ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιαννάκης Ομήρου* Το 1998 όταν επρόκειτο να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς – εγκατάστασης στην Κύπρο του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S 300, οι πιέσεις που ασκήθηκαν για τη ματαίωση του ήταν συνεχείς, αδιάκοπες και απροσχημάτιστες. Από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία αλλά και χώρες μέλη της Ε.Ε. Οι επισκέψεις στο γραφείο μου εκείνη την περίοδο – στο Γραφείο του Υπουργού Άμυνας- ήταν σε εβδομαδιαία βάση. Η επιχειρηματολογία μονότονη. Ότι η εγκατάσταση των πυραύλων θα δημιουργούσε ένταση στην ευρύτερη περιοχή, ότι θα υπονομεύετο η προοπτική επίλυσης του Κυπριακού και ότι θα δημιουργούνταν δυσχέρειες στην ικανοποίηση των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Κύπρου. Ταυτόχρονα αναπτυσσόταν ένα όργιο κατασκοπείας από συγκεκριμένες χώρες με στόχο να εντοπίσουν πιθανούς χώρους εισαγωγής και εγκατάστασης του ρωσικού πυραυλικού συστήματος.
Βέβαια, η μεγάλη ανησυχία ήταν το γεγονός ότι με την εγκατάσταση των πυραύλων και των μεγάλης εμβέλειας ραντάρ, που ήταν αναπόσπαστο μέρος του συστήματος, θα τερματιζόταν ο μονοπωλιακός έλεγχος εναέριας επιτήρησης που ασκείτο από τα Βρετανικά ραντάρ στην Κύπρο. Οι αντιδρώντες «κίνησαν γην και ουρανόν» για να ματαιώσουν την ισχυροποίηση της άμυνας της Κύπρου με το ρωσικό πυραυλικό σύστημα. Και, ως γνωστό, το πέτυχαν. Για λόγους ιστορικής αλήθειας, με κύρια ευθύνη της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη, που ενώ είχε συμβουλεύσει την Κυπριακή Κυβέρνηση να προμηθευθεί η Κύπρος με το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα, υπαναχώρησε ατάκτως στις πιέσεις που δεχόταν επίσης από τους «συμμάχους της». Και ενώ για την Κύπρο, της οποίας το 37% των εδαφών βρισκόταν – και εξακολουθεί να βρίσκεται – υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή, υπήρξαν οι υποκριτικές αυτές αντιδράσεις, δεν παρατηρούνται τώρα για αποτροπή εγκατάστασης στην Τουρκία του πολύ ισχυρότερου και αναβαθμισμένου ρωσικού πυραυλικού συστήματος S 400. Για την Τουρκία που αποτελεί αποδεδειγμένα παράγοντα αποσταθεροποίησης και ανωμαλίας στην ευρύτερη περιοχή. Που πέραν της συνεχιζόμενης κατοχής της Κύπρου, επιδίδεται σε επιχειρήσεις γενοκτονίας των Κούρδων, στέλνει στρατεύματα στη Συρία και το Ιράκ, ενώ παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα στην Τουρκία και συλλαμβάνει προκλητικά ευρωπαίους πολίτες αδιαφορώντας και χλευάζοντας τις αντιδράσεις της Ε.Ε. Η υιοθέτηση επιλεκτικών πολιτικών «δύο μέτρων και δύο σταθμών» από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία αλλά και τους Ευρωπαίους εταίρους μας συνιστά πρόκληση. Και αποτελεί καθήκον της Κυπριακής Κυβέρνησης να το υποδείξει με την αναγκαία ένταση και αυστηρότητα. Και κάτι τελευταίο για την προμηθεύτρια χώρα. Τη Ρωσική Ομοσπονδία. Είμαστε ευγνώμονες προς τη Ρωσία, όπως και προηγουμένως προς τη Σοβιετική Ένωση, γιατί σε όλες τις δύσκολες ώρες της Κυπριακής Ιστορίας στάθηκαν δίπλα στην Κύπρο. Όχι μόνο πολιτικά αλλά και στον τομέα της αμυντικής θωράκισης. Όταν άλλοι επέβαλλαν και ακόμα επιβάλλουν εμπάργκο στην προμήθεια αμυντικού στρατιωτικού υλικού στην Κυπριακή Δημοκρατία, τόσο η Σοβιετική Ένωση, όσο και η Ρωσική Ομοσπονδία ενίσχυαν την άμυνα της Κύπρου. Θα πρέπει ωστόσο να στραφεί η Κυπριακή Κυβέρνηση και προς την πλευρά της Ρωσίας. Με διάβημα στο οποίο να υπογραμμίζεται ότι δεν είναι δυνατό να αντιμετωπίζουν το θέμα ως εμπορικό και οικονομικό. Ότι οφείλουν να το αντιμετωπίσουν πολιτικά, αποφεύγοντας την ενίσχυση μιας χώρας επιθετικής και επιδρομικής, η οποία δυναμιτίζει τη σταθερότητα και την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. *Τέως Πρόεδρος Βουλής των Αντιπροσώπων, πρώην Υπουργός Άμυνας
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|