Μια πολύ ενδιαφέρουσα… ανταλλαγή απόψεων είχαν προσφάτως διά των σελίδων της έγκυρης εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, στις 20 Μαρτίου, ο καθηγητής Ιστορίας και Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών, Ευάνθης Χατζηβασιλείου, με τον αντιπτέραρχο εν αποστρατεία και επίτιμο υπαρχηγό ΓΕΕΘΑ, Γεώργιο Σκαρλάτο. Αντικείμενο της δημόσιας συζήτησης άρθρο του ακαδημαϊκού για την εποχή της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Ο Χατζηβασιλείου, μεταξύ άλλων, επιχειρηματολόγησε ότι τα ελληνικά μαχητικά Phantom, παρότι προσέδιδαν στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία μεγάλο πλεονέκτημα, δεν μπορούσαν να επιχειρήσουν στην Κύπρο. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το επιχείρημα, η συζήτηση περί της ακύρωσης της αποστολής τους, ενώ τα πληρώματα ανέμεναν σε αεροπορική βάση της Κρήτης διαταγή να ξεκινήσουν στον ΑΤΤΙΛΑ Ι, στερείται ουσίας. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα… Στο άρθρο και την ανταπάντηση του ακαδημαϊκού στην απάντηση του πτεράρχου, διακρίνεται προσπάθεια να καταρριφθούν συζητήσεις περί “προδοσίας της Κύπρου”, κάτι που αφορά τόσο στους στρατηγούς της Χούντας όσο και στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση Καραμανλή. Οι στρατιωτική ηγεσία παρέμενε η ίδια. Αυτό καταλάβαμε εμείς τουλάχιστον. Την υποκειμενική μας άποψη καταθέτουμε. Το πρόβλημα για τον ακαδημαϊκό ήταν ότι ο πτέραρχος Σκαρλάτος ανήκε στα πληρώματα τα οποία ανέμεναν τη διαταγή. Απάντησε στο δημοσίευμα, ενώ στην ανταπάντησή του στην απάντηση του Χατζηβασιλείου, υπαινίσσεται αυτό που σε γνωστή διαφήμιση έχει μείνει με το “καθένας στο είδος του… και ο Λουμίδης στους καφέδες“. Με ευγενικό τρόπο, η απάντηση του πτεράρχου ισοδυναμεί με το απλούστατο, “κύριε, δεν ξέρετε τι λέτε στα επιχειρησιακά”! Η αλήθεια είναι το να αναφέρεται σε ένα ζήτημα άκρως εξειδικευμένο καθηγητής πανεπιστημίου χωρίς ιδιαίτερη σχέση με τα του αεροπορικού πολέμου, με οίηση… Ριχτόφεν (θρυλικός αεροπόρος της Γερμανίας του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου), εμφανίζεται ως ειδικός στην εναέρια μάχη και αμφισβητεί όχι μόνο επαΐοντες, αλλά και άμεσα εμπλεκόμενους οι οποίοι θεωρούσαν ότι πηγαίνουν σε μια φυσιολογική αποστολή, όχι αποστολή αυτοκτονίας. Το πρόβλημα που προτάσσει ο καθηγητής είναι η δυνατότητα της τουρκικής Αεροπορίας να αντιδράσει και το ότι ο χρόνος που είχαν τα ελληνικά μαχητικά να εμπλακούν πάνω από την Κύπρο θα ήταν 5-7 λεπτά. Χρησιμοποιεί μάλιστα στην ανταπάντηση το επιχείρημα ότι αρκούσε οι Τούρκοι να εμπλέξουν τα ελληνικά για 8 λεπτά, διότι μετά… θα έπεφταν μόνα τους, διότι τα καύσιμα δεν θα επαρκούσαν για να επιστρέψουν στη βάση τους! Ξεχνά ή δεν αντιλαμβάνεται, ότι “it takes two to tango“! Για να εμπλακείς πρέπει αρχικά να δεις τον αντίπαλο (τα Phantom θα πετούσαν πολύ κοντά στη θάλασσα και οι τότε δυνατότητες των ραντάρ καθιστούν εξαιρετικά αμφίβολο τον εντοπισμό τους). Αν τα δεις και προλάβεις να απογειωθείς για να βρεθείς εγκαίρως στο θέατρο της επιχείρησης, πρέπει να μπορείς να τα φτάσεις! Σιγά μην καθόντουσαν τα ελληνικά