Υιός του Μανουήλ Παλαιολόγου και Δεσπότης του Μυστρά, έμελλε να καταγραφεί στην Ιστορία ως ο τελευταίος Αυτοκράτορας του θρυλικού, Βυζαντίου, ο οποίος ανέβηκε στο θρόνο του αδελφού του Ιωάννη του Η΄, που βασίλευε έως τότε στην Κωνσταντινούπολη. Ο λαός της βυζαντινής πρωτεύουσας εκτιμώντας τη σύνεση, τα πολιτικά και στρατιωτικά προσόντα του, το ήθος και τις αρετές του, τον εκλέγει πανηγυρικά στο θρόνο όπου θα συνέχιζε την διακυβέρνηση της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας. Ανακυρήχθηκε αυτοκράτορας την 9 Ιανουαρίου 1449 στο μητροπολιτικό ναό του Αγίου Δημητρίου του Μυστρά και ακολούθως ανεχώρησε για την Κωνσταντινούπολη, για να διαδραματίσει το βαρύ ρόλο που του έταξε η μοίρα. Η αυτοκρατορία βρισκόταν τότε σε κατάσταση θλιβερή. Της είχαν αφαιρεθεί όλες σχεδόν οι επαρχίες της, και η μόνη περιοχή που της απόμεινε ήταν, μπορούμε να πούμε, η Κωνσταντινούπολη. Ο πολυάριθμος τουρκικός στρατός ολοένα πλησίαζε και στένευε, από μέρα σε μέρα, τον κλοιό της πολιορκίας. Και η Κωνσταντινούπολη ελάχιστο στρατό είχε. Σαν μόνη ελπίδα παρέμειναν τα γερά της κάστρα και η σκληρή αποφασιστικότητα του λαού να αμυνθεί μέχρι θανάτου. Και η οργανωμένη επίθεση των Τούρκων κατά της θρυλικής Πόλης, του τελευταίου προπυργίου του Ελληνισμού, δεν άργησε. Τον Απρίλιο του 1453, ο Μωάμεθ ο Β', που το'βαλε σκοπό του να εξαφανίσει ό,τι απόμεινε από το άλλοτε κραταιό και περήφανο Βυζάντιο, πολιορκεί στενά την Πόλη με 250.000 άνδρες, ενώ ο Κωνσταντίνος διάθετε μόνο 10.000. Παράλληλα ο Τούρκος σουλτάνος χρησιμοποιεί και ισχυρό στόλο. Ο Κωνσταντίνος, άγρυπνος και δραστήριος μέρα και νύκτα είναι η ψυχή και ο νους της απεγνωσμένης άμυνας. Τρέχει παντού, δίνει οδηγίες, τα επιβλέπει όλα, ενθαρρύνει τον άμαχο πληθυσμό, που η καρτερία του έχει κάτι το απίθανο. Πριν αρχίσει η πολιορκία ο Μωάμεθ ο Β' του ζήτησε συνθηκολόγηση. Μα ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας που ένιωσε να βαραίνει στη συνείδηση και στην καρδιά του το τρισένδοξο παρελθόν του ελληνισμού, αρνήθηκε με αξιοπρέπεια τονίζοντας « ΤΗΝ ΜΕΝ ΠΟΛΙΝ ΟΥ ΣΟΙ ΔΙΔΟΜΕΝ. ΚΟΙΝΗ ΓΑΡ ΓΝΩΜΗ ΠΑΝΤΕΣ ΑΥΤΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΣ ΑΠΟΘΑΝΟΥΜΕΝ ΚΑΙ ΟΥ ΦΕΙΣΟΜΕΘΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΗΜΩΝ.» Στις 28 Μαϊου, νύκτα, ο εχθρός ετοιμάζει τη γενική έφοδο. Ο Κωνσταντίνος δίνει τις τελευταίες οδηγίες, μένει για λίγο μόνος, κατόπιν συγκεντρώνει τους λιγοστούς πολεμιστές, τους φίλους, τους συμπαραστάτες του, τους λέει λόγια θρησκευτικής