ΓΡΑΦΕΙ Η Αντιγόνη Π. Παπαδοπούλου* Κύπρος 2017. Οι προεδρικές εκλογές βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Καθημερινά τα επιτελεία των υποψηφίων ανταλλάσουν πυρά. Kυπριακό και οικονομία μονοπωλούν δηλώσεις και αντιδηλώσεις. Θέματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιμετώπισης καυτών κοινωνικών προβλημάτων και στήριξης ευάλωτων ομάδων, παραμένουν σε δεύτερη μοίρα. Το άλυτο κυπριακό ξανά στο επίκεντρο διαπληκισμών. Οι οπαδοί των δύο σχολών σκέψης διαχωρισμένοι σε «πράσινους» και «βένετους», «πατριώτες» και «μη πατριώτες». Βαρύτατοι οι χαρακτηρισμοί. Βαρύγδουπες οι πατριωτικές κορώνες. Πολλές οι δεσμεύσεις που σπάνια δυστυχώς, επαληθεύονται μετεκλογικά. Στο ίδιο έργο θεατές...
Το οξύμωρο είναι πως, σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα που υποφέρει τα πάνδεινα από την κατοχή και τις κάθε λογής λεηλασίες περιουσιών και καταθέσεων, το Εθνικό Συμβούλιο είναι ανήμπορο να συνεννοηθεί και ενωμένο να δίνει τις μάχες για τα δίκαια της Κύπρου. Ασπόνδυλο, χωρίς ενότητα στόχων και σκοπών, αποστερημένο από μια κοινή πανεθνική στρατηγική αντιμετώπισης της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, παραπαίει. Αδυνατεί να προτάξει στεντόρεια φωνή διεκδίκησης για απαλλαγή από κατοχικά στρατεύματα και εποίκους. Αδυνατεί να καταγγείλει σύσσωμο, την ισλαμοποίηση των κατεχομένων. Αναλώνεται, σε αψιμαχίες, αφήνοντας διάτρητο το εσωτερικό μέτωπο και έρμαιο προσωπικών φιλοδοξιών και ανίερων μεθοδεύσεων. Αποτέλεσμα, να μένει και η Τουρκία στο απυρόβλητο μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντάνα και ακάθεκτη να υλοποιεί το σχέδιο Β, επιδιώκοντας διχοτόμηση, απόσχιση και ενσωμάτωση των κατεχομένων στην τουρκική επικράτεια. Η σκανδαλώδης ανοχή του ΟΗΕ και της ΕΕ να εξισώνουν θύτη και θύμα, παραβιάζοντας δικές τους καταστατικές αρχές και ψηφίσματα, στηρίζεται δυστυχώς όχι μόνο στο σύνθετο πλέγμα εμπλεκομένων συμφερόντων, αλλά και στην αδυναμία πειστικής διεκδίκησης από το σύνολο της πολιτειακής και κομματικής μας ηγεσίας. Δεν είναι τυχαίο που στην περίπτωση της Κύπρου, όχι μόνο δεν επέβαλαν κυρώσεις στην Τουρκία για την εισβολή –κατοχή αλλά συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα για όλες τις ασυμβίβαστες ενέργειες εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας, της πολιτικής της ανεξαρτησίας , τις παραβιάσεις πρωτοκόλλων και δεσμεύσεων, πιέζοντας μάλιστα, για λύσεις ίσων αποστάσεων, ως να είναι το κυπριακό δικοινοτικό πρόβλημα... Δυστυχώς το προεκλογικό σκηνικό θυμίζει “ business as usual”. Όμως τα χρόνια περνούν. Η κατοχή εμπεδώνεται. Οι πρόσφυγες πεθαίνουν αδικαίωτοι. Οι σποραδικές επισκέψεις στις κατεχόμενες εκκλησιές δεν είναι λύση. Ούτε τα ανοίγματα οδοφραγμάτων που βολεύουν περισσότερο ξένους τουρίστες, καζινόβιους και ανίερες συναλλαγές, παρά την επαναπροσέγγιση. Στις πλάτες του πολίτη και ειδικά του πρόσφυγα, κτίστηκαν πολιτικές καριέρες, συντελέστηκαν σκάνδαλα ολκής. Εν έτει 2017, στη μακαρία νήσο Κύπρο, το σαθρό σύστημα αναπαράγει τον εαυτό του. Οργιάζει η ημετεροκρατία, η αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, η κομματοκρατία και η φαυλοκρατία.Καταρρακώνονται θεσμοί, αρχές και αξίες. Συνεχίζεται το φαγοπότι με τις Τ/κ περιουσίες, η διαπλοκή, τα οικονομικά σκάνδαλα και οι ανίερες δοσοληψίες. Μια ολιγαρχία εκμεταλλεύεται θέσεις και αξιώματα. Πολυεπίπεδος ο εχθρός, βρίσκεται πια εντός των πυλών. Παλλαϊκό ζητούμενο, η κάθαρση. Η τιμωρία των ενόχων. Η ρήξη με το κατεστημένο. Όραμα. Ορθολογιστικές στρατηγικές. Τομές. Καταλύτες εξυγίανσης που να θέτουν το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Τίμιοι σκαπανείς που με ενότητα και συλλογική δράση θα εργαστούν για την Κύπρο που μας αξίζει!
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|