Το ημερολόγιο έγραφε 31 Ιανουαρίου όταν το ελικόπτερο του ελληνικού ΠΝ με τρία μέλη πληρώματος καταπέφτει κατά τη διάρκεια της κρίσης των Ιμίων. Η κρίση των Ιμίων: Όσα συνέβησαν σε μία από τις δραματικότερες νύχτες των ελληνοτουρκικών σχέσεων31/1/2022
Λεπτό προς λεπτό οι συνομιλίες, οι πολιτικές και στρατιωτικές κινήσεις και εντολέςΤη νύχτα της 30ης προς 31η Ιανουαρίου 1996 η Ελλάδα και η Τουρκία έφτασαν μία ανάσα από την κήρυξη του πολέμου. H Κρίση των Ιμίων που κορυφώθηκε μεν εκείνη τη νύχτα, αλλά είχε ξεκινήσει ημέρες νωρίτερα, αποτελεί ένα από τα κρισιμότερα περιστατικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις των τελευταίων δεκαετιών, και ήταν η εκδήλωση της σφοδρής επιδίωξης της Τουρκίας να δημιουργήσει γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Οι προεκτάσεις που θα λάμβανε για τις ισορροπίες στο Αιγαίο το επεισόδιο αυτό φαίνεται και από την αντίδραση των ΗΠΑ τη νύχτα εκείνη. «Τα τηλεφωνήματα του προέδρου έδειξαν πολύ γρήγορα την ανησυχία των ΗΠΑ στο ανώτατο επίπεδο…», αναφέρει στο βιβλίο του ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Ευρώπη, και συμπληρώνει: «… συντονίσαμε έναν οκτάωρο τηλεφωνικό μαραθώνιο (…)καθώς ο ήλιος ανέτελλε στην Ανατολική Μεσόγειο και οι τουρκικές δυνάμεις είχαν ήδη καταλάβει ένα άλλο μικρό νησί δίπλα στα Ιμια / Καρντάκ. »οι Ελληνες αποχώρησαν, υπό συνθήκες και περιστάσεις που δεν ήταν εντελώς σαφείς. Η κρίση είχε τελειώσει αλλά ο απόηχός της θα επηρέαζε, άμεσα και έμμεσα, τόσο τη Βοσνία όσο και την Ανατολική Μεσόγειο». Η γενίκευση της σύρραξης τελικά αποσοβήθηκε, όμως η κρίση είχε αφήσει πίσω της νεκρούς. Τρεις έλληνες αξιωματικοί, ο Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Έκτορας Γιαλοψός, έχασαν τη ζωή τους όταν το ελικόπτερο τους συνετρίβη κατά τη διάρκεια αναγνωριστικής πτήσης. Η περιοχή Τα Ίμια ή Λιμνιά αποτελούν σύμπλεγμα δύο μικρών ακατοίκητων νησίδων (ανατολική και δυτική) ανατολικά της Καλύμνου. Ανήκουν στα Δωδεκάνησα και απέχουν από τα τουρκικά παράλια περίπου 3,6 ναυτικά μίλια. Από το 1984 μέχρι την Κρίση του 1996 φιλοξενούσαν αιγοπρόβατα του Καλύμνιου κτηνοτρόφου Αντώνη Βεζυρόπουλου. Το νομικό καθεστώς1912 Μετά το τέλος του ιταλοτουρκικού πολέμου τα Δωδεκάνησα περιέρχονται υπό ιταλική κτήση. 1923 Η Τουρκία, με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης αναγνωρίζει και επισήμως την ιταλική κυριαρχία. Παράλληλα με το άρθρο 12 αναγνωρίζεται η τουρκική κυριαρχία στο σύνολο των νησίδων που απέχουν έως και τρία ναυτικά μίλια από τα μικρασιατικά παράλια συνεπώς τα Ίμια εξαιρούνται. 28 Δεκεμβρίου 1932 Με το ιταλοτουρκικό πρωτόκολλο καθορίζονται λεπτομερώς τα θαλάσσια σύνορα στα Δωδεκάνησα και γίνεται συγκεκριμένη μνεία στο «μέσον μεταξύ των νησιών Λιμνιά και Cavus adasi» ως το 30ο σημείο καθορισμού της συνοριακής γραμμής μεταξύ των δύο χωρών. 1947 Με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 τα Δωδεκάνησα ενσωματώνονται στην ελληνική επικράτεια. Το Άρθρο 14 διευκρινίζει πως ισχύουν οι οριογραμμές που καθορίστηκαν από τις προαναφερθείσες συμφωνίες. 1969 Η Σύμβαση της Βιέννης που κωδικοποιεί τους εθιμικούς κανόνες περί Δικαίου των Συνθηκών, αποκλείει την περίπτωση λήξης Συνθήκης ή τη δυνατότητα αποχώρησης μέρους της, εφόσον καθορίζεται μεθοριακή γραμμή. 25 Δεκεμβρίου 1995 Το τουρκικό εμπορικό πλοίο Figen Akat προσαράζει, πέφτοντας με όλη την ταχύτητά του, στις βραχονησίδες Ίμια. Ο τούρκος καπετάνιος αρνείται τη βοήθεια ελληνικών σκαφών δηλώνοντας ότι τα Ίμια αποτελούν τούρκικη επικράτεια. Το λιμενικό τον υποχρεώνει να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά ρυμουλκά. 27 Δεκεμβρίου 1995 Ξεκινά απόρρητη ανταλλαγή διακοινώσεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας σχετικά με το νομικό status quo των Ιμίων 24 Ιανουαρίου 1996 Οι διακοινώσεις διαρρέουν σε ελληνικά ΜΜΕ. 25 Ιανουαρίου 1996 Ο δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης, συνοδευόμενος από τον διοικητή του αστυνομικού τμήματος Καλύμνου τοποθετεί την ελληνική σημαία στην Ανατολική βραχονησίδα Ίμια. 27 Ιανουαρίου 1996 Ομάδα δημοσιογράφων και οπερατέρ της τουρκικής εφημερίδας Χουριέτ, προσγειώνεται με ιδιωτικό ελικόπτερο στα ανατολικά Ίμια. Κατεβάζει την ελληνική σημαία και στη θέση της τοποθετεί την τουρκική. Κυριακή, 28 Ιανουαρίου 1996 08:00 – 14:00 Το περιπολικό σκάφος του ΠΝ «Παναγόπουλος» διακρίνει την τουρκική σημαία στα Ίμια. Το πλήρωμα του περιπολικού του ΠΝ «Αντωνίου», εκτελώντας διαταγές του αρχηγού ΓΕΝ κατεβάζει την τουρκική σημαία και τοποθετηθεί εκ νέου τη ελληνική. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Λυμπέρης ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Γεράσιμο Αρσένη. 