εξάρσεως και θερμού πατριωτισμού και πηγαίνει στην Αγία Σοφία, όπου προσεύχεται γονατιστός. Στα ανάκτορα γίνονται σκηνές απερίγραπτα συγκινητικές. Όλοι κλαίνε, αγκαλιάζονται και ο ίδιος ο αυτοκράτορας ζητά από τον καθένα χωριστά, τη χριστιανική συγχώρεση. Μεσάνυκτα πια παίρνει το δρόμο του ύστατου μαρτυρίου του πάνω στα τείχη, ως απλός υπερασπιστής της Αυτοκρατορίας. Οι Οθωμανοί, μιλιούνια, ξεχύνονται σε λίγο από παντού. Οι βυζαντινοί μαχητές μια χούφτα σε αριθμό, μα υπέροχοι στην αυτοθυσία και τη γενναιότητα, συγκρατούν τον εχθρό. Ο Κωνσταντίνος μάχεται πρώτος ανάμεσα στους πρώτους.Η Πόλη αντιστέκεται και οι πολιορκητές φαίνεται να τα χάνουν αφού η επικράτηση δεν έρχεται με τον τρόπο που τη φαντάζονταν. Τη λύση όμως τη δίνει η ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ, μια πύλη που άνοιξε και το κακό ξεσπά μονομιάς. Τα στίφη του Μωάμεθ ορμούν μέσα και αρχίζει η ανελέητη σφαγή. Ο αυτοκράτορας κοιτά γύρω του μ'ανείπωτο πόνο: είναι μόνος του – κατάμονος. Οι πολεμιστές του κείτονται σχεδόν όλοι σκοτωμένοι . Κι'ακούγεται αλλαγμένη από τον σπαραγμό η φωνή του: «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ;». Σύγκαιρα πληγώνεται στο πρόσωπο από ένα Τούρκο. Ο αυτοκράτορας μονομιάς τον ξαπλώνει νεκρό. Ενας άλλος Τούρκος, την ίδια στιγμή, χτυπάει τον Κωνσταντίνο πισώπλατα. Κι'ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας νιώθει να του φεύγει η ζωή. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, το πτώμα του αναγνωρίστηκε και τάφηκε κατά διαταγή του Μωάμεθ, σε άγνωστο μέρος. Αυτό ήταν το τραγικό και συνάμα ηρωικό τέλος του θρυλικού Μαρμαρωμένου Βασιλιά, του τελευταίου εθνομάρτυρα Αυτοκράτορα της αιώνιας Βυζαντινής κυριαρχίας και της αθάνατης Πόλης, μιας Αυτοκρατορίας που η ιστορία της αγγίζει τα όρια του μύθου και παραδίνεται άφθαρτη, ανεξίτηλη και αμάραντη από γενεά σε γενεά, για να γαλουχεί και να αναβαπτίζει τους Ελληνορθόδοξους με τα πάναγνα και άσπιλα νάματα, ιδεώδη και αρχές της ΦΥΛΗΣ και της ΠΙΣΤΗΣ. Ο Κωνσταντίνος , ο λυγερόκορμος και ωραίος τούτος Αυτοκράτορας με την πανώρια ψυχή, το μοναδικό ήθος, το απαράμιλλο ύφος, τη ρωμέικη αντρειοσύνη, το χριστιανικό μεγαλείο και τη βυζαντινή αρχοντιά παραμένει το άσβηστο, ιδανικό και αθάνατο όραμα, πόθος και ευχή του Γένους: η άγια και ευλογημένη εκείνη ώρα που θα δώσει ο Μεγαλοδύναμος Θεός την Ανάσταση του Εθνους, των Αλύτρωτων Πατρίδων της Ελληνορθοδοξίας και του ίδιου του Αυτοκράτορα. Την ώρα που ο Κωνσταντίνος καβάλλα στο περήφανο άτι του, αγέρωχος