Στον απόηχο της αντικατοχικής της Αμμοχώστου και το συνεχιζόμενο αλαλούμ για την επιστροφή26/8/2016 ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΡΦΙΤΗ* Στο άρθρο μου με τίτλο «Αμμόχωστος ζητιανεύουσα αντί βασιλεύουσα» που δημοσιεύτηκε στις Κυπριακές εφημερίδες, έριξα την πρόκληση στον Υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη – ο οποίος θα ήταν ο κύριος ομιλητής στην αντικατοχική εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Αμμοχώστου στις 6/8/16 – να εξηγήσει πώς η Αμμόχωστος από προμετωπίδα του αγώνα για επιστροφή κατάντησε ένας θλιβερός ουραγός των πολιτικών εξελίξεων.
0 Comments
ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ* Μέτρα πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης για την ανάκαμψή τους σε περίπτωση αφερεγγυότητας ή ενδεχόμενης αφερεγγυότητας θα πρέπει να λαμβάνουν σύμφωνα με το Νόμο Ανάκαμψης, οι Κυπριακές Επιχειρήσεις Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών (ΚΕΠΕΥ), που έχουν υποχρέωση να έχουν κεφάλαιο πέραν των €730.000, καθώς και άλλοι οργανισμοί που βρίσκονται υπό την εποπτεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (ΕΚΚ). Γράψαμε πρώτοι και επιμέναμε φορτικά, ότι τον Σεπτέμβριο, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, κάποιοι ετοιμάζουν ένα νέο Νταβός, δηλαδή: • Θα φροντίσουν για την παρουσία του Μουσταφά Ακιντζί στη Νέα Υόρκη. • Θα φροντίσουν να διευθετηθεί τριμερής συνάντηση, δηλαδή ΓΓ του ΟΗΕ – Αναστασιάδη – Ακιντζί. Τα δύο πιο πάνω αναβαθμίζουν τον Ακιντζί και υποβαθμίζουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και επικοινωνιακά και ουσιαστικά, καθώς ο Νίκος Αναστασιάδης θα μεταβεί στη Νέα Υόρκη ως ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και αν ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ* Βαρύ και το φετινό μας καλοκαίρι, στην κυριολεξία και τη μεταφορά. Το θερμόμετρο σκαρφάλωσε στα σαραντάρια. Δύσκολα κατεβαίνει. Το ίδιο ψηλά κρατάει η απογοήτευση, η πικρία, η απαξίωση του κόσμου για όλα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν ευρύτερα στον μακρόκοσμο και τον μικρόκοσμό μας. Αυτές τις ημέρες, οι θύμισες (για όσους τα έζησαν) πάνε πίσω στο 1974, όταν η Τουρκία ξεκινούσε τη δεύτερη φάση του φρικτού εγκλήματος της κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κατά την δεύτερη φάση του Αττίλα, κατακτήθηκε το μεγαλύτερο κομμάτι από τα 37% της κατεχόμενης γης μας. Κατακτήθηκε ενώ ήταν σε ισχύ η συμφωνία για κατάπαυση του πυρός. Η Τουρκία παραβίασε την εκεχειρία και επιτέθηκε σε όλα τα μέτωπα στην διαλυμένη Εθνική Φρουρά. Έστησε τα προγεφυρώματα της και χάραξε τη διαχωριστική γραμμή. Από τότε κατακρατεί παράνομα αυτά τα εδάφη και ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ* Για να αντιληφθεί κανείς πόσο μακριά έχει φτάσει και πόσα έχει επιτύχει, δεν έχει παρά να κοιτάξει πίσω και να δει από πού ξεκίνησε. Όταν το 1996 η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ξεκινούσε την πορεία της, υπήρχαν μόνο δύο νομοθεσίες που ρύθμιζαν τη λειτουργία της και την αγορά, το προσωπικό της για χρόνια περιοριζόταν σε τέσσερα άτομα και οι αρμοδιότητές της ήταν εξαιρετικά περιορισμένες. Σήμερα η ΕΚΚ είναι μια σύγχρονη ανεξάρτητη εποπτική Αρχή, εφοδιασμένη με όλα τα απαραίτητα εργαλεία και μέσα που χρειάζεται, για να διασφαλίσει την προστασία των επενδυτών και τη συμμόρφωση με τους κανόνες της αγοράς. ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΚΑΛΙΑ* Στις 30 Ιουλίου 2016, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξανασυγκάλεσε ή μάλλον καλύτερα επανεκκίνησε τη λειτουργία του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου. Λίγους μήνες μετά τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν σε σχέση με τη λειτουργία του, νa σου μπροστά μας το νέο Εθνικό Συμβούλιο πιο «ισχυρό» και πιο «ενδυναμωμένο». Ορκισμένος εχθρός της ιστορίας είναι η λήθη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα όσα συνέβησαν πριν λίγους μήνες σε σχέση με την εχεμύθεια, που πρέπει να τηρείται σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου, όταν κόμματα της αντιπολίτευσης αναδείχθηκαν σε αρχιερείς των διαρροών των όσων λέγονταν στο Εθνικό Συμβούλιο, ενώ παράλληλα το προεδρικό έτρεχε από Μ.Μ.Ε. σε Μ.Μ.Ε. για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Ήταν τότε που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδειχνε να έχει αποφασίσει την αναστολή ή ακόμη και αυτήν τη διακοπή του Εθνικού Συμβουλίου. Αυτή η στρατηγικής σημασίας γεωγραφική θέση, αυτή που τελικά μας προκάλεσε τόσα προβλήματα (επειδή προφανώς δεν καταφέραμε τόσα χρόνια να την αξιοποιήσουμε), συνεχίζει να μας προκαλεί προβλήματα, ακόμα και ο τόπος δεν εμπλέκεται άμεσα. Είμαστε κοντά στις χειρότερες εστίες πολέμου και αναταράξεων και μόνιμα έκρυθμης κατάστασης, Συρία, Λίβανος, Παλαιστίνη, Τουρκία, Λιβύη, Αίγυπτος και αναπόφευκτα – ακόμα και αν πλην της Τουρκίας, δεν εμπλεκόμαστε με κάποια άλλη από αυτές τις χώρες – τα προβλήματα μας επηρεάζουν. ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ* Δεν ξέρω πόσοι στην Κύπρο παρακολούθησαν το κλείσιμο του συνεδρίου των Δημοκρατικών στη Φιλαδέλφεια, όπου η Χίλαρι Κλίντον χρίστηκε και επισήμως ως υποψήφια των Δημοκρατικών για την Προεδρία των ΗΠΑ. Είναι η πρώτη γυναίκα υποψήφια μεγάλου κόμματος που διεκδικεί το αξίωμα στην ιστορία της χώρας, με μεγάλες πιθανότητες εκλογής. ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ* Ύμνος και Θρήνος για την Κύπρο είναι κάθε καλοκαιρινή μέρα, καθώς οι θύμισες πυκνώνουν, βαραίνουν σαν μολύβι την καρδιά. Ύμνος για την αγονάτιστη Ελληνική Ψυχή του Νησιού, την Ελληνική λεβεντιά, την αντρειοσύνη. Ύμνος για τα παλληκάρια που στάθηκαν όρθια και εγκαταλελειμμένα από ανύπαρκτες και ανάξιες ηγεσίες, μπροστά σε πάνοπλες και υπέρτερες δυνάμεις και αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων. Και θρήνος για την γη μας που καταλήφθηκε Σε ένα χρόνο και δύο μήνες διαπραγματεύσεων για το κυπριακό και με τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ και Έρογλου να καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος της πτυχής της Διακυβέρνησης, η εικόνα επιγραμματικά, όπως προκύπτει από δηλώσει αξιωματούχων της πλευράς μας και του ιδίου του Προέδρου Αναστασιάδη, είναι η εξής: Εκκρεμεί το σοβαρότατο ζήτημα της εκ περιτροπής προεδρίας, το οποίο εμπίπτει στην πτυχή της Διακυβέρνησης, χωρίς μέχρι στιγμής να παρουσιάζεται μία από τις δύο πλευρές διατεθειμένη να υποχωρήσει από τη θέση της. Υπάρχει σχεδόν συμφωνία σε |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|