ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Είναι γεγονός ότι οι πολίτες έχουν την πεποίθηση πως οτιδήποτε λεχθεί προεκλογικά ως εξαγγελία από τους υποψήφιους, είναι απλώς υπόσχεση, η οποία θα παραμείνει στο «θα» και το πιθανότερο να μην μετεξελιχθεί και να μην υλοποιηθεί. Μπορεί να έχουν και δίκαιο, καθώς, όντως έχουμε μπουχτίσει από κούφιες υποσχέσεις. Και γι’ αυτή την απαξίωση, οι κυβερνώντες φέρουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.
Ολάκεροι τόμοι μπορεί να συνταχθούν με τα «δεσμεύομαι» του Νίκου Αναστασιάδη, τις πολιτικές κωλοτούμπες, τις αναιρέσεις και τις αθετήσεις. Και δυστυχώς, στην προσπάθεια τους να παραμείνουν στην εξουσία, οι κυβερνώντες συνεχίζουν να περιπίπτουν σε γκάφες, σε αντιφάσεις, σε επαναλήψεις. Εγκαινιάζουν έργα που δεν έχουν αποπερατωθεί, εξαγγέλλουν έργα, που είχαν εξαγγείλει πέρσι και υπόσχονται παροχές, που «κατά σύμπτωση», όλες θα αρχίσουν να υλοποιούνται το 2018 ή και το 2019. Και από την άλλη, ο υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, Νικόλας Παπαδόπουλος έχει ήδη καταθέσει σειρά προτάσεων, υπό τη μορφή κυβερνητικού προγράμματος, από το κυπριακό με τη Νέα Στρατηγική, μέχρι την αλλαγή πολιτικής για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, για την Υγεία με την πρόταση για την ίδρυση νοσοκομείου παιδιών και εφήβων, για την προσφυγική πολιτική, για την κοινωνική πολιτική και τη συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής και θα ακολουθήσουν και άλλα. Κατανοητό να είναι ο λαός διστακτικός να πιστέψει τις υποσχέσεις των υποψηφίων. Αλλά, είναι και ικανός να κρίνει ποιος έχει προτάσεις συγκεκριμένες κα υλοποιήσιμες και ποιος υπόσχεται αυτά που είχε υποσχεθεί ξανά.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
March 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|