και ρωμαλέος, θα κοινωνήσει και πάλιν τα Αχραντα Μυστήρια από το σεβάσμιο χέρι του Πατριάρχη στην απελευθερωμένη Αγιά-Σοφιά, στη μεγάλη πρωτεύουσα του Βυζαντίου, τη θρυλική Κωνσταντινούπολη, την αλησμόνητη ΠΟΛΗ των Ελλήνων και του καημού.... Τούτη τη Πόλη και τούτα τα αλησμόνητα χώματα, πάππο προς πάππο ολόδικά μας, δεν θα τα ξεγράψουμε ποτέ, όσα χρόνια και όσοι αιώνες κι αν περάσουν, γιατί απλά, βιωματικά, ιερά και διαχρονικά η καρδιά του Πανορθόδοξου Ελληνισμού κτυπά δυνατά και πολύμορφα στην Κωνσταντινούπολη την αιώνια πρωτεύουσα του Έθνους, την πανώρια Πόλη της Φυλής, τούτο το μοναδικό ιστορικό κέντρο του Γένους... Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην παραπονιέσαι, πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι ΔΙΚΗ μας θα 'ναι... Με τιμή, Χρίστος Κ. Μακρίδης
0 Comments
Προσπάθησα με τις αναρτήσεις μου στο ΦΒ και το Τουΐτερ να θυμίσω τις τελευταίες μέρες στους διαδικτυακούς φίλους μου που είναι μέλη ή οπαδοί του ΔΗ.ΣΥ., την αληθινή ταυτότητα αυτού του κόμματος. Ενός κόμματος που ξεκίνησε με αγάπη για το Εθνος, με πίστη στον αγώνα για την επανάκτηση των χαμένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, στον προδωμένο πόλεμο του '74, με βαθιά προσήλωση στις αξιακές προτεραιότητες του Κύπριου Πολίτη, για την Πατρίδα το Εθνος την Θρησκεια και την οικογένειά του, βάζοντας πάντα σαν προμετωπίδα τον ΙΕΡΟ ΑΓΩΝΑ της ΕΟΚΑ 1955-59. Και με βάση αυτό το τελευταίο έκανα διάφορα αφιερώματα στον ΝΙΚΟ ΣΑΜΨΩΝ έναν ΗΡΩΑ της Φυλής μας που αγωνίστηκε για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα. Έδωσα όπως όλα τα χρόνια που ζω μόνιμα στο νησί το παρόν μου στο Ετήσιο Μνημόσυνο του την περασμένη Κυριακή ως φόρο τιμής σε έναν αληθινό Ελληνα της Κύπρου. Αυτό πού με λύπησε είναι ότι ο Σωτήρης Σαμψών, ο γιός του Νίκου Σαμψών, για χρόνια βουλευτής και αντιπρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ., που εμφορείται με τις ίδιες αξιακές ιδέες όπως και ο πατέρας του (αλλά με διαφορετικό ταμπεραμέντο στην προσπάθεια να τις παρουσιάσει), ήταν υποψήφιος στην θέση του Αναπληρωτή Προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού και αγνοήθηκε επιδεικτικά από τούς ψηφοφόρους του ΔΗ.