Phantom να εμπλακούν! Εδώ με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα πολύ πρόσφατα πέρασαν ελληνικά μαχητικά F-16 και πήγαν στην Κύπρο χωρίς να πάρουν οι Τούρκοι χαμπάρι… Τι συζητάμε τώρα… Ξεχνά επίσης, ότι μέρος των αεροσκαφών που θα πήγαιναν στην Κύπρο, είχαν ως αποστολή την προστασία αυτών που θα αναλάμβαναν την επιχείρηση βομβαρδισμού… Αλίμονο αν οι επιτελείς της Αεροπορίας δεν ελάμβαναν υπόψη αυτά τα δεδομένα και έστελναν τα πληρώματα σε “αποστολή αυτοκτονίας” όπως εμφανώς θεωρεί ο Χατζηβασιλείου. Τα ίδια τα εγχειρίδια του αεροσκάφους όμως, που όσο να ‘ναι κάτι παραπάνω γνωρίζουν για τις δυνατότητες ή μη του αεροσκάφους να εμπλακεί πάνω από την Κύπρο, καθώς έχουν συγγραφεί από τον κατασκευαστή που δεν ασχολείται με τις δικές μας διαφωνίες περί του αν η Χούντα και η Μεταπολίτευση πρόδωσαν ή όχι την Κύπρο, ΔΕΝ δικαιώνουν τον αναθεωρητή(;) ακαδημαϊκό. Αυτό προκύπτει κατηγορηματικά. Προκειμένου να υποστηρίξει την εκδοχή του, από την ανταπάντηση, αποδίδει στους Έλληνες Αεροπόρους ψυχολογία καμικάζι! Ενώ στο άρθρο είχε αναφέρει, “το ελληνικό αεροπλάνο που θα φαινόταν στον κυπριακό ουρανό εκείνες τις ημέρες, θα έφευγε κατόπιν για τη Συρία για να παραδοθεί εκεί, και δεν θα επέστρεφε για να μετρήσει στον συσχετισμό δυνάμεων Ελλάδας-Τουρκίας”! Όχι κύριε καθηγητά. Δεν είναι έτσι και δεν είναι τυχαία η οργή που εκφράζεται από πλήθος εμπλεκομένων εκείνη την εποχή αεροπόρων στα κοινωνικά δίκτυα. Αυτό ήταν που έστρεψε και την προσοχή μας στο άρθρο σας. Τίποτε άλλο. Τα κραυγαλέα λάθη του κειμένου και της ανταπάντησης, όταν μπήκατε “σε άγνωστα ύδατα”, σε επιχειρησιακά θέματα, τα οποία κι εμείς από την πλευρά μας σας καλούμε να τα ξαναδείτε. Ουδέποτε υπήρξε η φιλοσοφία αυτή της γνωστής χώρας του… ανατέλλοντος ηλίου, όχι μόνο δεν έχει υιοθετηθεί από το Ελληνικό Πνεύμα αλλά παραμένει και αντίθετη από το “Ο τολμών Νικά” (σ.σ. πόσο9 διδακτική είναι επ’ αυτού και η ισραηλινή στρατιωτική Ιστορία…) και το “Ταν ή επί Τας” με τα οποία γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων Αεροπόρων. Τους οποίους έχουν πολλοί ξεχάσει, σε κάποιες περιπτώσεις ιδιαιτέρως βολικά! Σε ό,τι αφορά στα σχόλιά του για τις δυνατότητες της αντίπαλης -τουρκικής- Αεροπορίας της εποχής δεν αξίζει καν αναφορά στα αεροσκάφη που διέθετε τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αλλά και στο επίπεδο της πραγματικής επιχειρησιακής ικανότητας των Τούρκων αεροπόρων, σε συνάρτηση με τις τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής, καθώς είχαν μάλλον αναλάβει αποστολή… να βυθίσουν τα δικά τους πλοία (βλ. Κοτζάτεπε). Αντιγράφουμε από το μυθιστόρημα του Βασίλη Γκουρογιάννη «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή» (Εκδ. Μεταίχμιο): «Από τότε οι Τούρκοι δεν είχαν καλό στόχο. Οι βόμβες τους έπεφταν σαν στον γάμο του Καραγκιόζη. Άλλη φορά που βρήκαν στόχο ήταν όταν σαν λυσσασμένοι κυνηγούσαν το “Λέσβος”, που βομβάρδισε τους Τουρκοκύπριους στην Πάφο και βύθισαν κατά λάθος το δικό τους αντιτορπιλικό, το “Κοτζάτεπε”, σκοτώνοντας καμιά διακοσαριά δικούς τους. Θεώρησαν ότι το “Κοτζάτεπε” είναι το “Λέσβος”, που