TOY ΓΙΑΝΝΑΚΗ Λ. ΟΜΗΡΟΥ* Όσοι δεν αντιλήφθηκαν ότι το διαβόητο Brexit οφείλεται κυρίως στον Βρετανικό μεγαλοϊδεαλισμό, την αίσθηση αυτάρκειας και την ακατανίκητη νοσταλγία της πάλαι ποτέ Βρετανικής αυτοκρατορίας, προφανώς αστόχησαν στις ερμηνείες και τις αναλύσεις τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρξαν συμπεριφορές από λαϊκά στρώματα που επέλεξαν τη ψήφο εξόδου, αποδοκιμάζοντας τις κυρίαρχες πολιτικές της Ε.Ε. των τελευταίων χρόνων, της εξουθενωτικής λιτότητας και της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας που οδήγησαν στη διογκούμενη ανεργία, τη διάλυση της μεσαίας τάξης και την φτωχοποίηση ευρύτατων τμημάτων του πληθυσμού. Ανεξάρτητα ωστόσο από τα πιο πάνω, αυτή η σεισμικών διαστάσεων απόφαση των Βρετανών να εγκαταλείψουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, συνιστά μια πρόκληση και ταυτόχρονα μια μεγάλη ευκαιρία προβληματισμού, περισυλλογής, ενδοσκόπησης και κυρίως δράσεων και αλλαγής κατεύθυνσης για την Ευρώπη. Για επαναθεμελίωση των αρχών και αξιών της Ε.Ε. οι οποίες αφέθηκαν σταδιακά να ξεθωριάσουν.
Να θέσουμε «το δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων». Η απώλεια της εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας των πολιτών προς τις κυβερνήσεις και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς οξύνει το δημοκρατικό έλλειμμα της Ένωσης και οδηγεί τους πολίτες σε απόγνωση, αβεβαιότητα και ευρωσκεπτικισμό. Οι αρχές της κοινοτικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής, του αλληλοσεβασμού και της ισοτιμίας μεταξύ των εταίρων, αρχές και αξίες στις οποίες εδράζεται η ΕΕ και εγγυώνται για δεκαετίες την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ένωσης, καθιστώντας την πόλο έλξης για ένταξη νέων χωρών, έχουν υπονομευτεί καίρια και χρειάζονται επειγόντως αποκατάσταση και επαναβεβαίωση. Για ποια Ένωση μιλάμε; Σε μια περίοδο κατά την οποία προβάλλουν βασανιστικά ερωτήματα. ‘Οταν μιλούμε για Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να καταγράψουμε ορισμένες αλήθειες. Για ποια Ένωση μιλούμε; Αυτή του πλούσιου Βορρά και του εξαρτημένου Νότου; Όταν μιλούμε για την Ευρωζώνη, αναφερόμαστε στις πολιτικές που καθορίζει μια ισχυρή χώρα ή μια ομάδα χωρών που επιβάλλονται σε χώρες που έχουν με τον ίδιο νόμισμα, αλλά όχι τις ίδιες οικονομικές δυνατότητες; Ποια είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση της οποία θεσμικά όργανα προσβλέπουν στην ευημερία αριθμών και όχι την ευημερία των ανθρώπων; Σε ποια τραπεζική ένωση αναφερόμαστε, όταν τα μέτρα που επιβάλλονται σε χώρες μέλη υπονομεύουν σοβαρά τις προοπτικές μιας τέτοιας Ένωσης; Πάνω απ’ όλα πώς επιδεικνύεται στην πράξη η βασική αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών μελών της Ε.Ε.; Οι μέχρι τώρα προσπάθειες αντιμετώπισης της κρίσης πάσχουν και χαρακτηρίζονται από κραυγαλέα ανισότητα και έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας. Τα σχέδια διάσωσης και λιτότητας πάσχουν γιατί είναι ξένα με την ανάπτυξη και έχουν καταστεί συνώνυμα με τη μαζική φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την καλπάζουσα ανεργία. Τα αποφασιστικά μέτρα για ρύθμιση των αγορών απουσιάζουν. Και δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι εκείνοι που προκάλεσαν την κρίση θα καταβάλουν το τίμημα αλλά και ότι πληρώνουν το αντίτιμο που τους αναλογεί, στο κόστος εξόδου από την κρίση. Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης οδηγεί σε συνεχόμενες αυξήσεις του χρέους, σε οικονομική και χρηματοπιστωτική παράλυση και το κυριότερο σε μια προοπτική που δεν έχει μέλλον. Η ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης, με υιοθέτηση πολιτικών που θα καταστήσουν ξανά την Ε.Ε. ελκυστική στους λαούς και τους πολίτες, είναι ορατή «δια γυμνού οφθαλμού». Υπ’ αυτή την έννοια η απόφαση των Βρετανών δημιουργεί μια μεγάλη ευκαιρία. *Τέως Πρόεδρος Βουλής των Αντιπροσώπων
2 Comments
βασος
7/7/2016 17:59:40
οι περισσοτεροι, τυφλοι.
Reply
Βασος
7/7/2016 18:02:17
ειναι το ιδιο προβλημα που εκανε προβλημα στην Ελλαδα αλλα και στην Κυπρο. απλα αυτοι το προλαβαν
Reply
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|