ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντώνης Στυλιανού* Ο Αύγουστος έχει μείνει στις μνήμες μας ως μαύρος και τραγικός. Η θαλπωρή των διακοπών κάθε χρόνο διαταράσσεται από τις θύμησες των τραγικών γεγονότων που συνέβησαν στον τόπο μας κατά καιρούς και οι μνήμες επιστρέφουν, στα πλαίσια της ιδιότητας μας ως πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σημεία σταθμούς στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας. Από την καμένη γη της Τηλλυρίας τον Αύγουστο του 1964, στις τραγικές μέρες του Αυγούστου του 1974 με την ολοκλήρωση της τουρκικής εισβολής, τις άνανδρες δολοφονίες των σύγχρονων ηρωομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού το 1996 και την αεροπορική τραγωδία της «Ήλιος» με τα 121 θύματα, οι μνήμες μαυρίζουν και το φρόνημα περιδεές συνταράσσεται, αναλογιζόμενα την καταστροφή, τον θάνατο, την ταπείνωση αλλά συνάμα και το εθνικό καθήκον συντήρησης της μνήμης και συνέχισης του αγώνα για προσωπική και εθνική επιβίωση.
Παράλληλα, ο Αύγουστος είναι ο μήνας κατά τον οποίο εγκαθιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία. Αν και οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου κατέληξαν σε ένα δοτό Σύνταγμα, στις 16 Αυγούστου 1960 ανακηρύσσεται η Κυπριακή Δημοκρατία σε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Το σύστημα, φυσικά, ήταν στρεβλωτικό από την αρχή, λόγω κυρίως της ύπαρξης των εγγυήσεων αλλά και της δυσλειτουργικότητας του Συντάγματος που οδήγησαν εν τέλει στην αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από τη διακυβέρνηση του κράτους, κατ’ εφαρμογήν των στόχων της Τουρκίας για διχοτόμηση του νησιού, που υλοποιήθηκε με την τουρκική εισβολή του 1974. Έκτοτε η Κυπριακή Δημοκρατία αγωνίζεται για τον τερματισμό της κατοχής του βορείου τμήματός της από την Τουρκία, η οποία παραμένει προκλητική, παράνομη και εριστική. Η στάση της Τουρκίας αποκαλύφθηκε πλήρως στον τελευταίο - χρονικά και μόνο ελπίζουμε - κύκλο των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά. Αδιάλλακτη και προκλητική, η Τουρκία επέμενε στη συνέχιση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων και της παραμονής τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, οδηγώντας έτσι, εκ των πραγμάτων, τις συνομιλίες σε ναυάγιο. Από τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα των Αύγουστων το ηθικό δίδαγμα καθίσταται επιτακτικά αναγκαίο να το συνειδητοποιήσουμε: ο αγώνας του ανθρώπου για επιβίωση, η γνώση των γεγονότων και η συνέχιση του αγώνα για την Πατρίδα μας – την απελευθέρωση και την επανένωση του τόπου μας και την ιστορική συνέχεια του κυπριακού ελληνισμού στη γη των προγόνων και των σύγχρονων μας που πότισαν με τον ιδρώτα και ενίοτε με το αίμα τους, καθηκόντως, τα άγια χώματά μας. *Λέκτορας Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, LL.BLaw (Bristol), Ph.D in Law – International Law and Human Rights (Kent), Διευθυντής Μονάδας Νομικής Κλινικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|