ΣΥ. Δεν είμαι ΟΎΤΕ ΚΑΝ ΣΥΜΠΑΘΏΝ του Συναγερμού εδώ και πολλά χρόνια, βοήθησα όμως όσο μπορούσα την υποψηφιότητα του Σωτήρη, τον οποίο θεωρώ αδελφό μου, για την εκλογή του. Αδελφέ μου Σωτήρη, μου φαίνεται ότι η παλαι πότε εθνικόφρων παράταξις, ούτε εθνικόφρων είναι πλέον, ούτε θέλει τους εθνικόφρονες... Είχα την βεβαιότητα για αυτό όταν κάποιο προϊόν του Συναργεμικού κομματικού σωλήνα την οποία οι Συναγερμικοί εξέλεξαν και βουλεύτρια, είχε πει το εξαιρετικό: "Χάρηκα που οι ελληνικές σημαίες είναι πλέον λίγες στις συγκεντρώσεις του κόμματος. Αυτό δείχνει ότι ο Συναγερμός ενηλικιώθηκε"!!! (Αυτό όταν το άκουσα με προσέβαλε ως Ελλαδίτη ξέροντας πόσοι Ελλαδίτες έπεσαν κάτω από αυτη την σημαία για να μείνει αυτο το νησί ελεύθερο, όπως και πόσοι Κύπριοι σαν τον θείο της που με αυτήν την σημαία πολεμησαν και έδωσαν την ζωή τους για τον τόπο τους). Τα δείγματα ήταν πολλά, όπως πχ με ποιές ιδέες εμφορούμενη περί Έθνους και λύσης του Κυπριακού, ήταν αυτή που ξαφνικά προωθήθηκε από τον ΔΗΣΥ για την Προεδρεία της Βουλής και την Προεδρεία του ίδιου του Κόμματος, ποιές ιδέες πρεσβεύουν όλες αυτές και αυτοί που τους προωθούν καθημερινά τα κανάλια της τηλεόρασης σε σχέση με την πιθανή λύση στην βάση της ΔΔΟ και ποιά πόστα έχουν άτομα με τουλάχιστον αντεθνικές και λίαν ανθελληνικές τοποθετήσεις, όταν μιλούν σε κλειστό κύκλο.... Εκεί Σωτήρη, πήγες εσύ να μιλήσεις για Εθνικόφρονα Παράταξη έχοντας σαν παντιέρα τον Εθνικόφρονα Κύπριο του Αγώνα, την Ελληνική Σημαία και την Οικογένεια. Και σε έκαναν μια χαψιά, σε κατάπιαν δηλαδή με μιάς, όλοι αυτοί μαζί με τα μέλη και τους οπαδούς τους, που αποφάσισαν να συμπορευθούν με το τουρκοσπορίτικο ΑΚΕΛ, την τραμπάλα το ΔΗΚΟ, την παλαι ποτε εμφανιζόμενη ως Πατριωτική ΕΔΕΚ, την ιδρυθείσα σαν Εθνοκεντρική ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. τους αλλού για αλλού Οικολόγους και όλο το τουρκολαγνικό τσογλανομάνι αυτών που υπηρετούν τους UNITE και τους δήθεν ΕΙΡΗΝιστές.... Και χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα... ακόμα και τα πολιτικά απολιθώματα του χθες... "Είσαι γιός του Νίκου Σαμψών που είναι "υπεύθυνος" για την τουρκοποίηση της μισής Κύπρου" είπε η μαντάμ Clerides, κοινώς η μαντάμ που εκπροσωπεί σήμερα μόνο τον εαυτό της, μη ζώντος πλέον του όντως σεβαστού στο ΔΗΣΥ, ιδρυτού του και πατρός της (βέβαια έβαλε την "εθνικόφρονα παράταξη" σαν προμετωπίδα αλλά τον Νίκο Σαμψών εννοούσε όπως όλοι κατάλαβαν). Το "αμάρτημα" σου Σωτήρη είναι ότι είσαι γιός του Νίκου Σαμψών πού εκτέλεσε 17 αγγλόφιλους προδότες και εγγλέζους μαζί στον απελευθερωτικό-ενωτικό αγώνα του 1955-59! Το "αμάρτημα" σου Σωτήρη είναι ότι είσαι γιός του Νίκου Σαμψών πού εμπόδισε τούς Ενωτικούς που βγήκαν από τις Φυλακές με την επικράτηση του Πραξικοπήματος το 1974, να κόψουν κεφάλια Μακαριακών, σαν