ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Η απόφαση της Βουλής την Παρασκευή που μας πέρασε, δεν μπορεί να έχει αφήσει κανένα ικανοποιημένο. Είμαι σίγουρος πως ούτε καν αυτούς που ψήφισαν την πρόταση νόμου σε σχέση με το Ενωτικό Δημοψήφισμα, δήθεν για να διορθώσουν το προηγούμενο «λάθος». Δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό κανενός. Δεν θεωρώ κανένα περισσότερο ή λιγότερο πατριώτη από οποιονδήποτε άλλο. Όσοι ψήφισαν την Παρασκευή την πρόταση νόμου, αν και όχι λιγότερο πατριώτες από όσους την καταψήφισαν, εντούτοις ενήργησαν με τρόπο και σε χρονική στιγμή έτσι ώστε το μήνυμα που στάλθηκε προς τα έξω είναι δυστυχώς και λανθασμένο και επιζήμιο.
Με την ψήφιση της συγκεκριμένης πρότασης νόμου, κατέστησαν τον Μουσταφά Ακιντζί και την Άγκυρα, επικυρίαρχους των αποφάσεων της Βουλής και κατ’ επέκταση του κράτους. Σε περιβάλλον και περίοδο προ λύσης του κυπριακού προβλήματος. Αν προ της λύσης, Τούρκοι και τουρκοκύπριοι μπορούν με τέτοιο προκλητικό και απροκάλυπτο τρόπο να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά της Κυπριακής Δημοκρατίας και δια του εκβιασμού και της απειλής να κατευθύνουν εκεί που θέλουν ολόκληρο Κοινοβούλιο, δεν είναι απόλυτα λογικό να αναρωτηθεί κανείς τι θα πράξουν, πώς θα συμπεριφερθούν και τι θα απαιτήσουν όταν μετά τη λύση, η επιβίωση και η λειτουργικότητα του ενιαίου κράτους θα εξαρτάται απόλυτα από τη δική τους συνεργασία και «καλή θέληση»; Αν τώρα πριν τη λύση επιτρέψαμε τέτοια παρέμβαση στα εσωτερικά της Δημοκρατίας για να επανεκκινήσουν οι συνομιλίες, δικαιολογώντας την εκτροπή με χίλιους δυο τρόπους, τι θα είμαστε διατεθειμένοι να πράξουμε άραγε με τη δικαιολογία ότι πρέπει να προστατέψουμε τη βιωσιμότητα και λειτουργικότητα της λύσης και του νέου κράτους, όταν οι τουρκοκύπριοι για οποιοδήποτε λόγο, και ενώ θα βρίσκονται πλέον σε θέση ισχύος, θέσουν και πάλι ανεπίτρεπτα παράλογες και «ταπεινωτικές» αξιώσεις και απαιτήσεις; Όπως κι αν αξιολογήσει κανείς τη ψήφιση της πρότασης νόμου, αυτή αποτελεί μαύρη σελίδα στην ιστορία της Κύπρου και κάκιστο προηγούμενο για το μέλλον. Είτε κάποιοι το παραδέχονται είτε όχι, υποκύψαμε στους τουρκικούς εκβιασμούς, αποδεχτήκαμε τις τουρκικές απαιτήσεις και σκύψαμε και πάλι το κεφάλι. Απαράδεκτη και συνάμα επικίνδυνη για το μέλλον η διολίσθηση αυτή, γιατί κατέστησε στην ουσία την Κυπριακή Δημοκρατία και το Κοινοβούλιο υπόλογους και υποτελείς της Τουρκίας και του ψευδοκράτους και όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο μου επί του ιδίου θέματος, προτεκτοράτα τους και έρμαια στις ορέξεις και στις όποιες απαιτήσεις τους. Όταν η επανέναρξη του διαλόγου καθίσταται λοιπόν αυτοσκοπός για κάποιους, χωρίς να λαμβάνεται διόλου υπόψη ο κώδωνας του κινδύνου που ήχησε με ιδιαίτερη ένταση λόγω της πολιτικά χυδαίας στάσης της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, ποια είναι η προοπτική να τελεσφορήσει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων με τρόπο που το νέο κράτος να μπορέσει να ορθοποδήσει; Τώρα λοιπόν που ψηφίστηκε η πρόταση νόμου, τώρα που εξευμενίστηκε ο τουρκικός «Μινώταυρος» και θα επαναρχίσουν οι συνομιλίες, τι θα πράξει η πλευρά μας επί της ουσίας; Θα αρμενίσουμε ξανά στην ίδια θάλασσα «με βάρκα την ελπίδα» ωσάν να μη συνέβη τίποτα; Θα συνεχίσουμε να μην διεκδικούμε όλα εκείνα που εδώ και χρόνια θα έπρεπε να είχαμε διεκδικήσει αλλά απεμπολήσαμε γιατί λανθασμένα πιστέψαμε ότι με αυτό τον τρόπο θα ημερεύαμε το θηρίο και θα πείθαμε το σύνοικο στοιχείο για τις καλές μας προθέσεις; Αν κρίνει κανείς από τις εξελίξεις της περασμένης Παρασκευής, δυστυχώς αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα. Ο Γλαύκος Κληρίδης, σε καιρούς χαλεπούς για την πατρίδα μας, είχε κάποτε πει τη φράση «από αυτή τη στιγμή, το μόνο που μπορώ να πω, είναι πως ντρέπομαι που είμαι Έλληνας!» Η περασμένη Παρασκευή ήταν μια τέτοια στιγμή για ολόκληρο τον Κυπριακό Ελληνισμό.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|