22:15 To ελληνικό περιπολικό «Πυρπολητής» αποβιβάζει επτά βατραχανθρώπους στα ανατολικά Ίμια με αποστολή τη φύλαξη της σημαίας. Δευτέρα 29 Ιανουαρίου Η τουρκάλα πρωθυπουργός Τσιλέρ δηλώνει ότι τα Ίμια είναι τουρκικά, προσθέτοντας «Αυτή η σημαία κατεβαίνει και αυτοί οι στρατιώτες φεύγουν». «ΤΟ ΒΗΜΑ», 4.2.1996, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ» Η κορύφωση της κρίσης Τρίτη 30 Ιανουαρίου Μεγάλη δύναμη του ελληνικού στόλου αποπλέει από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας για τα Ίμια. Όλη η διαδικασία καλύπτεται ζωντανά από τα ελληνικά τηλεοπτικά δίκτυα. Το τουρκικό επιτελείο έχει ήδη δώσει εντολή για κατάληψη των Δυτικών Ιμίων. Στην περιοχή συγκεντρώνονται πάνω από είκοσι ελληνικά και τουρκικά πολεμικά σκάφη. 13:15 Στο ελληνικό Πεντάγωνο ζητείται το ενδεχόμενο αποστολής καταδρομέων του στρατού στα Δυτικά Ίμια. Καθώς τα δύο ελικόπτερα που τους μεταφέρουν βρίσκονται στον αέρα, οι εντολές αλλάζουν και τελικά μεταφέρονται στην Καλόλιμνο. 22:00 Οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν. Ο Πρόεδρος Κλίντον επικοινωνεί τηλεφωνικά με την Αθήνα και την Άγκυρα. Τα τουρκικά πλοία πλησιάζουν τα Ίμια. Οι ΗΠΑ τους καλούν να μην προχωρήσουν σε κάποια ενέργεια διαβεβαιώνοντας ότι οι Έλληνες θα αποσυρθούν. Οι ΗΠΑ στέλνουν στην περιοχή αντιτορπιλικό σκάφος με το πιο εξελιγμένο σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης. 23:00 Δίνεται εντολή επιστράτευσης των στρατιωτικών δυνάμεων Έβρου και νήσων του Αιγαίου. 00:00 Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης συγκαλεί σύσκεψη του ΚΥΣΕΑ, όχι όμως στο Κέντρο Επιχειρήσεων του Πενταγώνου, από όπου οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να έχουν πλήρη εικόνα και ενημέρωση αλλά στο γραφείο του στη Βουλή. 01:00 Το ελληνικό πεντάγωνο λαμβάνει πληροφορία για επικείμενη, εντός ώρας, στρατιωτική ενέργεια των Τούρκων. 01:04 Σήμα Φρεγάτας «Ναβαρίνον»: Δύο τουρκικά ελικόπτερα ΜΠΛΑΚ ΧΩΚ βρίσκονται στην περιοχή. 01:15 Τούρκοι κομάντος, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, αποβιβάζονται στα Δυτικά Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. 01:37 Σήμα ΓΕΝ: Εφόσον τα ελικόπτερα προσπαθήσουν να βγάλουν κόσμο. Πρώτον να ριφθεί μία φωτοβολίδα. Δεύτερον να ριφθεί προειδοποιητική βολή. Τρίτον να καταρριφθούν. 03:15 ΓΕΝ: Υπάρχουν πληροφορίες ότι ίσως κάτι γίνεται στα Δυτικά Ίμια. Εξακριβώσατε και πείτε μου. 03:00 – 03:20 Σηκώνεται προς αναγνώριση το ελικόπτερο AB-212ASW «ΠΝ21» της φρεγάτας «Ναβαρίνον». Ανοίγει προβολέα και αναζητεί. Πλήρωμα του οι: Υποπλοίαρχος Χριστούδουλος Καραθανάσης, Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, Αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός. 03:30 ΓΕΝ: Υπάρχει πληροφορία ότι έχουν ανέβει 30 άτομα στο δυτικό νησί Ίμια. Να πάει ο «Πολεμιστής» να ελέγξει με προβολέα και στη συνέχεια να αποβιβάσει Μονάδα Υποβρύχιων Καταδρομών. 03:36 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Τώρα αποβιβάζονται ΟΥΚ στην βάρκα και εκτιμάται ότι η κίνηση θα περατωθεί σε 30 λεπτά. Η ομάδα ΟΥΚ αντιμετώπισε πρόβλημα με τις μπαταρίες ασυρμάτων της και χρειάστηκε να μεταβεί πρώτα στα Ανατολικά Ίμια για να πάρει εφεδρικές από την άλλη ομάδα. 03:42 Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης δίνει εντολή να εξακριβωθεί αν υπάρχουν τούρκοι κομάντος στα Δυτικά Ίμια με κάθε τρόπο. 04:08 ΓΕΝ: Τονίζεται η απαίτηση πριν βγουν οι ΟΥΚ να είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στα Δυτική Ίμια. 04:27 ΓΕΝ: Υπάρχουν τουρκικές ανακοινώσεις ότι κυματίζει τουρκική σημαία και υπάρχουν τούρκοι στρατιώτες πάνω στο νησί. H πτώση του ελικοπτέρου 04:28 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Βρέχει στην περιοχή. Η ορατότητα είναι χαμηλή. Προσπάθεια να εντοπίσει οτιδήποτε. 04:50 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Υπάρχουν μερικά άτομα πάνω στο νησί. 04:56 ΓΕΝ: Τα δικά μας ΟΥΚ να παραμείνουν στον «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ». Το ελικόπτερο να συνεχίσει για περισσότερα στοιχεία. 04:59 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Εκτιμάται ότι είναι 10 άτομα περίπου, δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι. 05:04 ΓΕΝ: Το ελικόπτερο να επιστρέψει. 05:05 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Έχω απώλεια επαφής με το ελικόπτερο. Τελευταία του αναφορά EMERGENCY 1,5 μίλι βόρεια από το σημείο του ενδιαφέροντος. 05:13 ΓΕΝ: Έχετε επικοινωνίες; 05:14 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Αρνητικό. ΓΕΝ: Αποκτήσατε κάποια στιγμή επικοινωνία; 05:15 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Τον ακούσαμε που έκανε μια κλήση μόνο. ΓΕΝ: Τον έχετε στα ραντάρ επιφανείας; ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Αρνητικό. Η τουρκική φρεγάτα που έχει μπει στη συχνότητα του ελικοπτέρου το καλεί, αν αντιμετωπίζει πρόβλημα να προσγειωθεί πάνω σε αυτήν. Ο πιλότος αρνείται. 