Μύθοι και αλήθειες για τον ρόλο της Ρωσίας στην Ελληνική Επανάσταση, αλλά και για τη διαχρονική στάση της έναντι της Ελλάδας σε όλο τον 20ό και τον 21ο αιώνα, μετά την επίθεση της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών. Με το γνωστό ηγεμονικό της ύφος, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα επανήλθε τη Μεγάλη Παρασκευή με νέες επιθετικές δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας. Οπως το συνηθίζει, διαστρέβλωσε όλα αυτά στα οποία αναφέρθηκε. Σύμφωνα με τη Ζαχάροβα, «το ελληνικό κράτος, που δημιουργήθηκε χάρη στη βοήθεια της Ρωσίας, με πρώτο ηγέτη τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, έμεινε ουσιαστικά χωρίς διπλωματικές σχέσεις με τη χώρα μας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι μοιραζόμαστε την ίδια πίστη με τους Ελληνες, κληρονομούμε την ίδια παράδοση και γενικά δεν αρνηθήκαμε ποτέ να βοηθήσουμε τους έλληνες φίλους μας». Ηταν μία ακόμα «απάντηση» στην απέλαση των δώδεκα μελών της ρωσικής διπλωματικής αποστολής στην Ελλάδα. Μάλιστα, η εκπρόσωπος τη συνέδεσε και με την ημερομηνία της… ναζιστικής επίθεσης του 1941: αναρωτήθηκε αν ήταν σύμπτωση ή αν επρόκειτο για… «διαβολικά ακριβή υπολογισμό». Ξεχνώντας φυσικά ότι η Ρωσία, πριν από την πράγματι μεγαλειώδη αντίστασή της στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε συνάψει ισχυρή συμμαχία με τον Χίτλερ, που τελικά έσπασε μόνον επειδή εκείνος, και όχι η Μόσχα, το ήθελε, ενώ η Ελλάδα πολέμησε από την πρώτη στιγμή τον Αξονα – και μάλιστα, για ένα διάστημα, και τις δύο ευρωπαϊκές δυνάμεις του. Οι τοποθετήσεις της, όμως, δίνουν την ευκαιρία για έναν πραγματικό απολογισμό του διαχρονικού ρόλου της ρωσικής πολιτικής στην Ελλάδα. Ισως της φανεί χρήσιμος στο μέλλον. Μεταξύ άλλων, θα ήταν καλό να γνωρίζει τα ακόλουθα: Η Ρωσία και η επανάσταση του 1821 Πόσο βοήθησε το «ξανθό γένος» την Ελληνική Επανάσταση; Ο υπουργός Εξωτερικών του τσάρου Ιωάννης Καποδίστριας γνώριζε πολύ καλά ότι η Ρωσία δεν επρόκειτο να τη συνδράμει. Γι’ αυτό και εξέφρασε τον σκεπτικισμό του για τη στιγμή της έκρηξής της. Ομως τα πράγματα εξελίχθηκαν ακόμα χειρότερα. Το πρώτο που έκανε ο τσάρος μόλις πληροφορήθηκε την έναρξη της Επανάστασης ήταν να αποτάξει τον ήρωα αρχηγό της και στρατηγό του Αλέξανδρο Υψηλάντη. Το αμέσως επόμενο ήταν να δώσει άδεια στον σουλτάνο να στείλει στρατό στις ρωσικές παραδουνάβιες ηγεμονίες, όπου ο Υψηλάντης είχε ξεκινήσει τον Αγώνα, για να συντρίψει τον ηρωικό Ιερό Λόχο, όπως και έγινε. Οσο για τον ίδιο τον Υψηλάντη, όταν προσπάθησε να διαφύγει για να κατέβει στην Ελλάδα, ποιος ήταν ο ρόλος της Ρωσίας στη σύλληψή του από τους Αυστριακούς και στην πολύχρονη φυλάκισή του; Ουσιαστικά, ο τσάρος έκανε από την πρώτη στιγμή ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τους Οθωμανούς να πνίξουν την Επανάσταση στο αίμα. Η πρώτη φορά που υπήρξε βοήθεια από τη Ρωσία ήταν έξι χρόνια αργότερα, με τη συμμετοχή της στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Ομως αυτή ήταν το αποτέλεσμα ευρύτερων μεταβολών: όταν ανέλαβε ο Κάνινγκ πρωθυπουργός της Αγγλίας, η παραπαίουσα Ιερά Συμμαχία έχανε σταδιακά τη σημασία της. Ολο το προηγούμενο διάστημα, ο τσάρος ακολουθούσε τυφλά τη σκληρή γραμμή του Μέτερνιχ έναντι της Επανάστασης. Με την πολιτική του Κάνινγκ, η σημασία της Αυστροουγγαρίας περιορίστηκε δραματικά. Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου οργανώθηκε από τους Αγγλους με τη συμφωνία των Γάλλων. Και με τη Ρωσία περίπου να σύρεται σε αυτήν χωρίς καν να γνωρίζει τις λεπτομέρειες γύρω από την πραγματική αποστολή του τριεθνούς στόλου και με μόνο κίνητρο την επιδείνωση της σχέσης της με την Υψηλή Πύλη. H Ρωσία και η Μικρασιατική Καταστροφή Εναν αιώνα αργότερα, η πολύτιμη βοήθεια της Ρωσίας στον Κεμάλ υπήρξε βασικός παράγοντας της πορείας προς τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ο Τρότσκι, που είχε την εξουσία του Κόκκινου Στρατού, εξόπλισε μαζικά τον Κεμάλ με όπλα που οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν τόσο κατά της ελληνικής στρατιάς της Μικράς Ασίας, όσο και στις πρωτοφανείς θηριωδίες που διέπραξαν εναντίον των άμαχων Ελλήνων στα παράλια της Μικράς Ασίας. Οι σχέσεις του Τρότσκι με τον Κεμάλ έγιναν τόσο στενές, ώστε όταν εκείνος πλέον κυνηγήθηκε από το ίδιο του το καθεστώς, βρήκε καταφύγιο στην Κωνσταντινούπολη: η Τουρκία τού εξέφραζε έτσι την ευγνωμοσύνη της… Η Ρωσία και ο Εμφύλιος Πόλεμος Ο ρόλος της Μόσχας και του Στάλιν στον τραγικό ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο ήταν καθοριστικός. Παρά το γεγονός ότι είχε συνομολογήσει τη Συμφωνία της Γιάλτας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία και ενώ γνώριζε από πρώτο χέρι την επίμονη στάση του Τσόρτσιλ για την Ελλάδα, όπως τελικά αποτυπώθηκε στη Γιάλτα, ο Στάλιν επέτρεψε και ενθάρρυνε το ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου. Αν και ήταν από την πρώτη στιγμή δεδομένο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να επέμβει για να βοηθήσει τον Δημοκρατικό Στρατό. Η Γιάλτα, που παρέμεινε απόρρητη μέχρι τη δεκαετία του ’60 και την οποία και οι τρεις δυνάμεις σεβάστηκαν πλήρως, είχε καταστήσει τον Εμφύλιο μια καταστροφή χωρίς αντικείμενο. Η Ρωσία όχι μόνο δεν βοήθησε, αλλά άφησε να εξελιχθεί η τραγωδία. Για μία ακόμη φορά, οι Ελληνες, αυτή τη φορά της Αριστεράς, περίμεναν μια βοήθεια που η Μόσχα είχε αφήσει να πλανάται, ενώ δεν θα την έδινε ποτέ… Η Ρωσία στο Κυπριακό Το Κυπριακό υπήρξε ένα άλλο ζήτημα στο οποίο η Ρωσία καλλιέργησε συστηματικά υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Τη στιγμή της τουρκικής εισβολής του 1974, οι μονάδες του ρωσικού στόλου που ήδη βρίσκονταν στην περιοχή θα μπορούσαν, αν το ήθελαν, να είχαν αποτρέψει πλήρως τον Αττίλα. Παρά και τη σχέση τους με τον Μακάριο, δεν ήταν υποχρεωμένες φυσικά να το πράξουν, όμως η στάση ουδετερότητας που κράτησαν επέτρεψε στην Τουρκία να προχωρήσει. Και μάλιστα αυτό έναν χρόνο μετά την εγκληματική στάση της χούντας, η οποία, το 1973, στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, συντάχθηκε πρακτικά με τους Αραβες και τη Μόσχα, όταν απαγόρευσε στα αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά που απογειώθηκαν