στον αέρα», όπως ονομάζεται και το ομώνυμο βιβλίο, με την αυτοβιογραφία της. Ο πατέρας της εξελίχθηκε σε αλκοολικός και η Θεογνωσία ζούσε κάθε τσακωμό και βιαιότητα των γονιών της. Η μητέρα της ματωμένη στο πάτωμα με τον πατέρα της να την εξευτελίζει σε κάθε στιγμή. Μέχρι τα επτά της χρόνια δεν είχε φορέσει παπούτσια και φοίτησε μέχρι την 4η τάξη του δημοτικού. Το διαζύγιο των γονιών της φαίνεται να ήταν η ελπίδα της για λύτρωση, αφού μετά από δεκάδες ερωμένες ζητούσε επίμονα διαζύγιο από την μητέρα της. Εκεί, γεννήθηκε η ιδέα να κατέβουν στην πόλη να δουλέψουν με τη μητέρα της. Εργάστηκε εσωτερική σε μια οικογένεια ένα χρόνο χωρίς να πληρώνετε και έτσι, κατέληξε στη Λεμεσό δουλεύοντας για 2 χρόνια σε κλινική. Μια μέρα ζήτησε άδεια για να επισκεφθεί την μητέρα της και όπως αναφέρει στο βιβλίο της, «Είχα έντονο το προαίσθημα ότι δεν θα ξαναγύριζα», έτσι κι έγινε. Η νεαρή τότε Θεογνωσία, γνώρισε έναν 23χρονο νέο που την ζήτησε αμέσως από την μητέρα της. Σκέφτηκε ότι ίσως να ήταν καλύτερα έτσι και να οδηγηθεί επιτέλους σε μια ήσυχη και ευτυχισμένη ζωή όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Ζούσαν μαζί για 4-5 μήνες μέχρι να μαζέψουν τα απαραίτητα χρήματα και να παντρευτούν, μέχρι που έμεινε έγκυος και η μητέρα του δεν επέτρεψε ποτέ να γίνει ο γάμος. Μόνη, γέννησε τον γιό της, τον Σωκράτη τον οποίο άφηνε σε μια γυναίκα για να τον προσέχει όσο η Θεογνωσία δούλευε και τον έπαιρνε το βράδυ. Λίγους μήνες αργότερα, γνώρισε τον Αλέξανδρο. Ήδη την είχαν όλη εγκαταλείψει και πάλευε για ένα κομμάτι ψωμί. Χρωστούσε τα ψώνια της, τα ενοίκια της, τα πάντα. Κάποια στιγμή, η γυναίκα που της πρόσεχε το παιδί της ζήτησε να το υιοθετήσει, κάτι που η ίδια αρνήθηκε. Το αποκορύφωμα ήταν όταν η αδερφή της, της ζήτησε χρήματα για να παντρευτεί και απλόχερα της έδωσε, αλλά δεν την κάλεσε στον γάμο. Ο Αλέξανδρος, της είχε πληρώσει όλα τα χρέη, τον ερωτεύτηκε παράφορα και όταν αποφάσισε να τον παντρευτεί, ο χάρος της τον στέρησε μια για πάντα. Σκέφτηκε, ότι μάλλον είναι καταδικασμένη στην θλίψη. Μέσα στην βιοπάλη, ήρθε μια πρόταση για να δουλέψει σε νυχτερινό κέντρο στη Λεμεσό ως χορεύτρια. Ξεκίνησε μαθήματα ρυθμικής και γυμναστικής όπου διδασκόταν 5 ώρες τη μέρα. Η φήμη της είχε ταξιδέψει σε όλη την Κύπρο. Όλο εκείνο το διάστημα, υπήρξαν πολλοί επιτήδειοι που την «στρύμωχναν» και εκείνη με υπομονή και ευγένεια τους απομάκρυνε. Ένα βράδυ, στη ζωή της μπήκε ο Κριστιάν Κάνθερ, Αμερικανός εκατομμυριούχος που ήταν ιδιοκτήτης μεταλλείων και πετρελαιοπηγών σε πολλά μέρη. Στην αρχή, έγινα πολύ καλοί φίλοι έβγαινα για φαγητό, για ποτό και την πήγαινε μέχρι την πόρτα του σπιτιού της κάθε φορά. Όταν ο Κριστιάν, βρέθηκε σοβαρά τραυματισμένος σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, έτρεξε κοντά του. Τον βοήθησε να κόψει το ποτό και στάθηκε δίπλα του σαν βράχος όσα χρόνια πάλευε με την «αρρώστια» του αλκοολισμού. Το 1952 τελικά παντρεύτηκαν και τρεις μήνες μετά τον γάμο πήρε αμερικάνικο διαβατήριο και τότε έμαθε η Ζήνα πια, ότι ήταν εκατομμυριούχος. «Ήμουν σύζυγος μαζί και νοσοκόμα», αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο. Το γαμήλιο ταξίδι το έκαναν στην Βηρυτό. Όλες οι εφημερίδες έγραφαν για την σταχτοπούτα που παντρεύτηκε τον βαθύπλουτο. Το 1967, έπειτα από πνευματική υιοθεσία από τον Πρίγκιπα Παύλο Παλαιολόγο-Κριβέ απέκτησε τον τίτλο της Πριγκίπισσας ντε Τύρας. Η φιλανθρωπική της δράση σε πολλά μέρη του κόσμου, στην Κύπρο, στην Ελλάδα ήταν τεράστια. Βοήθησε στην ανέγερση σχολείων, νοσοκομείων, Δήμων, κοινοτήτων και εκκλησιών. Χορήγησε σπίτια σε φτωχές οικογένειες και ορφανά, άνοιξε και συντήρησε τραπεζικούς λογαριασμούς στο όνομα νεαρών κοριτσιών, σπούδασε παιδιά και επιχορήγησε την κατασκευή αθλητικών σταδίων και σωματίων. Έκτισε το Ζήνα Παλλάς για την προβολή κινηματογραφικών ταινιών όπως και ένα σπίτι στον Πρόδρομο όπου το είχε για εξοχική κατοικία για 9 χρόνια και αργότερα το πούλησε με αποτέλεσμα να είναι σήμερα σπίτι-φάντασμα. Θεωρείται η μεγαλύτερη ευεργέτιδα της Κύπρου. Της είχαν επιδοθεί χρυσά κλειδιά πόλεων παγκοσμίως και είχε στενές σχέσεις με εξέχουσες προσωπικότητες. Η φιλία της με τον Γρίβα ήταν πολύ στενή, η ίδια βοήθησε στην ανέγερση του σωματείου του στην Αθήνα. Η δράση της για τον απελευθερωτικό αγώνα του 1955 είναι γνωστή-άγνωστη γιατί πολλοί δεν το αναφέρουν πια και έχει ξεχαστεί. Όπως έχει ξεχαστεί γενικότερα η Ζήνα Κάθρεν από τον κόσμο, αφού κανείς δεν τιμά πια το όνομα της άλλοτε ευεργέτιδας με την τόσο σημαντική παρουσία στην οικονομία της χώρας. Στις 3 Ιουλίου 2012, πέθανε σε ηλικία 85 ετών μετά από μήνες σε κόμμα, απομονωμένη στο σπίτι της στον Λυκαβηττό Λευκωσίας. Comments are closed.
|
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
|