05:30 Το πλήρωμα της πυραυλάκατου «ΣΤΑΡΑΚΗΣ» εντοπίζει στην επιφάνεια της θάλασσας συντρίμια και στίγμα από καύσιμα. Την ίδια στιγμή δίνονται οι εντολές απεμπλοκής και σταδιακής αποχώρησης πρώτα των μεγάλων σκαφών και μετά των μικρών. 05:40 – 05:45 ΓΕΝ: Προς ΠΥΡΠΟΛΗΤΗ, Θα εκτελεσθεί αποχώρηση φιλικών και εχθρικών μονάδων από την περιοχή. ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Πώς θα έχω την πληροφορία για το ποιος φεύγει; Αν είναι δυνατόν θα αναχωρήσω για να πάρω τους άγριους στο τέλος. 05:58 ΓΕΝ: Οι οδηγίες είναι ότι από την περιοχή θα φεύγει ένα δικό τους και ένα δικό μας. Η διαταγή θα γίνεται από ΓΕΝ. Ο ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ θα φύγει τελευταίος αφού πάρει τους ΟΥΚ και τη ΣΗΜΑΙΑ. Εσείς παραμείνατε για ελικόπτερο θέλω τα ονόματα του πληρώματος. 06:00 ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ: Υποπλοίαρχος Καραθανάσης, Υποπλοίαρχος Βλαχάκος, Αρχικελευστής Γιαλοψός 07:00 Αρχίζει η εφαρμογή των συμφωνηθέντων για απεμπλοκή 07:12 ΓΕΝ: Να αρχίσετε να παίρνετε τη σημαία και τον κόσμο. Να μου πείτε αν γίνεται το ίδιο και από τους άλλους. 07:59 – 08:00 Οι Έλληνες υποστέλλουν την ελληνική σημαία από τα Ανατολικά Ίμια και δευτερόλεπτα αργότερα οι Τούρκοι από τα Δυτικά Ίμια. Την ελληνική σημαία παραλαμβάνει το πλήρωμα της κανονιοφόρου «Πυρπολητής». 11:00 Έντοπίζεται από τον «ΣΤΑΡΑΚΗ» η σορός του Χριστόδουλου Καραθανάση 1 Φεβρουαρίου 15:00 – 17:00 Ένα C-130 φτάνει στο αεροδρομιο της Κω και μεταφέρει από εκεί και από τη Ρόδο στην Ελευσίνα, τους κυβερνήτες των εμπλεκομένων ελληνικών σκαφών. 2 Φεβρουαρίου 00:00 Συντελείται ευρεία σύσκεψη στην Ελευσίνα, στην αίθουσα του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου με τη συμμετοχή των αρχιπλοιάρχων και πλοιάρχων των επιχειρήσεων του Ναυτικού, του αρχηγού και υπαρχηγού του Ναυτικού, του υφυπουργού του Ναυτικού Νικόλαου Κουρή του αΓΕΕΘΑ Ναύαρχου Λυμπέρη και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη. Ο Αρσένης ζητάει πληροφορίες για τους λόγους πτώσης του ελικοπτέρου. Η απάντηση που δίνεται είναι η εξής: «Κύριε υπουργέ, ένα σπουργίτι αν χτυπήσουμε, τραντάζεται όλο το ελικόπτερο. Θα είχε βληθεί το ελικόπτερο από κάτω και δεν θα είχαμε καταλάβει κάτι»; 6 Φεβρουαρίου Εντοπίζεται το μοιραίο ελικόπτερο ΠΝ21 σε βάθος 95 μέτρων. Στο εσωτερικό του βρίσκονται και οι σοροί του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού. 17 Φεβρουαρίου Στις 17 Φεβρουαρίου 1996 η πυραυλάκατος «Σταράκης» παραλαμβάνει το ελικόπτερο και υπό άκρα μυστικότητα το μεταφέρει στον ναύσταθμο Σαλαμίνας. Το περιεχόμενο της έρευνας χαρακτηρίζεται ως απόρρητο. (in.gr) «ΤΟ ΒΗΜΑ», 4.2.1996, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ» Ινδός πνευματικός ηγέτης και πολιτικός, η επιρροή του οποίου ξεπέρασε τα όρια της χώρας του. Θεωρείται ο πατέρας του Ινδικού εθνικισμού και ο κήρυκας της μη βίας στον 20ο αιώνα. Υπήρξε ο καταλύτης για την κατάρρευση της αποικιοκρατίας τις πρώτες δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1869 στο Πορμπαντάρ της υπό αγγλική κυριαρχία Ινδικής επαρχίας Γκουτζαράτ. Είναι γνωστός ως «Μαχάτμα» («Μεγάλη Ψυχή» στα σανσκριτικά), χαρακτηρισμό που φέρεται να του απέδωσε το 1915 ο συμπατριώτης του νομπελίστας ποιητής και στοχαστής Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ. Ο Γκάντι ήταν το μικρότερο παιδί του Καραμτσάντ Γκάντι, κυβερνήτη σ’ ένα από τα πριγκιπάτα του Γκουτζαράτ και της τετάρτης συζύγου του Πουτλιμπάι. Η οικογένειά του λάτρευε τον θεό Βισνού και ήταν επηρεασμένη από το θρησκευτικό κίνημα των Ζαϊνιστών, οι οποίοι αρνούνταν να σκοτώσουν ακόμη και μυρμήγκι. Οι οικογενειακές αρχές της χορτοφαγίας, του μη τραυματισμού οποιουδήποτε ζώντος οργανισμού, της νηστείας ως μεθόδου αυτοκάθαρσης και της ανοχής προς το διαφορετικό, επηρέασαν βαθιά τον Γκάντι. Δεν τον εμπόδισαν, όμως, να κηρύξει τη δική του επανάσταση όταν ήταν έφηβος. Πέρασε μία περίοδο κατά την οποία δήλωνε άθεος, επιδιδόταν σε μικροκλοπές, κάπνιζε κρυφά και – το χειρότερο – έτρωγε κρέας. Οι γονείς του τον πάντρεψαν 13 ετών με ένα ακόμη μικρότερο κορίτσι, την Καστουρμπάι. Όταν τελείωσε το σχολείο, η οικογένειά του αποφάσισε να τον στείλει στο Λονδίνο για να σπουδάσει νομικά. Στην Αγγλία, την οποία φανταζόταν ως «χώρα φιλοσόφων και ποιητών, το ίδιο το κέντρο του πολιτισμού», αγωνίστηκε σκληρά για να προσαρμοστεί στον δυτικό τρόπο ζωής. Η χορτοφαγία του γινόταν συχνά αντικείμενο χλευασμού από τους συμφοιτητές του, αλλά το ότι αναγκαζόταν να υπερασπίζεται τις αξίες του τον έκανε να βγει από το καβούκι του και να αποκτήσει μαχητικότητα. Έγινε μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του Συλλόγου Χορτοφάγων του Λονδίνου, στην οποία ανήκε και ο θεατρικός συγγραφέας Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, συμμετείχε στις συνεδριάσεις