ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΣΑΜΨΩΝ Λυτοί και δεμένοι έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία να πείσουν τον Μουσταφά Ακιντζί να επανέλθει στο τραπέζι των συνομιλιών. Από τα Ηνωμένα Έθνη και τους αντιπροσώπους τους και τους ηγέτες κομμάτων και οργανώσεων, μέχρι επίδοξους προεδρικούς υποψηφίους, άλλοτε με δημόσια παρακάλια και άλλοτε με μυστικά δείπνα, προσπαθούν να κατευνάσουν το θυμό και την οργή των συμπατριωτών μας τουρκοκυπρίων, για το μέγα «ατόπημα» της Βουλής να θεσπίσει νόμο για το Ενωτικό Δημοψήφισμα. Η επιστροφή Ακιντζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων φαίνεται να έχει καταστεί αυτοσκοπός. Στο βωμό της προσπάθειας αυτής, δεν διστάζουμε να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά και νερό στο μύλο της Τουρκίας και των τουρκοκυπρίων, κατακεραυνώνοντας το Κοινοβούλιο για την απόφαση του, και επιρρίπτοντας ευθύνες στην πλευρά μας για τη διακοπή των συνομιλιών και για τα αδιέξοδα σε αυτές. Ολίγον μας ενδιαφέρει ότι αυτές οι τοποθετήσεις και θέσεις μας θα χρησιμοποιηθούν από τους συνομιλητές μας για να διεκδικήσουν ακόμα περισσότερες υποχωρήσεις από μέρους μας και για να αξιώσουν και ίσως να πετύχουν ακόμα πιο απαράδεκτες διεκδικήσεις.
Ούτε βέβαια και φαίνεται να απασχολεί οιονδήποτε ο κώδωνας κινδύνου ο οποίος έκρουσε με την καθόλα ασύμμετρη αντίδραση της ηγεσίας των τουρκοκυπρίων σε γεγονός που τους ενόχλησε. Εξαίρεση στη νιρβάνα που επικρατεί ανάμεσα σε συγκεκριμένους πολιτικούς και άλλους κύκλους αποτελούν ευτυχώς οι πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη και του διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη, οι οποίοι ευθαρσώς τοποθετήθηκαν ότι το ζητούμενο δεν μπορεί να είναι μόνο η επιστροφή Ακιντζί στις διαπραγματεύσεις, αλλά κυρίως, η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των θέσεων των δύο πλευρών, έτσι ώστε να επιτευχθεί η πολυπόθητη λύση. Βέβαια, ακόμα κι αυτές οι δηλώσεις, υπολείπονται αναγνώρισης της πραγματικής διάστασης του προβλήματος. Ότι δηλαδή, αν δεν υπάρξουν οι αναγκαίες ασφαλιστικές δικλείδες ενσωματωμένες στο σώμα της όποιας λύσης, μετά την επίλυση του προβλήματος υπαρκτός παραμένει ο κίνδυνος να τιναχτούν όλα στον αέρα από παρόμοιες συμπεριφορές της άλλης πλευράς. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί όπως διαφαίνεται με το θέμα. Κανένας δεν τόλμησε να αγγίξει αυτό το ζήτημα. Ίσως γιατί οι επιθυμητές από εμάς συγκλίσεις στα ακανθώδη θέματα που παραμένουν ανοιχτά στις συνομιλίες είναι ανέφικτες και κάποιοι το γνωρίζουν. Ίσως επειδή, τα μεγαλύτερα φαινομενικά προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων επισκιάζουν όλα τα υπόλοιπα. Είναι όμως καιρός να αντιληφθούμε πως θα υπάρξει και επόμενη ημέρα, μετά την επίτευξη λύσης. Κι αν δεν προνοήσουμε έγκαιρα γι’ αυτή την ημέρα που όλοι ευχόμαστε ότι θα έρθει, κινδυνεύουμε να χάσουμε τα πάντα. Η άνευ όρων επιμονή μας για άμεση επανέναρξη των συνομιλιών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η πρόσφατη συμπεριφορά της τουρκοκυπριακής ηγεσίας ελλοχεύει κινδύνους. Δεν νοείται –κι αυτό έχει δυστυχώς αποδειχθεί διαχρονικά με το χειρότερο για την πλευρά μας τρόπο- να επιζητούμε επίλυση του κυπριακού με μόνο μας όπλο την ελπίδα, την καλή θέληση και τις ευχές των πρεσβυτέρων μας. Ευθαρσώς θα πρέπει ο κυπριακός ελληνισμός να ενημερωθεί για τα μέτρα λαμβάνονται ώστε να μην βρεθεί εκτεθειμένος σε περίπτωση που ο Μουσταφά Ακιντζί ή ο κάθε Μουσταφά Ακιντζί, αποφασίσει μετά τη λύση ότι ενοχλείται από την όποια απόφαση μας και αποχωρήσει και πάλι από τις κρατικές δομές, αφήνοντας το κράτος «σύξυλο» και έρμαιο της μοίρας του. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να συμφωνούνται πίσω από κλειστές πόρτες στην απουσία του λαού μας ούτε να συζητούνται ανέμελα κατά τη διάρκεια γευμάτων και μυστικών δείπνων. Άλλωστε θα θυμάστε όλοι, ότι ο πιο διάσημος «Μυστικός Δείπνος» στην ιστορία της ανθρωπότητας κατέληξε σε σταύρωση. Κάτι τέτοιο δεν το θέλει ούτε ο Θεός…
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|