ΤΗΣ ΜΙΝΑΣ ΣΑΜΨΩΝ Ευτυχώς που τα αγοράκια βρέθηκαν και η υπόθεση απαγωγής τους έληξε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα! Και αυτό είναι πάλι σχετικό γιατί δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι αποτελέσματα θα έχει το ίδιο το γεγονός στην ψυχολογία των δύο αθώων παιδιών. Δύο αθώων ψυχών που τόσο πρόθυμα και ανυποψίαστα δέχτηκαν να βοηθήσουν τον «δάσκαλο» τους.
Τώρα όμως που η περιπέτεια αυτή τέλειωσε και πιο ήρεμοι και νηφάλιοι ξανασκεφτόμαστε το χρονικό της απαγωγής δύο μαθητών από την αυλή του σχολείου εύλογα γεννούνται φόβοι τεράστιοι σε ότι αφορά στην ασφάλεια των παιδιών στα δημόσια σχολεία. Εδώ και ημέρες όλοι έχουν εκφράσει απόψεις και φόβους σε ότι αφορά στο σχετικό θέμα. Εν τω μεταξύ με αφορμή το γεγονός, διάφορες καταγγελίες και ελλείψεις σοβαρότατες που αφορούν σε άλλα σχολεία του τόπου έρχονται συνεχώς στο προσκήνιο. Στριφογυρίζουν λοιπόν και στο δικό μας μυαλό διάφορα. Ίσως γιατί και εμείς οι ίδιοι είμαστε γονείς παιδιών που φοιτούν σε Δημόσιο. Ίσως γιατί είμαστε όλοι ενήμεροι για κάποιες άγριες καταστάσεις που αφορούν διακίνηση ναρκωτικών σε Λύκεια εν ώρα διαλείμματος ή πριν ακόμη κτυπήσει το πρώτο κουδούνι της ημέρας. Αναμφίβολα και οι αρμόδιοι Υπουργοί είναι γνώστες για το κοντραμπάντο που γίνεται σε αυλές σχολικές και σε πεζοδρόμια έξω από τα σχολεία. Και ελπίζω να είναι το ίδιο ανήσυχοι και προβληματισμένοι όσο και εμείς οι υπόλοιποι γονείς... Πίσω όμως στην συγκεκριμένη υπόθεση απαγωγής. Πολλά και διάφορα τα ερωτηματικά γύρω από τον τρόπο που έγινε και κατά πόσο τελικά ήταν τα λύτρα το κίνητρο του δράστη. Αυτό όμως που στριφογυρίζει τώρα στο μυαλό μου βάζοντας με σε σκέψεις μαύρες είναι το εξής: Από την στιγμή που ο ψυχάκιας αυτός παρέσυρε τα παιδιά εκτός σχολικών εγκαταστάσεων μέχρι την ώρα που έγινε αντιληπτή η απουσία τους μεσολάβησαν 45 ολόκληρα λεπτά. Πάρα πολύς χρόνος. Ο οποίος θα μπορούσε να είχε αποβεί και μοιραίος για τις ζωές των δύο αυτών μικρών αγοριών. Σκεφτείτε πως κάποιοι από εμάς αφήνουμε τα παιδιά έξω από το σχολείο λίγο πριν ή λίγο μετά τις 7.00 για να προλάβουμε να είμαστε στην ώρα μας στην δουλειά. Από τη στιγμή εκείνη τα παιδιά μας, η ασφάλεια τους και δυστυχώς κάποιες φορές η ίδια τους η ζωή είναι στα χέρια των υπεύθωνων του σχολείου. Και το σχολείο είναι εξ’ ολοκλήρου και αποκλειστικά υπεύθυνο για οτιδήποτε συμβεί στα παιδιά καθ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί. Όπως όμως έγινε γνωστό μετά το δραματικό αυτό περιστατικό, επιτηρητές και παιδονόμοι φθάνουν στο σχολείο και πιάνουν δουλειά στις 7.30. Γεγονός που σημαίνει ότι παιδάκια του Δημοτικού είναι μόνα τους χωρίς έλεγχο και εντελώς απροφύλακτα από κάθε είδους κίνδυνο για περισσότερη από μισή ώρα. Όλοι μας γνωρίζουμε πως το κακό μπορεί να συμβεί μέσα σε μόλις λίγα λεπτά ή ακόμη και δευτερόλεπτα. Μισή και βάλε ώρα μη επιτήρησης παιδιών είναι ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ. Η δε επιτήρηση κατά την διάρκεια του διαλείμματος δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις είναι το λιγότερο τραγική. Είμαι σίγουρη πως η ασφάλεια των πολιτών και δη των μικρών παιδιών είναι ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα της εκάστοτε κυβέρνησης. Και αφού υπάρχει και θέμα προϋπολογισμού το οποίο είναι κατανοητό αναμένουμε όλοι την εξαγγελία περικοπών σε άλλα ήσσονος σημασίας θέματα ούτως ώστε να εξευρεθούν άμεσα τα κονδύλια για την παρουσία μέτρων ασφάλειας σε όλα τα σχολεία του τόπου. Τα παιδιά και η ασφάλεια τους είναι προτεραιότητα όλων μας...
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|