ύψωσε παραπλανητικά τουρκική σημαία και τα αντιαεροπορικά του “Κοτζάτεπε” χτύπησαν τα τουρκικά αεροπλάνα γιατί τα θεωρούσαν ελληνικά…» Επ’ αυτών το DP επικοινώνησε με τον πτέραρχο Σκαρλάτο ζητώντας του έστω μια δήλωση, καθότι ήταν εμφανές ότι δεν επιθυμούσε -εμφανέστατα όμως απογοητευμένος- να δώσει συνέχεια. Η αναφορά του αφήνει ένα βαρύτατο υπονοούμενο που αφορά στην περίφημη υπόθεση του “Φακέλλου της Κύπρου”: “Πραγματικά η απάντηση του κ. καθηγητή σε συνδυασμό και με το αρχικό του σχετικό άρθρο πείθει και τον πλέον κακόπιστο πως η Ιστορία δεν γράφεται από τους πρωταγωνιστές αλλά από… επαΐοντες επί παντός του επιστητού! Τώρα αντιλαμβάνομαι γιατί ουδέποτε εκλήθη από την επιτροπή που συνέταξε τον… “απόρρητο” φάκελο της Κύπρου να καταθέσει, κάποιος από τη Διοίκηση και τα πληρώματα των PHANTOMS που συμμετείχαν ενεργώς στα γεγονότα της Κύπρου την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου 1974! Κρίμα! Καλό σας Βράδυ“. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ειλικρινά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε το όφελος ή το σκοπό τέτοιων δημοσιευμάτων… Όπως αυτό του καθηγητή Χαντζηβασιλείου στην Καθημερινή. Έχει κατ’ επανάληψη αποδειχθεί τα τελευταία 20–25 χρόνια, μέσα από πλήθος δημοσιευμάτων σε εξειδικευμένα αμυντικά και ιστορικά περιοδικά στο παρελθόν. Σε αυτά τα δημοσιεύματα που δεν αφορούν κατά τα φαινόμενα την… mainstream ακαδημαϊκή κοινότητα, είχαν μιλήσει μέλη πληρωμάτων και τεχνικοί – οπλουργοί εκείνης της εποχής που υπηρετούσαν στις μάχιμες Μοίρες της Πολεμικής Αεροπορίας. Είχαν ξεκαθαρίσει ότι τα ελληνικά F-4E Phantom II που είχαν παραληφθεί, είχαν την ακτίνα και τη μεταφορική ικανότητα μεγάλης ισχύος πυρός για να προξενήσουν πολύ μεγάλη ζημιά στις τουρκικές αποβατικές δυνάμεις. Επαρκής αριθμός πληρωμάτων και τεχνικών όλων των ειδικοτήτων (περιλαμβανομένων και οπλουργών…) είχε εκπαιδευτεί τις ΗΠΑ για μεγάλο χρονικό διάστημα και με τη σειρά του είχε εκπαιδεύσει συναδέλφους εδώ στην Ελλάδα. ΕΙΧΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ τη δυνατότητα να χτυπήσουμε στην Κύπρο. ΥΠΑΡΧΟΥΝ μάρτυρες και τεχνικά – επιχειρησιακά στοιχεία που το αποδεικνύουν ΕΥΚΟΛΑ… ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΑΞΑΜΕ. Ούτε η Χούντα έδωσε διαταγή αποδέσμευσης, ούτε η πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή της Μεταπολίτευσης. Το να προσπαθούμε ξανά και ξανά να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα, και να κυνηγάμε μάγισσες, δεν έχει πραγματικά κανένα νόημα. Τελεία και παύλα. Η ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΤΕΡΑΡΧΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ Τι άλλο να προσθέσουμε; Ακολουθεί η απαντητική επιστολή στο αρχικό δημοσίευμα του Χατζηβασιλείου του αντιπτεράρχου εν αποστρατεία και επίτιμου υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ, Γεωργίου Σκαρλάτου (επί υπουργίας Ιωάννη Βαρβιτσιώτη στις αρχές της δεκαετίας του ’90): " Ο Αττίλας ΙΙ και η στάση της Ελλάδας Κύριε Διευθυντά, Ως Κυβερνήτης και Εκπαιδευτής Αέρος των αεροσκαφών PHANTOMS επί σειρά ετών, και έχοντας πετάξει μαζί