ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Ο Κυπριακός Ελληνισμός παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν όχι και με ικανοποίηση τα τεκταινόμενα στην Τουρκία, τόσο στο εσωτερικό μέτωπο όσο και στις διεθνείς σχέσεις της με τρίτα κράτη. Η οικονομική και πολιτική κρίση που ταλανίζει τη χώρα, το τεταμένο κλίμα σε επίπεδο διμερών και διεθνών σχέσεων, η σταδιακή απομόνωση της Άγκυρας από τη Δύση και η τάση που υπάρχει από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στηρίξει την Κύπρο σε σχέση με τις έρευνες και την εξόρυξη του φυσικού της πλούτου, είναι μερικά μόνο συστατικά στοιχεία της σημερινής τουρκικής πραγματικότητας.
Παρακολουθεί όμως ο Κυπριακός Ελληνισμός και τον Ταγίπ Ερντογάν και τους συνεργάτες του. Την τουρκική κρατική μηχανή που αργά αλλά σταθερά έχει μετατραπεί σε δικτατορία του χειρίστου είδους και σε αστυνομικό κράτος, μη ανεχόμενο την διαφορετική άποψη, τη διαφωνία και την παρασπονδία όσο ασήμαντη κι αν είναι αυτή. Παρακολουθεί ο Κυπριακός Ελληνισμός την άσκηση βίας, σωματικής και ψυχολογικής κατά των αντιφρονούντων με το καθεστώς Ερντογάν. Τις μαζικές συλλήψεις. Τις φυλακίσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Τις απειλές και τις φοβέρες. Τη στυγερή δολοφονία της όποιας δημοκρατίας μέχρι πρόσφατα υπήρχε στην Τουρκία. Και διερωτάται ο κάθε Έλληνας Κύπριος: Αν ο Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να συμπεριφέρεται τόσο απάνθρωπα και ελεεινά σε ομοεθνείς του, πως θα συμπεριφερθεί μετά τη λύση «διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας» στους «γκιαούρηδες» της Κύπρου για τους οποίους δεν χάνει ευκαιρία να διακηρύττει ότι στην ουσία επιθυμεί να τους εξαφανίσει από προσώπου γης; Αλλά πάνω και πέρα από τον προβληματισμό αυτό, η Κύπρος θα πρέπει να ανησυχεί και για ένα άλλο λόγο. Μαζί βεβαίως και η Ελλάδα. Διότι διαχρονικά, κάθε φορά που η Τουρκία αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, σε κάθε περίπτωση που η κοινωνική αναταραχή έρχεται σε αντιπαράθεση με το κράτος -το βαθύ ή το ρηχό- και οι τρόποι αντιμετώπισης της κρίσης εξανεμίζονται, οι εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας, μη δυνάμενες διαφορετικά να αντιμετωπίσουν τις εξελίξεις, εξωτερικεύουν το πρόβλημα! Η εξωτερίκευση τούτη, που στην ουσία αποτελεί μετάθεση και αντικατάσταση των προβλημάτων που εσωτερικά αντιμετωπίζει η χώρα, με άλλα προβλήματα, συνήθως τεχνηέντως δημιουργηθέντα για να εξυπηρετήσουν τις τουρκικές ανάγκες της στιγμής, έχει ως κύριο σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης της Τουρκίας και την επικέντρωση της προσοχής από την ουσία των υπαρκτών εσωτερικών προβλημάτων, σε ζητήματα εξόχως εθνικά και συνεπώς ιδιαίτερα ευαίσθητα για τον τουρκικό λαό. Αποτελεί λοιπόν αυτή η τακτική, πολυδοκιμασμένο μέτρο και εγγυημένη βαλβίδα αποπυροδότησης της όποιας εσωτερικής κρίσης αντιμετωπίζει η χώρα. Δυστυχής αποδέκτης αυτής της επικίνδυνης για την ειρήνη τουρκικής πρακτικής, το Ελληνικό Έθνος, είτε αυτή εκδηλώνεται σε ελλαδικό χώρο, χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο, είτε αυτή λαμβάνει σάρκα και οστά σε κυπριακό έδαφος, θάλασσα ή αέρα. Με δεδομένη λοιπόν την κρίση που επικρατεί σήμερα στην Τουρκία, Κύπρος και Ελλάδα πρέπει να επαγρυπνούν. Κανένας εφησυχασμός δε χωρεί, καμιά χαλάρωση δεν επιτρέπεται. Άλλωστε οι τουρκικές απειλές σε σχέση με την ενάσκηση των απολύτως νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι καθημερινές και δίνουν το στίγμα των τουρκικών προθέσεων και του κινδύνου για δημιουργία θερμού επεισοδίου στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Προθέσεις που τούτη την ώρα, όχι μόνο εξυπηρετούν τους πάγιους τουρκικούς στόχους και επιδιώξεις σε εθνικό επίπεδο, αλλά που ενδεχόμενα να αποτελούν και τη σωσίβια λέμβο από την κρίση που ταλανίζει τη χώρα και που ολοένα λαμβάνει διαστάσεις και μέγεθος που αν αφεθεί ανεξέλεγκτο, μπορεί να αποτελέσει ιδιαίτερα δυσάρεστη έκβαση για τον Ταγίπ Ερντογάν. Φύλακες γρηγορείτε λοιπόν…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|