ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Κ. ΜΑΚΡΙΔΗ « Η Ρωμιοσύνη εν άρκαστη τζιαι παραπάνω κόμα, φύε της τζιαι νερό τζιαι χώμα, σσιέπαστην, τσίλλα την, τσιημέττωστην, που πάνω ότι θέλεις βάλε, ΕΝ ΙΞΗΡΗΦΚΕΤΑΙ ΠΟΤΤΕ, ΑΝ ΜΕΝΕΝ ΦΕΤΙ, Τ’ ΑΛΛΟΥ ΓΡΟΝΟΥ ΕΝ ’ΝΑ ΝΕΦΑΝΗ ΠΑΛΕ...» Στην πυρωμένη αλήθεια των καιρών, το πλήρωμα του χρόνου φαντάζει ξεγέλασμα. Και είναι ανίκανο κι ανήμπορο κι αδύναμο να ξεθωριάσει στην καρδιά και στην ψυχή, στα τρίσβαθα και στα φυλλοκάρδια του υποσυνείδητου, στη σκέψη και στο μυαλό, τον «ΑΤΡΩΤΟ» της Λευτεριάς και της Εθνικής Τιμής, το Σταυραετό του Πανορθόδοξου Ελληνισμού με την ακράδαντη πίστη, τη φανατική κατάφαση στην ιδέα της Πατρίδας, τον άψογο ενσαρκωτή των ευγενών ιδεωδών και της φιλοπατρίας της Φυλής μας. Ανεξίτηλο και πορφυρό το μελάνι που αναφέρεται στον υπέρμαχο αγωνιστή του Δικαίου, το σύγχρονο Ακρίτα από την ηρωοτόκο ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ, τον άτρωτο Νεοέλληνα Ροβεσπιέρο του Γένους, άξιο, μοναδικό και ξέχωρο τέκνο της ΕΛΛΑΔΑΣ και της ΚΥΠΡΟΥ μας, το λεβεντονιό, σκληροτράχηλο και ανυπότακτο αγωνιστή και μαχητή, ΝΙΚΟΛΑΟ ΣΑΜΨΩΝ...
Το λυγερόκορμο τούτο άντρα που στάθηκε βράχος ακλόνητος και κυματοθραύστης απροσπέλαστος πάνω στον οποίο μοιραία και αναπόφευκτα συνθλίβονταν μύριες τόσες άνομες και ανίερες προσπάθειες επιβουλής της εθνικής μας αξιοπρέπειας, καταγωγής, καταβολής και υπερηφάνειας. Η καρδιά πάλλεται ασυγκράτητα και η ψυχή ριγά από πρωτόγνωρα πατριωτικά αισθήματα και σκιρτήματα όταν η σκέψη νοσταλγικά φτερουγίζει στα χρόνια εκείνα της μεγάλης δόξας όταν ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΜΨΩΝ έγραφε με άσβηστο μελάνι ολόχρυσες σελίδες ρωμέϊκης λεβεντιάς... Δίπλα του, αληθινή και αψεγάδιαστη σύντροφος, πραγματική κι αλώβητη ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ, ανδρεία και θαρραλέα αγωνίστρια της ζωής, άφθαρτη κι αμάραντη λεβέντισσα, η σύζυγος του, η καπετάνισσα, γλυκιά και αξιαγάπητη σε όλους μας ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΑΜΨΩΝ. Η οδύσσεια, τα βάσανα και ο Γολγοθάς που ταίριαξε σε αυτή την ανεπανάληπτη και αδαμάντινη οικογένεια που έθεσε σκοπό και νόημα ζωής την ΠΑΤΡΙΔΑ και τη ΦΥΛΗ, δε λύγισαν και δεν κιότεψαν ποτέ τη Βέρα. Πάντοτε με το χαμόγελο ανθισμένο στα χείλη, το πρόσωπο να λάμπει από μια ανεξήγητη χαρά και ομορφιά, την ψυχή πανώρια και αλύγιστη, κράτησε ψηλά τη σημαία του αγώνα, την οποία δεν υπόστειλε ΠΟΤΕ, όσα χρόνια και στιγμές κι αν πέρασαν από τότε που οι αδικίες, οι καταδολιεύσεις και οι υπουλίες με τρόπο απάνθρωπο και σκιαιό, άδικο και ωμό, πήραν στην ουσία και εν ζωή μακριά της το πολυαγαπημένο και μονάκριβο της ταίρι. Αταλάντευτα και πιστά ταγμένη, αμετακίνητα και ολότελα προσηλωμένη στα ωραία, αγνά, άσπιλα και ανόθευτα ιδανικά της ζωής, αφιερώθηκε με πάθος απρόσμενο και πίστη ανυποχώρητη στην οικογένεια και στα παιδιά τους, Σωτήρη και Μίνα Νικόλαου Σαμψών δίνοντας σε αυτά την ανατροφή, τη διαπαιδαγώγηση, τη λεβεντιά και το ήθος του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΑΜΨΩΝ, θυμίζοντας αυτόν σε όλους μέσα από τα ίδια τα βλαστάρια του. Το ζεύγος του αγωνιστή ΝΙΚΟΛΑΟΥ και ΒΕΡΑΣ ΣΑΜΨΩΝ αποτελεί από μόνο του ιστορία και θρύλο, γεμάτη αγώνες, θυσίες, αυταπάρνηση και ηρωισμό. Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΜΨΩΝ χάραξε απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού μέσα σε μια πρωτόγνωρη για τον τόπο, πατριωτική έξαρση. Δίπλα του η ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΑΜΨΩΝ ανέβηκε με θάρρος και παρρησία το δικό της κακοτράχαλο ανηφόρι χωρίς ποτέ να λιποψυχήσει, να απελπιστεί, να κουραστεί και να πισωγυρίσει. Άξια και απερίγραπτη σύντροφος ενός τέτοιου ΑΚΡΙΤΑ, αποτελεί με το παράδειγμά της φάρο ολόλαμπρο που φωτίζει τα βήματα καθενός από εμάς, ο οποίος δίνει το δικό του αγώνα μέσα σε αυτή την ανθρώπινη και πρόσκαιρη ζωή. Σύντομη, μεστή, σαφής και ρητή η υπόσχεση της τιμής και του καθήκοντος που ως ελάχιστο καθήκον οφείλουμε να δώσουμε: Ο εθνικός αυτός αγώνας για αποτίναξη του ζυγού της τουρκικής σκλαβιάς και η υποχρέωση μας να συνεχίσουμε να παράγουμε τα υγιή κύτταρα που κρατούν ανόθευτη και αταλάντευτη την ελληνοχριστιανική κοινωνία της Κύπρου σε ιδανικά και αξίες θα συνεχίσει αμείωτος, ανένδοτος, ανυποχώρητος και αδιαπραγμάτευτος... ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑ η μνήμη σου ΑΤΡΩΤΕ.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|