ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιαννάκης Λ. Ομήρου* Ήταν στοιχειώδης προνοητικότητα, προ της αποδοχής για συζήτηση του εδαφικού στο εξωτερικό να είχε ζητήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέσμευση από πλευράς Ηνωμένων Εθνών, ότι η τουρκική πλευρά θα κατέθετε χάρτη. Δυστυχώς το προηγούμενο της εξαπάτησης από τον Κλάρκ Κλίφορτ του Προέδρου Μακαρίου το 1977, δεν υπήρξε αρκούντως διδακτικό. Όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος μετέβη στη Βιέννη, κατέθεσε χάρτη, πλην όμως ο Τουρκοκύπριος συνομιλητής Ονάν αρνήθηκε να πράξει το ίδιο. Ήταν διάφανος ο στόχος της Τουρκίας και της Τ/Κ ηγεσίας να οδηγήσουν το εδαφικό, όπως και τα υπόλοιπα εκκρεμούντα θέματα, σε πενταμερή διάσκεψη μαζί με το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Για να παρουσιαστεί, ως δήθεν υποχωρούσα στο εδαφικό, προκειμένου να εγείρει αξιώσεις στο θέμα των εγγυήσεων αλλά και σε θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης όπως είναι η απαίτηση για εκ περιτροπής προεδρία.
Παρά τις επανειλημμένες κατηγορηματικές διακηρύξεις του Προέδρου Αναστασιάδη ότι για να αποδεχθούμε πολυμερή ή διεθνή διάσκεψη και όχι πενταμερή, θα έπρεπε να βρεθούμε σε ακτίνα συμφωνίας σε όλα τα υπόλοιπα θέματα, προς γενική έκπληξη, υπήρξε θεαματική υπαναχώρηση η οποία ανέτρεψε άρδην τα δεδομένα. Προφανώς χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με την Ελληνική Κυβέρνηση έγινε αποδεκτός ο καθορισμός της διάσκεψης στην οποία πλέον η τουρκική πλευρά θα επιδιώξει τη συζήτηση όλων των εκκρεμοτήτων. Δεν χρειάζεται καν να υποδειχθεί ότι Τουρκία και Τουρκοκυπριακή ηγεσία θα επιδιώξουν δια της μεθόδου του «πάρε – δώσε», δίκην ανατολίτικου παζαριού, την υλοποίηση των μη αποκρυπτομένων στόχων της. Για διατήρηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων, με παραλλαγή της συνθήκης εγγυήσεως του 1960, για εξασφάλιση της εκ περιτροπής προεδρίας και για κατοχύρωση της πολιτικής ισότητας με δυαδικότητα στο κράτος και τις εξουσίες του. Που όπως έγραφε ο κορυφαίος συνταγματολόγος Αριστόβουλος Μάνεσις το 1990, σχολιάζοντας σχετικές πρόνοιες του Σχεδίου Ντε Κουεγιάρ για λύση του Κυπριακού, θα οδηγήσουν σε κράτος όχι απλώς δυσλειτουργικό, αλλά με ημερομηνία λήξης. Να το τονίσουμε για μια ακόμα φορά. Ο Κυπριακός Ελληνισμός επιθυμεί λύση. Επιθυμεί λύση το συντομότερο δυνατόν. Όχι όμως οποιαδήποτε λύση. Λύση που να διασφαλίζει τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού στην Κύπρο. Καθώς η πορεία προς τη Γενεύη είναι πλέον αναπόφευκτη και προδιαγεγραμμένη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επωμίζεται κρίσιμες και ιστορικές ευθύνες. Ελπίζουμε να τις κατανοεί. *Τέως Πρόεδρος Βουλής των Αντιπροσώπων
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|