έξω από το Λονδίνο να ανεφοδιαστούν σε ελληνικό έδαφος. Αυτό, σε μια στιγμή που η απειλή ενός παγκόσμιου πολέμου ήταν άμεση: οι Ρώσοι είχαν ήδη ξεκινήσει την αποστολή πυραύλων στη Συρία. Η τραγική εκείνη απόφαση του Παπαδόπουλου, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, έθεσε την Ελλάδα αμέσως εκτός δυτικού πλαισίου και οι συνέπειές της υπήρξαν δραματικές. Οπως ακριβώς και πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Ελλάδα είχε, για μία ακόμα φορά, «περάσει απέναντι». Ομως η Μόσχα ούτε και τότε ενδιαφέρθηκε να βοηθήσει. Και βέβαια, στα χρόνια της χούντας, αρκετά κράτη του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν μακράν φιλικότερα έναντί της από οποιοδήποτε της Δύσης. Η Ρωσία έναντι της Ελλάδας σήμερα Η Ρωσία έχει ήδη διαμορφώσει μια επικίνδυνη για την Ελλάδα συμμαχία με την Τουρκία: οι πύραυλοι S400 είναι μακράν το πιο επικίνδυνο όπλο που έχει στα χέρια της η Αγκυρα, που άλλωστε δεν έκρυψε ποτέ ότι στόχος τους είναι η Ελλάδα. Παράλληλα, η Ρωσία, όπως έχει ήδη γίνει πλέον ευρέως γνωστό, έχει διοχετεύσει τα τελευταία χρόνια σημαντικούς πόρους μαύρου χρήματος μέσω πρακτόρων και διαφόρων αχυρανθρώπων της, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, ενθαρρύνοντας έμπρακτα «αυτονομιστικές» δοξασίες και επιχειρώντας να ανοίξει ρήγματα εντός της Ελλάδας. Το μαύρο χρήμα έρευσε άφθονο σε όλα τα πεδία: στην πολιτική, στις επιχειρήσεις, ακόμα και στον αθλητισμό, όπως άλλωστε επίμονη υπήρξε η προσπάθεια για δημιουργία, μέσω αυτού, δραστήριων μηχανισμών προπαγάνδας. Ενεργό δίκτυο ρωσικής κατασκοπείας αναπτύχθηκε με αυτούς τους στόχους. Γι’ αυτό άλλωστε και απελάθηκαν οι δώδεκα Ρώσοι, εις βάρος των οποίων υπάρχει πληθώρα στοιχείων. Η στάση του Πατριαρχείου Μόσχας Τέλος, η επίκληση της «κοινής πίστης»: η ρωσίδα εκπρόσωπος θα έπρεπε να γνωρίζει την ακραία επιθετική στάση της Εκκλησίας της χώρας της (που ευλόγησε πολλές φορές την εισβολή στην Ουκρανία ως… «θεάρεστη») έναντι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, για το οποίο η Ρωσία διατηρεί ενεργή, εδώ και δεκαετίες, τη μάταιη πλην επιθετική ελπίδα να «αντικαταστήσει» και να αναλάβει τα πρωτεία της Ορθοδοξίας, σε άμεση σύμπνοια με την τουρκική πολιτική… Ολα τα παραπάνω συνθέτουν τον αληθινό διαχρονικό καμβά της ρωσικής και σοβιετικής πολιτικής έναντι της Ελλάδας στη διάρκεια δύο αιώνων, που, παρά τους μύθους, υπήρξε πάντοτε, στην πράξη, εχθρική. Τέλος, η σύνδεση της Ελλάδας με τους Ναζί προκαλεί αποτροπιασμό: η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου τούς έβαλε στη φυλακή. Αντίθετα, στην Ουκρανία, η Μόσχα ακολουθεί σήμερα πιστά τις απάνθρωπες πρακτικές τους. Αν λοιπόν έχει μείνει κανείς στη ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα να διαβάζει ελληνικά, ίσως θα έπρεπε να μεταφράσει όλα τα παραπάνω και, αν τολμά, να τα στείλει στην ηγεμονική ψευδόμενη εκπρόσωπο. Οχι βέβαια ότι δεν τα ξέρει… (in.gr) Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Μάριος Τόκας γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1954 στη Λεμεσό και έζησε από την πρώτη γραμμή -ως φαντάρος- τις δύο φάσεις της τουρκικής εισβολής. Ήταν ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986 όταν οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, άρχισαν τις προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας, αλλά οδήγησε στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα 21η Απριλίου 1967: Η οργάνωση και η επιχείρηση – Πώς κατέλαβαν την εξουσία οι στρατιωτικοί22/4/2022
Σήμερα λίγοι θυμόνται, ότι αρχικά οι Συνταγματάρχες προγραμμάτιζαν το πραξικόπημα για την 25η Μαρτίου 1967. Η πρόταση ήταν του Γ. Παπαδόπουλου και βρήκε ενθουσιώδη αποδοχή από τους υπόλοιπους της ομάδας. Eκπομπή ΑΜΥΝΩ ΔΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ, που παρουσιάζει ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης (Μαυροσκούφης), που αναφέρεται στην επική έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., την 1η Απριλίου 1955. Οι εκτιμήσεις για τα αίτια θανάτου του Ιησού διαφέρουν καθώς άλλοι λένε πνευμονική εμβολή, ενώ άλλοι μέχρι και υποβολαιμικό σοκ.
Πρόγονος των Ελληνικών Υπηρεσιών Πληροφοριών ήταν η Ειδική Υπηρεσία της Ελληνικής Στρατιάς στην Μικρά Ασία υπό την διοίκηση του συνταγματάρχη Γεωργίου Κατεχάκη. Για πρώτη φορά απογαλακτίζεται από τον στρατιωτικό χαρακτήρα της μετά το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου και συγκεκριμένα το 1924. Πατρόνα της Αναγέννησης, προστάτιδα των τεχνών και μία από τις πιο αινιγματικές γυναίκες όλων των εποχών. Το μυστήριο γύρω από τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, που θεωρείται από ορισμένους ως ο πρώτος υπολογιστής στον κόσμο, έχει αρχίσει και «ξετυλίγεται» και σύμφωνα με νέα ευρήματα «τέθηκε σε λειτουργία» για πρώτη φορά στις 22 Δεκεμβρίου 178 π.Χ.. Ανακαλύφθηκε από σφουγγαράδες σε ένα ναυάγιο πλοίου της ρωμαϊκής εποχής κοντά στο νησί των Αντικυθήρων το 1901, ο περίτεχνος αρχαίος υπολογιστής, ο οποίος μοιάζει με μαραφέτι σε μέγεθος κουτιού παπουτσιών με γρανάζια και καντράν που έχουν πολλές μικροσκοπικές επιγραφές γραμμένες πάνω τους, μπορούσε να προβλέπει εκλείψεις και να καθορίζει πότε γίνονταν διάφοροι αθλητικοί αγώνες, μεταξύ άλλων λειτουργιών. Με την πάροδο των ετών, οι ερευνητές συναρμολόγησαν με επιμέλεια τα πολλά θραύσματα του μηχανισμού των Αντικυθήρων για να καταλάβουν πώς δημιουργήθηκε και πώς θα χρησιμοποιούνταν πριν από 2.000 περίπου χρόνια. Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που ταλανίζουν τους επιστήμονες για το μηχανισμό των Αντικυθηρων: Ποιος την κατασκεύασε; Πού ζούσαν; Γιατί τον δημιούργησαν και ποια ημερομηνία έναρξης λειτουργίας είχε; Τώρα, μια ομάδα επιστημόνων προσδιόρισε αυτή την ημερομηνία «ενεργοποίησης», περιγράφοντας λεπτομερώς τα ευρήματά τους στο διαδίκτυο στις 28 Μαρτίου στη βάση δεδομένων preprint arXiv, ένα διαδικτυακό περιοδικό όπου μπορούν να ανεβαίνουν έρευνες πριν από την αξιολόγηση από ομοτίμους. Ωστόσο, επιστήμονες που δεν σχετίζονται με τη μελέτη αμφισβήτησαν τον ισχυρισμό αυτό, λέγοντας στο Live Science ότι η ημερομηνία έναρξης ήταν πιθανότατα το 204 π.