Της Μίνας Σαμψών Μια μητέρα δεν έχει πια τον γιο της γιατί μια ακτινογραφία που έδειχνε ξεκάθαρα κάταγμα κρανίου δεν αξιολογήθηκε από τους επί καθήκοντι γιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας σωστά. Ένα τραγικό λάθος από αυτά που δυστυχώς για τον μικρό Σταύρο δεν διορθώνεται. Ένα σπίτι ντύνεται στα μαύρα, ένα αθώο αγοράκι μόλις 10 ετών πληρώνει με τη ζωή του την αμέλεια και την βαριεστιμάρα δύο «επιστημόνων» που δεν έκαναν τη δουλειά τους ή καλύτερα το λειτούργημα τους καλά. End of story.
End of story όμως για μας όμως που η ζωή μας συνεχίζει κανονικά. Μπορεί όμως κανείς να πει το ίδιο για αυτό όμως το άτυχο παιδάκι που δεν ξαναγυρνά και γι’ αυτή τη χαροκαμένη μητέρα που δεν θα ξαναχαμογελάσει και κάθε μέρα θα πεθαίνει ξανά και ξανά; Η υπόθεση «έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης» και οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν ελπίζουμε παραδειγματικά όμως η τραγική κατάσταση που επικρατεί στα Κρατικά νοσηλευτήρια θα αλλάξει; Υπάρχουν σίγουρα εξαιρετικοί ιατροί στο Δημόσιο και δεν τους παίρνει σαφέστατα όλους η μπάλα. Αδιαμφισβήτητα οι κυβερνητικοί γιατροί εργάζονται σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, με πολλούς κινδύνους και άλλους τόσους περιορισμούς λόγω της οικονομικής στενότητας που υπάρχει, της υποστελέχωσης, της έλλειψης αναλωσίμων και πολλές φορές και του εξοπλισμού που απαιτείται να υπάρχει. Αυτό όμως μπορεί σε οποιαδήποτε περίπτωση να δικαιολογεί ιατρική αμέλεια και την εργοδότηση ακατάλληλων και άσχετων επιστημόνων; H απεργία αναφαίρετο δικαίωμα εφόσον υπάρχουν τόσα προβλήματα στη Δημόσια Υγεία. Η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής από τον ΠΑΣΥΚΙ τραγική και το λιγότερο ντροπιαστική.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|