τους και αρθρογραφούσε στο περιοδικό τους. Γνώρισε δυναμικούς άνδρες και γυναίκες, που τον μύησαν στη Βίβλο και την Μπαγκαβατγκίτα (Bhagavadgita), την πιο εκλαϊκευμένη έκφραση του ινδουϊσμού. Μετά την επιστροφή του στην Ινδία το 1891, ο Γκάντι δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά, γι’ αυτό δέχθηκε με ανακούφιση μία πρόταση να εργαστεί σε ινδική εταιρεία στη Νότια Αφρική. Οι εμπειρίες του στην έντονα ρατσιστική νοτιοαφρικανική κοινωνία ήταν καθοριστικές για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Αφού ξυλοκοπήθηκε από τον λευκό οδηγό μιας άμαξας, επειδή αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση του σ’ έναν λευκό επιβάτη, αφού αποχώρησε από την αίθουσα ενός δικαστηρίου, επειδή ο λευκός δικαστής απαίτησε να βγάλει το τουρμπάνι του, αποφάσισε ότι από τότε και στο εξής δεν θα δεχόταν την αδικία. Επί πολλά χρόνια, αγωνίστηκε υπέρ των δικαιωμάτων των Ινδών μεταναστών στη Νότια Αφρική και εμπνεύστηκε την πολιτική της μη βίας ως μέσο αντίστασης στους καταπιεστές. Όπως, όμως, αναφέρουν οι βιογράφοι του, «αυτά που έκανε εκείνος για τη Νότια Αφρική ήταν λιγότερο σημαντικά απ’ ό,τι έκανε η Νότια Αφρική για εκείνον». Εκεί μετατράπηκε από δικηγόρος σε πολιτικό ηγέτη. Το 1915 επέστρεψε στην Ινδία και δεν έφυγε ξανά από τη χώρα του, εκτός από ένα σύντομο ταξίδι στην Ευρώπη το 1931. Στην αρχή κράτησε χαμηλό προφίλ, αλλά ως το 1920 είχε γίνει η κυριότερη πολιτική φυσιογνωμία της Ινδίας. Επί των ημερών του το Ινδικό Εθνικό Κόμμα του Κογκρέσου έγινε μια μαζική πολιτική οργάνωση, που άπλωνε τις ρίζες της σε κάθε πόλη και χωριό της Ινδίας. Το μήνυμα του Γκάντι ήταν απλό: δεν την κρατούσαν υπόδουλη τα βρετανικά όπλα, αλλά οι ατέλειες των ίδιων των Ινδών. Ο Γκάντι έγινε κήρυκας του ινδικού εθνικισμού και της ειρηνικής άρνησης συνεργασίας με τους βρετανούς αποικιοκράτες. Η στάση των Βρετανών απέναντί του ήταν ένα κράμα θαυμασμού, θυμηδίας, αμηχανίας, καχυποψίας και μνησικακίας. Τα ίδια συναισθήματα έτρεφαν και αρκετοί από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Όσο, όμως, οι Ινδοί συνειδητοποιούσαν ότι μπορούσαν να αντισταθούν στη Μεγάλη Βρετανία, τόσο αυξανόταν ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες της αχανούς χώρας, τους ινδουιστές και τους μουσουλμάνους. Το φθινόπωρο του 1924 ο Γκάντι έκανε απεργία πείνας τριών εβδομάδων για να τους παροτρύνει να ακολουθήσουν τον δρόμο τής μη βίας. Αυτή ήταν μία από τις κυριότερες «δημόσιες νηστείες» του. Το 1930 εφάρμοσε την πιο σημαντική από τις πολιτικές του: την αντίσταση κατά του φόρου στο αλάτι που επέβαλλαν οι Βρετανοί, οι οποίοι δεν δίσταζαν να τον φυλακίζουν με κάθε ευκαιρία. Στη φυλακή ο Γκάντι ξεκίνησε άλλη μία απεργία πείνας για να αποκτήσουν δικαιώματα οι «παρίες», που ήταν σε θέση χειρότερη και από εκείνη της χαμηλότερης κάστας. Συγχρόνως, δεν έπαυε να ζητεί την ανεξαρτησία της Ινδίας. Μετά την νίκη του Εργατικού Κόμματος στις βρετανικές εκλογές του 1945 άρχισαν τριμερείς διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη βρετανική κυβέρνηση, στους ινδουιστές του Κογκρέσου και του Συνδέσμου των Μουσουλμάνων υπό τον δικηγόρο Μοχάμετ Τζίνα, οι οποίες κατέληξαν στο σχέδιο Μαουντμπάτεν (3 Ιουνίου 1947) και στην ίδρυση δύο νέων κυρίαρχων κρατών, της Ινδίας και του Πακιστάν (15 Αυγούστου 1947), προς μεγάλη απογοήτευση του Γκάντι, ο οποίος προσπάθησε μάταια να συμβιβάσει τις δύο πλευρές. Το αποτέλεσμα ήταν να τον μισήσουν και οι δύο. Στις 30 Ιανουαρίου 1948, ενώ ο Γκάντι κατευθυνόταν προς τον τόπο της βραδινής του προσευχής στο Δελχί, δολοφονήθηκε από τον 39χρονο φανατικό ινδουιστή Νατουράμ Γκότσε, αυτός ο υπέρμαχος της μη βίας. Ο Γκάντι με πολιτική και πνευματική στάση του πυροδότησε τρεις από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις του 20ου αιώνα: την επανάσταση κατά της αποικιοκρατίας, των φυλετικών διακρίσεων και της βίας. Μεταξύ των προσωπικοτήτων που επηρεάστηκαν από τη δράση του αξίζει να αναφέρουμε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις ΗΠΑ και τον Νέλσον Μαντέλα στη Νότιο Αφρική. Ανάμεσα στους θαυμαστές του συγκαταλέγονται ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, ο οποίος έβλεπε στην πολιτική της μη βίας τού Γκάντι το πιθανό αντίδοτο στη μαζική βία που εξαπολύθηκε με τη διάσπαση του ατόμου, και o σουηδός νομπελίστας οικονομολόγος Γκούναρ Μίρνταλ, που χαρακτηρίζει τον Γκάντι «φωτισμένο φιλελεύθερο σε όλα σχεδόν τα πεδία». (limassoltoday) Αυτή η βραβευμένη φωτογραφία από το 1967, που απαθανάτισε ο Ρόκο Μοραμπίτο, έχει τίτλο «το φιλί της ζωής». Δείχνει δύο ηλεκτρολόγους, τον Ράνταλ Τσάμπιον και τον Τζέι Ντι Τόμσον, πάνω σε μια κολόνα ηλεκτρικού ρεύματος. Έκαναν συντήρηση ρουτίνας όταν ο Τσάμπιον άγγιξε μία από τις γραμμές χαμηλής τάσης στην κορυφή του ηλεκτρικής κολόνας. Περισσότερα