Χ. Εύρεση ημερομηνίας έναρξης Στο νέο τους έγγραφο, οι ερευνητές προσδιορίζουν μια σειρά από λόγους για τους οποίους πιστεύουν ότι η 22α Δεκεμβρίου 178 π.Χ. ήταν η ημερομηνία έναρξης του μηχανισμού, η οποία είναι η παλαιότερη ημερομηνία στην οποία βασίζονται όλοι οι υπολογισμοί που γίνονται για τον μηχανισμό. Είναι κάτι σαν το απόλυτο μηδέν της θερμοκρασίας στην κλίμακα Κέλβιν. Πρώτον, εκείνη την ημέρα υπήρξε μια ηλιακή έκλειψη, η οποία διήρκεσε πάνω από 12 λεπτά. Δεύτερον, η επόμενη ημέρα, η 23η Δεκεμβρίου, ήταν το χειμερινό ηλιοστάσιο, μια σημαντική ημέρα για πολλούς αρχαίους λαούς. Σημειώνουν επίσης ότι η γιορτή των Ισιών – που γιορτάζει την αιγυπτιακή θεά Ίσιδα – γιορταζόταν τόσο στην Αίγυπτο όσο και στην Ελλάδα αυτή την εποχή. Επιπλέον, οι φάσεις της σελήνης ξεκινούσαν στις 22 Δεκεμβρίου εκείνου του έτους, έγραψε η ομάδα στην εργασία της. Αυτός ο συνδυασμός γεγονότων δημιούργησε μια «πολύ σπάνια σύμπτωση» που θα έκανε μια αξέχαστη ημέρα έναρξης, έγραψαν οι ερευνητές. Η ημερομηνία έναρξης “θα πρέπει να είναι πολύ χαρακτηριστική, σημαντική και εύκολα ανιχνεύσιμη”, δήλωσε στο Live Science ο Αριστείδης Βούλγαρης, επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας και επικεφαλής της ομάδας Functional Reconstruction of Antikythera Mechanism-The FRAMe Project. Είναι πιθανό ότι όποιος κατασκεύασε τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων – ένα άλλο άλυτο ερώτημα, με ορισμένους ειδικούς να υποστηρίζουν ότι ο Αρχιμήδης ήταν ο μηχανικός που κατασκεύασε το μηχανισμό – να ήταν μάρτυρας αυτής της ημέρας και να θυμόταν τα κοσμικά γεγονότα, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να είμαστε σίγουροι. «Συνήθως, προκειμένου να γίνουν υπολογισμοί του χρόνου, είναι πιο συνηθισμένο να επιλέγεται μια ημερομηνία από το πρόσφατο παρελθόν παρά μια στο μέλλον», έγραψαν οι ερευνητές. Αυτή η ημερομηνία έναρξης έχει σημασία, επειδή είναι η ημερομηνία στην οποία θα βασίζονταν όλοι οι υπολογισμοί που χρησιμοποιούν τον μηχανισμό. «Προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ένα όργανο μέτρησης, απαιτείται ένα σημείο αναφοράς, πριν από τη διαδικασία μέτρησης», έγραψαν οι ερευνητές στο έγγραφο. Όπως ένα ημερολόγιο που χρειάζεται μια σταθερή ημερομηνία – όπως το 1 μ.Χ. – έτσι και όποιος χρησιμοποιούσε τον μηχανισμό θα χρειαζόταν μια ημερομηνία έναρξης στην οποία θα βασίζονταν όλοι οι υπολογισμοί. Η ημερομηνία είναι ένα από τα μυστήρια σχετικά με το μηχανικό θαύμα που μένει να λυθεί. Προηγούμενες έρευνες κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν πολλές από τις επιγραφές και να κατανοήσουν για ποιο λόγο χρησιμοποιούνταν πολλά από τα γρανάζια και τα καντράν. Το 2021, μια ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός μοντέλου του μηχανισμού σε υπολογιστή που πιστεύουν ότι είναι ακριβές. Οι μελετητές αντιδρούν Το Live Science επικοινώνησε με αρκετούς μελετητές που δεν σχετίζονται με την έρευνα για να μάθει τις σκέψεις τους σχετικά με τα ευρήματα της ομάδας. Πολλοί δεν ήταν σε θέση να απαντήσουν αλλά όσοι απάντησαν ήταν επιφυλακτικοί. «Δεν πρόκειται για μια εργασία που θα μπορούσε να αντέξει μια ικανή αξιολόγηση από ομότιμους», δήλωσε ο Alexander Jones, καθηγητής της Ιστορίας των Ακριβών Επιστημών στην Αρχαιότητα στο Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Αρχαίου Κόσμου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα. «Υπάρχουν πολλά προβλήματα με αυτό, που κυμαίνονται από μείζονα ζητήματα έως δευτερεύοντα, τα οποία ωστόσο είναι συμπτώματα της έλλειψης καλής θεμελίωσης στο ευρύτερο πλαίσιο της αρχαίας αστρονομίας και επιστήμης», δήλωσε ο Jones. Για παράδειγμα, ο Τζόουνς επεσήμανε ότι αυτή η ημερομηνία έναρξης θα τοποθετούσε τον Κρανίο, μια εποχή που αναγράφεται στον μηχανισμό των Αντικυθήρων και συνδέεται με το κρασί, στον μήνα Φεβρουάριο, ο οποίος «δεν είναι ιδιαίτερα καλός μήνας για ώριμα σταφύλια», είπε ο Τζόουνς. Δύο εργασίες που δημοσιεύθηκαν το 2014 έδειξαν ότι η ημερομηνία έναρξης ήταν το 204 π.Χ., πρόσθεσε ο Τζόουνς. Αυτές οι δύο δημοσιεύσεις έδειξαν «ότι η ακολουθία πρόβλεψης των εκλείψεων είχε υπολογιστεί για ένα μοναδικό διάστημα 223 σεληνιακών μηνών που ξεκινούσε το 204 π.Χ.», δήλωσε ο Jones. Αυτό χρονολογήθηκε για να ξεκινήσει στις 12 Μαΐου 204 π.Χ. και να αρχίσει και να τελειώσει με μια σεληνιακή έκλειψη. pronews.gr Τιτανικός, το «καταραμένο» πλοίο. Ήταν 15 Απριλίου του 1912 όταν το υπερωκεάνιο RMS Titanic βυθίστηκε στη μέση του Ατλαντικού ύστερα από σύγκρουση με παγόβουνο. Σήμερα, το «διαμάντι» της White Star Line συμπληρώνει 106 χρόνια στα βάθη του Ατλαντικού. Μη χάσετε την επόμενη εκπομπή ΑΜΥΝΩ ΔΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ, που παρουσιάζει ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης (Μαυροσκούφης), που αναφέρεται στην επική έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., την 1η Απριλίου 1955. Πρεμιέρα στο NEPTUNE TV το Σάββατο 16/4/2022 στις 8:00 το βράδυ. Τιτανικός: Η ιστορία του αληθινού Τζακ που έπαιξε ο ΝτιΚάπριο – Επέζησε από το ναυάγιο αλλά είχε τραγικό τέλος Σαν σήμερα στις 15 Απριλίου 1452 γεννιέται ο σπουδαίος Ιταλός ζωγράφος Λεονάρντο Ντα Βίντσι15/4/2022
Ζωγράφος, γλύπτης, εφευρέτης, αρχιτέκτονας, μηχανικός και επιστήμονας, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci) αποτελεί την προσωποποίηση του Αναγεννησιακού ανθρώπου «Άκρως απόρρητο» έγγραφο, που περιήλθε στην κατοχή του γάλλου δημοσιογράφου και συγγραφέα Μορέν Πικάρ, αποκαλύπτει ότι ο OAS («Organisation Armée Secrète», «οργάνωση μυστικός στρατός» γαλλικό εθνικιστικό παραστρατιωτικό κίνημα που εναντιωνόταν στην ανεξαρτησία της Αλγερίας) είχε «καταδικάσει σε θάνατο» τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Νταγκ Χάμαρσκελντ, που σκοτώθηκε το 1961, όταν συνετρίβη το αεροσκάφος του στην Αφρική, υπό συνθήκες που παραμένουν ανεξιχνίαστες ως σήμερα. ΜυστήριοΣφάλμα του πιλότου; Αποτυχημένη απόπειρα εκτροπής; Κατάρριψη; Εξήντα και πλέον χρόνια αργότερα, το μυστήριο παραμένει πυκνό, ενώ τον Σεπτέμβριο αναμένεται να δημοσιοποιηθεί πόρισμα της πιο πρόσφατης έρευνας του ΟΗΕ για την υπόθεση, στην οποία υπάρχουν διάφορα σενάρια, που εμπλέκουν κατασκόπους, μισθοφόρους, βιομηχάνους… Συγγραφέας του βιβλίου «Σκότωσαν τον κ. Χ.» (Ils ont tué Monsieur H, Παρίσι 