Πολλά έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια για τις συμμαχίες, στρατηγικές και άλλες, που έχει πετύχει να συνάψει η Κύπρος με διάφορες χώρες. Σκοπός όλων αυτών των συμμαχιών, όπως έχει δημόσια πλειστάκις λεχθεί, ήταν να θωρακιστεί η Πατρίδα μας από τις όποιες τουρκικές επιβουλές και από τον τουρκικό επεκτατισμό. Με τον ίδιο γνώμονα, στρατηγική ήταν επίσης και η επιλογή των εταιρειών που αδειοδοτήθηκαν να προχωρήσουν σε έρευνες φυσικού αερίου στην Κυπριακή ΑΟΖ. Βέβαια, οι συμμαχίες για να είναι ουσιαστικές και όχι μόνο λεχτικές διακηρύξεις και υπογραφές επί χάρτου, πρέπει να είναι και πρακτικά εφαρμόσιμες. Και η δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής της κάθε συμμαχίας, αποτιμάται τη στιγμή που αυτή θα δοκιμαστεί επί πραγματικών γεγονότων και απειλών.
Από τις μέχρι σήμερα εξελίξεις και τις «αντιδράσεις» των συμμάχων μας στην τουρκική προκλητικότητα και παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου από την Άγκυρα, διαφαίνεται δυστυχώς ότι οι δικές μας συμμαχίες δεν ήταν τίποτα άλλο από ευχολόγια και ευσεβοποθισμούς. Κι αυτό γιατί ουδείς από τους συμμάχους μας δεν συμπεριφέρθηκε ως θα αναμένετο από συμμαχική δύναμη. Βεβαίως, δεν αναφερόμαστε σε πολεμικές επιχειρήσεις και συμμαχικούς κανονιοβολισμούς κατά των τουρκικών φρεγατών στην Κυπριακή ΑΟΖ. Εύλογα όμως θα ανέμενε κανείς ότι τουλάχιστον σε διπλωματικό επίπεδο οι σύμμαχοι μας θα προχωρούσαν στις δέουσες ενέργειες. Ούτε αυτό όμως έγινε και η Κύπρος παρέμεινε έρμαιο για ακόμα μια φορά των τουρκικών ορέξεων και της νέο-Οθωμανικής πολιτικής του Ταγίπ Ερντογάν. Κατέρρευσαν λοιπόν στην πράξη οι συμμαχικές συμφωνίες, κατέρρευσαν και ως χάρτινοι πύργοι με το πρώτο φύσημα του ανέμου και οι ελπίδες μας ότι με ισχυρούς συμμάχους, ισχυρή θα ήταν και η αντιμετώπιση της κάθε τουρκικής επιβουλής. Ούτε όμως από ότι φαίνεται, έπραξε μέχρι σήμερα τα αναμενόμενα και η μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκει η Κύπρος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία ενταχθήκαμε με κύριο σκοπό και στόχο την διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων και την ασφάλεια του Κυπριακού Λαού, αλλού τυρβάζει και με μισόλογα και νερόβραστες διακηρύξεις και επιστολές, αποπειράται ως Πόντιος Πιλάτος να νίψει τας χείρας της. Απομένει τώρα να δούμε τι αποτέλεσμα θα έχει η παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας στις Βρυξέλλες. Αποτέλεσμα όμως, που για να έχει ουσία, δεν μπορεί να είναι μόνο λεχτικό αλλά πρέπει να είναι και πρακτικό, δημιουργώντας πραγματικό κόστος στην Τουρκία, θέτοντας τις προϋποθέσεις για άρση της τουρκικής προκλητικότητας, για διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της και για απρόσκοπτη συνέχιση των ερευνών στην Κυπριακή ΑΟΖ. Οτιδήποτε λιγότερο, θα αποτελεί κοροϊδία από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης προς μια χώρα μέλος της, ενώ ταυτόχρονα θα δώσει κάθε δικαίωμα στους διάφορους «ευρωσκεπτικιστές» να αμφισβητήσουν την χρησιμότητα της ιδιότητας μας ως ευρωπαίου εταίρου, τουλάχιστον όσον αφορά στα μείζονα εθνικά ζητήματα. Από την άλλη, η απουσία ουσιαστικών συμμαχικών αντιδράσεων στη νέα τουρκική επιβουλή εγκυμονεί και ένα άλλο μεγάλο κίνδυνο. Τη σύναψη συμφωνίας από πλευράς μας υπό την απειλή των όπλων, για συνδιαχείριση του φυσικού αερίου με το ψευδοκράτος προ της επίτευξης συνολικής διευθέτησης του κυπριακού προβλήματος, την ίδια ώρα που στο βάθος, ήδη ακούγονται φωνές από τους «γνωστούς υπόπτους» για λύση εδώ και τώρα, παραδίδοντας ουσιαστικά την Κύπρο στην Τουρκία και καθιστώντας την προτεκτοράτο της. Αυτές και άλλες πολλές προκλήσεις έχει να αντιμετωπίσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι πολιτικοί ηγέτες μας και οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα καθορίσουν στον ύψιστο πλέον βαθμό το μέλλον αυτού του τόπου και του λαού μας. Για αυτό το λόγο, μακριά από κομματικές, πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες, απαιτείται η εθνική συστράτευση όλων, η στήριξη των προσπαθειών που καταβάλλονται από πλευράς μας σε διπλωματικό επίπεδο και η θωράκιση του Προέδρου Αναστασιάδη από όλους, έτσι ώστε οι επιλογές αντιμετώπισης της τουρκικής πρόκλησης να μην καταλήξουν σε κύκνειο άσμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
0 Comments
Leave a Reply. |
APXEIO
April 2024
Click to set custom HTML
Click to set custom HTML
|