Του Δρ. Ανδρεστίνου Ν.Παπαδόπουλου* Στο πλαίσιο της παρούσας κρίσιμης συγκυρίας στην οποία βρίσκεται το Κυπριακό οι σκέψεις που ακολουθούν σκοπό έχουν, μέσω της ανάλυσης των εξαγγελιών και των δράσεων του Προέδρου της Δημοκρατίας να δώσουν τα στοιχεία που καθορίζουν το δόγμα του, όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική. Θα πρέπει εκ προοιμίου να αναφέρουμε ότι τα δόγματα προσδιορίζονται από εξωτερικές περιστάσεις, όχι βεβαίως απολύτως, αφού υπάρχει χώρος για προσωπικές παρεμβάσεις, όπως αποδεικνύει η ύπαρξη επιλογών, είτε πρόκειται περί επιθετικής πολιτικής, ανοχής των τετελεσμένων ή διαπραγμάτευσης μέσω διπλωματίας για την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί.
Στο εκλογικό, λοιπόν, πρόγραμμα του Προέδρου Αναστασιάδη όσον αφορά στα θέματα εξωτερικής πολιτικής αναφέρονται περιληπτικά τα ακόλουθα: Ενίσχυση της διεθνούς και Ευρωπαϊκής παρουσίας της Κύπρου, καθώς και συμμαχίες με τους γείτονές της. Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός της άμυνας και ασφάλειας της Κύπρου. Ενεργειακή στρατηγική που στοχεύει στην θωράκιση της ενεργειακής προοπτικής της Κύπρου. Την διαμόρφωση αυτών των εξαγγελιών προσδιόριζαν τα δεδομένα εκείνης της χρονικής περιόδου και βασίζονταν στα ακόλουθα: α) Την ιδιοσυγκρασία του ίδιου του Προέδρου, που σαν πολιτικός έθετε στόχους και αγωνιζόταν με σθένος για την επίτευξή τους με ταχύτατες, αλλά μελετημένες κινήσεις, επιδεικνύοντας πυγμή και αποφασιστικότητα. β) Τις πολιτικές του εμπειρίες, τόσο στο εσωτερικό, που του επέτρεψαν να αποφεύγει τον «λαϊκισμό» και να έχει επίγνωση του «πολιτικού κόστους», όσο και στο εξωτερικό, όπου υπήρξε μάρτυρας της διαπλοκής των συμφερόντων από την οποία και εδιδάχθη. γ) Την βαθιά γνώση των στοιχείων της επιτυχούς διαπραγμάτευσης, που γνώρισε σαν κομματικός ηγέτης στο εσωτερικό και πολιτικός ηγέτης στο εξωτερικό, στην βάση των πραγματικοτήτων, που δημιουργούν την ανάγκη καθορισμού στρατηγικής, που αργότερα ενσωμάτωσε στο δόγμα του. Αν θέλαμε να κάνουμε μια φιλοσοφική θεώρηση των στοιχείων που καθόρισαν το δόγμα του Προέδρου Αναστασιάδη θα λέγαμε ότι η εμπειρία του, μέσω της πληροφόρησης που εκπορεύεται από αυτή, μετετράπη σε γνώση. Είναι αυτό που οι Προσωκρατικοί ονόμασαν «πραγματική σκέψη», που όπως την κωδικοποίησε ο Κορνήλιος Καστοριάδης επιτρέπει την «εξήγηση», την «κατανόηση» και την «διαύγαση». Και η μεν εξήγηση του επέτρεψε να διαγνώσει τις αιτίες που οδήγησαν στην δημιουργία του Κυπριακού προβλήματος και τις σύγχρονες διαστάσεις τους, ενώ η κατανόηση βοήθησε στην ορθή εκτίμηση της σημασίας τους. Τέλος, με την διαύγαση κατέληξε στην πλήρη γνώση των δυσκολιών που καλείται να αντιμετωπίσει, πράγμα που ταυτόχρονα επιτρέπει την αναγνώριση τυχόν σφαλμάτων, κατά την εκτίμηση αυτών των δυσκολιών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το δόγμα του Προέδρου Αναστασιάδη, όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική βασίζεται στα ακόλουθα: Δημιουργία πολιτικο-οικονομικών ερεισμάτων. Εύγλωττο παράδειγμα οι Συμφωνίες Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος και Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδος που καλύπτουν και μεταξύ άλλων και το κορυφαίο θέμα της ΑΟΖ. Οι δηλώσεις των πρέσβεων Ισραήλ και Αιγύπτου κατά την πρόσφατη Σύνοδο των Αποδήμων και η αντίδραση Ερντογάν περίτρανα το αποδεικνύουν. Οι φιλικές σχέσεις με ΗΠΑ, Ρωσία και χώρες της ΕΕ, ιδίως της Γαλλίας, διαδραματίζουν και αυτές τον ρόλο τους σε αυτόν τον τομέα. Σημασίας, επίσης, είναι η συμμετοχή της Κύπρου στην Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO), που την έβαλε στον πυρήνα της Νέας Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής Άμυνας και Ασφάλειας, ενώ το γεγονός ότι η Κύπρος πρωταγωνίστησε στην δημιουργία της Μεσογειακής Ομάδας Ευρωπαϊκών Κρατών (Med-7) ενίσχυσε τις δυνατότητες εμβάθυνσης της συνεργασίας και προώθησης κοινών συμφερόντων με τα Μεσογειακά Ευρωπαϊκά κράτη. Περιορισμός, όσο το δυνατόν, των στρατιωτικών κινδύνων, μέσω αποτελεσματικής αμυντικής θωράκισης, αλλά κυρίως μέσω της επιμονής για κατάργηση των εγγυήσεων της Τουρκίας και αποχώρηση των στρατευμάτων της. Εκμετάλλευση των συνθηκών που δημιουργούν τα συγκρουόμενα συμφέροντα ισχυρών παικτών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπου η Κύπρος, λόγω της θέσεώς της αποτελεί παράγοντα σταθερότητας. Την κρίση της Μέσης Ανατολής και τις βλέψεις της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ τις αντιμετωπίζει με την εκμετάλλευση των συγκρουομένων συμφερόντων Ρωσίας, Τουρκίας, Ισραήλ, ΗΠΑ, Γαλλίας, Ιταλίας, Αιγύπτου και άλλων. Η σύσφιξη δε των σχέσεων με Ισραήλ, Αίγυπτο και Γαλλία σε αυτόν τον τομέα αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα. Διεθνή προβολή των θέσεών μας στο Κυπριακό, εγκαταλείποντας της μονοθεματική μας πρακτική, μέσω μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, που καλύπτει όχι μόνο ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και Ευρώπη, αλλά και τις Αραβικές χώρες. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι για πρώτη φορά η Κύπρος κάθισε στο ίδιο τραπέζι με την Τουρκία, ανέδειξε την τεράστια σημασία του κεφαλαίου της ασφάλειας και των εγγυήσεων και κατοχύρωσε την συμβατότητα της λύσης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Είναι, λοιπόν, σε αυτό το δόγμα των στέρεων συμμαχιών, του εκσυγχρονισμού της εθνικής άμυνας και της αξιοποίησης του φυσικού πλούτου που στηρίζεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για να υπερασπισθεί τον προορισμό της πολιτικής του, κατά την σισύφεια πορεία του Κυπριακού προς το μέλλον, που ευχόμεθα να είναι ευοίωνο. * Πρέσβης ε.τ.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|