2019, εκδ. Seuil), ο Μορέν Πικάρ εντόπισε πρόσφατα αντίγραφο του συγκεκριμένου εγγράφου του OAS στους φακέλους του πρώην γραμματέα της γαλλικής προεδρίας αρμόδιου για θέματα Αφρικής και Μαδαγασκάρης, του Ζακ Φοκάρ, που διατηρούνται στα Εθνικά Αρχεία της Γαλλίας. Το έγγραφο, που είδε το Γαλλικό Πρακτορείο, αφορά τον σουηδό Χάμαρσκελντ, έχει ένα μπλε «Χ» μέσα σε κύκλο και κόκκινη σφραγίδα με τη διαβάθμιση «άκρως απόρρητο». Καταφέρεται με έντονο τρόπο εναντίον της πολιτικής που ασκούσε ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, με φόντο το τέλος της αποικιοκρατίας. Το κείμενο, συνταγμένο στο Παρίσι, υπογραμμίζει πως ο ΓΓ του ΟΗΕ «καταδικάζεται σε θάνατο» για τις πράξεις του, με απόφαση της μυστηριώδους «διευθυντικής επιτροπής του OAS», καθώς διαπιστώνεται πως «επείγει να τερματιστεί η επιζήμια παρέμβασή του» στις διεθνείς υποθέσεις. «Η ποινή (…) θα εκτελεστεί το συντομότερο δυνατό», προστίθεται στο έγγραφο, με ημερομηνία τέλη Ιουλίου του 1961. Το αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε ο Νταγκ Χάμαρσκελντ, 56 ετών, καθώς και άλλοι 15 άνθρωποι, συνετρίβη τη 18η Σεπτεμβρίου 1961, σε αυτήν που ήταν τότε η Βόρεια Ροδεσία (η σημερινή Ζάμπια), καθώς πήγαινε να διαπραγματευθεί συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στην Κατάνγκα, περιοχή με μεγάλο ορυκτό πλούτο. Η επαρχία αυτή είχε αποσχιστεί τον Ιούλιο του 1960, μετά την ανεξαρτησία του πρώην βελγικού Κονγκό. Με το ταξίδι αυτό, ο δεύτερος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ επιδίωκε επίσης να βγάλει μονάδα κυανόκρανων από την επικίνδυνη κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει. Η έρευνα του ΟΗΕ για τις συνθήκες της συντριβής του αεροσκάφους ξανάρχισε το 2015-2016, μετά τον εντοπισμό νέων στοιχείων. Ο Οργανισμός συνεχίζει να μελετά το σενάριο της κατάρριψης του αεροπλάνου. Το 2019, ερευνητές του είχαν αποδοκιμάσει την παντελή απουσία συνεργασίας από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νότια Αφρική για να φωτιστεί η υπόθεση. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Πριν από 110 χρόνια γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της Ιστορίας. Ο Τιτανικός, ένα από τα μεγαλύτερα πλοία της εποχής, βυθίστηκε στον Β Ατλαντικό Ωκεανό στις 15 Απριλίου 1912, μετά από πρόσκρουση σε παγόβουνο κατά το παρθενικό ταξίδι του από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη, μεταφέροντας 2.224 επιβάτες και πλήρωμα. «Κοιτάζω τη Γη και είναι τόσο όμορφη». Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις του ανθρώπου στο διάστημα. Εκπρόσωπός του, ο Γιούρι Γκαγκάριν (Yuri Gagarin), ο πρώτος που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η Γερμανία έχει το δικό της Γουότεργκεϊτ. Σύμφωνα με αποκάλυψη της εφημερίδας «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», ο πρώτος μεταπολεμικά καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, κατασκόπευε το SPD δέκα σχεδόν χρόνια. Ο χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος είχε πληροφοριοδότη στην κορυφή της ηγεσίας του SPD. Σχεδόν 500 εμπιστευτικές αναφορές του στελέχους του κόμματος του SPD έφτασαν στην καγκελαρία με αυτόν τον τρόπο. Ο Αντενάουερ, ο οποίος κυβέρνησε την Ομοσπονδιακή Γερμανία από το 1949 έως το 1963, ενημερωνόταν μέσω του πληροφοριοδότη της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών (BND) συχνά και αυθημερόν για τις εσωτερικές συζητήσεις και τους σχεδιασμούς του SPD. Αυτό προκύπτει από αρχεία του πολιτικού Ιδρύματος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος «Κόνραντ Αντενάουερ» (KAS), τα οποία αξιολόγησε ο ιστορικός, Κλάους Ντίτμαρ Χένκε, εκπρόσωπος της ανεξάρτητης επιτροπής ιστορικών για την έρευνα της ιστορίας της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών «BND». Τόσο το Ιδρυμα «Konrad Adenauer» και το κόμμα της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) απέφυγαν να σχολιάσουν τις αποκαλύψεις της «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ». Αντίθετα, σοκ προκάλεσαν στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. «Είναι εξωφρενικό, πιθανώς άνευ προηγουμένου στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, το γεγονός ότι ο πρώτος δημοκρατικός καγκελάριος διεύρυνε και εδραίωσε συστηματικά την εξουσία του, ενώ αδιαφορούσε για το κράτος δικαίου και τις δημοκρατικές αρχές», δήλωσε στη «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» ο γενικός γραμματέας του SPD, Κέβιν Κίνερτ. Η αποκάλυψη αυτής της «αδίστακτης κατάχρησης εξουσίας θέτει τμήματα της δυτικογερμανικής ιστορίας μας υπό εντελώς διαφορετικό πρίσμα», είπε ο Κίνερτ. Ιστορικά βιβλία, βιογραφίες και ειδικότερα «το έργο του Αντενάουερ θα έπρεπε να επαναξιολογηθεί υπό το φως των αποκαλύψεων». Σύμφωνα με την «SZ», τα έγγραφα που έχουν πλέον αξιολογηθεί αποκαλύπτουν μια «νέα διάσταση» κατασκοπείας εις βάρος πολιτικών αντιπάλων εντός της χώρας μέσω των κρατικών μυστικών υπηρεσιών. Ο μηχανισμός παρακολούθησης που είχε στήσει ο καγκελάριος Αντενάουερ λειτουργούσε μέσω του υφυπουργού του Χανς Γκλόμπκε και του Ράινχαρντ Γκέλεν, επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών «Γκέλεν», όπως ονομάζονταν ο προπομπός της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών BND που ακολούθησε το 1956. Στους στόχους της παρακολούθησης πιθανόν να ήταν και ο Βίλι Μπραντ, ο οποίος αργότερα έγινε ο πρώτος μεταπολεμικά σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος της Γερμανίας. Ο ιστορικός Χένκε εκτίμησε στη «Zeit online» ότι το Γουότεργκεϊτ του Ρίτσαρντ Νίξον με την εισβολή στα κεντρικά γραφεία του κόμματος των Δημοκρατικών το 1972 ήταν «άκρως ερασιτεχνικό» μπροστά στις παρακολουθήσεις του Αντενάουερ. «Συγκρινόμενο με το Γουότεργκεϊτ, αυτό που συνέβη στη Βόνη είναι ένα σούπερ Γουότεργκεϊτ», είπε ο Χένκε. Διότι, αυτό που δεν λειτούργησε ούτε μια μέρα στην Ουάσιγκτον λειτούργησε στη Βόννη για σχεδόν δέκα χρόνια. Και μάλιστα, «όχι με κοριούς, αλλά με καταδότη μέσα από το SPD και εργαλειοποίηση της Υπηρεσίας Πληροφοριών από την κεντρική κυβέρνηση». Ερωτικά τρίγωνα που προκάλεσαν σκάνδαλο στην εποχή τους και ιστορίες που απέκτησαν τεράστια δημοσιότητα λόγω των λαμπερών προσωπικοτήτων που εμπλέκονταν