από 4.000 βολτ χτύπησαν το σώμα του Τσάμπιον και η καρδιά σταμάτησε αμέσως (μια ηλεκτρική καρέκλα χρησιμοποιεί περίπου 2.000 βολτ). Η ζώνη ασφαλείας του τον κράτησε από την πτώση και ο Τόμσον, ο οποίος αναρριχήθηκε κάτω από αυτόν, γρήγορα τον έφτασε και του έδωσε το φιλί της ζωής. Δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει καρδιοπνευμονική ανάνηψη κάτω από αυτές τις συνθήκες, αλλά συνέχισε την αναπνοή από στόμα σε στόμα, διατηρώντας τους πνεύμονες του Τσάμπιον ενεργoύς έως ότου ένιωσε ένα ελαφρύ χτύπημα και του επανέφερε τις αισθήσεις. Ο Τόμσον και άλλοι εργαζόμενοι στο έδαφος βοήθησαν τον Τσάμπιον να αποκαταστήσει τους καρδιακούς του παλμούς. Στη συνέχεια έφτασε βοήθεια και ολοκληρώθηκε η ανάκτηση του Τσάμπιον. Ο συνάδελφος του του έσωσε τη ζωή του με αυτό που στην εικόνα μοιάζει με ένα φιλί στο στόμα. Ο Ράνταλ Τσάμπιον επέζησε και έζησε μέχρι το 2002 και πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στην ηλικία των 64 ετών. Ο σωτήρας του Τζέι Ντι Τόμσον ζει ακόμη. Η φωτογραφία του Ρόκο Μοραμπίτο δημοσιεύθηκε σε εφημερίδες ανά τον κόσμο και κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1968. (limassoltoday) Η κρίση των Ιμίων κορυφώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου 1996, σε μια εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη έκανε τα πρώτα της βήματα, φέρνοντας Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα ένοπλης αντιπαράθεσης. Υπουργός Εθνικής Αμυνας της Ελλάδας κατά τον Αττίλα 2 ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ, μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές μορφές της Μεταπολίτευσης, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι άφησε αβοήθητη την Κύπρο στην δεύτερη φάση της εισβολής τον Αύγουστο του 1974 και αντίθετα με την προσπάθεια της στρατιωτικής κυβέρνησης στον Αττίλα 1 που έστειλε δυνάμεις ή προσπάθησε να στείλει ακόμα ισχυρότερες, αρνήθηκε να δώσει την σχετική διαταγή, βασιζόμενος στην κρίση του τότε πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή ότι «Η Κύπρος κείται μακράν». Φέροντας βαρύ φορτίο (όταν ανέλαβε υπουργός οι Τούρκοι, μαζί με τους Τουρκοκύπριους ήλεγχαν μόνο το 6-8% του εδάφους, αφού είχαν καταληφθεί οι περισσότερες τουρκοκυπριακές περιοχές και με τον Αττίλα 2 έφτασαν να κατέχουν σχεδόν το 40% του κυπριακού εδάφους) ο στενός συνεργάτης του Κ. Καραμανλή, υπουργός Άμυνας την εποχή εκείνη και μετέπειτα πρόεδρος της ΝΔ καταθέτει στην επιτροπή της Βουλής το 1988 που είχε ανοίξει τον σχετικό φάκελο. Ε. ΑΒΕΡΩΦ: «Μας κατηγόρησαν τότε γιατί δεν εστείλαμε στην Κύπρο τα «Φάντομ». «Φάντομ» είχαμε παραλάβει 18 συνόλω. Με διαταγή του Καραμανλή εστάθμευαν στην Κρήτη, διά να είναι έτοιμα να πάνε στην Κύπρο. Το ένα χάλασε κατά την προσγείωση διότι δεν είχαν εκπαιδευτεί ακόμη οι αεροπόροι τους στο νέο αυτό όπλο. Και τόσο πολύ δεν είχαν εκπαιδευτεί, ώστε κατά την συντηρητική προσγείωση το ένα αχρηστεύθη (σ.σ. !!!). Αλλά και πέραν αυτοί, εάν επήγαιναν, διά να έχουν καύσιμα και να μπορούν να γυρίσουν, θα έπρεπε να μείνουν υπεράνω της Κύπρου μόνο 5 έως 8 λεπτά. Ποιος τρελός θα έστελνε αυτά τα αεροπλάνα τα τόσο χρήσιμα για το μέλλον, να κινδυνεύσουν να ριχθούν από τους Τούρκους; Διότι οι Τούρκοι στα νότια παράλια είχαν τρία ραντάρ και διάφορα αεροδρόμια, από τα οποία μπορούσαν να σηκώσουν 50 δικά τους αεροπλάνα και να τα ρίξουν. Η Χούντα έστειλε αεροπλάνα και από κακή συνεννόηση το ένα κατερρίφθη από την Εθνοφρουρά και σκοτώθηκαν τόσα παιδιά! Ελέχθη διά τα υποβρύχια, για τον στόλο ο οποίος έπρεπε να πάει στην Κύπρο. Ο υπερπατριωτισμός μας κάνει να διαστρέφουμε τα πράγματα. Λησμονείται ότι οι Τούρκοι είχανε εκλάβει τρία αντιτορπιλικά τους για δικά μας και με τρία αεροπλάνα εβούλιαξαν το ένα και έβλαψαν πολύ σοβαρά το άλλο; Θέλατε με τέτοιαν έλλειψη αεροπορικής καλύψεως δικής μας, με πλήρη και συνεχή κάλυψη δική τους να στείλουμε τον Στόλο μας στην Κύπρο, να μην μπορούμε να υπερασπίσουμε έπειτα τα άλλα νησιά; Ομιλήσατε για τα υποβρύχια. Σας πληροφορώ ότι οι Τούρκοι εκείνη την εποχή είχαν μπροστά στην Κύπρο τρία υποβρύχια εν ακινησία, τα οποία με τα μηχανήματα Sonar, συνελάμβαναν παν υποβρύχιο που θα συναντούσε. Και θα στέλναμε τα καινούργια μας υποβρύχια, τα οποία ίσως θα εκαλούντο να υπερασπιστούν τα νησιά μας, να πέσουν ως πρόβατα επί σφαγή;» Αυτά είχε πει ο Αβέρωφ το 1988 για να δικαιολογήσει την φράση του τότε πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή, «η Κύπρος κείται μακράν». Και βέβαια παραδέχεται ότι τουλάχιστον η στρατιωτική κυβέρνηση που κατέρρεε έστειλε τα μεταγωγικά αεροσκάφη και εκτελέστηκε η αποστολή "ΝΙΚΗ" ενώ εν συνεχεία η δημοκρατική κυβέρνηση δεν έπραξε τίποτα. Source:defencenet.gr Συνθέτης, βάρδος του λαϊκού τραγουδιού και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι. Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα.Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά. Στη δισκογραφία μπήκε το 1953. Ήταν 22 Ιανουαρίου 1973 όταν η μοιραία πτήση με το αμφίβιο «Πιάτζιο 136» θα άλλαζε για πάντα τις ζωές της οικογένειας Ωνάση Σημαντική έκθεση στο Μανχάταν, με αρχαίους Ελληνικούς και ρωμαϊκούς χάρτες, αποκαλύπτει ότι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι γνώριζαν για την ύπαρξη ηπείρου στους Αντίποδες της Γης. Χάρτης του 1487 από τη λατινική μετάφραση της Γεωγραφίας του Πτολεμαίου, που περιέχει τους ανέμους και την πρωτοποριακή για την εποχή προοπτική της επιφάνειας της Γης. ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ο άνθρωπος φτάσει στο Διάστημα για να παρατηρήσει τη Γη από μακριά, Έλληνες και Ρωμαίοι προσπάθησαν να συνειδητοποιήσουν το σχήμα και το μέγεθος του κόσμου. Οι προσεγγίσεις τους υπήρξαν διαφορετικές: οι Έλληνες μέτρησαν τον κόσμο με βάση τα άστρα, ενώ οι Ρωμαίοι με βάση τις χιλιομετρικές αποστάσεις των οδών τους. Η έκθεση, διοργανώθηκε στο Institute for the Study of the Ancient World της Νέας Υόρκης, άνοιξε τις πύλες της την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013 και διληρκεσε έως τις 5 Ιανουαρίου 2014. Σε αυτή, ο κόσμος του Έλληνα γεωγράφου Στράβωνα (64 π.X.-24 μ.Χ.) ξεδιπλώνεται μπροστά στον επισκέπτη. «Η έκθεση επιτρέπει να κατανοήσουμε πώς οι αρχαίοι αντιλαμβάνονταν τον χώρο και πώς τον απεικόνιζαν. Η γεωγραφία δεν είναι μόνο χάρτες, αξίζει να εξετάσουμε τη διανοητική διεργασία πίσω από αυτούς», λέει η Ρομπέρτα Κιμ, επικεφαλής της έκθεσης. Ο Στράβων είναι ο πρώτος που με τα “Γεωγραφικά” του δημιούργησε τον πρώτο Παγκόσμιο Γεωγραφικό Άτλαντα, έργο ακριβές και ποιοτικό. Πριν από αυτόν, οι ανακαλύψεις του Αριστοτέλη στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα γύρω από τις σεληνιακές εκλείψεις και τον ορίζοντα, προσφέρουν τις πρώτες ενδείξεις για τη σφαιρικότητα της Γης. Ο Ερατοσθένης (276-194), που εργαζόταν στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, είναι αυτός που υπολόγισε το μέγεθος της Γης και κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς όπως το σημερινό. Η Γη είναι σφαιρική Ο Ερατοσθένης γνώριζε ότι η Γη είναι σφαιρική και υπολόγισε την περιφέρειά της σε 252.000 στάδια. Δεν ξέρουμε όμως την ακρίβεια της μέτρησης, καθώς δεν ξέρουμε ποιο είδος σταδίου χρησιμοποίησε. Αν πάντως χρησιμοποίησε το οδοιπορικό στάδιο (157,50 μέτρα) τότε την υπολόγισε σε 39.690 χιλιόμετρα που είναι αρκετά καλός υπολογισμός, με δεδομένο ότι σήμερα υπολογίζεται σε 40.007,86 χιλιόμετρα. Έλληνες και Ρωμαίοι εντόπισαν τον Αρκτικό Κύκλο, το βόρειο εύκρατο ημισφαίριο, τον τροπικό του Καρκίνου και τον Νότιο Πόλο. Ο σημαντικότερος πάντως από τους Έλληνες γεωγράφους είναι ο ερευνητής στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας του 2ου αιώνα μ.Χ. Κλαύδιος Πτολεμαίος. Δύο από τα συγγράμματά του, ένα περί αστρονομίας και ένα για τη γεωγραφία, μεταφράστηκαν στα λατινικά τον Μεσαίωνα, επηρεάζοντας καθοριστικά τη μετέπειτα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα. Αντίποδες = Αμερική Η “Γεωγραφία” του Πτολεμαίου προσφέρει πλήθος στοιχείων για αρχαίους τόπους και πόλεις και επέτρεψε στους χαρτογράφους του Μεσαίωνα να σχεδιάσουν τον πρώτο σχεδόν σύγχρονο χάρτη. Η χαρτογραφική μέθοδος του Πτολεμαίου, γνωστή και ως Mappa Mundi (Παγκόσμιος Χάρτης), έγινε ο κανόνας για τους επόμενους δύο αιώνες. Οι χάρτες αυτοί ήταν διακοσμημένοι με τα σύμβολα των οκτώ ανέμων, καθώς και με σύμβολα που παρέπεμπαν στον διαχωρισμό του Αριστοτέλη για τα πέντε θεμελιώδη στοιχεία: τη φωτιά, τη γη, το νερό, τον αέρα και τον αιθέρα. Να σημειωθεί ότι όσοι από τους αρχαίους επιστήμονες και γεωγράφους δέχονταν την σφαιρικότητα της Γης, γνώριζαν για την ύπαρξη μιας αντίθετης διαμετρικά διακείμενης ηπείρου, την οποία ονόμαζαν “Αντίποδες της Γης”. Για τους Αντίποδες είχε γράψει εκτενώς ο στωικός φιλόσοφος Κράτης από την Μάλλο της Κιλικίας, τον δεύτερο αιώνα π.Χ. Ο Κράτης ήταν από τους πρώτους που κατασκεύασε υδρόγειο σφαίρα, με σημειωμένη την ήπειρο που αποκαλούσε Αντίποδες (σχέδιο επάνω). Αυτό και το γεγονός ότι ο Πτολεμαίος αντί να διατηρήσει την ακριβή εκτίμηση του Ερατοσθένη για το μέγεθος της Γης, προτίμησε δική του, πολύ μικρότερη εκδοχή, ενθάρρυναν τον Χριστόφορο Κολόμβο στην επιδίωξή του να ταξιδέψει προς δυσμάς αναζητώντας τη μυστηριώδη ήπειρο. 12.000 ετών δαιδαλώδη τούνελ είναι αληθινά και εκτείνονται από τη Σκωτία μέχρι την Τουρκία22/1/2022
