Της Κλαίλια Τομπόλη-Θεοδούλου* Οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης δεν είναι μόνον οι Δικαστές. Είναι και οι Δικηγόροι, περιλαμβανομένων και των Εισαγγελέων. Όλοι μαζί είναι συλλειτουργοί στην υπηρεσία της Δικαιοσύνης , την οποία οι αρχαίοι Έλληνες έχουν θεοποιήσει και την οποία παριστάνουν με μια όμορφη κόρη με δεμένα μάτια (η Δικαιοσύνη είναι τυφλή) που κρατά στο ένα χέρι μια ζυγαριά, όπου ζυγίζει το δίκαιο με το άδικο και ένα σπαθί, με το οποίο κόβει το άδικο. Οι Δικαστές κι’ οι Δικηγόροι είναι οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Γι’ αυτό, όταν αναφέρεται κάποιος σε πιθανή διαφθορά και διαπλοκή και κοιτάζει μόνο προς τον δικαστικό τομέα, ορθότερο θα ήταν να γυρίζει και να κοιτάζει αντίστοιχα και προς τον δικηγορικό κόσμο. Δεν μπορεί να υπάρχει διαπλοκή και διαφθορά από τη μια πλευρά του νομίσματος και να μην υπάρχει ή να τροφοδοτείται από την άλλη πλευρά, ανεξάρτητα αν τούτο γίνεται σκοπίμως ή όχι και με εμφανή ή κεκαλυμμένο τρόπο. Όπως λέγουν οι Άγγλοι, «it takes two to make a catastrophe» (χρειάζονται δύο για να προκαλέσουν καταστροφή)!
Δεν μιλώ για δωροδοκία. Ουδέποτε δημιουργήθηκε σκάνδαλο σχετικά με δωροδοκία στον δικαστικό τομέα. Σκάνδαλο με παρόμοια αδικήματα υπήρξε μόνο με Βοηθό Γενικού Εισαγγελέα, ο οποίος καταδικάσθηκε σε φυλάκιση κι’ έχασε και το αξίωμά του. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που, κατά πάσα πιθανότητα άθελα, δημιουργούνται ορισμένες σκιές και, όσο και να κλείνουμε τα μάτια, κάτι φαίνεται να μην πηγαίνει καλά. Όπως, για παράδειγμα και μιλώντας πάντοτε γενικά και αόριστα, όταν σ’ ένα δικηγορικό γραφείο συγκεντρώνονται, ως υπάλληλοι ή συνεργάτες, περισσότεροι των δύο δικηγόροι, τέκνα Δικαστών, ενώ ενώπιον των ιδίων Δικαστών εμφανίζεται το εν λόγω δικηγορικό γραφείο σε σχέση με υποθέσεις πελατών του. Γιατί, άραγε, ένα τέτοιο γραφείο να προσλαμβάνει περισσότερα των δύο τέκνα Δικαστών και ενίοτε και τέκνα υψηλόβαθμων κρατικών υπαλλήλων που υπηρετούν σε καίριες για την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος θέσεις; Έλα, ντε! Τι κάνει «νιάου, νιάου» στα κεραμίδια; Μήπως θάπρεπε σ’ αυτή την περίπτωση να ισχύει, κατ΄ αναλογία, η νομική αρχή του αστικού δικαίου «res ipsa loquitur» (το πράγμα φαίνεται από μόνο του); Δεν βγάζω συμπεράσματα, απλώς διερωτώμαι. Γι΄ αυτό, κατά τη γνώμη μου, δεν χρειάζεται τροποποίηση μόνον ο Κώδικας Δεοντολογίας των Δικαστών, αλλά και ο Κώδικας Δεοντολογίας των Δικηγόρων, ώστε για σκοπούς τήρησης της επαγγελματικής Ηθικής και Δεοντολογίας να μην επιτρέπεται μεταξύ άλλων, η εργοδότηση από τον ίδιο Δικηγόρο ή από συγγενή του μέχρι δεύτερου βαθμού (τέκνα και αδέλφια) περισσοτέρων του ενός Δικηγόροι που είναι τέκνα Δικαστών ή ανωτέρων κρατικών υπαλλήλων σε καίριες για την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος θέσεις. Αυτά, μέχρις ότου αποκτήσουμε όλοι οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης την αναγκαία επαγγελματική ηθική και αχθούμε στο ύψος της αναγκαίας επαγγελματικής συνείδησης, με σκοπό την αποκατάσταση του κύρους της Δικαιοσύνης. Επομένως, όχι μόνον οι Δικαστές έχουν τον λόγο, αλλά και ο Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος. *Δικηγόρος, πρώην Εισαγγελέας της Δημοκρατίας
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|