σε αυτές. Ποιητές, βασιλιάδες, πριγκίπισσες, ηθοποιοί, τραγουδιστές… Στα θέματα του έρωτα δεν χωρά διαχωρισμός. Θυελλώδεις σχέσεις που άλλοτε κατέληξαν σε τραγωδίες, άλλοτε χάρισαν αριστουργήματα στην ανθρωπότητα και άλλοτε απλώς έδωσαν πλούσια τροφή για σχόλια και για τα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ. Πέρσι Σέλεϊ, Μαίρη και Χάριετ Το έτος 1814, ο άγγλος ποιητής Πέρσι Σέλεϊ θα γνωρίσει τη μόλις 15 χρονών Μαίρη Γκόντγουιν, την οποία θα πείσει να το σκάσει μαζί τους. Η ιστορία θυμίζει μυθιστόρημα: Εκείνη προσπαθούσε να ξεφύγει από μια κακιά μητριά που αρνιόταν να πληρώσει για την εκπαίδευσή της. Ο Σέλεϊ, ένας από τους σημαντικότερους ποιητές όλων των εποχών, θα παρατήσει την έγκυο σύζυγό του, Χάριετ, για τη μικρή Μαίρη. Η εγκατάλειψη θα οδηγήσει τη Χάριετ στην αυτοκτονία, μια τραγωδία που άνοιξε τον δρόμο για τον γάμο του Πέρσι και της Μαίρη. Η σκανδαλώδης σχέση του ζευγαριού που προκάλεσε σε μεγάλο βαθμό τα ήθη της εποχής θα αφήσει πίσω της αριστουργήματα και ένα τεράστιο αποτύπωμα στον πολιτισμό. Η ριζοσπαστική, αμφιλεγόμενη ποίηση του Πέρσεϊ θα επηρεάσει από τον Χένρι Ντέιβιντ Θόρο μέχρι τους συγγραφείς της δημοφιλούς σειράς Breaking Bad, που έδωσαν σε ένα από τα επεισόδια το όνομα του ποιήματός του Οζυμανδίας. Η Μαίρη θα γράψει τον Φρανκενστάιν, ένα έργο που θεωρείται το πρώτο σύγχρονο μυθιστόρημα τρόμου, το οποίο μεταφέρθηκε πολλές φορές στη μεγάλη οθόνη. Ερρίκος Η’ της Αγγλίας, Αικατερίνη της Αραγονίας και Άννα Μπολέιν Το 1509, ο βασιλιάς Ερρίκος Η΄ παντρεύεται την πρώτη του σύζυγο Αικατερίνη της Αραγονίας, με την οποία είναι τρελά ερωτευμένος. Στην αρχή τουλάχιστον του κοινού της βίου, καθώς ο μη ερχομός του πολυπόθητου διαδόχου θα απογοητεύσει τον Ερρίκο και θα τον σπρώξει στην Άννα Μπολέιν. Η Άννα αρνείται, ωστόσο, να γίνει ερωμένη του, κυρίως διότι έχει προηγηθεί η σχέση του Ερρίκου με την αδερφή της. Έτσι λοιπόν εκείνος αποφασίζει να ακυρώσει τον γάμο του με την Αικατερίνη. Όταν ο Πάπας αρνείται να προχωρήσει στην ακύρωση του γάμου, ο βασιλιάς θα κάνει τα πάντα για να το πετύχει. Γεγονός που θα οδηγήσει στον αφορισμό του από τον Πάπα, με αποτέλεσμα ο Ερρίκος να ανακηρυχθεί ως αρχηγός της Εκκλησίας της Αγγλίας. Ο γάμος τους θα πραγματοποιηθεί το 1533, αλλά και η Άννα δεν θα καταφέρει να του χαρίσει τον διάδοχο. Η μοιραία γυναίκα θα απαγχονιστεί τρία περίπου χρόνια μετά τον γάμο της με τον βασιλιά. Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ρίτσαρντ Μπάρτον και οι σύζυγοί τους Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ είχε ήδη ένα ερωτικό τρίγωνο στο ιστορικό της, αφού προηγουμένως είχε προκαλέσει τον χωρισμό του Έντι Φίσερ με τη Ντέμπι Ρέινολντς. Φαίνεται όμως πως χρειαζόταν μια ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση… Το 1963, η Λιζ Τέιλορ και ο Ρίτσαρντ Μπάρτον θα γνωριστούν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Αντώνιος και Κλεοπάτρα». Διάσημοι και παντρεμένοι και οι δύο, η έλξη είναι εμφανής από την πρώτη στιγμή. Η σχέση που θα προκύψει δεν θα μείνει για πολύ κρυφή, κυρίως εξαιτίας των παπαράτσι που τους ακολουθούσαν σε κάθε τους βήμα. Μια σχέση σκάνδαλο, που καταδικάστηκε ευρέως, αποτελώντας παράλληλα και ένα από τα αξιομνημόνευτα ειδύλλια στην ιστορία του Χόλιγουντ. Τελικά οι δύο σταρ θα πάρουν διαζύγιο από τους συζύγους τους και θα παντρευτούν μεταξύ τους. Η σχέση τους θυελλώδης και περίπλοκη, κυρίως λόγω των προβλημάτων με το αλκοόλ που αντιμετώπιζαν και οι δύο. Το διαζύγιο θα έρθει το 1974, έπειτα από 10 περίπου χρόνια κοινού έγγαμου βίου. Το λαμπερό ζευγάρι θα ξαναπαντρευτεί το 1975 για να ξαναχωρίσει το 1976. Ποτέ όμως δεν ξεπέρασαν πραγματικά ο ένας τον άλλον. Η ταραχώδης σχέση των Τέιλορ και Μπάρτον θεωρείται ότι αποτέλεσε την αρχή της σύγχρονης φρενίτιδας για την προσωπική ζωή των αστέρων της σόου-μπιζ. Κάρολος, Νταϊάνα και Καμίλα Ένα άλλο ερωτικό τρίγωνο που κυριάρχησε στα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ ήταν εκείνο της πριγκίπισσας Νταϊάνα, του πρίγκιπα Κάρολου και της Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς. Ο γάμος του Καρόλου και της Νταϊάνα μεταδόθηκε διεθνώς το 1981, δίνοντας την εντύπωση ενός παραμυθιού. Η πραγματικότητα όμως θα αποδειχθεί διαφορετική… Ο Κάρολος ήταν ερωτευμένος με την πρώην σύντροφό του Καμίλα, η οποία δεν κρινόταν όμως ως κατάλληλο ταίρι για τον πρίγκιπα, ο οποίος έπρεπε να παντρευτεί μια γυναίκα από αριστοκρατική οικογένεια. Και η Νταϊάνα ανταποκρινόταν σε αυτή την προϋπόθεση. Οι δυο τους γνώριζαν ελάχιστα ο ένας τον άλλον και, όπως αποδείχθηκε, είχαν ελάχιστα κοινά. Ενώ ήταν ήδη παντρεμένος, η σχέση του Καρόλου και της Καμίλα αναθερμάνθηκε. Και η ίδια η Νταϊάνα άρχισε να έχει τους δικούς της εκτός γάμου δεσμούς. Οι απιστίες τους σύντομα είδαν το φως της δημοσιότητας και ηχογραφημένες τηλεφωνικές κλήσεις διέρρευσαν στον Τύπο. Το ζευγάρι τελικά χώρισε, ενώ η Νταϊάνα έχασε τη ζωή της σε ένα τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα έναν χρόνο αργότερα μαζί με τον σύντροφό της Ντόντι Αλ Φαγιέντ, κι ενώ οι παπαράτσι τους κυνηγούσαν στους δρόμους του Παρισιού. Κερτ Κομπέιν, Κόρτνεϊ Λοβ, Μπίλι Κόργκαν Μπορεί στις ΗΠΑ να μην υπάρχουν πριγκίπισσές και βασιλιάδες, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όμως ο Κερτ Κομπέιν και η Κόρτνεϊ Λοβ ήταν για τη χώρα ο βασιλιάς και η βασίλισσα της grunge. Εκείνος, τραγουδιστής των Nirvana. Εκείνη είχε το δικό της συγκρότημα Hole. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1992 και, λόγω του εθισμού και των δύο στα ναρκωτικά, συγκρίθηκε συχνά με τους Τέιλορ και Μπάρτον. Πριν από τη σχέση της με τον Κερτ, η Κόρτνεϊ είχε δεσμό με τον τραγουδιστή των Smashing Pumpkins, Μπίλι Κόργκαν. Οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας αναφέρουν μάλιστα πως απάτησε τον Κομπέιν με τον Κόργκαν ενώ ήταν ήδη παντρεμένη μαζί του και ότι εκείνος το έμαθε λίγο πριν αυτοκτονήσει. Μπραντ Πιτ, Τζένιφερ Άνιστον, Αντζελίνα Τζολί Το πιο διάσημο ερωτικό τρίγωνο του 21ου πρώτου αιώνα είναι αναμφισβήτητα εκείνο των Πιτ, Άνιστον και Τζολί. Ο Μπραντ και η Άνιστον ήταν το χρυσό ζευγάρι του Χόλιγουντ: ο σέξι πρωταγωνιστής του Χόλιγουντ και η δημοφιλής πρωταγωνίστρια της σειράς Friends. Όλα κατέρρευσαν όταν ο Πιτ και η Τζολί συναντήθηκαν στο πλατό της ταινίας Mr. and Mrs. Smith. Όπως και η Ελίζαμπεθ, έτσι και η Αντζελίνα, δεν είχε την καλύτερη φήμη όσον αφορά τις σχέσεις. Είχε προηγηθεί η διάλυση του αρραβώνα του Μπίλι Μπομπ Θόρτον με τη Λόρα Ντερν εξαιτίας της. Γρήγορα η έλξη των δύο ηθοποιών θα μετατραπεί σε σχέση, «σκανδαλίζοντας» τον κόσμο και τον Τύπο, που δεν τους χαρίστηκε καθόλου. Το ζευγάρι είναι σήμερα παντρεμένο και ευτυχισμένο, ενώ η μεταμόρφωση της Αντζελίνα, η οποία έχει αφοσιωθεί σήμερα στην ανθρωπιστική βοήθεια, θεωρείται ως μία από τις πιο αξιοσημείωτες στην ιστορία της σόου-μπιζ. Αλλά και η ίδια η Τζένιφερ προχώρησε τη ζωή της και είναι σήμερα παντρεμένη και ευτυχισμένη με τον Τζάστιν Θερού. Όταν το BBC που τώρα σιωπά το 2014 έλεγε πως «ο νεοναζισμός είναι το μεγάλο πρόβλημα της Ουκρανίας»9/4/2022
