ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιαννάκης Ομήρου* Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη εθνική και πολιτική συγκυρία. Ήταν προβλεπτό όταν ξεκινούσαν οι διαπραγματεύσεις, με βάση την ατελή και αμφίσημη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου του 2014, ότι οι συνομιλίες θα οδηγούνταν στο σημερινό σημείο. Να υπενθυμίσουμε ότι η συμφωνία της 8ης Ιουλίου του 2006 και η συμφωνημένη επιστολή Γκαμπάρι, προέβλεπαν επαρκή διαπραγματευτική βάση και γεφύρωση επί των ουσιωδών πτυχών του Κυπριακού, προ της έναρξης των διαπραγματεύσεων. Αλλά και όταν ξεκινούσαν οι διαπραγματεύσεις, υπήρξε αμοιβαία κατανόηση και δηλώθηκε κατ’ επανάληψη ότι θα υπήρχε ταυτόχρονη και παράλληλη συζήτηση επί όλων των κεφαλαίων του Κυπριακού. Κάτι που βέβαια δεν τηρήθηκε, αφού η συζήτηση περιορίστηκε μόνο στα κεφάλαια της εσωτερικής πτυχής. Εδαφικό, ασφάλεια και εγγυήσεις παρέμειναν εκτός ημερησίας διατάξεως. Αποτέλεσμα η τουρκική πλευρά να «παίρνει» στα θέματα διακυβέρνησης, οικονομίας, σχέσεων με Ε.Ε., περιουσιακό, χωρίς όμως να «δίνει» στο εδαφικό, την ασφάλεια και τις εγγυήσεις.
Η θέση της Ελληνικής Κυπριακής πλευράς είναι σήμερα πολύ χειρότερη από εκείνη στην οποία βρισκόταν όταν ξεκινούσαν οι διαπραγματεύσεις. Ως δαμόκλειος σπάθη επικρέμαται επί των κεφαλών μας ένα νέο Μπούργκενστοκ. Συζήτηση σε μια πενταμερή διάσκεψη όλων των πτυχών του Κυπριακού, με απαίτηση της τουρκικής πλευράς για αναβάθμιση των Ηνωμένων Εθνών σε ρόλο, αν όχι επιδιαιτητή, σε κομιστή «γεφυρωτικών προτάσεων». Τα όσα τις τελευταίες ημέρες διαδραματίζονται, είναι απότοκο της ασυνέπειας που επιδείχθηκε στην εφαρμογή μιας συγκροτημένης τακτικής στις διαπραγματεύσεις, που υποτίθεται μάλιστα είχε συμφωνηθεί με την τουρκική πλευρά. Η πρόταση του Προέδρου Αναστασιάδη, παρά τη φαινομενική λογική της θεμελίωση, δεν παύει, εν τούτοις, να εκπέμπει αμηχανία αλλά και να είναι το αποτέλεσμα της λανθασμένης τακτικής στις διαπραγματεύσεις. Πολύ περισσότερο γιατί δεν φαίνεται να συνοδεύεται από εναλλακτική στρατηγική – Σχέδιο Β, από την πιθανότητα κατάρρευσης της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πρότασης για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε αποτελεί πλέον επιτακτική αναγκαιότητα. Χωρίς συμφωνία επί του εδαφικού αλλά και, τουλάχιστον, ακτίνας συμφωνίας επί των υπολοίπων κεφαλαίων της εσωτερικής πτυχής, μια νέα διάσκεψη τύπου Γενεύης δεν θα έχει καμιά χρησιμότητα, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη συνέντευξη Τσαβούσογλου στο «Φιλελεύθερο». Η πρωτοφανής και ανήκουστη πρόταση για παραχώρηση των τεσσάρων διασυνοριακών ελευθεριών της Ε.Ε. σε Τούρκους υπηκόους θα πρέπει να τεθεί εκτός ημερήσιας διάταξης. Αν η τουρκική πλευρά παραμείνει άτεγκτη, θα πρέπει, η λησμονημένη από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη προεκλογική του εξαγγελία για διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού με βάση το κοινό ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009, να τηρηθεί έστω και με καθυστέρηση τετραετίας. Να παρουσιαστεί επίσημα στον ΟΗΕ, την Ε.Ε. και τη Διεθνή Κοινότητα. Ακόμα να προωθηθεί αίτημα για υιοθέτηση δέσμης αρχών λύσης του Κυπριακού σε ένα προσεχές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Να γίνει ταυτόχρονα απολύτως κατανοητό στους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι η Κύπρος δεν πρόκειται να επιτρέψει το άνοιγμα οποιουδήποτε νέου κεφαλαίου στον ενταξιακό διάλογο Τουρκίας – Ε.Ε., ούτε την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης, αν δεν εκπληρωθούν οι κυπρογενείς υποχρεώσεις της Τουρκίας. Δυστυχώς ανεπίδεκτοι διδαχής από το παρελθόν επιβεβαιώνουμε τη σοφή ρήση «Στερνή μου γνώση……». *Τέως Πρόεδρος Βουλής των Αντιπροσώπων
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|