ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Στο προηγούμενο άρθρο μου, είχα θέσει το εύλογο –θεωρώ- ερώτημα τι θα πράξει η πλευρά μας σε περίπτωση που επαναρχίσουν οι συνομιλίες. Θα μπούμε ξανά στο ίδιο «σκάφος λύσης» στο οποίο βρισκόμαστε για δεκαετίες, ωσάν να μη συνέβη τίποτα; Ωσάν κανένα καμπανάκι κινδύνου να μην έχει σημάνει; Θα συνεχίσουμε να μην διεκδικούμε όλα εκείνα που εδώ και χρόνια θα έπρεπε να είχαμε διεκδικήσει αλλά απεμπολήσαμε γιατί λανθασμένα πιστέψαμε ότι με αυτό τον τρόπο θα εξευμενίζαμε το θηρίο και θα πείθαμε το σύνοικο στοιχείο για τις καλές μας προθέσεις; Ή έστω και αργά θα αντιληφθούμε ότι η ελπίδα που τρέφαμε για καιρό ότι με τη στρατηγική που επιλέξαμε να ακολουθούμε, δεν βοήθησε αλλά αντίθετα έβλαψε την εθνική μας υπόθεση; Η πρόσφατη δημόσια τοποθέτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και του Προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού, σήμερα, αναφορικά με τις απαράδεκτες απαιτήσεις που προβάλλουν οι τουρκοκύπριοι και η Τουρκία, είναι καίριες για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να χειριστούμε το κυπριακό από 'δω και μπρος. Θα παραμείνουν άραγε μόνο λεκτικές επισημάνσεις τα όσα ο Νίκος Αναστασιάδης και ο Αβέρωφ Νεοφύτου δημόσια σημειώνουν, ή θα μετουσιωθούν σε λήψη προληπτικών μέτρων κατά τις διαπραγματεύσεις, έτσι ώστε αν επιτευχθεί η λύση την οποία όλοι προσδοκούμε, αυτή να έχει όλα τα εχέγγυα λειτουργικότητας και βιωσιμότητας;
Ορθά αναφέρει στη συνέντευξη του στη «ΜΑΧΗ» ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού ότι, «Κι εγώ προσωπικά είμαι ενοχλημένος. Έστω κι αν δέχομαι ότι ήταν άκαιρο αυτό που ψήφισε η Βουλή, δεν μπορεί ο Ακιντζί να βγαίνει με ένα τρόπο, κατ΄ εμένα αδικαιολόγητο, και να δίνει οδηγίες, του τύπου ‘αλλάξτε το αυτό τώρα’. Δεν θεωρώ ότι είναι μια πολιτική τοποθέτηση που δείχνει σεβασμό. Και αν πράγματι θέλει να τον κατανοήσω και τον κατανοώ ότι αυτό ενόχλησε τους συμπατριώτες μας Τ/κ, πρέπει κι εκείνος να κατανοήσει ότι ενοχλούμαι όταν βλέπω την τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο, ενοχλούμαι κάθε 20 του Ιούλη που κάνουν παρέλαση για την τουρκική εισβολή και ενοχλούμαι όταν ενώ υπήρχε διάλογος άλλαξαν την ώρα για να συμβαδίζουν με την Τουρκία. Όμως δεν βγήκα να πω ότι έπρεπε ο Αναστασιάδης να φύγει κι ούτε έφυγε ο Αναστασιάδης από τις διαπραγματεύσεις». Κι αυτή ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της δικής μας πλευράς και των τουρκοκυπρίων. Εμείς, ό,τι και να μας ενοχλήσει, όσο ενοχλημένοι κι αν είμαστε από συμπεριφορές, πράξεις και προκλήσεις των τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας, δεν φεύγουμε. Δεν φύγαμε από τις συνομιλίες, δεν θα φύγουμε ούτε από το μετά τη λύση κράτος. Μπορούμε με βεβαιότητα όμως να πούμε το ίδιο και για τους τουρκοκύπριους; Δυστυχώς όχι. Επομένως, η μόνη οδός, είναι αυτή της εφαρμογής στο σώμα της λύσης τέτοιων ασφαλιστικών δικλείδων που να μην επιτρέπουν στο σύνοικο στοιχείο να συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρθηκε με αφορμή τη ψήφιση του νόμου για το Ενωτικό Δημοψήφισμα. Ασφαλιστικές δικλείδες οι οποίες συνάμα θα προστατεύουν το κράτος και την ίδια τη λύση σε περίπτωση που κάποια άλλη απόφαση ή πράξη μας ενοχλήσει την Τουρκία και τους τουρκοκύπριους και θεωρήσουν εαυτούς απόλυτα δικαιολογημένους να εγκαταλείψουν και πάλι το «σκάφος». Τα τελευταία γεγονότα, κατέδειξαν ότι είτε το θέλουμε είτε όχι, το σκάφος της λύσης και του κράτους που θα δημιουργηθεί μετά από αυτήν, χρειάζεται ναυαγοσωστικές λέμβους και σωσίβια. Αλλιώς με την πρώτη θαλασσοταραχή κινδυνεύει να βυθιστεί αύτανδρο, παρασύροντας στο βυθό ολόκληρο το λαό μας και το μέλλον των παιδιών μας. Κι αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε ούτε καν ως απομακρυσμένο ενδεχόμενο.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|