ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντώνης Στυλιανού* Η Ισπανία οδεύει προς μια από τις χειρότερες πολιτικές κρίσεις μετά την κατάρρευση της δικτατορίας το 1975 και την υιοθέτηση του Ισπανικού Συντάγματος του 1978 που εγκαθίδρυσε την παρούσα δημοκρατία στην χώρα.
0 Comments
ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιώργος Γεωργίου Δεν έχουμε κάποια εθνική επέτειο και βεβαίως δεν είναι ακόμα καρναβάλια. Η φουστανέλα, που ενδύθηκε μεταφορικά ο κ. Αναστασιάδης, κατά την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, δεν είναι τίποτε άλλο από προεκλογική ομιλία, με καταφανέστατο στόχο την παραπλάνηση και την κοροϊδία του λαού. Διότι κύριε Αναστασιάδη: ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρίστος Α. Θεοδούλου* Τις τελευταίες ημέρες το πιο σημαντικό θέμα που απασχολεί την διεθνή επικαιρότητα είναι η τραγωδία της Μυανμάρ (Βιρμανία). Η τραγωδία αυτή είναι μια συνηθισμένη περίπτωση της Βρετανικής κατοχής που, όταν λήγει, αφήνει πίσω της διαμάχες μέσα στη χώρα. Αυτό συνέβη π.χ. όταν έφυγε η Βρετανική αυτοκρατορία από την Ινδία και ακολούθησε η διαμάχη μεταξύ των ινδουιστών και των μουσουλμάνων, που κατέληξε στη διχοτόμηση των Ινδιών, με δυο κράτη Ινδία και Πακιστάν. Αυτό συνέβη στην Ιρλανδία μεταξύ καθολικών και προτεσταντών και βέβαια στην Κύπρο. ΓΡΑΦΕΙ Η Αντιγόνη Π. Παπαδοπούλου* Κύπρος 2017. Οι προεδρικές εκλογές βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Καθημερινά τα επιτελεία των υποψηφίων ανταλλάσουν πυρά. Kυπριακό και οικονομία μονοπωλούν δηλώσεις και αντιδηλώσεις. Θέματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιμετώπισης καυτών κοινωνικών προβλημάτων και στήριξης ευάλωτων ομάδων, παραμένουν σε δεύτερη μοίρα. ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντώνης Στυλιανού* Από τις 19 Σεπτεμβρίου 2017 μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου, η καρδιά της διεθνούς κοινότητας κτυπά στη Νέα Υόρκη, στα πλαίσια της 72ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η πλειοψηφία των ηγετών των 193 κρατών – μελών του κορυφαίου διεθνούς οργανισμού παρουσιάζουν το όραμά τους για το μέλλον του Οργανισμού, τις διεθνείς σχέσεις και το διεθνές δίκαιο, σε ένα φόρουμ όπου εξάγονται πολλά συμπεράσματα και ανταλλάσσονται απόψεις και ιδέες, δημιουργούνται συμμαχίες και χαράσσεται πολιτική. ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Η τοποθέτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη κατά την ομιλία του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών δεν αφήνει περιθώριο αμφιβολίας: επιβάλλεται η κατάργηση των Συνθηκών Εγγυήσεων, αλλά οι θέσεις που προβάλλει η Άγκυρα οδηγούν σε ένα μη βιώσιμο κράτος στην Κύπρο. ΓΡΑΦΕΙ Ο Γεώργιος Σκαλιάς Ο σχολικός χώρος δεν αποτελεί και δεν πρέπει να αποτελεί χώρο καταναγκασμού και ο σχολικός χρόνος δεν πρέπει να θεωρείται απαραίτητα χρόνος αποθήκευσης γνώσεων, απλά και μόνο για επένδυση στο μέλλον. Το σχολείο ταυτόχρονα με τους γνωστούς σκοπούς και στόχους του, πρέπει να θεωρείται στη σύγχρονή μας κοινωνία ως χώρος ζωής. ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρίστος Α. Θεοδούλου* H Τουρκία από το 1963 ήθελε να εισέλθει στην ΕΕ και από τότε εξέφρασε την επιθυμία της να το κάνει. Οι σχέσεις της αυτά τα τελευταία 54 χρόνια με την Ευρώπη πέρασαν και περνούν από διάφορες καταστάσεις. Ορισμένοι δήλωσαν ότι εφ’ όσον ο κ. Ερντογάν ηγείται της Τουρκίας, η Τουρκία δεν θα ενταχθεί στην ΕΕ. Ανεξάρτητα όμως αυτού, τελευταία οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ένωση χειροτέρευσαν αισθητά. Χιλιάδες πολίτες συλλαμβάνονται στη χώρα, ξένοι μεταξύ των οποίων δημοσιογράφοι συλλαμβάνονται, κόσμος χάνει τις δουλειές του λόγω πολιτικών φρονημάτων και γενικά τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ακολουθούνται ούτε εφαρμόζονται στη Τουρκία. ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιώργος Γεωργίου Επειδή, η στήλη δεν είναι εξ αυτών που πίστεψαν ότι η περίοδος στο κυπριακό μετά το ναυάγιο της πενταμερούς διάσκεψης στο Crans Montana, είναι περίοδος περισυλλογής, αλλά είχαμε την άποψη ότι είναι περίοδος έντονων και επικίνδυνων παρασκηνιακών διεργασιών, θέλουμε να σας θυμίσουμε ότι προειδοποιούσαμε – και επιβεβαιωθήκαμε από δηλώσεις του ιδίου του Αντόνιο Γκουτέρες - πως ο ΓΓ του ΟΗΕ θα αφήσει να παρουσιάσει την έκθεση των καλών του υπηρεσιών, όταν θα βρίσκονται στη Νέα Υόρκη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης και ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί. ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντώνης Στυλιανού* Η καθιερωμένη ομιλία του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η συζήτηση που ακολουθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί, κάθε χρόνο, σημείο αναφοράς για την κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης την χρονιά που πέρασε και την οριοθέτηση των πολιτικών για το μέλλον της. Στην ομιλία του στις 13 Σεπτεμβρίου 2017, ο Πρόεδρος Γιούνκερ, ανέλυσε το προσωπικό του όραμα αλλά και την στρατηγική που θα ακολουθήσει η Επιτροπή του σε σχέση με τις προκλήσεις και τις προοπτικές της Ένωσης των 27, πλέον, κρατών – μελών, μετά την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρίστος Ρότσας* Η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάζει μια ευκαιρία για την Κύπρο μοναδική και κυκλώπειας σημασίας. Πολλά που μέχρι τώρα ήταν συμφωνημένα και στερεωμένα παύουν να είναι. Και ό,τι καινούργιο βγει θα χρειαστεί την ομοφωνία όλων των χωρών της Ένωσης για να γεννηθεί σε έναν καινούργιο κόσμο. Είναι τέτοιες ιστορικές στιγμές που μικρά κράτη ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν για να διορθώσουν λάθη της Ιστορίας που τα ταλαιπωρούν μέχρι σήμερα και που το παρελθόν, που λίγο επηρέασαν, διαμόρφωσε εν πολλοίς το μέλλον τους χωρίς τη δική τους ουσιαστική συμβολή. Σήμερα μας δίδεται μια μοναδική ευκαιρία να διορθώσουμε το παρελθόν μας. ΓΡΑΦΕΙ Ο Κωνσταντίνος Α. Δημητριάδης Kάθομαι και κοιτώ τους δρόμους της πόλης μου. Κέννεντυ έχουμε, Τσώρτσιλ έχουμε, Ρούσβελτ έχουμε. Μάλιστα. Οι δήμοι σας κύριοι Δήμαρχοι Αγ.Δομετίου, Στροβόλου, Έγκωμης, Λευκωσίας σώθηκαν το 1974 και σήμερα είστε σε θέση να δημαρχεύετε με δόξα και τιμή σε ελεύθερο Δήμο - και όχι Δήμο επί χάρτου όπως οι Δήμαρχοι Μόρφου, Αμμοχώστου, Κερύνειας κλπ - χάρη στον αγώνα και τη θυσία κάποιων Μονάδων, που φύλαξαν Θερμοπύλες. ΓΡΑΦΕΙ Η Ελένη Θεοχάρους Ακόμη και τις προάλλες, που συζητούσαμε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, ελάχιστες αναφορές αφορούσαν το Κυπριακό, το οποίο δεν έμπαινε καν ως παράγων ευθύνης της Τουρκίας και ως υποχρέωση της να διαφοροποιήσει την στάση της απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία. ΓΡΑΦΕΙ Η Αντιγόνη Π. Παπαδοπούλου* «Ογκώδες δημοκρατικό έλλειμμα» καταλόγισε στο Eurogroup ο Γάλλος Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Commission Πιέρ Μοσκοβισί. Σε πρόσφατη συνέντευξη του στην Corriere della Sera, στηλίτευσε τον τρόπο λειτουργίας του Eurogroup, τις αποφάσεις, τη νομιμοποίηση και χαρακτήρισε ως σκανδαλώδεις τις διαδικασίες του. Στηλίτευσε την αδιαφάνεια και την ανυπαρξία «ενός ελάχιστου κοινοβουλευτικού έλέγχου των λεπτομεριακών αποφάσεων που επιβλήθηκαν από τεχνοκράτες, για αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομικής κρίσης που αφορούσαν τη μοίρα ενός λαού, τις συντάξεις, την αγορά εργασίας και τις βασικές λεπτομέρειες της ζωής μιας Χώρας». ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρίστος Α. Θεοδούλου* Αυτή την εβδομάδα θα μιλήσουμε για κάτι κάπως διαφορετικό, που έχει σχέση με το διεθνές εμπόριο και την πρόοδο των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτά τα θέματα είναι σχεδόν άγνωστα στη Κύπρο, ορισμένοι δε βλέπουν με περιφρονητικό τρόπο και κάποτε απαξιωτικό το θέμα των επιχειρήσεων και του επιχειρείν γενικά. Πρέπει όμως κι εμείς να ξέρουμε πως κινείται η διεθνής κοινωνία και η διεθνής οικονομική σκηνή, που επηρεάζει και την πολιτική σκηνή και κατ’ επέκταση τη χώρα μας κι εμάς τους ίδιους. Οι πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Amazon, επηρεάζουν όχι μόνο τον κόσμο των επιχειρήσεων αλλά και το διεθνές περιβάλλον. Τελευταία – και κάθε μέρα που περνά την επιβεβαιώνει - κυκλοφορεί μια πληροφορία, που φέρει τον ΓΓ του ΟΗΕ να επιλέγει την εξής τακτική: Η έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ, δηλαδή αυτά που ετοίμασε ο Άιντα πριν αποχωρήσει, για τα τεκταινόμενα στο Crans Montana, δεν θα κυκλοφορήσει πριν ο Γκουτέρεζ δει τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Μουσταφά Ακιντζί, μετά τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κάτι που δυστυχώς επί Χριστόφια και Αναστασιάδη καθιερώθηκε. ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντώνης Στυλιανού* Η κρίση στην κορεατική χερσόνησο αποτελεί, ίσως, την χειρότερη κρίση στην ευρύτερη περιοχή τα τελευταία χρόνια. Η νέα πυρηνική δοκιμή του καθεστώτος της Πιονγιάνκ αποτελεί σαφή ένδειξη της πολεμικής διελκυνστίνδας που τεκταίνεται στην περιοχή, ενώ η κατάσταση εκτραχύνεται με πληροφορίες για νέες δοκιμές διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων (ICBMs) από το καθεστώς του Κιμ Γιογκ Ουν. ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιαννάκης Ομήρου* Το 1998 όταν επρόκειτο να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς – εγκατάστασης στην Κύπρο του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S 300, οι πιέσεις που ασκήθηκαν για τη ματαίωση του ήταν συνεχείς, αδιάκοπες και απροσχημάτιστες. Από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία αλλά και χώρες μέλη της Ε.Ε. Οι επισκέψεις στο γραφείο μου εκείνη την περίοδο – στο Γραφείο του Υπουργού Άμυνας- ήταν σε εβδομαδιαία βάση. Η επιχειρηματολογία μονότονη. Ότι η εγκατάσταση των πυραύλων θα δημιουργούσε ένταση στην ευρύτερη περιοχή, ότι θα υπονομεύετο η προοπτική επίλυσης του Κυπριακού και ότι θα δημιουργούνταν δυσχέρειες στην ικανοποίηση των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Κύπρου. ΓΡΑΦΕΙ Η Ελένη Θεοχάρους Λοιπόν, η Τουρκία κατάφερε να μας υποδουλώσει και να μας κάνει να ξεχνάμε. Ένας λαός του οποίου το 1/3 εκτοπίσθηκε βιαίως από τις εστίες του το 1974, με ένα μικρότερο ποσοστό, των λησμονημένων «τουρκόπληκτων» να έχει εκτοπισθεί ήδη από το 1964, ένας λαός που θρήνησε χιλιάδες νεκρούς, αναζητεί εκατοντάδες αγνοουμένους, εγκαταλείπει στην μοίρα τους τραυματίες, αιχμαλώτους, κακοποιηθέντες από τον Αττίλα, ένας λαός που βιώνει την θλιβερή πραγματικότητα της κατοχής στην δύσμοιρη Καρπασία, ένας λαός που εξακολουθεί να ζει σε άθλιους προσφυγικούς οικισμούς, φαίνεται πως έχει εν πολλοίς παραδοθεί. Ξεχνάει. Δεν ανθίσταται. ΓΡΑΦΕΙ Ο Ισίδωρος Καρδερίνης Η εκλογή του ευρωπαϊστή Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας, ο οποίος αποτελεί αυθεντικό τέκνο του τραπεζικού συστήματος και των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης, απέτρεψε αφενός την αυτόματη ενεργοποίηση των διαδικασιών αποσύνθεσης της υπό γερμανικό έλεγχο Ευρωπαϊκής Ένωσης και δημιούργησε αφετέρου μια απίστευτη αυταπάτη στους γραφειοκρατικούς κύκλους των Βρυξελλών για τις προοπτικές μακροημέρευσής της. |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|