πράξεις αντεδίκησης για τα όσα υπέστησαν τα προηγούμενα χρόνια... Το "αμάρτημα" σου Σωτήρη είναι ότι είσαι γιός του Νίκου Σαμψών πού βρίστηκε με τους Χουντικούς των Επιτελείων, μόλις κατάλαβε ότι πούλησαν την Κύπρο και ότι το κίνητρό τους δεν ήταν Η ΕΝΩΣΙΣ αλλά η υπακοή στα κελεύσματα και τα σχέδια των Αμερικάνων... Το "αμάρτημα" σου Σωτήρη είναι ότι είσαι γιός του Νίκου Σαμψών πού σου πέρασε στο DNA σου την αγάπη για την Μητέρα Ελλάδα, κάτι ανεπίτρεπτο για τα σημερινά ήθη του ΔΗ.ΣΥ. όπως είχε επίσημα εκφραστεί από το στόμα του πρώην Πρόεδρου του και τ.Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ.Νίκου Αναστασιάδη, με την φράση "καιρός να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο με τις Μητέρες Πατρίδες"! Σε ένα τέτοιο ΔΗΣΥ θέλησες να πάς να γίνεις αναπληρωτής Πρόεδρος αδελφέ μου...;;;; Μα είναι λίγος ο νους σου γιέ μου; Είχες ήδη φάει πολλά γκολ απο τα αποδυτήρια... Γιατί σε λένε Σαμψών... Κι αν ακόμα ήθελες να γίνεις αναπληρωτής Πρόεδρος για να το ΑΛΛΑΞΕΙΣ όπως έλεγες, το ρώτησες το ΔΗ.ΣΥ. και τα μέλη και τους οπαδούς του αν θέλουν να αλλάξουν;;; Ακόμα και οι πλείστοι (κρίνοντας επό τις εκλογικές προτιμήσεις τους) οπαδοί του ΔΗΣΥ δεν θέλουν πλέον να ακούν για Ελλάδα (εκτός αν είναι για διακοπές ή τσάμπα σπουδές στο Καποδιστριακό ή στο ΑΠΘ), ούτε θέλουν να ακούν για αγώνες, ούτε για πολέμους, ούτε για απελευθερώσεις, ούτε για Σαμψών πολλώ δε μάλλον ούτε για Διγενή... Και συ με το επώνυμό σου και μόνο πήγες να τους τα θυμίσεις... Αφού πλέον η κοινωνία είναι του στυλ "Καμιά μπίζνα να κάνουμε και καννεί..." που λένε! Δεν πειράζει Σωτήρη μου, αρκεί που ξέρεις ποιός είσαι και ότι είσαι γιός Εθνικού Ήρωα, που ακόμα και σήμερα Ακελικοί Ομορφίτες τον εκθειαζουν για την σωτηρία τους εκεί στα 1963-64. Υ.Γ. Αν ήμουν στην θέση σου, επειδή είμαι και λίγο ιντριγκαδόρος και κάθαρμα, εγώ θα δημοσίευα όλα αυτά τα 14 χιλιάδες Συγχαρητήρια τηλεγραφήματα που έλαβε ο πατέρας σου στις 15 Ιουλίου 1974, με την επικράτηση του Πραξικοπήματος και την ορκωμοσία του και που τα περισσότερα ήταν από Μακαριακούς, που είχαν βρεθεί πριν στην καρέκλα του υπουργού, του βουλευτή, του εκδότη, του συνδικαλιστή, του Τραπεζίτη, του υψηλόβαθμου κυβερνητικού υπαλλήλου κλπ. και θα τίναζα μια πολιτικά σάπια κοινωνία στον αέρα... Έτσι για την πλάκα μου... ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ Κώστα Μαυροσκούφη 7/5/23 Παρόμοιο Κείμενο αναρτηθηκε στο ΦΒ από τον κ.Ανδρέα Κανίκλη |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|