Για τούτη την ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ που μαδήσαμε ανελέητα. Για τον μοναδικό και ξέχωρο Παρθενώνα του Περικλή που ισοπεδώθηκε μέσα στην κραιπάλη της μάσας και της αρπακτής. Για τις αξέχαστες Θερμοπύλες ενός ήρωα ΛΕΩΝΙΔΑ που καταγκρεμίσαμε σαν άλλοι Εφιάλτες της σημερινής υλιστικής κοινωνίας μας. Για την καταγάλανη Λίμνη του Μαραθώνα ενός ιστορικού στρατηγού Μιλτιάδη που καταρρακώσαμε με τις κενόδοξες και ανόητες συμπεριφορές μας, παντελώς ανάξιες των περιστάσεων. Για την χαμένη Εθνική Αξιοπιστία των ατελεύτητων χρόνων μιας τρισένδοξης ιστορίας γεμάτης θρύλων κι ανδραγαθημάτων μιας περήφανης Φυλής. Για τον γενναίο Μαρμαρωμένο Βασιλιά κι Αυτοκράτορα του Έθνους, τον αλησμόνητο Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον ατρόμητο πολιορκημένο ηγέτη μιας αιώνιας και απερίγραπτης κραταιάς Δυναστείας που μεταμόρφωσε τον κόσμο ολόκληρο. Για τον πάνσεπτο, ξακουσμένο, και φημισμένο ναό της Αγίας Σοφίας με τα χίλια σήμαντρα και τους τρακόσιους της παπάδες με την γλυκειά φωνή μιας μοναδικής ψαλμωδίας που μεθά και παρασέρνει τον πιστό σε ανιστόρητες στιγμές κατάνυξης. Για τον σκληροτράχηλο και αγέρωχο στρατηγό Νικηφόρο Φωκά με τις ανεπανάληπτες εκστρατείες του και την ατελείωτη πίστη του στον ιερό σκοπό της Αυτοκρατορίας και της Θρησκείας. Για το αθάνατο και μεθυστικό κρασί του 1821 που δίδαξε στον κόσμο όλο πως οι ήρωες πολεμούν και πεθαίνουν σαν Έλληνες. Για την τιμημένη κουμπούρα και το χρυσοποίκιλτο γιαταγάνι του Γέρο του Μωριά. Για τον θρυλικό Τουρκοφάγο, τον τιμωρό Νικηταρά που αξιοπρεπώς σαν επαίτης απέθανε ζητιανεύοντας στο Μοναστηράκι αρνούμενος το πουγκί των φλουριών των Ξένων Δυνάμεων. Για τον σκληροτράχηλο και πανώριο μαχητή Παύλο Μελά που σκόρπιζε τον πανικό στους αιμοσταγείς κομιτατζήδες της τσιγγάνικης βάρβαρης φάρας. Για τον φοβερό στην όψη Καπετάν – Αγρά που θέριζε κυριολεκτικά τα στίφη των βαρβάρων που επιβουλεύονταν την γνήσια Ελληνορθόδοξη ταυτότητα της Μακεδονίας. Για τον Καπετάν Νικηφόρο που τσάκιζε κάθε μάταιη προσπάθεια συμμοριτοπόλεμου στον Βάλτο της Πηνελόπης Δέλτα, στο υπέροχο και πανέμορφο τούτο βιβλίο. Για την σωστή και ανδροπρεπή στάση του πολιτικού άνδρα Ιωάννη Μεταξά απέναντι στην εξευτελιστική πρόταση του Ιταλού γελοίου πρέσβη. Για το θρυλικό ΟΧΙ της Φυλής απέναντι στις πανστρατιές των μακαρονάδων που λύσσαξαν να κατασπαράξουν την πατρίδα μας. Για την ηρωική Αντίσταση του Παιδιού-Φάντασμα, της Κατερίνας και του Σπίθα στις μαύρες ημέρες της εξαθλίωσης, της πείνας και του θανάτου κατά την διάρκεια της Κατοχή των Ναζί. Για την πανέμορφη Χειμάρρα, το ηρωικό Αργυρόκαστρο, τους ξακουστούς Αγίους Σαράντα της απ’ άκρη σ’ άκρη ελληνικής ΒΟΡΕΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. Για τις ασύγκριτες ελληνικές ομορφιές στο Μοναστηράκι της φημισμένης Μακεδονίας και τα ξέχωρα ελληνικά νησιά του καημού την Ίμβρο και την Τένεδο της Συμφωνίας της Λωζάνης. Για τον θρυλικό στρατηγό της ΕΝΩΣΕΩΣ, τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή που έπλασε το ασύλληπτο έπος της ΕΟΚΑ. Για τον καμένο λεβεντονιό της Λύσης, τον Εύελπη μαχητή Γρηγόρη Πιερή Αυξεντίου, απαράμιλλο υπαρχηγό του Αγώνα. Για το νεαρό μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη που τα απάνθρωπα βασανιστήρια στα μπουντρούμια των Αποικιοκρατών ίσως και να τύφλωσαν το φως της νιότης του. Για τους ηρωικούς μαχητές της Τουρκοανταρσίας που έχυσαν το αίμα τους στάλα-στάλα υπερασπιζόμενοι τις εστίες και τους βωμούς του τόπου. Για τις θρυλικές μάχες της Ομορφίτας που ένας και μόνο κατετρώπωσε ως Άτρωτος τους Λαζούς της Ανατολίας. Για τα άδικα θύματα των βομβαρδισμών του βάρβαρου κατακτητή που αδίστακτα σκόρπισε το θάνατο εξ’ ουρανού. Για τους πιστούς στρατιώτες της Πατρίδος που αντιστάθηκαν σθεναρά έναντι των βάρβαρων ορδών του Αττίλα. Για τους πρόσφυγες και τους εγκλωβισμένους της Κύπρου μας, τούτης της θαλασσοφίλητης νήσου των Αγίων και των πατέρων. Για τους 1619 τότε αγνοούμενους μας, καμάρι και περηφάνια των γονιών, της συζύγου, των τέκνων και των συγγενών που χάθηκαν κι αγνοούνται τόσο άδικα. Για τους κάθε λογής τσαρλατάνους, Γύφτους, Αθίγγανους, Λιμοκοντόρους, Φραγκολεβαντίνους της σύγχρονης παγκόσμιας πολιτικής που λύσσαξαν να χρεοκοπήσουν την ΕΛΛΑΔΑ της Βούλας Πατουλίδου, του Πύρρου Δήμα και του Σταύρου Τζιωρτζιή! Για όλους αυτούς τους αγύρτες και αλήτες των γκλάμουρας διεθνών σαλονιών με τα φανταζί κοστούμια, λιγδωμένα από κάθε λογής ατιμίες και εξευτελισμούς. Για τούτους τους άξεστους, απολίτιστους, ημιάγριους και ημιανθρώπους που δεινοπαθούν να τυφλώσουν την κοιτίδα του Φωτός και του Πολιτισμού, τη ΜΑΝΑ ΜΑΣ, τούτο τον ξιπετσισμένο κουρκουτά, την πάλαι πότε κραταιά και αθάνατη Ψωροκώσταινα. Όπως θα ξεφώνιζε αγανακτισμένη η Βούλα, "ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ………" Με τιμή Χρίστος Κ. Μακρίδης Παραλίμνι 18/09/2023
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|