Μετά την ντροπή στην ελληνική Βουλή να μιλήσουν μέλη του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ και η πλειοψηφία των ΕΛλήνων βουλευτών να τους χειροκροτούν, τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ανέλαβαν την προσπάθεια να «ξεπλύνουν» την οργάνωση και να την παρουσιάσουν ως μαχητές της «ελευθερίας». Όπως ακριβώς έκαναν και με τους ισλαμιστές της Αλ Κάιντα στην Συρία που και τότε τους παρουσίαζαν ως «αγωνιστές της ελευθερίας» επειδή μάχονταν κατά του Σύρου προέδρου Μ.Άσαντ που δεν είναι αρεστός στις ΗΠΑ. Βασικά όποιος είναι αρεστός στις ΗΠΑ παρουσιάζεται με τα καλύτερα λόγια ενώς αν δεν είναι αρεστός παρουσιάζεται με την χειρότερη δυνατή εικόνα. Το 2014 το ίδιο το BBC που τώρα σιωπά ανέφερε πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι στην Ουκρανία ο νεοναζισμός και ο φασισμός και έκανε ειδική αναφορά στο Τάγμα Αζόφ (που δεν είναι μόνο αυτό). Σε διάσκεψη ανάμεσα σε μέλη και χορηγούς του WikiLeaks, στις 14 Ιανουαρίου 2017, ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Τζούλιαν Ασάνζ είχε προχωρήσει σε μια αποκάλυψη αναφορικά με το Ίδρυμα Κλίντον, που ήταν απλώς η αρχή εξελίξεων λίγους μήνες μετά την προσπάθεια της Χίλαρι Κλίντον να κερδίσει την προεδρία των ΗΠΑ. Ο ιδρυτής του WikiLeaks, ο οποίος βρισκόταν στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, αποκάλυψε σε ζωντανή σύνδεση με τη διάσκεψη πως ο γνωστός Μεξικανός ναρκέμπορος Χοακίν Γκούζμαν «Ελ Τσάπο» ενίσχυσε με 15 εκατομμύρια δολάρια το Ίδρυμα Κλίντον! Μάλιστα ο Ασάνζ είχε τονίσει πως τα 320 εκατομμύρια πέσος (περίπου 15 εκατομμύρια δολάρια) κατατέθηκαν από λογαριασμούς του Ελ Τσάπο από τη Σαουδική Αραβία και την Ουκρανία σε προσωπικό λογαριασμό της Χίλαρι Κλίντον στα νησιά Κέιμαν και από εκεί στον λογαριασμό του Ιδρύματος Κλίντον. H σήψη και η διαφθορά είχαν φτάσει ψηλά, πολύ ψηλά, διαβρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Απόδειξη η έλευση στον Λευκό Οίκο του Mπιλ Kλίντον, η παραμονή του εκεί επί δύο θητείες και τα όσα διαδραματίστηκαν, ακόμη και τις τελευταίες ημέρες της παραμονής του στην Ουάσινγκτον. Χρόνια μετά την αποχώρησή του από την εξουσία και την ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από την σύζυγό του, οι αποκαλύψεις έδιναν και έπαιρναν, ενώ οι επαφές που διατηρούσε με εμπόρους ναρκωτικών δημοσιοποιήθηκαν, χωρίς όμως να προκαλέσουν πάταγο, καθώς «αποκλείστηκαν» από τα καθεστωτικά και «συστημικά» μέσα των HΠA, που διοικούνται από θεραπαινίδες της εξουσίας. Τον Δεκέμβριο του 2001, το Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης αθώωσε πανηγυρικά τους δημοσιογράφους Μάριο Ρενάτο Μενέντεζ Ροντρίγκεζ και Ροντρίγκεζ Αλ Τζιορντάνο, οι οποίοι κατηγορούνταν για συκοφαντική δυσφήμηση εναντίον του Μεξικανού «επιχειρηματία» και ιδιοκτήτη της πρώην Εθνικής Τράπεζας του Μεξικού, ιδιωτικοποιημένης και γνωστής πλέον ως BANAMEX, Ρομπέρτο Χερνάντεζ Ραμίρεζ. Οι δραστηριότητες του τελευταίου είχαν μπει στο στόχαστρο των προαναφερόμενων δημοσιογράφων, οι οποίοι με σχετικές έρευνες απέδειξαν, παραθέτοντας μάλιστα ακλόνητα στοιχεία, ότι ο Χερνάντεζ Ραμίρεζ ενέχεται σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις 16 Δεκεμβρίου του 1996, στη μεξικανική εφημερίδα «Por Esto!», την τρίτη σε μέγεθος στη χώρα, με κυκλοφορία 70.000 φύλλων ημερησίως, η οποία εκδίδεται στη χερσόνησο Γιουκατάν, ο εκδότης της Μάριο Μενέντεζ δημοσίευσε πληροφορίες σχετικά με διακίνηση μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών στα κτήματα του Χερνάντεζ Ραμίρεζ. Όλα ξεκίνησαν μετά τα παράπονα του συνεταιρισμού ψαράδων «Cozumel», οι οποίοι δραστηριοποιούνταν σε μια ακτή κοντά στα παράκτια κτήματα του Χερνάντεζ (με 43 μίλια ιδιωτικών ακτών, παρακαλώ), στην περιοχή Κιντάνα Ρόο (ο Χερνάντεζ, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Forbes» το 2000, ήταν το νούμερο 289 στον κόσμο από άποψη πλούτου), που θεωρείται φυσικό πάρκο και προστατεύεται από τη νομοθεσία. Οι ψαράδες μιλούσαν για οργανωμένο εμπόριο ναρκωτικών στην περιοχή με ορμητήριο τα κτήματα του Χερνάντεζ, στενού φίλου του τότε προέδρου της χώρας Ερνέστο Ζεντίλο, αλλά και απόπειρα εκδίωξής τους. Ο Μενέντεζ είχε πληροφορηθεί το πρόβλημα και έστειλε τον δημοσιογράφο Ρενάν Κάστρο Μεντέρα να ερευνήσει σχετικά. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν τις καταγγελίες των ψαράδων. Το δημοσίευμα περιελάμβανε πολλές φωτογραφίες από τα κτήματα, όπου εμφανίζονταν συσκευασμένες ποσότητες ναρκωτικών, αεροδιάδρομοι απ’ όπου μικρά αεροσκάφη απογειώνονταν και προσγειώνονταν συνεχώς, κατάλοιπα από επεξεργασία ναρκωτικών και κάποτε πανέμορφες παραλίες γεμάτες με κοντέινερ ναρκωτικών και ταχύπλοα που έρχονταν και έφευγαν φορτωμένα με τόνους κοκαΐνη. Τον Φεβρουάριο του 1997, «κάποιοι» πρόσφεραν στον Μεντέρα 300.000 δολάρια προκειμένου να ανασκευάσει την ιστορία του στην εφημερίδα, κάτι που αυτός αρνήθηκε. Τον Μάρτιο του ιδίου έτους, ο «μπαρουτοκαπνισμένος» εκδότης της μαχητικής εφημερίδας «Por Esto!», Μάριο Μενέντεζ, κατέθεσε μηνύσεις εναντίον του Χερνάντεζ, κατηγορώντας τον για διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών, οικολογική καταστροφή και καταστροφή αρχαιολογικών χώρων, καθώς στα κτήματά του υπήρχαν μνημεία που φθείρονταν συστηματικά (ερείπια του πολιτισμού των Μάγιας, που χρονολογούνται στο 300 μ.