Είναι δυνατόν Αρχαίοι πολιτισμοί να διασυνδέονται μεταξύ τους Χιλιάδες χρόνια πριν; Όπως δείχνουν χιλιάδες υπόγειες σήραγγες που εκτείνονται από τη Βόρεια Σκωτία προς τη Μεσόγειο, η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ. Ενώ ο λόγος ύπαρξης πίσω από αυτές τις εξελιγμένες σήραγγες παραμένει ένα μυστήριο, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό το τεράστιο προϊστορικών ετών δίκτυο χτίστηκε ως προστασία από τα αρπακτικά και άλλους κινδύνους 12.000 χρόνια πριν! Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι ήταν αυτές οι μυστηριώδεις σήραγγες που χρησιμοποιούνταν ως αυτοκινητόδρομοι σύγχρονοι, επιτρέποντας τη μετάβαση των ανθρώπων και τη σύνδεσή τους με μακρινά μέρη σε όλη την Ευρώπη. Στο βιβλίο Secrets Of The Underground Door To An Ancient World (γερμανικός τίτλος: Tore zur Unterwelt), ο Γερμανός αρχαιολόγος Δρ Χάινριχ Κους αναφέρει ότι τα στοιχεία του τεράστιου υπόγειου τούνελ έχουν βρεθεί κάτω από εκατοντάδες νεολιθικών οικισμών σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτές οι σήραγγες είναι τεράστιες και συχνά αναφέρονται ως αρχαίοι αυτοκινητόδρομοι, εξ'ου και τη σύνδεσή τους με μακρινά μέρη σε όλη την Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Δρ Kusch, το γεγονός ότι πολλές από αυτές τις σήραγγες εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα 12.000 χρόνια μετά, υποδεικνύει ότι πρέπει να έχουν πολύπλοκες δομές και τεράστια μεγέθη. «Σε όλη την Ευρώπη υπήρχαν χιλιάδες από αυτές», λέει ο δρ Kusch, «Ανακαλύψαμε στη Γερμανία εκατοντάδες χιλιάδες μέτρα από υπόγειες σήραγγες. Στην Αυστρία Έχουμε εκατοντάδες περισσότερα τουνελ που βρέθηκαν. Αυτές οι υπόγειες σήραγγες μπορούν να βρεθούν παντού σε όλη την Ευρώπη και υπάρχουν αμέτρητες από αυτές που πρέπει να μετρήσουμε.» Είπε ο Γερμανός αρχαιολόγος. Ενώ μερικές από τις σήραγγες είναι σχετικά μικρών διαστάσεων με πάνω από ένα μέτρο σε πλάτος, υπάρχουν και άλλες σήραγγες που διαπίστωσαν αρχαιολόγοι και σπηλαιολόγοι ότι έχουν ακόμα και μυστήριους υπόγειους θαλάμους και αποθηκευτικούς χώρους. Το γεγονός είναι ότι αυτές οι σήραγγες μας έχουν δώσει έμφαση στην απίστευτη αρχαία εφευρετικότητα η οποια είναι ενα τίποτα απο τα βιβλία ιστορίας που μας λένε σήμερα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Σπηλαιολογίας της ΕΕ. Η αρχαία ανθρωπότητα είχε τη γνώση και τα εργαλεία για τη δημιουργία πολύπλοκων δομών πάνω από δέκα χιλιάδες χρόνια πριν! (σ.σ υποτίθεται πως ο ανθρωπος δεν είχε εργαλεία και δεν είχε καν ανακαλύψει τον τροχό) Αποδεικτικά στοιχεία είναι π.χ οι Πυραμίδες της Βοσνίας στην Ευρώπη με τις απίστευτες υπόγειες σήραγγες τους, που συνεχιζονται για εκατοντάδες μίλια σε έδαφος που οι σημερινοί γεωπόντικες των ΜΕΤΡΟ αδυνατούν να τρυπίσουν επιτυχώς λόγω των ιδιαίτερα σκληρών πετρωμάτων της περιοχής. Ο Δρ Kusch και η ερευνητική του ομάδα αναφέρουν ότι «σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν χιλιάδες από αυτά τα τούνελ - από τη βόρεια στη Σκωτία μέχρι τη Μεσόγειο.» Και συνεχίζει ο ίδιος λέγοντας «Είναι διανθισμένα με γωνίες, σε ορισμένα σημεία είναι μεγαλύτερα και υπάρχει καθιστικό, ή θάλαμοι αποθήκευσης και άγνωστων λειτουργιών δωμάτια. Δεν έχουν όλα σύνδεση μεταξύ τους, αλλά μαζί είναι ένα πραγματικά τεράστιο και ασύλληπτο υπόγειο δίκτυο. » Η Καππαδοκία στην Τουρκία είναι άλλο ένα απίστευτο παράδειγμα. Η υπόγεια πόλη του Derinkuyu είναι μια άλλη απόδειξη που τονίζει τη χαμένη τεχνολογία και μέθοδους κατασκευής των προγόνων μας. Η υπόγεια πόλη του Derinkuyu είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην υπόγεια κατασκευή μαζί με το τεράστιο δίκτυο σηράγγων. Τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της πέτρας από Derinkuyu είναι κάτι που είναι πολύ σημαντικό γιατι εδώ είναι πολύ μαλακά. Έτσι, οι αρχαίοι κατασκευαστές του Derinkuyu έπρεπε να είναι πραγματικά πολύ προσεκτικοί για την κατασκευή αυτών των υπόγειων θαλάμων που παρέχουν τρομακτική δύναμη πυλώνα για να στηρίξουν τους ορόφους πιο πάνω. Εάν αυτό δεν είχε επιτευχθεί, ΟΛΟΚΛΗΡΗ η πόλη θα είχε καταρρεύσει, αλλά μέχρι στιγμής, οι αρχαιολόγοι βρήκαν στοιχεία του δεν έχουν οποιαδήποτε μορφης καθίζηση στο Derinkuyu! Άλλα αρχαία μνημεία όπως το Gobekli Tepe είναι ακόμα πιο ζωτικής σημασίας αποδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση των απίστευτων ικανοτήτων και γνώσεων από ανθρώπους που κατοικούσαν τον πλανήτη μας πάνω από δέκα χιλιάδες χρόνια πριν και για πολλούς ειδικούς, αποτελούν «Ιστορικό Παράδοξο» Σύμφωνα με τον Δρ Kusch, παρεκκλήσια είναι συχνά χτισμένα στις εισόδους στις υπόγειες σήραγγες επειδή στην Καθολική Εκκλησία φοβόντουσαν την ειδωλολατρική κληρονομιά που οι σήραγγες μπορεί να αντιπροσωπεύουν, και όπως και πολλά άλλα πράγματα, η εκκλησία ήθελε να βεβαιωθεί πως οι σήραγγες κρατήθηκαν ως μυστικές. