ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ «Εορτάστηκε» με κάθε λαμπρότητα, αλλά κυρίως με περισσή προκλητικότητα στα κατεχόμενα – και με ιδιαίτερη ανεκτικότητα στις ελεύθερες περιοχές - η επέτειος ανακήρυξης του ψευδοκράτους. Με υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από την πρωτεύουσα, με παρελάσεις και άλλες εκδηλώσεις το «σύνοικο» στοιχείο για ακόμα μια φορά μας έτριψε κατάμουτρα την παρουσία του στο νησί μας ως ξεχωριστό δήθεν κράτος, υπενθυμίζοντας μας την εισβολή και την κατοχή της μισής μας πατρίδας, που τόσο βολικά κάποιοι καμώνονται ότι ξεχνούν όταν συζητούν και διαπραγματεύονται το μέλλον αυτού του τόπου.
Είναι οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που ενοχλήθηκαν σφόδρα δήθεν από την παρουσία αεροσκαφών της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας πάνω από χώρο της παρέλασης την 1η Οκτωβρίου. Είναι τα ίδια πρόσωπα που ουδόλως ενοχλήθηκαν από τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά μαχητικά στις 14 και 15 Νοεμβρίου. Επειδή, όμως, ό,τι και να λένε κάποιοι, η πραγματικότητα παραμένει πως το κυπριακό πρόβλημα είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής και καμία λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας δεν μπορεί και δεν πρόκειται ποτέ να το λύσει επαρκώς, είναι καιρός να αντιληφθούμε πως η αποκήρυξη του συγκεκριμένου μοντέλου λύσης, ως τρόπου επίλυσης του εθνικού μας θέματος, αποτελεί πλέον μονόδρομο. Εξάλλου, οι πρόσφατες δηλώσεις του αντιπροέδρου της τουρκικής Κυβέρνησης και αρμόδιου Υπουργού για θέματα Κύπρου, Ρετζέπ Ακντάγ, οι τοποθετήσεις του Μουσταφά Ακιντζί, οι απαιτήσεις των τουρκοκυπρίων στη διακυβέρνηση του κράτους, στη νομή της εξουσίας και οι απαράδεκτες διαχρονικές θέσεις της Τουρκίας στο κυπριακό περί εξακολούθησης του συστήματος εγγυήσεων και της παραμονής κατοχικών στρατευμάτων, από μόνα τους καθιστούν τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ως ανέφικτο μοντέλο λύσης. Είναι συνεπώς αυταπόδεικτο ότι η συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά τη λύση υπό αυτές τις προϋποθέσεις, θα καταστήσει την Κύπρο προτεκτοράτο της κατοχικής δύναμης και τον λαό μας έρμαιο στις όποιες τουρκικές ορέξεις και επιδιώξεις. Κάτι τέτοιο είναι βεβαίως ανεπίτρεπτο και ουδέποτε μπορεί να γίνει αποδεκτό. Ως εκ τούτου, η πολιτική ηγεσία του τόπου οφείλει και υποχρεούται να λάβει σκληρές αποφάσεις. Αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της Πατρίδας μας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γνωρίζει τις πραγματικότητες. Ξέρει πολύ καλά, ο Νίκος Αναστασιάδης, ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ως μοντέλο λύσης έχει προ πολλού αποδημήσει εις Κύριον. Η επιμονή και η παραμονή σε μια τέτοια αδιέξοδη πλέον προσπάθεια, όχι μόνο το κυπριακό ουδέποτε θα λύσει αλλά - ακόμα χειρότερα - αενάως θα αναγκάζει την πλευρά μας να προβαίνει σε περαιτέρω παραχωρήσεις και υποχωρήσεις, ανεπιτυχώς αποπειρούμενη να πετύχει τον τετραγωνισμό του κύκλου. Συνεπώς, η προεκλογική περίοδος θα πρέπει να αντικριστεί όχι ως η τροχοπέδη, αλλά ως η ευκαιρία για τη λήψη των αναγκαίων πολιτικών αποφάσεων για το καλό της πατρίδας μας. Ο Νίκος Αναστασιάδης μπορεί και πρέπει δημόσια να δηλώσει - αυτό εμείς λέγαμε εδώ και χρόνια - την πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουν, αλλά λίγοι μόνο είχαν μέχρι τώρα το πολιτικό σθένος να παραδεχτούν. Ότι, δηλαδή, η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι νεκρή, ότι δεν προσφέρεται για δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική επίλυση του εθνικού θέματος και ότι κατά συνέπεια θα πρέπει να αποκηρυχτεί. Αφού λοιπόν αποφασίσουν οι πολιτικοί μας να κηδεύσουν επιτέλους τούτο το απαράδεκτο και συνάμα ανεφάρμοστο και επικίνδυνο για την Κύπρο μοντέλο λύσης, θα μπορέσουν επιτέλους να καταλήξουν και στο τι θα πρέπει υπό τα νέα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δεδομένα να αποτελέσει την επιδιωκόμενη λύση. Σε αντίθετη περίπτωση η Κύπρος θα παραμείνει ο Σίσυφος της διεθνούς πολιτικής σκηνής, παντοτινά σπρώχνοντας την πέτρα της διζωνικής δικοινοτικής προς την κορυφή του βουνού, ενώ αυτή στο τέλος κάθε προσπάθειας θα κατρακυλά και πάλι στους πρόποδες, συμπαρασύροντας μαζί της, ελπίδες, όνειρα και προσδοκίες για ένα καλύτερα αύριο.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|