ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Δεν μας ξενίζει η πρόσφατη έκθεση-καταπέλτης της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ κατά της Τουρκίας για την κατάσταση στη χώρα, το 2017. Οι διαδοχικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκαν στη χώρα, με πρόσχημα το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, έπεισαν φαίνεται, την Ύπατη Αρμοστεία να παραδεχθεί το αυτονόητο. Ότι δηλαδή, «και μόνο ο αριθμός» και «η συχνότητα» των έκτακτων διαταγμάτων καθώς και η «μη ύπαρξη σύνδεσης» ανάμεσα σε αυτά τα διατάγματα και την «εθνική απειλή μοιάζει να έχουν σκοπό (...) τη χρησιμοποίηση έκτακτων εξουσιών, προκειμένου να καταπνιγεί κάθε μορφή κριτικής ή διαφωνίας απέναντι στην κυβέρνηση», για να περιοριστούν αυστηρά και αυθαίρετα τα ανθρώπινα δικαιώματα ενός πολύ μεγάλου αριθμού ανθρώπων.
Η περίπτωση Ερντογάν αποτελεί αναντίλεκτα, κραυγαλέα περίπτωση ενός αυταρχικού νεοσουλτάνου με άμετρη φιλοδοξία. Εκμεταλλευόμενος την κρατική εξουσία προβαίνει σε διώξεις όσων διαφωνούν μαζί του, χωρίς δίκη. Παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα με βασανιστήρια, κακομεταχείριση, αυθαίρετες κρατήσεις. Αποστερεί το δικαίωμα εργασίας, ελεύθερης διακίνησης. Περιορίζει την ελευθερία έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι. Η «πολιτισμένη Δύση» και ειδικά η ΕΕ, γνωρίζει για τη σύλληψη 160.000 ανθρώπων. Την αυθαίρετη απόλυση 152.000 δημόσιων υπαλλήλων. Τη δίωξη εκπαιδευτικών, δικαστών, δικηγόρων. Το κλείσιμο ιστοτόπων. Τη φυλάκιση δημοσιογράφων. Βλέπει την έξαρση του κομματικού φανατισμού των μυριάδων οπαδών του AKP, που επικροτούν τη μονοδιάστατη πολιτική Ερντογάν. Ωστόσο δεν αντιδρά. Ως απαθής θεατής παρακολουθεί το θέατρο του ακραίου τουρκικού παραλογισμού εντός Τουρκίας αλλά και ενάντια στη Συρία, Ελλάδα, Κύπρο. Αντί να εφαρμόσει κυρώσεις όπως έπραξε κατά της Ρωσίας για την εισβολή της τελευταίας στην Κριμαία, η ΕΕ υποχωρεί ξανά στους εκβιασμούς Ερντογάν για το μεταναστευτικό, έτοιμη να παραχωρήσει πακτωλούς δισεκατομμυρίων. Περιορίζεται στην πεπατημένη τακτική της λεκτικής καταδίκης. Το τραγικό είναι πως στις άγριες εποχές της αξιακής καταβαράθρωσης, που βιώνουμε, τέτοιες αλαζονικές συμπεριφορές εκδηλώνονται και σε άλλες χώρες. Βλέπουμε το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα να εκκολάπτει κατά καιρούς τυράννους, να τους βοηθά να ανέρχονται στην εξουσία κι αργότερα να τους αφήνει να καταρρέουν. Βλέπουμε εμπλεκόμενα συμφέροντα και τη δύναμη του ισχυρού να καθορίζουν δυστυχώς, παιγνίδια εξουσίας. *Τέως Ευρωβουλευτή
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|