τους περισσότερες από 1500 ώρες, ενθουσιάστηκα όταν είδα την επιβλητική φωτογραφία τους στην κορυφή της σελίδας 26 του Κυριακάτικου φύλλου της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ στις 8 Μαρτίου. Ειδικότερα ο τίτλος του ολοσέλιδου άρθρου, σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή φωτογραφία, με προδιάθεσε θετικά για να αναγνώσω το περιεχόμενο του αρθρογράφου Καθηγητή ελπίζοντας πως, ως επιστήμονας, θα είχε καταγράψει ενδιαφέρουσες ιστορικές αλήθειες. Ατυχώς, διαψεύστηκα και απογοητεύτηκα πολύ γρήγορα όταν διαπίστωσα πως ο κ. Καθηγητής, με την βεβαιότητα «ειδικού αεροπόρου δοκιμαστή», βασίζει την όλη του επιχειρηματολογία, για την μη στρατιωτική αντίδραση της Ελλάδας στην Κύπρο κατά τη διάρκεια του Αττίλα ΙΙ, κυρίως στο γεγονός ότι η ακτίνα δράσεως των PHANTOMS δεν επέτρεπε να επιχειρήσουν στη Μεγαλόνησο και εάν τελικά χρησιμοποιούντο θα κατέληγαν στη… Συρία(;;;) Πέραν αυτής της ανακρίβειας ο κ. Καθηγητής, προκειμένου να ενισχύσει την άποψή του, προβαίνει και σε έμμεσο bullying ισχυριζόμενος πως οι οποιεσδήποτε αντίθετες φωνές για την ακτίνα δράσεως των PHANTOMS προέρχονται αποκλειστικά από… ακροδεξιά στοιχεία(;;;) Λυπάμαι για τα ολισθήματα αυτά το κ. Καθηγητή ο οποίος ευκόλως θα τα είχε αποφύγει εάν είχε φροντίσει να πληροφορηθεί από τα δέκα πληρώματα των PHANTOMS, που στο πλαίσιο του Αττίλα Ι, ευρέθηκαν την πρωία της 22ας Ιουλίου 1974 στο α/μ του Ηρακλείου προκειμένου να επιχειρήσουν στην Κύπρο, πως ΟΥΔΕΙΣ είχε σχεδιάσει την αποστολή με προσγείωση στη… Συρία!!! Αντιθέτως όλοι είχαμε σχεδιάσει την προσβολή στην Κύπρο με παραμονή άνωθεν της Νήσου πέντε έως επτά λεπτά και επιστροφή στο Ηράκλειο!!! Υπενθυμίζω πως σε σχετική ερώτηση για την μη χρησιμοποίηση των PHANTOMS η τότε ηγεσία της ΠΑ (η ίδια και στον Αττίλα ΙΙ) ουδέποτε επικαλέστηκε σαν δικαιολογία την μικρά ακτίνα δράσεως αλλά, απολογητικά, είχε ισχυριστεί πως η Μοίρα των PHANTOMS δεν είχε υποστεί την προβλεπόμενη αξιολόγηση και ως εκ τούτου δεν ήταν… τυπικά ετοιμοπόλεμη(;;;) Αποσπάσματα της όλης σχετικής αλληλογραφίας με την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», τον Αύγουστο του 2000, όπου περιέχονται οι απαντήσεις της τότε ηγεσίας καθώς και η εύλογη αντίδραση των τότε Διοικητού και των δύο αξιωματικών επιχειρήσεων της Μοίρας για αυτές τις απαντήσεις, που αλλοίωναν την πραγματικότητα και έθιγαν το κύρος και το ηθικό του προσωπικού, έχουν συγκεντρωθεί, με επιμέλεια και εμπεριστατωμένες αναλύσεις, στο ιστορικής αξίας βιβλίο με τίτλο «Παρακαταθήκες Αετών» που κυκλοφόρησε ο εμβληματικός Πτέραρχος (Ι) ε.α. Παναγιώτης Μπαλές το 2012. Τέλος, και για οποιονδήποτε κακόπιστο, υπάρχουν και τα επίσημα εγχειρίδια του κατασκευαστή των αεροσκαφών που αποδεικνύουν πως οι επιχειρήσεις στην Κύπρο από την Κρήτη με PHANTOMS μπορούσαν – και μπορούν – να εκτελεστούν με απόλυτη επιτυχία και χωρίς ιδιαίτερο ρίσκο! Με Εκτίμηση Αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Ν. Σκαρλάτος Επίτιμος Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ" Comments are closed.
|
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
|