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον, είναι πως σε ορισμένες από τις σήραγγες ανακάλυψαν γραπτά τα οποία αναφέρονται στα υπόγεια τούνελ που βρέθηκαν, ως πύλες στον κάτω κόσμο. Μια έρευνα έξι χρόνων για την ανεξιχνίαστη υπόθεση του προσώπου που πρόδωσε την Άννα Φρανκ οδήγησε σε έναν ύποπτο-έκπληξη για τον θάνατο της. Στις 2 Αυγούστου 1990 το Ιράκ εισέβαλε και κατέλαβε το Κουβέιτ. Σχεδόν αμέσως σχηματίστηκε μια συμμαχική δύναμη 35 κρατών, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, η οποία απελευθέρωσε το Κουβέιτ στις 27 Φεβρουαρίου 1991. Η πρώτη κυρία των ΗΠΑ, η Τζάκι Κένεντι το Νοέμβριο το 1963, ενώ εξακολουθούσε να αναρρώνει από τον θάνατο του πρόωρου γεννημένου γιου της Πάτρικ Μπουβιέ Κένεντι, τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, συμφώνησε να συνοδεύσει τον σύζυγο της Τζον Φ. Κένεντι σε ένα ταξίδι στο Τέξας. Κατά την διάρκειά του, δυστυχώς, ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε ενώ καθόταν δίπλα στην Τζάκι και το ροζ ταγέρ που φορούσε η ίδια καλύφθηκε με το αίμα του συζύγου της. Μετά τη δολοφονία του προέδρου, η Τζάκι αρνήθηκε να αλλάξει τα ρούχα της για το υπόλοιπο της ημέρας, κάτι που δημιούργησε μια ισχυρή και καταστροφική εικόνα για το κοινό, αντανακλώντας ταυτόχρονα το προσωπικό της τραύμα. Στις 22 Νοεμβρίου 1963, η Τζάκι καθόταν δίπλα στον σύζυγό της σε μια λιμουζίνα ανοιχτού τύπου κατά την αυτοκινητοπομπή στους δρόμους του Ντάλας. Φαινόταν εντυπωσιακή με το ροζ ταγέρ της (αν και συχνά περιγράφεται ως Chanel, στην πραγματικότητα ήταν ένα εγκεκριμένο αντίγραφο που δημιουργήθηκε στη Νέα Υόρκη, οπότε η Τζάκι δεν θα κατηγορούνταν ότι ψώνιζε από το εξωτερικό). Τότε ακούστηκαν πυροβολισμοί. Ένας χτύπησε την πλάτη του προέδρου των ΗΠΑ και βγήκε από το λαιμό του, ενώ ένας άλλος διαπέρασε το κεφάλι του. Καθώς η Τζάκι πάλευε να συνειδητοποιήσει τι είχε μόλις συμβεί, το αίμα του συζύγου της είχε εισχωρήσει στο ταγέρ της. Η Τζάκι κρατούσε τον σύζυγό της στο δρόμο προς το νοσοκομείο Parkland Memorial, προσπαθώντας να διατηρήσει το κεφάλι του όρθιο. Ο αντιπρόεδρος του Κένεντι, Λίντον Τζόνσον, βρισκόταν σε ένα ξεχωριστό όχημα στην ίδια πομπή, και τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγος κατευθύνθηκαν, επίσης, προς το νοσοκομείο. Αν και χωρίστηκαν καθώς οι γιατροί προσπάθησαν να σώσουν τον πρόεδρο, η Τζάκι επέστρεψε γρήγορα στο πλευρό του συζύγου της και γονάτισε στο ματωμένο πάτωμα για να προσευχηθεί. Ωστόσο, δεδομένης της σοβαρότητας των τραυματισμών του JFK, οι γιατροί σύντομα σταμάτησαν την οποιαδήποτε προσπάθεια, ανακοινώνοντας στη 1.00 μ.μ. την ώρα του θανάτου του. Ο αντιπρόεδρος Τζόνσον ορκίστηκε ως ο 36ος Πρόεδρος των ΗΠΑ μέσα στο Air Force One, με το οποίο μεταφερόταν και η σωρός του Κένεντι. Στο αεροπλάνο η Τζάκι βρήκε μια αλλαξιά ρούχα να την περιμένει. Σκούπισε το πρόσωπό της, αλλά θα αποκάλυπτε αργότερα στο περιοδικό Life το σκεπτικό της: «Ένα δευτερόλεπτο αργότερα, σκέφτηκα, γιατί να ξεπλύνω το αίμα; Θα έπρεπε να το αφήσω εκεί, για να βλέπουν τι έχουν κάνει». Έχοντας αυτό κατά νου, η Τζάκι επέλεξε να μην αλλάξει τα ρούχα της, ακόμη και όταν συμφώνησε να είναι παρούσα στην ορκωμοσία του Τζόνσον. Η πρώην πρώτη κυρία γνώριζε πολύ καλά τη δύναμη της εικόνας και τα μηνύματα που μπορεί να μεταφέρει. Εμφανιζόμενη με το αιματοβαμμένο ροζ ταγέρ της υπενθύμισε σε όλους, και σε όλους όσοι αργότερα θα έβλεπαν τις φωτογραφίες από την συγκεκριμένη τραγική μέρα, το τι ακριβώς είχε συμβεί. Όταν, μάλιστα, της προσφέρθηκε η επιλογή να κατέβει από το αεροπλάνο φτάνοντας στην Ουάσιγκτον χωρίς να φωτογραφηθεί, επέμεινε και πάλι «θα βγούμε από το αεροπλάνο κανονικά. Θέλω να δουν τι έχουν κάνει». Ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας, από τις σπουδαιότερες πνευματικές φυσιογνωμίες του νέου Ελληνισμού. Ανθρωπόμορφο ποντίκι, σύμβολο της Disney και μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες παγκοσμίως. Δημιουργός του, ο Γουόλτ Ντίσνεϊ, που εμψύχωνε με τη φωνή του τον Μίκυ στα πρώτα του βήματα. Από τους ελάσσονες έλληνες ποιητές, που παραμένει αρκετά δημοφιλής χάρις στο Θάνο Μικρούτσικο, που μελοποίησε ποιήματά του στον εμβληματικό του δίσκο «Σταυρός του Νότου». Με αυτή την ονομασία έμεινε στην ιστορία η λαϊκή εξέγερση που συνέβη στο Βυζάντιο την εποχή του Ιουστινιανού και πνίγηκε στο αίμα από τον αυτοκράτορα. Ο Ντέιβιντ Μπόουι (David Bowie) ήταν άγγλος τραγουδοποιός, από τους επιδραστικότερους της ροκ μουσικής. Είναι περισσότερο γνωστός για το έργο του «Ο Ξένος», που αποτελεί την μυθιστορηματική ανάπτυξη της φιλοσοφίας του παραλόγου, της οποίας υπήρξε ένας από τους εισηγητές. Πώς γιορτάζαν οι Έλληνες τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά στην Τουρκοκρατία και την Απελευθέρωση1/1/2022
Ίσως λόγω του γεγονότος ότι το σουβλιστό αρνί ήταν παραδοσιακά από τα πιο δημοφιλή εορταστικά εδέσματα των Ελλήνων, που άντεξε μάλιστα ως τις μέρες μας, ο τρόπος που γιόρταζαν οι πρόγονοί μας το Πάσχα μάς είναι πολύ πιο γνώριμος απ’ ό,τι άλλες γιορτές, όπως για παράδειγμα τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
|