Χ.) λόγω των επιχειρήσεων διακίνησης κοκαΐνης. Αντί όμως να ερευνήσει τις κατηγορίες, ο διεφθαρμένος γενικός εισαγγελέας του Μεξικού Ζορζ Μαντράζο Κουέλαρ εξαπέλυσε εκστρατεία εκφοβισμού εναντίον του Μενέντεζ και της οικογένειάς του, ενώ παράλληλα, με σχετική διαταγή του, ο τότε πρόεδρος της χώρας Ερνέστο Ζεντίλο, ο οποίος συνήθιζε να παραθερίζει στα κτήματα του Χερνάντεζ, απαγόρευσε στον Στρατό και στα Σώματα Ασφαλείας να εισέρχονται στα κτήματα του φίλου και χρηματοδότη του. Την ίδια ώρα, ο Χερνάντεζ έκανε επίδειξη ισχύος, μεριμνώντας για την απομάκρυνση του κυβερνήτη της περιοχής Κιντάνα Ρόο (βρίσκονται τα κτήματά του και η χασιέντα του) Μάριο Βιλανουέβα, ο οποίος έκανε το μοιραίο λάθος να εναντιωθεί στον Μεξικανό έμπορο του θανάτου αλλά και να μην κάνει τα χατίρια των Αμερικανών. Ο Βιλανουέβα κρυβόταν, προσπαθώντας να αποφύγει τη σύλληψή του από τις μεξικανικές διωκτικές Αρχές, οι οποίες ελέγχονται από τον Χερνάντεζ… Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση της Αμερικανίδας Σίνθια Ρόμπινσον, που δημοσιεύτηκε στη «Wall Street Journal» τον Σεπτέμβριο του 1999. Η Ρόμπινσον αναγκάστηκε να φύγει από τη γη που κατείχε νόμιμα στην Καραϊβική μετά τις απειλές του Χερνάντεζ, ο οποίος ενδιαφερόταν για τα κτήματά της, ότι αν δεν την εγκαταλείψει, θα «φροντίσει» για τη σύλληψή της με κατασκευασμένες κατηγορίες για εμπορία ναρκωτικών. Ο φωτογράφος της εφημερίδας «Por Esto!» Γκονζάλεζ Σούμπιρατς κατηγορήθηκε για παράνομη είσοδο και καταπάτηση στα κτήματα του Χερνάντεζ. Όσο για τον Μενέντεζ, κατηγορήθηκε με αγωγή του Χερνάντεζ για δυσφήμηση. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1999 όμως, η αδιάφθορη δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου του Μεξικού Μαρία Τερέζα Κάστρο Ρίος τόνισε στη σχετική ετυμηγορία της επί της υπόθεσης ότι οι ανταποκρίσεις της εφημερίδας «Por Esto!» βασίζονταν σε «πραγματικά γεγονότα» και απέσυρε τις κατηγορίες εναντίον του Μενέντεζ, διασύροντας έτσι τον Χερνάντεζ, αφού ουσιαστικά παραδεχόταν τα περί εμπορίου ναρκωτικών! Στις 4 Μαρτίου του 2000, ο Μενέντεζ και ο δημοσιογράφος Αλ Τζιορντάνο, ο οποίος είναι ο «εγκέφαλος» του πολύ καλού site Narco News Bulletin, συμμετείχαν σε συνέδριο με θέμα την καταπολέμηση της εμπορίας ναρκωτικών, που διοργάνωσε η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια, στη Νέα Υόρκη. Εκεί, οι δύο δημοσιογράφοι ανέπτυξαν το θέμα της διαφθοράς μέσω της εμπορίας ναρκωτικών και κατά πόσο αυτή έχει διαβρώσει τις κυβερνήσεις του Μεξικού και των ΗΠΑ. Χρησιμοποίησαν δε ως παράδειγμα την υπόθεση Χερνάντεζ. Ο εν λόγω Μεξικανός επιχειρηματίας πληροφορήθηκε το γεγονός και μέσω της εταιρείας security Decision Fairfax International LLC, η οποία εδρεύει στη Βιρτζίνια, εξασφάλισε μια βιντεοταινία με την παρουσίαση, που διαβίβασε στη Γενική Εισαγγελία του Μεξικού, ζητώντας εκ νέου τη δίωξη του Μενέντεζ. Η δεύτερη αυτή απόπειρα δίωξης του Μεξικανού δημοσιογράφου έπεσε επίσης στο κενό, με σχετική απαλλακτική απόφαση στις 26 Οκτωβρίου του 2000. Τον Αύγουστο του ιδίου έτους, ο Χερνάντεζ, μέσω μιας δικηγορικής εταιρείας (Akin, Gump, Strauss, Hauer & Feld) που αντιπροσωπεύει στις ΗΠΑ τα συμφέροντα της κυβέρνησης της Κολομβίας, είχε καταθέσει αγωγή για δυσφήμηση κατά των Μενέντεζ και Τζιορντάνο στα δικαστήρια της Νέας Υόρκης. Σημειωτέον ότι η BANAMEX δραστηριοποιείται ευρέως (και σχεδόν ανενόχλητη) στις ΗΠΑ αλλά και σε όλες τις άλλες διεθνείς χρηματαγορές, διαχειριζόμενη χαρτοφυλάκια δισεκατομμυρίων δολαρίων. Και όλα αυτά τη στιγμή που οι ομοσπονδιακές διωκτικές Αρχές έχουν υπόψη τους τις καταγγελίες για ξέπλυμα χρήματος που προέρχεται από διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών. Όλα αυτά μπορεί να μην είχαν ιδιαίτερη σημασία, καθώς είναι ευρέως γνωστό ότι το εμπόριο ναρκωτικών και η παρεπόμενη διαφθορά στην ευρύτερη Λατινική Αμερική έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις, διαβρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Η εμπλοκή όμως στην υπόθεση του πρώην Αμερικανού προέδρου Μπιλ Κλίντον, που εν μέρει εξηγεί γιατί η μεξικανική τράπεζα δρα ασύδοτη, έδωσε ένα νέο ενδιαφέρον στην υπόθεση, αποδεικνύοντας τις προσβάσεις τις οποίες έχει το οργανωμένο έγκλημα ακόμη και στον Λευκό Οίκο. Σε μια εποχή μάλιστα όπου εντεινόταν ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών (War on Drugs) στη Λατινική Αμερική, με την έμπρακτη συνδρομή των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας αλλά και των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και ενώ Αμερικανοί πράκτορες της DEA είχαν χάσει τη ζωή τους στο Μεξικό προσπαθώντας να αποτρέψουν την εισροή μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών στην επικράτεια των ΗΠΑ… Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 1999, ο μεγαλέμπορος ναρκωτικών Χερνάντεζ ήταν ο οικοδεσπότης στη χασιέντα του κοντά στη Μέριδα, στη χερσόνησο του Γιουκατάν, της συνάντησης μεταξύ του Αμερικανού τότε προέδρου Μπιλ Κλίντον και του Μεξικανού ομολόγου του Ερνέστο Ζεντίλο Πόνσε ντε Λεόν. Και όλα αυτά την ώρα που η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (US Federal Reserve Bank) ερευνούσε τις καταγγελίες για ξέπλυμα χρήματος από την τράπεζα BANAMEX του Χερνάντεζ. Αντικείμενο της συνάντησης μεταξύ του Αμερικανού και του Μεξικανού προέδρου ήταν ο συντονισμός του αγώνα κατά των ναρκωτικών! Σωστά διαβάσατε! Ο συντονισμός του αγώνα κατά των ναρκωτικών, στην οικία ενός εκ των μεγαλύτερων στον πλανήτη εμπόρων του λευκού θανάτου! Η συνάντηση έλαβε μάλιστα χώρα στις 14 Φεβρουαρίου του 1999, δύο μόλις ημέρες μετά την οριστική απαλλαγή του Μπιλ Κλίντον στο Κογκρέσο από τις κατηγορίες που τον βάρυναν για την υπόθεση της Μόνικα Λεβίνσκι. Για όλα τα παραπάνω, ενήμερος ήταν ο Αμερικανός πρέσβης στο Μεξικό, ο Τζέφρεϊ Ντάβιντοβ. Το «λουλούδι» αυτό, προετοίμασε την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στη Μέριδα. Όσο για τα έργα και τις ημέρες του Αμερικανού διπλωμάτη, βοούν και οι πέτρες. Υπηρέτησε στην αμερικανική πρεσβεία στο Σαντιάγκο της Χιλής την περίοδο 1971-1973, εργαζόμενος για την υπονόμευση της εκλεγμένης κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε και την έλευση στην εξουσία του αιμοσταγούς στρατηγού Αουγκούστο Πινοσέτ. Οι περιγραφές για τα μέτρα ασφαλείας που ελήφθησαν πριν και κατά τη διάρκεια της άφιξης και της παραμονής του Αμερικανού προέδρου στη Μέριδα είναι σπαρταριστές. Εκατοντάδες ομοσπονδιακοί Αμερικανοί και Μεξικανοί πράκτορες είχαν σφραγίσει κυριολεκτικά την περιοχή μέρες πριν από την έλευση του Air Force One στη Μερίδα, την αρχαία πρωτεύουσα των Μάγιας. Την ημέρα της συνάντησης, οι προγραμματισμένες παρελάσεις για το καρναβάλι απλώς δεν έγιναν, χωρίς κανείς εκ των 800.000 κατοίκων να τολμήσει να διαμαρτυρηθεί. Το πρωί της 15ης Φεβρουαρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος πέταξε με ελικόπτερο στο ράντσο Temozon Sur που ανήκει στον Χερνάντεζ. Εκεί βρισκόταν ήδη από τις 12 Φεβρουαρίου ο Μεξικανός ομόλογός του. Στις 14 Φεβρουαρίου, η εφημερίδα της Μέριδα «Por Esto!» του Μενέντεζ δημοσίευσε το πρώτο μιας σειράς τριών άρθρων σχετικά με τα έργα και τις ημέρες του Χερνάντεζ. Το timing άψογο. Τα σχετικά δημοσιεύματα που συνοδεύονταν από πλούσιο φωτογραφικό υλικό (45 φωτογραφίες εκ των οποίων οι 31 έγχρωμες) ήταν αποτέλεσμα ερευνών στα κτήματα του Χερνάντεζ, που διήρκεσαν περίπου 26 μήνες. Σύμφωνα με τα ευρήματα, η παράκτια περιοχή των κτημάτων του Χερνάντεζ χρησίμευε ως ορμητήριο για τη μεταφορά ναρκωτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μικρά ταχύπλοα έφταναν εκεί από την Κολομβία μεταφέροντας μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης. Ο λευκός θάνατος στη συνέχεια μεταφερόταν στην επικράτεια των ΗΠΑ με μικρά αεροσκάφη που απογειώνονταν από αεροδιαδρόμους στα κτήματα του συνομιλητή και οικοδεσπότη του Κλίντον, Χερνάντεζ. Μετά τη δημοσίευση όλων των στοιχείων, βουλευτές της μεξικανικής αντιπολίτευσης κάλεσαν τον γενικό εισαγγελέα της χώρας Ζορζ Μαντράζο Κουέλαρ να καταθέσει ενώπιον του Κοινοβουλίου, κατηγορώντας τον ότι άφησε σκόπιμα τον κυβερνήτη της επαρχίας Κιντάνα Ρόο να διαφύγει της σύλληψης, φοβούμενος τυχόν αποκαλύψεις κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων που θα τον ενοποιούσαν. Ο Μαντράζο κατέθεσε, τονίζοντας ότι πολλά πρώην στελέχη των διωκτικών Αρχών, μεταξύ τους πρώην ανακριτές και εισαγγελείς, εργάζονται πλέον για τα καρτέλ ναρκωτικών που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο άνθρωπος που ομολογουμένως έδωσε μια νέα διάσταση στην έννοια «διαφθορά», ενσυνείδητα παρακάθεται και συνομιλεί με μεγαλεμπόρους ναρκωτικών, οι οποίοι δολοφονούν το άνθος της αμερικανικής νεολαίας στους δρόμους των μεγαλουπόλεων των ΗΠΑ, τότε υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα. Αδιαμφισβήτητα, πρόβλημα ηθικής. Όσο για τη realpolitik που κάποιοι Αμερικανοί ιθύνοντες επικαλέστηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου όταν ήρθε στην επιφάνεια το εμπόριο ναρκωτικών με το οποίο η CIA χρηματοδοτούσε τις δραστηριότητες των Κόντρας στη Νικαράγουα, δεν αποτελούσε ούτε αποτελεί δικαιολογία, αλλά τη βρόμικη όψη του δήθεν ελεύθερου κόσμου. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Νέας Υόρκης, το οποίο απέρριψε τις κατηγορίες του Χερνάντεζ εναντίον των Μενέντεζ και Αλ Τζιορντάνο, υιοθετώντας ουσιαστικά τις κατηγορίες εναντίον του Μεξικανού «επιχειρηματία», αποτελεί κόλαφο για τον Αμερικανό πρώην πρόεδρο και ομοτράπεζο του Χερνάντεζ, Μπιλ Κλίντον. Οι αμερικανικές εφημερίδες και τα λοιπά ΜΜΕ «αδιαφόρησαν». Μάριο Μενέντεζ Ροντρίγκεζ Ο Μεξικανός δημοσιογράφος Μάριο Μενέντεζ Ροντρίγκεζ τόλμησε να τα βάλει με το διεφθαρμένο και ιδιαίτερα επικίνδυνο κατεστημένο της πατρίδας του που στηρίζει τον Χερνάντεζ. Είναι ο πρώτος ξένος δημοσιογράφος που πήρε συνέντευξη από τον Φιντέλ Κάστρο το 1963. Το 1966 καταδικάστηκε σε θάνατο από δικαστήριο της Κολομβίας μετά την άρνησή του να παραδώσει στις Αρχές ασφαλείας της χώρας πληροφορίες που είχε συλλέξει έπειτα από τη δίμηνη παραμονή του στις ζούγκλες της χώρας με τους αντάρτες της οργάνωσης Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός, ενώ ακόμη και σήμερα δεν μπορεί να πατήσει το πόδι του στην επικράτεια της χώρας, όπου η ποινή που θα εκτίσει, αν συλληφθεί, είναι πλέον ισόβια καταναγκαστικά έργα! Ταξίδεψε εκτεταμένα στη Γουατεμάλα, στο Ελ Σαλβαδόρ και στη Βενεζουέλα, καλύπτοντας τις δραστηριότητες των «απελευθερωτικών κινημάτων». Ο Μενέντεζ ήταν αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής των φοιτητών που διαδήλωναν στην πλατεία Τλαλτελόκο, στην Πόλη του Μεξικό, στις 2 Οκτωβρίου του 1968. Έγραψε την αλήθεια και διώχθηκε, φυλακίστηκε για κάποιο διάστημα, κρύφτηκε στις ζούγκλες της χώρας από φυλές των Μάγιας, ενώ στο τέλος αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί. Έζησε στην Κούβα επί μία δεκαετία, διδάσκοντας δημοσιογραφία και μελετώντας φιλοσοφία. Στο πλευρό του στα γεγονότα του 1968 ήταν και η Οριάνα Φαλάτσι, η οποία τραυματίστηκε όταν οι δυνάμεις ασφαλείας άνοιξαν πυρ κατά των φοιτητών. Τότε, το περιοδικό «Por Que», το οποίο εξέδιδε ο Μενέντεζ, έφτασε να πουλά 2.000.000 αντίτυπα, ενδεικτικό της ευρείας κοινωνικής αποδοχής της δουλειάς του! Και αυτό, τη στιγμή που σήμερα οι κυκλοφορίες των μεξικανικών εφημερίδων φτάνουν όλες μαζί το 1.000.000 φύλλα! Απόδειξη της απήχησης της ασυμβίβαστης, μαχητικής και ερευνητικής δημοσιογραφίας, αλλά και μια συνταγή για να μην πεθάνει ο Τύπος. pronews.gr Ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός, ο αρχηγέτης της Επτανησιακής Σχολής, είναι μια από τις κορυφαίες πνευματικές φυσιογνωμίες του Νεώτερου Ελληνισμού. Ήταν Μεγάλη Τετάρτη, 7 Απριλίου 2004, όταν ο τότε πρόεδρος της Κυπριακή Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος, σε διάγγελμά του κάλεσε τον κυπριακό λαό να ψηφίσει «Όχι» στο δημοψήφισμα για το σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν («Σχέδιο Ανάν»). Ο «σερ» του ελληνικού πενταγράμμου («σερ Μπιθί» τον είχε αποκαλέσει σε ένα χρονογράφημά του ο Δημήτρης Ψαθάς), με την «δωρική» φωνή του αγκάλιασε τη μεταπολεμική Ελλάδα, έδωσε το δικό της βάρος και τη δική της λαϊκότητα στα μεγάλα έργα του Μίκη Θεοδωράκη και έγινε ο καταλύτης για να φτάσουν οι στίχοι του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου και του Λειβαδίτη στις πιο απόμερες γωνιές της Ελλάδας.
|
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
|